Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux op Het Leesbureau, 19 maart 2023:
(…) Frank is bijna achttien jaar wanneer hij in de inrichting (de zoveelste) wordt opgenomen. Over een paar maanden zal hij op eigen benen moeten staan, maar alle actuele berichten over de staat van de Jeugd-GGZ doen ons het ergste vermoeden. Hoe actueel wil je het hebben? (…) Al snel trekt Frank veel op met Quinten, een rap van de tongriem gesneden tiener die zichzelf door zijn impulsieve gedrag en confronterende opmerkingen met regelmaat in de problemen brengt. Behalve dit duo is er ook de stille, introverte Fenna en haar tegenbeeld, de verleidelijke losgeslagen Thea. Verder maken we kennis met Reinout (Gilles de la Tourette), Joachim (agressie), Mirjam (smetvrees) en Felix, wiens jeugd kapot is gemaakt door ernstige fysieke en psychische mishandeling. Het is een bonte mix van beschadigde jongeren die geholpen door een viertal begeleiders proberen te groeien naar een evenwicht om het verblijf ‘buiten’ aan te kunnen. (…) Doordat we de aanvaringen en de isoleercel van binnenuit meemaken komt de emotie en de pijn die daarbij hoort echt binnen. Auteur Lex Paleaux slaagt er vanaf het begin goed in om, heel onnadrukkelijk, acht levensechte jongeren voor te stellen. (…) Hartverwarmend en tegelijk adembenemend, zó realistisch én humoristisch is dit verhaal. (…) Voor veel leerlingen in de bovenbouw van het VO, maar zeker voor studenten MBO en HBO die een sociaal psychische opleiding volgen is dit een ‘must read’. (…)
Het Leesbureau geeft trainingen aan docenten Nederlands in het Voortgezet Onderwijs.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: jeugdkliniek
«Kanonnen, wat een mokerslag. Een belangrijk boek» – Ellen Gielen
Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux in Mezza, 18 maart 2023:
In de rubriek Nu lezen van Fenna Riethof in de weekendbijlage Mezza van het AD tipt Ellen Gielen van Boekhandel Stevens in Hoofddorp als eerste van haar 5 leestips ‘Als de dood zicht’ van Lex Paleaux: Lex Paleaux schreef ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ naar aanleiding van iets traumatisch wat hij heeft meegemaakt. Acht jongeren in een psychiatrische kliniek worstelen met hun problematiek, slechte begeleiding en elkaar. Uiteindelijk lees je wat er is gebeurd. Kanonnen, wat een mokerslag. Je leert dat de meeste moeilijke jongeren zo zijn ‘gemaakt’ door hun omgeving. Een belangrijk boek.
Mezza is het wekelijkse magazine van Algemeen Dagblad, Brabants Dagblad, BN De Stem, De Gelderlander, De Stentor, Eindhovens Dagblad, PZC en Tubantia.
Klik hier voor de pagina ‘Nu lezen’ in Mezza.
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een in alle opzichten mooi en geslaagd boek dat je vooral door zijn beeldende taal nog lang bijblijft.» – André Oyen
Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux op Ansiel, 13 maart 2023:
Lex Paleaux (1977) is auteur en scenarist. Zijn prachtige debuutroman ‘Winterwater’ (2020) werd door publiek en pers lovend ontvangen. De roman werd opgenomen in de literatuurlijst van diverse middelbare scholen en zal in 2024 door heel Nederland te zien zijn in een adembenemende theatervoorstelling. ‘Als de dood zucht’ ( houd ik mijn adem in) is zijn nieuwste roman die zich in een jeugdpsychiatrie situeert. Acht bewoners, elk met hun eigen, verleden en hun eigen wonden zijn in een groot huis tot elkaar en het leven veroordeeld. Er worden wel gesprekken gevoerd met hun mentoren, maar de betrokkenheid van de begeleiders stelt niet veel voor. Een van hun begeleiders was in een vorig leven gevangenisbewaarder… en heeft de mentaliteit van zijn vroeger beroep goed behouden. Toch is de sfeer onder de jongeren die het samen moeten zien te rooien, wel hecht. Deze jongeren verdienen een plaats in het leven in de buitenwereld, waar ze als zelfstandige volwassenen hun weg kunnen vinden. Of de opname in een psychiatrische kliniek hen daarbij helpt, daar kan je vraagtekens bij plaatsen. De zeventienjarige Frank wordt door de kinderbescherming naar deze kleinschalige kliniek gebracht. Hij heeft dan sinds het overlijden van zijn ouders al in een flink aantal opvanghuizen en pleeggezinnen gewoond. Hij is vast van plan zich hier onzichtbaar te maken, niet op te vallen, zo min mogelijk vragen te stellen. Hij zal zijn tijd wel uitzitten. Het is vooral Quintin, een medebewoner, die hem vrijwel onmiddellijk bij de dagelijkse gang van zaken betrekt en ook over hem waakt. Lex Paleaux laat je op een treffende manier kennis maken met elk van de jongeren. Met heel veel empathie vertelt hij over hun achtergrond, hun angsten, hun gevoelens en hun leefwereld. Door het verhaal te laten vertellen vanuit de twee jongens Frank en Quintin ontstaat begrip over de problemen van de anderen – en zichzelf. Het verhaal is pijnlijk, ontroerend en krijgt een schokkende ontknoping. Toch weet de auteur aan dit schrijnend verhaal ook de nodige subtiele en gepaste humor toe te voegen. ‘Als de dood zucht’ is in alle opzichten een mooi en geslaagd boek dat je vooral door zijn beeldende taal nog lang bijblijft.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Lex Paleaux staat op het punt om landelijk door te breken: ‘Ik heb alleen maar de lagere school afgemaakt.’»
Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux in Leven! Magazine, nr. 20, Haarlem, 9 maart 2023:
(…) Lex Paleaux staat op het punt om landelijk door te breken. Want met zijn vierde roman ‘Als de dood zucht’ heeft de geboren Fries naar eigen zeggen zijn beste boek tot nu toe afgeleverd. In deze roman beschrijft hij de – helaas – actuele wereld van de jeugdpsychiatrie. (…) Wat is het grootste misverstand over jou, denk je? ‘Dat ik mijn boeken bén. Tuurlijk, ze zijn voor een groot deel autobiografisch, maar ik ben echt zoveel meer dan ‘Lexje’ uit mijn debuutroman ‘Winterwater’. Ik schrijf beeldend en ben open en direct in mijn boeken. Dat geeft mensen soms de indruk dat ze veel, zo niet alles, tegen me kunnen zeggen. In 2018 werden mijn verhalen gepubliceerd op de facebookpagina ‘Je bent Haarlemmer als…’ en kreeg ik ineens een publiek. Werd ik op straat nageroepen ‘hé, Lex, ik lees jou!’. Had ik binnen no-time 5000 facebookvrienden in plaats van 30. Met die aandacht komen natuurlijk ook de meningen los. Dat kan soms lastig zijn, ik ben een vrij uitgesproken persoon, zeker niet eendimensionaal en kan soms met mijn vuist op tafel slaan als me iets niet bevalt. Dat geeft soms ruis in de communicatie. Als ik één ding heb geleerd in de afgelopen jaren, is het wel dat ik heel dicht bij mezelf moet blijven om het contact met anderen niet te verliezen.’ (…)
Lees hierhier het hele artikel
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Humor is een manier om tegenslag te verwerken. Paleaux bewijst wederom zijn talent.» – Peter de Rijk
Over ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ van Lex Paleaux in Straatjournaal, nr. 300, maart 2023:
Lex Paleaux schreef een roman met autobiografische elementen over acht jongeren in een psychiatrische jeugdkliniek in de jaren negentig. Met Als de dood zucht houd ik mijn adem in, zijn vierde boek, bewijst hij wederom zijn talent. De schrijver vertelt over het schrijfproces: (…) Ik ken en herken die karakters natuurlijk heel erg. Ook in hun gekte wijs ik ze in het boek niet af. Als je dat niet doet heb je ook de vrijheid om een grap over iemand zijn problematiek te maken. Humor is een manier om tegenslag te verwerken. Ik behandel ze gelijkwaardig. Ik ga ze niet met een fluwelen handschoen aanpakken omdat ze een handicap hebben. Ik wil zelf niet zo behandeld worden en ik ga een ander ook niet zo behandelen. In het boek zijn de personages nietsontziend hard naar elkaar. Dat is hun manier om te zeggen: ik zie je voor wie je bent met je mooie kleuren, maar ook met je donkere kleuren. Ik maak geen onderscheid, ik accepteer je. Voor mij zijn die cynische grappen dus essentieel. (…)
‘Straatjournaal’ is sinds 1996 de (maandelijkse) straatkrant van Noord-West Nederland.
