«Musical van de vergankelijkheid.» – Erik Hoogcarspel

Opmaak 1Over ‘De wind van morgen’ van Arjan Sevenster in Boeddhistisch Dagblad, 22 juli 2020:
(…) Wiskundige Arjen Sevenster kreeg tijdens zijn studententijd door zijn enthousiasme voor judo belangstelling voor de Japanse cultuur. Tijdens zijn studie wiskunde kwam de wens bij hem op om colleges te volgen in de Japanse taal, als bijvak. Zijn studie in deze taal verliep vlot en na verloop van tijd kreeg hij de kans om in Japan verder te studeren. (…) Daar raakte hij bekend met het zenboeddhisme en beoefende er zenmeditatie. Deze tijd in Japan is hem altijd bijgebleven, want veel van de herinneringen die hij in zijn boek ophaalt, stammen juist uit die periode. (…) Het laatste werk van Sevenster is getiteld ‘De wind van morgen’, een kroniek van het leven, neergeschreven in 233 pagina’s. Het is het verslag van zijn ziekteverloop, vanaf de eerste diagnose tot aan de laatste dagen. (…) Ze bevatten observaties, herinneringen en overpeinzingen en zijn gelardeerd met gedichten die naar aanleiding daarvan ontstaan. Het is daardoor een soort musical van de vergankelijkheid geworden, een aaneenschakeling van lichtpuntjes, gezellige pleisterplaatsen en de vele hobbelige wegen tijdens een reis door de nacht. (…). Zijn meeste gedachten gaan uit naar zijn familie en naasten, waarvan hij steeds duidelijker beseft afscheid te moeten nemen. Dit alles wordt gedragen door de doorgaande baslijn van de invloed van de ziekte op zijn lichaam en de vele behandelingen die hij moet ondergaan. (…) Het testament dat hij hierbij in de vorm van dit boek achterlaat is een bron van inspiratie, een laatste groet van een vriend aan de lezer: wat er ook gebeurt, alles is zoals het is.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De wind van morgen’
Meer over Arjen Sevenster bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De poëzie zat in Arjen Sevenster.» – Radboud Molijn

Opmaak 1Over ‘De wind van morgen’ van Arjen Sevenster in Arjen Sevenster & Japan: de geboorte van de dichter, 23 april 2020:
(…) Wanneer ik Arjen’s gedichten lees in ‘De wind van morgen’, het indrukwekkende verslag van zijn laatste twee jaar, vermoed ik dat zijn taalgebruik en zelfs zijn kijk op het leven door zijn verblijf in Japan wezenlijk veranderd is. Sterker nog, ik durf te beweren dat Japan, waar hij niet meer dan vijf jaar woonde (en waar hij zelfs een nieuwe grammatica-methode ontwikkelde om het Japans onder de knie te krijgen), de geboortegrond is geworden van de dichter Arjen Sevenster. Daisetsu Teitaro Suzuki, de grote promotor van zenboeddhisme in het Westen, beweerde dat ‘Zen het beste kan worden uitgedrukt in poëzie, eerder dan in filosofie, want het heeft meer affiniteit met gevoel dan met een intellectuele benadering.’ Mijn stelling is: de poëzie zat in Arjen, maar had om te ontstaan een andere voedingsbodem nodig dan de nuchtere Nederlandse klei. En eenmaal weer terug in Nederland was voor Arjen de bron ontsloten. (…)
Lees hier het volledige artikel van Radboud Molijn
Meer over ‘De wind van morgen’
Meer over ‘Bloemen in de regen’