Tag: joan leslie

Delano Veira op 17 mei overleden

DelanoVeira2 Foto: VOS

Over Delano Veira op Caraïbisch Uitzicht, 23 mei 2022:
Delano Veira is dinsdagochtend 17 mei 2022 overleden aan de gevolgen van kanker. Veira was sinds 1993 bestuurslid van Vereniging Ons Suriname en daarmee een van de langstzittende bestuursleden. Voor die tijd was hij ook al betrokken bij de vereniging als vrijwilliger. Veira was een icoon binnen de vereniging en een van de langst zittende bestuursleden. Twee maanden geleden op 27 maart, kreeg hij nog als eerste man de Gouden Vioolspeld onderscheiding tijdens de dokter Sophie Redmondlezing 2022. Delano Alfred Veira, geboren in Paramaribo op 18 januari 1955, laat drie kinderen achter. Hij is 67 jaar geworden. (…)
Lees hier verder

Naschrift van Franc Knipscheer: “De uitgeverij heeft zoveel in en met Vereniging Ons Suriname, meestal in de persoon van Delano, mogen doen, eigenlijk al vanaf eind jaren zeventig toen in november jaarlijkse boekenmarkten werden georganiseerd, en decennia later vervolgd door het jaarlijkse Boekenfeest. Tal van memorabele boekpresentaties van de uitgeverij vonden in samenwerking met hem plaats. Vereniging Ons Suriname was en is een tweede huis voor heel veel van onze Surinaamse auteurs en daarmee van de uitgeverij. Bijzonder was zijn initiatief om tot de verhalenbundel ‘Waarover we niet moeten praten’ (2007) te komen, waarin 20 vaak nog jonge en beginnende Surinaamse en ook Antilliaanse schrijfsters aan het woord kwamen ter gelegenheid van het eerste lustrum van het Boekenfeest op de podia van Vereniging Ons Suriname in het Hugo Olijfveldhuis in Amsterdam.”
Meer over Delano Veira en Vereniging Ons Suriname op deze site

“Zin om te schrijven.” Koos van den Kerkhof onverwacht overleden.

koos_van_den_kerkhof_bew_kl_2Deze zondag vernam ik dat in de nacht van zaterdag op zondag 14 november 2021 dichter en redacteur Koos van den Kerkhof (11 april 1946) onverwacht is overleden aan een gescheurde aorta. Als dichter debuteerde hij in 1978 bij de toenmalige Limburgse uitgeverij Corrie Zelen. Vanaf die tijd zit zijn naam in mijn geheugen, vanwege de samenwerking die Uitgeverij Corrie Zelen, de Rotterdamse uitgeverij Flamboyant/P en Uitgeverij In de Knipscheer in die jaren hadden op het gebied van vertegenwoordiging van hun fondsen naar de boekhandel toe. Pas in 2000 kwam het tussen hem in zijn hoedanigheid van redacteur en de uitgeverij tot een sindsdien ononderbroken samenwerking. De debuutroman De bruine zeemeermin van de toen in Paramaribo woonachtige auteur Annel de Noré was het eerste boek dat hij, al actief als schrijfdocent, voor In de Knipscheer redigeerde. Hij had antropologie gestudeerd en die gevormde belangstelling voor andere culturen gecombineerd met zijn dichterstalent voor taal maakte dat hij fascinatie had voor het schrijven van Surinaamse en Antilliaanse auteurs. Hij was begin deze eeuw een aantal jaar stadsdichter van Venlo; een aantal van die stadsgedichten is opgenomen in de bundel Oud zink, die in 2008 bij Uitgeverij In de Knipscheer verscheen. Enkele jaren later was hij gastdocent aan de Schrijversvakschool Paramaribo van Ruth San A Jong. Zijn laatste boek waaraan hij voor de uitgeverij werkte betrof de samenstelling en bezorging van een bloemlezing uit het poëtisch werk van Astrid H. Roemer Ik ga strijden moeder, die op het punt van verschijnen staat. Koos heeft de presentexemplaren nog net kunnen bewonderen. Onze laatste e-mailwisseling dateerde van een paar uur voor zijn overlijden:

Beste Franc, (…) Ik vond de kussenenvelop met twee exemplaren van Ik zal strijden moeder op de deurmat. Dank daarvoor. Mooi omslag met de handen, bijzonder mooie kleur ook. Ik heb met plezier en overgave aan de selectie gewerkt en het essay en de verantwoording geschreven. Het was een stimulerende opdracht. Ik kreeg erdoor zin om te schrijven. (…) Niets bepaalt wat ik schrijf dan mijn eigen verhaal en dat verhaal verandert steeds zoals alle deeltjes in mijn lichaam. Onlangs schreef ik onverwacht twee eerste versies van gedichten. Afbeeldingen van het werk van de Amerikaanse schilder Joan Mitchell brachten me ertoe terug te keren naar technieken die ik al vaker heb toegepast. (…). En ik mailde om 19:38 terug: Dag Koos, Ik hoop dat ze zullen leiden tot een bundel. Het is de tragiek van de redacteur: werk van anderen gaat voor.

Die anderen zullen hem dankbaar zijn: Barney Agerbeek, Peter Andriesse, Orchida Bachnoe, Alfred Birney, Eric de Brabander, Cándani [Yasmine Amores], Aly Freije, Els de Groen, Edwin de Groot, E. de Haan, Jopi Hart, Hans van Hartevelt, Elodie Heloise, Hanneke van der Hoeven, Hein van der Hoeven, Ernst Jansz, Mala Kishoendajal, Roni Klinkhamer, Helen Knopper, Frank Kraaijeveld, Karin Lachmising, Els Launspach, Diana Lebacs, Joan Leslie, Clyde R. Lo A Njoe, Ronny Lobo, Djordje Matic, Arjen van Meijgaard, Henriette de Mezquita, Quito Nicolaas, Annel de Noré, Frank Ong-Alok, Fred Papenhove, Glenn Pennock, Hans Plomp, Ton van Reen, Astrid H. Roemer, Arjen Sevenster, Brigitte Spiegeler, JP den Tex, Jacques Thönissen, Diana Tjin, Edith Tulp, Hans Vaders, Etchica Voorn, Bert Vuijsje, Karel Wasch, Rogi Wieg, Kristien De Wolf en de velen die ik zonder twijfel nu vergeet.

franc knipscheer
Haarlem, 14 november 2021

Meer over Koos van den Kerkhof bij Uitgeverij In de Knipscheer

Quito Nicolaas presenteert ‘Argus’ in Arubahuis.

VoorplatArgus-75Op woensdag 9 oktober vindt in Den Haag van 18:00 tot20:30 uur op uitnodiging van de gevolmachtigd minister van Aruba de presentatie plaats van de bundel ’Argus’ van dichter Quito Nicolaas. Bij de boekpresentatie zullen er vier sprekers zijn die aandacht schenken aan het werkvan de auteur, in het bijzonder ‘Argus’, en zijn rol in de literatuur: de gevolmachtigd minister van Aruba Guillfred Besaril, Angelo Tromp, Joan Leslie en John Leerdam. U bent van harte welkom. Het aantal plaatsen is beperkt; meldt u zich derhalve tot en met 6 oktober vooraf aan op i.burke@arubahuis.nl . Locatie: Kabinet van de Gevolmachtigd Minister van Aruba, R.J. Schimmelpennincklaan 1, 2517 JN Den Haag. Inloop vanaf 17:30 uur. Na afloop is er gelegenheid om met de auteur van gedachten te wisselen, de bundel aan te schaffen en te laten signeren.
Meer over ‘Argus’
Meer over Quito Nicolaas bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Prettige en ontspannende leesuurtjes.» – Els Willems

Over ‘Onder de watapana. Arubaanse verhalen’ van Jacques Thönissen op WelkBoek, 5 november 2016:
Verhalen die je in de sfeer van Aruba brengen. Een wereld van magie, Arubaans natuurschoon maar ook de realiteit van alledag, zoals bijvoorbeeld de drugssmokkel en de verblijfsvergunningen. Door de variatie in lengte en de onderwerpen in deze bundel had ik een paar prettige en ontspannende leesuurtjes.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Onder de watapana’
Meer over Jacques Thönissen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hedendaagse belevenissen van de spin Compa Nanzi uit de Antilliaanse verteltraditie.» – Walter Palm

Over ‘Compa Nanzi’s capriolen’ van Joan Leslie voor NBD/Biblion, 12-01-2012:
Compa Nanzi figureert als slimme spin in talloze kinderverhalen in het Caraïbisch gebied (vergelijkbaar met de Surinaamse spin Anansi) en behoort tot het cultureel erfgoed van dat gebied. De Arubaanse schrijfster borduurt met ‘Compa Nanzi’s Capriolen’ voort op de Compa Nanzi-traditie. De bundel is vernieuwend in die zin dat de verhalen zich afspelen in deze moderne tijd, terwijl tegelijkertijd het vermakelijk karakter van de traditionele Compa Nanzi-verhalen wordt gehandhaafd. Een mooie prestatie.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Compa Nanzi’s Capriolen’

Joan Leslie, Aruba, Caraïbische letteren, Compa Nanzi’s Capriolen, Anansi, Suriname, Compa Nanzi-traditie,

«Eén grote satire.» – Fred de Haas

compaOver ‘Compa Nanzi’s Capriolen’ van Joan Leslie in Ñapa/Amigoe, 7 januari 2012:
De Arubaanse schrijfster Joan Leslie heeft Nanzi een nieuw jasje aangetrokken. In haar ‘Compa Nanzi’s Capriolen’ leeft Nanzi in onze moderne tijd. In Amsterdam nog wel. Het Sodom en Gomorra van de Nederlandse multiculturele samenleving! Er wordt ruim baan gemaakt voor spottende verwijzingen naar populistisch politieke partijen als ‘Trots op Nederland’. We komen ook een hybride ‘Rita Verburg’ tegen, een symbiose van de voormalige ministers Rita Verdonk met haar ‘valse lach’ en de truttig overkomende Gerda Verburg. Venijnige kritiek wordt geleverd op het huichelachtige begrip ‘Vrijheid van Meningsuiting’ dat wordt misbruikt om allochtonen te vernederen. (…) Maar je kan in het boek ook lachen om een verhitte discussie over de benaming ‘Negerzoenen’ (een prachtnaam voor een Hollandse met chocola omhulde lekkernij) die – zogenaamd – als discriminerend wordt ervaren, maar door Rita Verburg met hand en tand wordt verdedigd. Het boek is, kortom, één grote satire met oplichter Nanzi als leidende figuur. (…) ‘Nanzi’s Capriolen’ zou uitstekend geschikt zijn om dienst te doen bij inburgeringslessen al was het maar omdat het boek een uitgebreid en ironisch perspectief biedt op de gewoonten in Nederland en de multiculturele problematiek. De auteur geeft er blijk van dat ze een uitstekende kijk heeft op het reilen en zeilen van onze volkse multiculti-samenleving.

Lees hier het artikel

Meer over Compa Nanzi’s Capriolen

Joan Leslie – Compa Nanzi’s Capriolen

JOAN LESLIE
Compa Nanzi’s Capriolen
Antillen / Nederland
Ingenaaid, 192 blz., € 16,90
ISBN 978-90-6265-692-9

In Compa Nanzi’s Capriolen is Compa Nanzi, het Antilliaanse ‘broertje’ van de Surinaamse spin Anansi, géén spin maar een mens: slim, wijs, bijdehand, sluw maar zeker geen schurk. Net als zijn beroemde achtpotige naamgenoot haalt hij de wonderlijkste capriolen uit en weet hij handig gebruik te maken van de zwakheden en de naïviteit van zijn tegenstanders. Maar nooit zal hij iemand zomaar kwaad doen.

De Compa Nanzi van Joan Leslie is het voorbeeld van een ‘survivor’ en staat midden in het leven. In zijn avonturen komen algemeen menselijke thema’s aan bod zoals armoede, rijkdom, opvoedings-perikelen en het streven van ieder mens naar liefde en geluk. Maar ook misstanden als machtsmisbruik, discriminatie en het ontbreken van respect voor het multiculturele in onze samenleving worden niet geschuwd.

Nanzi omhelsde zijn vrouw. ‘Maak je geen zorgen, Maria. Het is tijd dat de rups een vlinder wordt. De tijd is gekomen dat ook wij onze thee uit kopjes met gouden oortjes gaan drinken.’
Het was niet de eerste keer dat Nanzi zulke mysterieuze uitspraken deed en Shi Maria begreep dat het onbegonnen werk was hem van gedachten te doen veranderen. Dat zou hetzelfde zijn als proberen een brandnetelstruik om te toveren in fluweel.

Net als in de verteltraditie van de Compa Nanzi-spinverhalen is letterlijk alles mogelijk. Het ene moment is Compa Nanzi een geslaagde zakenman, het andere moment een opstandige fabrieksarbeider. Ook is het de gewoonste zaak van de wereld dat hij in de meest extreme en fantastische situaties belandt. Shi Maria, de vrouw achter Compa Nanzi confronteert hem met de realiteit en weet hem met beide benen op de grond te houden.

Joan Leslie (Aruba) debuteerde in 2007 met de verhalenbundel De bloeiende flamboyant. Ook schrijft zij gedichten, recentelijk in de bundel Wie ik ben / Ta ken mi ta (2011).

Simia Literario – Wie ik ben ? Ta ken mi ta

SIMIA LITERARIO (red. Fred de Haas)
Wie ik ben / Ta ken mi ta
Nieuwe Antilliaanse gedichten en
verhalen uit Nederland.
Antillen / Nederland

Ingenaaid, 72 blz. € 15,00
september 2011

ISBN 978-90-6265-680-6

Met bijdragen van: Hilli Arduin, Frida Doma-cassé, Giselle Ecury, Eugènie Herlaar, Alida Kock, Joan Leslie, T. Martinus, Olga Orman, Collin Schorea, Lambertha Souman, Richard de Veer, Wendela de Vries en Natalie Wanga.

De Antilliaanse schrijversgroep Simia Literario onderneemt in Wie ik ben / Ta ken mi ta een indringende zoektocht naar identiteit. De 13 gebloemleesde auteurs zetten hiermee een tocht voort die zowel in het Caribisch gebied als in de Antilliaanse ‘diaspora’ in Nederland al vele decennia geleden is begonnen en nog steeds niet ten einde is, niet in de laatste plaats omdat de naweeën van de koloniale en postkoloniale tijd nog altijd voelbaar zijn.
Vanwege het feit dat zij in Nederland leven en niettemin een verbondenheid voelen met het vaderland overzee overschrijden zij in hun werk op natuurlijke wijze de diffuse scheidslijnen van de culturen die zij in zich meedragen.
Hun situatie verschilt in hoge mate van Antilliaanse dichters die altijd ‘thuis’ zijn gebleven, in hun Caribisch vaderland. Dichters als Pierre Lauffer en Elis Juliana hebben immers niet de cultuurschok hoeven ondergaan van migranten, die zich op ‘vreemde’ bodem met een andere cultuur hebben moeten verzoenen en, tot op zekere hoogte, identificeren.

Wie ik ben / Ta ken mi ta draagt alle kenmerken van een complexe, Creoolse creatie. Het steeds van kleur en sfeer wisselende existentiële landschap wordt ontsloten door wegen die, dankzij de zeer toegankelijke en uitnodigende literaire bijdragen, de met zorg gemaakte vertalingen/bewerkingen uit het Papiaments, de inleidende tekst en de verklarende noten, de lezer mee zullen nemen op een verrassende verkenningstocht van de Antilliaanse migrantenziel.

Joan Leslie – De bloeiende flamboyant

JOAN LESLIE
De bloeiende flamboyant
Nederlandse Antillen. Verhalen
Ingenaaid, 96 blz. € 11,50
ISBN 90-6265-581-6
Eerste druk 2007

«De grote, bloeiende flamboyant als een brandende fakkel vol vurige liefde, zwaaiend met zijn kruin boven hen. Als een stille getuige meedelend in het geheim dat die dag was ontstaan.»

De fascinatie van Joan Leslie voor de gedragingen van de mens in verschillende situaties klinkt veelvoudig door in de twaalf korte verhalen die zijn bijeengebracht in De bloeiende flamboyant.

De verhalen belichten tal van psychologische aspecten van ziekte (In de wachtkamer) en dood (Verbondenheid) tot travestie (Golden delicious) en zijn afwisselend amusant (De macho), spannend (Strijdvaardigheid) of wrang (Noodlot), en steeds verrassend.

Joan Leslie (1953) werd geboren op Aruba, het eiland waarnaar haar ouders, komend van Barbados, in de jaren veertig van de vorige eeuw emigreerden. Hierdoor groeide zij meertalig op: naast haar moedertaal, het Engels, leerde zij spelenderwijs ook Papiaments, Nederlands, Spaans en Frans. In 2003 ontving zij de eerste prijs voor proza (met als jury Paulette Smit, Walter Palm en Henry Habibe) in een schrijfwedstrijd die door de Stichting Simia Literario werd uitgeschreven. Ter gelegenheid van de viering van 50 jaar Statuut voor het Koninkrijk, werd in 2004 de gedichtenbundel Met de wil elkander bij te staan uitgebracht. Hierin zijn twee gedichten van haar opgenomen. Eveneens in 2004 werden twee verhalen van haar in het Papiaments gepubliceerd in de bloemlezing Bentana Habri (Open Raam). De bloeiende flamboyant is haar eerste boekpublicatie.