Lees hier en hier het interview
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Buitengewoon goed.» – Marianne Janssen
Over ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ van Lex Paleaux op LeesKost, 27 februari 2023:
Frank, Thea, Mirjam, Quintin, Reinout, Joachim, Fenna en Felix wonen in een psychiatrische jeugdkliniek, geleid door Bea, Bertram en Erik. Al deze kinderen, tieners, hebben van het leven een rugzak meegekregen. De een zwaarder dan de ander, maar wel zo zwaar dat ze geen van allen bij hun ouders kunnen wonen. Áls ze al ouders hebben. En in het laatste geval hebben ze daar een zware klap van opgelopen die hen tijdelijk ongeschikt voor het burgerlijk leven maakt. (…) Zo heeft iedere jongere in het huis een eigen verhaal. Verhalen die je wél en die je níet wil weten. Want als je ze als lezer weet maak je je mét hen woedend op groepsleider Erik, die er genoegen in lijkt te scheppen zijn pupillen in de isoleercel vast te leggen, flink aangesnoerd in de riemen, voorzien van een injectie die hen ver van de wereld laat gaan. Erik is wreed, hij lokt geweld uit en geeft het dan in veelvoud terug vanuit zijn machtspositie. (…) Lex Paleaux (…) schrijft buitengewoon goed, weet de spanning en de karakters voortreffelijk te tekenen en komt met een filmisch verhaal dat de lezer van begin tot eind meetrekt in de materie. (…) Een beklemmend en fascinerend boek.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Lees dit boek! Geef het cadeau. Stop het iemand toe.» – Femke Liemberg
Over ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ van Lex Paleaux in De Ochtend op NPO Radio, 25 februari 2023:
(…) Dit boek moet je lezen. Over het algemeen ben ik niet van het herlezen; daarvoor verschijnt er te veel nieuws. Maar bij dit boek is het zeker het overwegen waard. (…) ‘Als de dood zucht… ’ vertelt verhalen uit een psychiatrische jeugdkliniek. Over acht jongeren, allemaal met hun eigen verhaal. Door het verhaal vanuit een van hen te horen, van binnenuit, leer je ze gaandeweg steeds beter begrijpen en vallen puzzelstukjes op hun plaats. Het verklaart bepaalde patronen en gedragingen. Tot het einde nadert. Dan is alles anders en is niets meer wat het lijkt. Een verrassend einde, dat ik niet zag aankomen. Maar het geeft het boek zeker nog weer een extra dimensie. (…) Ik vind het een kei van een boek. Maar volgens mij is het ook uitermate geschikt voor jongeren op de middelbare school. Juist om hun blik te verbreden. (…) Hopelijk zijn de vertaalrechten verkocht en is de film al in de maak.
Luister hier naar de uitzending van KRO-NCRV
Lees hier de bijdrage van Femke Liemburg
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Aangrijpende roman over acht jongeren in een psychiatrische kliniek.»
Over ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ van Lex Paleaux in Mezza, 25 februari 2023:
(…) ‘Ik loop naar de kast in de hal. Ik graai in het donker tot ik het fotoboek onder mijn vingertoppen voel. Ik blader er doorheen en de holle ogen stellen mij de vragen die ik zo lang heb ontweken. (…) Alles wat ik zolang had weggestopt komt als een vloedgolf naar boven.’ Aangrijpende roman over acht jongeren in een psychiatrische kliniek. ‘Ik was onhandelbaar geworden.’ Lex Paleaux neemt zijn lezer mee naar de tijd waarin hij als puber achter de omheining van een inrichting verdween. ‘Na een week wist ik, hier moet ik zo snel mogelijk weg.’ ( …)
Mezza is het wekelijkse magazine van Algemeen Dagblad, Brabants Dagblad, BN De Stem, De Gelderlander, De Stentor, Eindhovens Dagblad, PZC en Tubantia.
Lees hier het verhaal in Mezza
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Jeugdpsychiatrie beschrijven als een meeslepend, spannend en bij wijlen grappig verhaal, dat is een topprestatie.» – Marjo van Turnhout
Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux op Leestafel, 22 februari 2023:
(…) Net als de eerdere drie romans bevat dit boek autobiografische elementen, hetgeen betekent dat dit verhaal over de werkelijkheid gaat. Dat besef is schokkend. En dat verdwijnt niet, ook al heeft dit verhaal vaak een humoristische inslag. En ook het feit dat het weer in een prachtig proza geschreven is, verhult de schrijnende boodschap niet. Het verhaal krijgt een schokkende ontknoping, waarbij het besef hoe vernuftig het allemaal in elkaar steekt, de bewondering voor de schrijver nog doet toenemen. Die was toch al groot, omdat het zo prachtig beschreven is. Een schrijnende – want immers realistische – schets van hoe het gesteld is met de jeugdpsychiatrie te beschrijven als een meeslepend, spannend en bij wijlen grappig verhaal, dat is een topprestatie.
Lees hier of hier de hele recensie
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Hartverscheurend en prachtig.» – Maria Spelt
Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux, 13 februari 2023:
Een hartverscheurend verhaal dat zich afspeelt in een jeugdkliniek. Het verhaal is vlot geschreven. Je leeft mee met de personages. Het is ontroerend en af en toe shockerend. Het boek heeft een onverwacht einde. Prachtig!
Maria Spelt is boekverkoper bij Boekhandel Roojboek in Venray.
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer