«Zo levendig geschreven dat letters en papier verdwijnen.» – Erik de Smedt

Pieter WiegersmaOver ‘Vriendschap in enveloppen’ van Pieter Wiegersma in De Leeswolf en MappaLibri, 2000, 2020:
Nadat hij in ‘Postbode van de hemel’ zijn ontmoetingen met kunstenaars uit de kring rond zijn vader Hendrik Wiegersma heeft gememoreerd en in ‘Een kind ziet het dorp’ verteld heeft over zijn jeugd in het Noord-Brabantse Deurne, blikt Pieter Wiegersma (geb. 1920) in dit boek iets synthetischer terug op een aantal markante fases in zijn leven, verbonden met goede en slechte herinneringen. Het bestrijkt de tijd tussen 1920 en 1960. Elk hoofdstuk wordt afgesloten met een wat vergeten, maar thematisch passend Nederlands gedicht. De geborgenheid van het dorpsleven in een dorp in de Peel, de pedagogische verschrikking van de katholieke kostschool Rolduc, het verzet in de Tweede Wereldoorlog en zijn harde verblijf in de gevangenis van Breda en de omgang met een goede Duitser worden met flinke borstelstreken geschilderd. Wiegersma neemt geen blad voor de mond, is uitbundig in zijn enthousiasme en vernietigend in zijn woede. (…) Zo vormen de verhalen van Wiegersma met hun afwisseling van zuurs en zoets en hun felle contrasten een monumentaal glasraam in woorden, het relaas van een man die zelfbewust en intens heeft geleefd, zich vaak druk heeft gemaakt, maar ook de wijsheid heeft gevonden om wat hij moest en mocht meemaken te relativeren. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vriendschap in enveloppen’
Meer over Pieter Wiegersma bij Uitgeverij In de Knipscheer

Pieter Wiegersma – Vriendschap in enveloppen

PIETER WIEGERSMA
Vriendschap in enveloppen

Nederland. Verhalen
Luxe paperback, 256 blz., € 15,75
ISBN 90-6265-484-3
Eerste druk 2000

Wiegersma’s leven kenmerkt zich door vele, bijzondere ontmoetingen. Ontmoetingen die, zeker in tijden van oorlog en verzet, van levensbelang waren. In Vriendschap in enveloppen schetst Pieter Wiegersma de mens in al zijn facetten. Kunstenaars, machtigen en excentriekelingen zijn in deze verhalen nauwelijks te onderscheiden van de armen, de slachtoffers en de doden. Wiegersma verstaat de kunst deze levens te lezen en er iets mee te doen.

Allen worden door hem met een waar kunstenaarsoog bekeken om vervolgens beschreven te worden. Met hem ontmoet de lezer o.a. Anton Coolen, Jan Engelman, Jacq Bloem, Otto van Rees, Baron Guy de Rothschild, Baron Etienne van Zuylen.

De jaren in Deurne en op Rolduc, de dodencel in Breda, het paleis op de Dam, kasteel De Haar, zijn reizen naar Italië en Spanje vormen het toneel waarop de verteller zijn verhalen laat afspelen. Vergeten schrijvers (als Leonard Huish), verzetshelden (als Jaap van Hamel), ‘goede’Duitsers (als Manfred B.) en zelfs koningin Wilhelmina blijken in Wiegersma’s leven slechts een ding gemeen te hebben gehad: ze hebben een verhaal nagelaten.

Herinneringen, verweven met vaak vergeten poëzie, zorgen ervoor dat de vorige, zo bewogen eeuw met al zijn anekdotes en verhalen herleeft. Dromerige jeugdjaren staan haaks op de harde dagen ten tijde van de Duitse bezetting. De ontluistering van de met het leven worstelende kunstenaars contrasteert met het wonder van het niet-verwachte succes van Wiegersma zelf.

Vriendschap in enveloppen is een logische voortzetting van Postbode van de hemel (1997), Wiegersma’s eerste verhalenbundel: «onderhoudend» (De Limburger), «komisch» (Het Parool), «krachtig» (Standaard der Letteren).