Jaap Goedgebuure – Door de jaren heen lezen. Essays

VoorplatGoedegebuure-75Jaap Goedegebuure
Door de jaren heen lezen

biografische notities van literaire auteurs
met een Personenregister van ca. 400 namen
omslagafbeelding Andrei Roiter
vormgeving Els Kort
gebrocheerd in omslag met flappen,
170 blz., geïllustreerd, € 19,50
ISBN 978-94-93214-64-4 NUR 321, 620
eerste uitgave maart 2022

Voor de fervente lezer is een boekenkast veel meer dan een hoeveelheid bedrukt papier. Aan een gelezen boek zitten altijd herinneringen vast, mooi en minder mooi, niet zelden ook pijnlijk. Waar was je toen je dat ene boek las? Wie was je? Wat deed het met je? Heeft het je leven veranderd, je denken een andere kant uitgestuurd, je blik verlegd of verruimd?

In Door de jaren heen lezen gaat Jaap Goedegebuure in 101 stukjes na hoe herinneringen aan boeken en aan de schrijvers van die boeken – Gerard Reve, Harry Mulisch, Doeschka Meijsing, Boudewijn Büch, Rogi Wieg, F. Springer en vele anderen – betekenisvolle momenten in zijn bestaan markeren. Ze vormen even zovele stippen op de routekaart van een reis door de jaren heen.

Jaap Goedegebuure (1947) doceerde letterkunde aan de universiteiten van Leiden, West-Berlijn, Tilburg en Nijmegen. Hij publiceerde boeken over onder meer H. Marsman, Jeroen Brouwers, Frans Kellendonk, het fin de siècle, literatuur en religie, en poëzie en mystiek. Sinds 1975 recenseert hij voor tal van kranten en tijdschriften.
Meer over Jaap Goedegebuure op deze site

«Geprezen omwille van de vaart, de humor en de fijne taal.» – Kees de Kievid

VoorplatRegensoldaten-75Interview met Kristien De Wolf n.a.v. ‘Regensoldaten’ op Boekenbijlage, 17 juli 2021:
(…) ‘Regensoldaten’, dat in 2021 uitkwam, werd in recensies geprezen omwille van de vaart, de humor en de fijne taal in het boek. (…) «Op ‘Regensoldaten’ komen er soms heftige reacties. Sommige lezers vragen of alles wel goed is met me of ze vinden me wreedaardig en blijken ontstemd omdat ik Magda niet gered heb. Iemand zei zelfs: had je haar niet wat kunnen coachen? Maar zo werkt dat niet. Het is al bijna zoals mensen boos kunnen zijn op God omdat hij een ramp had kunnen tegenhouden en dat niet gedaan heeft. Maar ‘Regensoldaten’ had niet anders kunnen aflopen, echt niet. Er is geen leven zonder pijn en dus is er ook geen verhaal als er geen pijn of gemis of verlangen is, en dat spartelen van alles en iedereen, zowel personages als lezers, dat moet dan maar. Dat heb ik er graag voor over, zeg maar, voor het leven én voor de verhalen. (…) Humor is een relativerend principe. Je kunt niet uitvergroten zonder tegelijk afstand te nemen. Net dat maakt het leven draaglijk. Zo kan je het over pijnlijke dingen hebben. Ironie, ook een vorm van humor, veinst onwetendheid, schort het oordeel op en maakt aldus de opening om veel bloot te kunnen leggen. Ik vind beiden, humor zowel als ironie, onmisbaar in het leven, en dus ook in de literatuur.(…)
Lees hier het gehele interview door Kees de Kievid
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De kracht van het onopgesmukte.» – Hans van Willigenburg

VoorplatClaireObscure-75Over ‘Claire Obscure’ van Peter Andriesse op The Post Online, 3 juli 2017:
(…) Hoe droog het proza van Andriesse misschien ook is, en hoe cliché zijn naar sensualiteit hunkerende mannetjes op leeftijd ook zijn, de kracht van deze verhalen zit nu juist in het onopgesmukte. In de koele zinnen (…). Wat ik maar wil zeggen: in tijden waarin schrijversvakscholen horden debutanten afleveren, die dwangmatig pogen ‘literair’ te formuleren en elke banaliteit trachten om te vormen tot een poëtische ervaring, is Andriesse’s proza bijna een bevrijding. Spectaculair mag zijn verteltrant dan niet zijn: hij weet wel hoe je met eenvoudige middelen een scène opbouwt en afwikkelt, of die zich nu in Thailand, Indonesië of op de Wallen afspeelt. (…) Met een welwillende blik zou je ‘Claire Obscure’ precies vanwege die onverschilligheid een compliment kunnen geven, namelijk dat het de verborgen betekenis van de bundel zou kunnen zijn dat seks een zwaar overschatte bezigheid is. Gelet op het broodnuchtere proza van Andriesse is geen seks hebben niet per se erger dan de bus missen.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Claire Obscure’
Meer over Peter Andriesse bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het wonderkind van de Nederlandse literatuur.» – Ruud van Weerdenburg

Hans PlompRGB3Over de literatuur van Hans Plomp in Onderstroom boven (nr. 7.0, april 2015)*, 30 mei 2017:
Het wonderkind van de Nederlandse literatuur (….) Hans Plomp werd op handen gedragen als een interessante jonge schrijver die zich naar Nederlandse maatstaven ergens tussen G.K van het Reve, Bordewijk en Mulisch voortbewoog.(…) ‘De ondertrouw’ trad bij de Vlaamse uitgeverij Manteau aan het daglicht en Plomp – 23 jaar jong – werd op slag als een groot schrijver ontvangen. (…) Zijn dope-scene verslag ‘Amsterdams Dodenboekje’ viel alom in de hoofdstad in goede aarde. Decennia later hebben nog illustere figuren als Jeroen Brouwers en Adriaan Venema in hun boek vastgelegd hoeveel gewicht dit juweeltje voor hen had. (…)
*Met toestemming van de auteur op deze site geplaatst ter gelegenheid van het verschijnen van ‘Dit is de beste aller tijden. Een bloemlezing uit vijftig jaar dichtwerk’.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Dit is de beste aller tijden. Een bloemlezing uit vijftig jaar dichtwerk’
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Niemand anders kan zijn herinneringen zó precies opschrijven.» – Hans Vervoort

VoorplatClaireObscure-75Over ‘Claire Obscure’ van Peter Andriesse, Facebook 28 april 2017:
De herinneringen zijn nog heel levendig en niemand anders kan ze zó precies opschrijven als hij. En natuurlijk lopen de verhalen altijd verkeerd af. Dat weet je als lezer van zijn werk. De verrassing zit bij Andriesse in de manier waaróp zo’n seksueel avontuur en de bijbehorende verliefdheid verkeerd afloopt. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Claire Obscure’
Meer over Peter Andriesse bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Peter Andriesse: ‘Humor. Zonder die zelfrelativering is een schrijver onleesbaar.’» – Renzo Verwer

Opmaak 1Renzo Verwer in gesprek met Peter Andriesse op Blog van Renzo Verwer, 31 mei 2014:
Op een laptop lijkt het al gauw heel wat, alsof het al gedrukt staat, daarom prefereer ik vooralsnog de handschrijfmachine… Je moet wel grote hoogmoed hebben om een roman te schrijven, ik bedenk mij wel 100 x voor ik aan zo’n hels karwei begin. Een roman of verhaal moet ontstaan uit innerlijke noodzaak. (…) Met Hermans deel ik vooral zijn levensopvatting en zijn voorkeur voor polemiek. En Hermans heeft mij opmerkzaam gemaakt op schrijvers als L.F. Céline en denkers als Wittgenstein. Zoals Carmiggelt, die ik in mijn jonge jaren dagelijks las, mij ook wees op veel schrijvers, terwijl hij bovendien invloed moet hebben gehad op mijn stijl. (…) Wat voor mij erg belangrijk is dat een schrijver humor heeft. Zonder die zelfrelativering is een schrijver onleesbaar. Als je niet kunt lachen tijdens het lezen van een boek, dan mankeert er iets belangrijks aan.
Lees hier het interview of hier
Meer over ‘De rode kimono’