Over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’ van Janny de Heer op Mustreads or Not, 24 juli 2022:
(…) Een onderwerp dat de lezer niet zomaar zonder gevoel zal kunnen lezen: oudermishandeling, schrijnend en aangrijpend. De manier waarop Janny de Heer dit verhaal aan de lezer overbrengt getuigt van respect en overtuigingskracht. (…) Het is onbegrijpelijk dat dit in ons land gebeurt, want mijn inziens is dit verhaal niet zomaar uit de fantasie van De Heer ontsproten: dat mensen die in hun recht staan, tegen een muur van bureaucratie aanlopen en machteloos moeten ondergaan dat zij hun ouders niet meer mogen bezoeken. De Heer beschrijft het met kracht, de lezer krijgt een gedegen kijkje in de bureaucratie omtrent klachten en rechtsspraak, machtspraktijken en machteloosheid. (…) ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’ is een verhaal dat geschreven moest worden en het meer dan waard is om te lezen.
Bron
Meer over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Janny de Heer
«Een op ware gebeurtenissen gebaseerde roman over ouderenmishandeling.»
Over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’ van Janny de Heer voor NBD/Biblion, 20 juli 2022:
Een op ware gebeurtenissen gebaseerde roman over ouderenmishandeling in de gezondheidszorg en misstanden in het Nederlandse rechtssysteem met betrekking tot familierelaties. ‘Dooddoener’ is in een nuchtere, eenvoudige stijl geschreven. Met name interessant voor lezers met speciale interesse in het onderwerp. Janny de Heer (1955) is een Nederlandse auteur.
Bron
Meer over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het was alsof of ik zo mijn eigen nachtmerrie inliep.» – Willem Bakker
Over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’ van Janny de Heer, 2 juni 2022:
Ik heb het boek uitgelezen en het was alsof ik zo mijn eigen nachtmerrie inliep. Juist door jullie verhaal is het voor mij mogelijk om over dit grote probleem een ingang te zoeken zodat dit soort casussen niet meer voor kunnen komen. Wat mij is opgevallen, is dat als een persoon ergens een klacht over indient bij een zorgorganisatie hij dan als het even tegenzit de bal teruggespeeld krijgt, maar dan wel op een hele nare manier. Ook nu is weer goed te lezen dat een rechter afgaat op wat een zorgprofessional inbrengt. Negen van de tien keer krijgen die dan zonder enige moeite gelijk. Het antwoord van de rechter zal altijd zijn, maar als we een professional niet meer kunnen vertrouwen waar blijven we dan. Als je nog nooit met een rechtbank vandoen hebt gehad dan ga je van eerlijkheid uit, je staat tenslotte onder ede. Maar als er ergens heel vaak wordt gelogen dan is het op een rechtbank. (…)
Willem Bakker is Voorzitter stichting Ouderennetwerk West-Friesland en Raadslid Landelijke Raad van Ouderen.
Meer over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Schokkende relaas over ouderenmishandeling.» – André Oyen
Over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’ van Janny de Heer op Ansiel, 1 mei 2022:
(…) ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’ is een werk met een razend actuele thematiek, namelijk ouderenmishandeling. Een dooddoener is een opmerking die kant noch wal raakt, je kunt er niks mee aanvangen en dat is wel degelijk de rode draad in het boek. Misstanden kunnen zo diep in de maatschappij verankeren dat ze onopgemerkt blijven voor diegenen die er zelf niet tegenaan lopen. Helaas komt het er al te vaak op neer dat onrecht zichtbaar wordt via de weg van de particuliere verhalen, de anekdotes, de privé-ervaringen. In ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’ wordt zo’n waargebeurd verhaal uitgebreid geboekstaafd in een sociale roman. (…) Het is een schokkende relaas over ouderenmishandeling dat Janny de Heer schreef, een dat keihard bij mij binnen kwam omdat ik na een loopbaan van 34 jaar in de zorg mij de realiteit ervan perfect kon voorstellen. In een gezin met twee bejaarde ouders worden de twee oudste kinderen fanatiek geweerd door de jongere kinderen. Waarom weet niemand en daar geven de jongste kinderen ook geen uitleg over. Terwijl de ouders nog wilsbekwaam zijn, beslissen de jongste kinderen over het reilen en zeilen van het gezin. Eentje komt er zelfs ongewenst inwonen. Zij brainwashen zodanig de Thuiszorg dat ook die meespant met de dictatuur van de jongste kinderen. Aanvankelijk verzetten de ouders zich maar om ruzie te vermijden geven ze uiteindelijk hun verzet op. Zij lijden hier hevig onder net als hun oudste kinderen maar dat zal de jongsten worst wezen. De twee oudsten komen er niet in, zelfs hun foto’s worden geweerd. Telefoon wordt niet opgenomen en de deurbel staat af. En dialoog wordt door de jongsten met dooddoeners van de hand gewezen. Het wordt een hel voor de twee oudsten en voor de ouders die van al hun kinderen houden. Als er uiteindelijk hulp van buitenaf wordt gezocht blijft men op een muur van koppig verzet stuiten. De huisarts, de politie en de burgemeester trachten te bemiddelen maar haken af omdat ze zich tenslotte niet met familiezaken willen bemoeien. Dat de wet op patiëntenrecht en – wetgeving hier flagrant geschonden wordt blijkt ook een rechter niet te deren. ‘Dooddoener’ is een heel aangrijpend boek waarin heel duidelijk voorkoombaar leed wordt geanalyseerd. Janny de Heer schreef een dermate confronterend boek dat je je als lezer hulpeloos voelt omdat je niet kan ingrijpen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Van de verzorgingsstaat Nederland weinig meer over.» – Theo Veldhuis
Over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’ van Janny de Heer op Facebook, 28 april 2022:
Totaal andere genre dan ik van Janny De Heer gewend ben. De SIRE spot ‘Veilig Thuis’ komt in dit fijn leesbaar boek tot leven. Hoe kinderen elkaar het leven zuur kunnen maken wanneer het gaat om de verzorging van je ouders. En dan de onbeholpen rol van de huisarts en Thuiszorg in deze als enkele kinderen de zorg claimen. Hoezo mantelzorg? Complete overname waarbij de buren van achter het gordijn meekijken (en ook niets kunnen doen). Trieste dooddoeners… “Ma zei eens dat er nergens zoveel wordt gelogen als aan het wieg en het graf”. Aan het eind van het boek wordt daar de rechtszaal aan toegevoegd. Vierhonderd bladzijden vol onrecht. Als je dit boek leest, blijft van de verzorgingsstaat Nederland weinig meer over. Familiaire zorg, mantelzorg, thuiszorg en claimgedrag maken van dit boek bijna een thriller. Hoezo 5 jaar procederen en dan ervaren dat je uiteindelijk met dooddoeners onderuitgehaald wordt? Alleen maar verliezers. Niemand kan je helpen, terwijl er zoveel hulporganisaties zijn. Fascinerend boek van Janny De Heer . De eerste helft leest als een familieroman; de tweede helft neemt je mee naar de rechtszalen, om dan uiteindelijk tot de conclusie te komen dat verder procederen geen zin meer heeft. Er is geen tegenpartij meer… , de familie ligt uit elkaar. En dan? Accepteren maar… huhh???
Meer over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Janny de Heer – Dooddoener. Roman
Janny de Heer
Dooddoener
Het zal je pa maar wezen
roman
gebrocheerd in omslag met flappen,
408 blz., € 24,50
ISBN 978 94 93214 66 8
presentatie 10 september 2022
Misstanden kunnen zo diep in de maatschappij verankeren dat ze onopgemerkt blijven voor diegenen die er zelf niet tegenaan lopen. Helaas komt het er al te vaak op neer dat onrecht zichtbaar wordt via de weg van de particuliere verhalen, de anekdotes, de privé -ervaringen. In Dooddoener. Het zal je pa maar wezen wordt zo’n waargebeurd verhaal uitgebreid geboekstaafd in een sociale roman. Het is veelal de taak van de media geworden om oog te hebben voor uitwassen als machtsmisbruik door bestuurders en anderen die we van rechtswege zouden moeten kunnen vertrouwen.
“Rechts van de tv hangt een nieuwe collage familiefoto’s. Foto’s uit het gezin waaruit pa zelf afkomstig is, zijn vader en moeder, broer en zussen, en van zijn eigen gezin. Van ma en de vier jongste kinderen. Van drie zussen en Gerben. ‘Wij staan er niet bij,’ constateert Chris.
Pa schudt verdrietig het hoofd. ‘Nee.’ Het klinkt alsof hij het zelf niet begrijpt. Misschien heeft hij om de foto’s gevraagd, die zijn er genoeg in huis. Van Lienke en Chris, van de kleinkinderen, van bruiloften en verjaardagen. Er zijn zelfs al twee achterkleinkinderen. Van de oudste bestaat een leuke foto waarop pa hem ver boven zijn hoofd tilt. Opa en achterkleinzoon, allebei schateren ze op de foto, en ma, overgroot oma, kijkt trots lachend toe.
Katrien Bever tikt venijnig op haar horloge. ‘De tien minuten zijn om.’
‘Oh, nu al?’ Lienke schrikt.
Chris vraagt of hij nog wat foto’s mag maken. Dat mag, met tegenzin dat wel. Hij negeert de onwillige houding van vooral Bever. Hij probeert zijn vader op te vrolijken. Pa trekt een frons. Hij bevat nog niet wat er precies aan de hand is, dat de verpleegkundige een einde aan het bezoek maakt terwijl hij geniet van zijn kinderen. Hij heeft ze zo lang niet gezien. Pa zit er goed bij, er is geen enkele medische reden dit bezoek te beëindigen.
Lienke maakt een hele mooie foto van een lachende pa met Chris. Chris drukt af om Lienke en pa net zo mooi op de kiek te zetten. Maar pa heeft in de gaten gekregen dat er iets aan de hand is. Op de foto met Lienke, kun je al zien dat zijn gezicht betrekt. Het dringt tot hem door dat ze zijn kinderen wegsturen.
Pa wordt onrustig. In zijn ogen blinkt een traan, zijn lip trilt. Gehoorzaam nemen zijn oudsten afscheid. Ze willen elke mogelijke escalatie voorkomen. Maar als Lienke en Chris pa een zoen geven, barst hij in huilen uit.
‘We moeten weg, pa, maar we komen gauw terug.’”
Janny de Heer woonde jaren op Curaçao en deed er historisch onderzoek, dat in 1999 resulteerde in haar debuut, Landskinderen van Curaçao, drie historische verhalen, in 2015 opnieuw uitgebracht onder de titel Yu di tera / Landskinderen. In Suriname verrichtte zij uitgebreid historisch onderzoek voor het schrijven van Gentleman in slavernij (2013), een roman over een Duitse immigrant in het 19de-eeuwse Suriname. In 2016 verschijnt de roman De barones, een fascinerend verhaal van een door de oorlog ‘besmet’ vrouwenleven. In Buitenbeentjes (2017) en in Het geheime wapen (2019) staat het Nederlands koloniaal verleden in voormalig Nederlands-Indië centraal. Dooddoener. Het zal je pa maar wezen is haar zesde boek bij Uitgeverij In de Knipscheer.
Meer over ‘Dooddoener. Het zal je pa maar wezen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Prettig leesbaar, eenvoudig verteld verhaal over een belangrijke periode in de geschiedenis.» – Ko van Geemert
Over ‘Het geheime wapen’ van Janny de Heer in Parbode nr. 169, mei 2020:
In ‘Het geheime wapen’, ondertitel ‘Hoe de liefde standhoudt in een gestoorde wereld’, vertelt Janny de Heer het levensverhaal van Cas Caupi uit Suriname en Elvira van Castel uit Nederland, (…) Cas komt bij het KNIL terecht. We schrijven de jaren dertig van de vorige eeuw. (…) Maar dan slaat het noodlot toe: in 1942 bezet Japan het land. Cas vlucht, maar wordt uiteindelijk gepakt en tewerkgesteld bij de aanleg van de Pakanboeroespoorweg op Sumatra. Elvira belandt met haar kinderen in een Japans interneringskamp. Na veel ontberingen halen ze heelhuids de vrede, 15 augustus 1945. Het gezin wordt herenigd en vestigt zich in Suriname. Janny de Heer is een onderhoudend vertelster en bedreven researchster. (…) Het is een prettig leesbaar, eenvoudig verteld verhaal over een belangrijke periode in de geschiedenis. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘Het geheime wapen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De beeldende, vooral overtuigende en uitgebreide schrijfstijl maakt het lezen tot een feest.» – Moon Kager
Over ‘Het geheime wapen’ van Janny de Heer op Mustreads or Not!, 15 april 2020:
We reizen af naar Suriname, Holland, Indië, waar het in de tijd van de oorlog niet bepaald een weelde was om te leven. ‘Het geheime wapen’ vertelt het verhaal van de Surinaamse Cas en de Hollandse Elvira. Cas en Elvira trouwen in 1935 met de handschoen aan, in de hoop hun leven samen op te bouwen, Cas is militair in het KNIL dan komt de oorlog, en staat het leven van Cas en Elvira op zijn kop. Een historisch verhaal, waarin alle facetten van het leven aanbod komen. (…) De beeldende, vooral overtuigende en uitgebreide schrijfstijl maakt het lezen tot een feest, het verhaal verschijnt op je netvlies, en je voelt als van zelf mee met de personages in het boek. (…) Wat een heerlijke roman, een verhaal waarin je een goed beeld krijgt van het leven van een echtpaar welke hun geluk zoekt, van Suriname reis je naar Holland van Holland naar Nederlands-Indië en weer terug naar hun beider geboortegrond, het verhaal zal je niet onberoerd laten, je proeft de strijd, de onmacht en de liefde. Janny de Heer verweeft alle ingrediënten tot een indrukwekkende roman welke je niet mag missen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geheime wapen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Geweldig om te lezen» – Theo Veldhuis
Over ‘Het geheime wapen’ van Janny de Heer op Caraïbisch Uitzicht, 24 maart 2020:
Sinds mijn reis naar Curaçao en Suriname (2016) ben ik geïnteresseerd in boeken over deze twee landen. Als leraar geschiedenis, aardrijkskunde en economie gaat mijn belangstelling vooral uit naar het verleden, landschappen en impact van de politiek op de ontwikkeling van het land. Zo kwam ik ooit uit op de boeken van Janny de Heer. Het bracht mij zelfs toe om haar op te zoeken. Haar boeken geven mij de koppeling tussen Curaçao/ Suriname – Nederland. Haar laatste boek ‘Het geheime wapen’ bracht een nieuwe koppeling erbij: Indië. Geweldig om te lezen. Het bracht mij er toe om op mijn Facebooksite het onderstaande te plaatsen. Daarna de Suriname-tentoonstelling in Amsterdam bezocht. Natuurlijk naar de boekentafel gekeken, maar helaas geen boek van Janny de Heer. Dan maar op deze plaats mijn waardering.
Lees hier verder
Meer over ‘Het geheime wapen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Janny de Heer te gast op Radio Havenstad.
Janny de Heer over ‘Het geheime wapen’ op Radio Havenstand, 11 februari 2020:
Janny de Heer werd zaterdag 8 september jl. – voorafgaand aan de lezing in Bibliotheek Delfzijl op vrijdag 14 februari – geïnterviewd op de regionale radiozender Havenstad.fm. In het gesprek gaat ze in op het begin van haar schrijverschap tijdens haar verblijf op Curaçao en uiteraard op haar jongste, onlangs verschenen roman ‘Het geheime wapen’, die ze in Delfzijl presenteert.
Luister hier naar het interview (8 minuten) vanaf 15.00 op de tijdbalk
Meer over de presentatie in Delfzijl
Meer over ‘Het geheime wapen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer