Tag: Johanna Geels

«Eenmaal begonnen, nooit meer opgehouden tot aan de slotzin.» – Kees de Kievid

VoorplatGeelsTuin-75Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels op Boekenbijlage, 21 augustus 2023:

(…) “Het mooie van langdurig ziek zijn en zelden je bed uit komen, is dat je je eigen leven bij elkaar kunt verzinnen. Niet dat ik dit doe, alles wat ik bedenk is echt gebeurd of gaat nog gebeuren, maar dat het kan is voldoende.” Luiden de openingszinnen. Dat langdurig ziek zijn ondervindt de auteur zelf; zij lijdt aan het Ehlers-Danlos-syndroom, erfelijke factoren die het bindweefsel aantasten. Het weerhoudt haar niet vanuit een kleine wereld een dagboek bij te houden (80 dagen) waarin zij haar eigen realiteit afwisselt met ludieke hersenspinsels. (…) Waar andere auteurs een heel boek wijden aan het verloop van een ziekte of stoornis, laat Geels zien wat het doet met de werking van haar hersens. (…) Ze maakt de lezer deelgenoot van haar wedervaren. En dat doet ze op een inhoudelijk en stilistisch uitmuntende wijze: geen theekransje of roddelrubriek, maar ‘dit is mijn leven; ik heb het aan je laten zien; doe ermee wat je wilt’. (…) Actualiteit of verleden, het maakt niet uit. Ze zijn de leidraad naar de wereld van Geels, die de lezer zelf moet ontdekken. Dat dat zal gebeuren kan ik je op een briefje geven: eenmaal begonnen, nooit meer opgehouden tot aan de slotzin. Pas dan zal de lezer in verbazing (en misschien verwarring) uitroerpen: ‘Hoe is het mogelijk dat iemand deze wereld zo uitmuntend kan beschrijven’! (…)
Lees verder
Meer over “Wat een tuin ziet als hij slaapt” – Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Dit boek is een achtbaan. En je geniet.» – Marjo van Turnhout

VoorplatGeelsTuin-75Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels op Leestafel, 14 april-2023:
Johanna is aan huis gekluisterd vanwege allerlei fysieke en mentale kwalen. Ze is bipolair en chronisch ziek. Ze kan wel wat door haar huis scharrelen, maar buiten komt ze alleen met hulp. Ze wordt verzorgd door drie mensen: Wieke en Anna, verpleegkundigen en K. die vriend en mantelzorger is. Johanna schrijft in haar dagboek, zodat we haar gedurende tachtig dagen volgen: haar klachten en gedachten. Haar dromen en herinneringen. En de waarheid is om mee te spelen: Al op de eerste pagina zet Geels de lezer op een wankel been: “Als je ziek bent, heb je veel tijd om na te denken. Over waarom ik geen kinderen heb gekregen bijvoorbeeld. Mijn dochter zegt dat ik dit fysiek niet had aangekund en ik denk dat zij gelijk heeft.” (…) Als je leven geen enkele zekerheid biedt, als alles alleen nog maar erger wordt, kun je niet anders dan dwalen in je diepste zelf. De lezer gaat mee in deze wereld, in de absurde waan, waarbij niets zeker is. Je kent de waarheid niet en je zult haar niet kennen. Maar het vreemde is: die mis je niet. Dit boek is een achtbaan die soms even rustig over de rails rijdt om dan weer hard in de diepte te storten. En je geniet. Van de poëtische taal, van alles wat echt is maar misschien ook niet. En als je het boek dichtslaat, voel je enigszins labiel, zoals je ook uit een achtbaan stapt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Fascinerende geschiedenis met zinnen van een lucide schoonheid. Geels flikt het.» – Suzanna Esther

VoorplatGeelsTuin-75Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels op LeesKost, 21-03-2023:
We lezen het dagboek van een chronisch ziek hoofdpersonage met een bipolair hoofd op haar schouders en één metaforisch hoofd in haar buik. Schakelend tussen haar realiteit, hersenspinsels in het heden en herinneringen uit het verleden schetst ze met een absurdistische rauwe zelfspot vanuit haar microkosmos een getroebleerde doch fascinerende geschiedenis. (…) Vanaf de eerste pagina word je Geels’ universum ingezogen, ze vuurt woorden, zinnen op de lezer af die van een lucide schoonheid zijn om er vervolgens een bitter en giftig sausje over te gieten. (…) Dat wij als lezers niet voor de gezelligheid komen maakt Geels al snel duidelijk, al blijft het tot het einde vaag wat er wél van ons wordt verwacht. Meeleven, meelijden, stukken tekst markeren omdat die herkenbaar, adembenemend zijn of om met afgrijzen vervuld onze billen samen te knijpen? ‘Ik houd niet van plot. Wat kan mij zo’n plot schelen. Ik hou van een huis waar mensen wonen, en dat je dan het dak optilt, naar binnen kijkt, opschrijft wat je niet ziet en weggaat. De rest is geouwehoer.’ Dat is precies wat ze doet. Ze tilt haar dak op, toont het onzichtbare, zet abrupt het dak terug en laat ons beduusd achter. We sjokken gelaten haar verwilderde tuin uit, onszelf afvragend: wat is waan en wat is werkelijkheid? Je moet het maar kunnen, een boek schrijven waarin het hoofdpersonage vanuit bed een fragmentarisch verhaal vertelt dat qua spanning niet onderdoet voor een spannende, soms gruwelijke thriller. Geels flikt het.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een bijzonder goed geschreven en doorleefd boek dat wel een tijdje na lezing onder de huid blijft kleven.» – André Oyen

VoorplatGeelsTuin-75Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels op Ansiel, 10-02-2023:
(…) ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is een roman in dagboekvorm over ziekte, identiteit, eenzaamheid en vrouw-zijn. De hoofdpersoon in ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is door ziekte aan huis en bed gekluisterd. In haar dagboeken doet zij op een bijzondere manier gedurende tachtig dagen verslag van dingen in het heden en het verleden en die kunnen zowel grappig als droevig zijn. Er zitten heel wat verhalen en stemmingen in het boek en ook kan de lezer zich verlustigen aan poëzie. De titel alleen al doet vermoeden dat de auteur een zeer poëtisch taalgebruik hanteert en dat is ook zo. De tuin onder haar raam neemt toch wel een heel prominente plaats in en dat vermeldt ze ook zelf: Hier, vanachter mijn oogramen, houd ik de wereld in de gaten terwijl mijn tuin slaapt, bromt, trilt. (…) Ziek zijn beperkt haar en maakt haar wereld kleiner maar anderzijds krijgt ze ook nieuwe inzichten en maakt ze ook kennis met nieuwe mensen die haar verzorgen. (…) ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is een bijzonder goed geschreven en doorleefd boek dat wel een tijdje na lezing onder de huid blijft kleven.
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Met ironie geschreven.»

VoorplatGeelsTuin-75Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels voor NBD/Biblion, 26-01-2023:
Een roman over ziekte, identiteit, eenzaamheid en vrouw-zijn. De hoofdpersoon in ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is door ziekte aan huis gekluisterd. In haar dagboeken doet zij verslag van een woelig heden en verleden, terwijl de tuin onder haar raam de wacht houdt. Gaandeweg wordt de lezer steeds dieper een statische, absurdistische wereld ingetrokken van bipolaire waanzin, foute mannen, onvoorspelbare vaders, kraken in de jaren ’80, de Me Too-beweging en schrijversdromen. Met ironie geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Johanna Geels (1968) publiceerde 4 dichtbundels en een verzameld columnboek met columns die zij eerder voor o.a. HP/DeTijd schreef. Haar debuutbundel ‘Tuig’ werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Debuutroman.
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer

Presentatie ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels op YouTube.

Op zaterdag 15 oktober 2022 is in de Pletterij het romandebuut ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels gepresenteerd.
Vanaf 4:25 op de tijdlijn kijkt u naar het interview dat uitgeverijredacteur Peter de Rijk heeft met Johanna Geels.
Johanna: “In poëzie, in literatuur vind ik de waarheid niet zo interessant.” Peter: “Schrijven is voor jou de ultieme vrijheid.” Johanna: “De flow moet zich wel aandienen. Mijn hoofd zit snel vol. Dan moet het eruit.” Peter: “Daarnaast heb je het verleden; dat is rouwer, de krakersscene.” Johanna: “Het verschil is niet zo heel groot: in mijn hoofd ben ik nog degene van toen. De werkelijkheid alleen is niet genoeg.”
Vanaf 18:50 leest Johanna Geels een fragment uit de roman. Vanaf 28:00 is er een muzikaal intermezzo door zangeres Sterre Nacca begeleid door Dani Nacca op gitaar, waarin Sterre ook drie gedichten leest die in de roman zijn opgenomen. Vanaf 45:00 leest Johanna Geels op nieuw uit de roman het hilarische fragment over een demonstratie/viering van Zuid-Molukkers verslagen door Pauline Broekema van het NOS-Journaal. Op 55:10 leest uitgever Franc Knipscheer ‘Oogst’, een nieuwe gedicht van redacteur Willem Thies, gebaseerd op de passage ‘Dag 76’ in de roman. Op 59:20 leest gastschrijver Inge Nicole het tweede hoofdstuk van haar roman-in-wording. Aansluitend reikt Johanna Geels het eerste exemplaar uit aan Inge Nicole.
Kijk hier naar het hele programma op YouTube
Lees hier ‘Dag 76’ en het daarop gebaseerde gedicht ‘Oogst’ van Willem Thies
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Inge Nicole bij Uitgeverij In de Knipscheer

Boekpresentatie ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels

15 OKT Boekpresentatie Knipscheer WEB 800x450Op zaterdagmiddag 15 oktober presenteert Uitgeverij In de Knipscheer vanaf 14.30 uur Wat een tuin ziet als hij slaapt, het romandebuut van Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer. In een afwisselend programma van woord en muziek wordt de bezoeker annex romanlezer stapje voor stapje dieper een statische, absurdistische wereld ingetrokken van bipolaire waanzin, foute mannen, onvoorspelbare vaders, kraken in de jaren ’80, de Me Too-beweging en schrijversdromen. Aan het programma werken mee Johanna Geels, Peter de Rijk, Inge Nicole, zangeres Sterre Nacca en gitarist Dani Nacca De presentatie vindt plaats in de Pletterij, Lange Herenvest 122, 2011 BX Haarlem. De toegang is gratis, inlopen mag/kan maar een plaats reserveren via de website wordt op prijs gesteld. En vol=vol.

Het programma wordt ook live gestreamd. U kunt de livestream volgen op de homepage van debat- en cultuurpodium Pletterij, op hun Facebook-pagina of op hun YouTube-kanaal. Op het moment van de uitzending openen zich op deze drie platforms vensters met de livebeelden. Een inlogcode is niet nodig. Op het YouTube-kanaal van de Pletterij kunt u de uitzending later ook terugzien.
Klik hier voor de aankondiging op website Pletterij
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Inge Nicole bij Uitgeverij In de Knipscheer

Johanna Geels – Wat een tuin ziet als hij slaapt. Roman

VoorplatGeelsTuin-75Johanna Geels
Wat een tuin ziet als hij slaapt
roman
gebrocheerd in omslag met flappen, 306 blz.
€ 19,95
ISBN 978-94-93214-65-1
eerste uitgave oktober 2022

“Ziek zijn is een geweldige mogelijkheid om alle wielen van de wereld opnieuw uit te vinden. Eigenlijk zou iedereen het een tijdje moeten proberen.”

De hoofdpersoon in Wat een tuin ziet als hij slaapt is door ziekte aan huis gekluisterd. In haar dagboeken doet zij verslag van een woelig heden en verleden, terwijl de tuin onder haar raam de wacht houdt.

“Mijn slaapkamer is mijn lichaam. De uitpuilende kledingkast een pompend hart. De ramen ogen die zich openen en sluiten.”

Stapje voor stapje word je dieper een statische, absurdistische wereld ingetrokken van bipolaire waanzin, foute mannen, onvoorspelbare vaders, kraken in de jaren ’80, de Me Too-beweging en schrijversdromen.

“Ik hou niet van plot. Wat kan mij zo’n plot schelen. Ik hou van een huis waar mensen wonen, en dat je dan het dak optilt, naar binnen kijkt, opschrijft wat je niet ziet en weggaat. De rest is allemaal geouwehoer.”

Johanna Geels (1968) publiceerde 4 dichtbundels en een verzameld columnboek met columns die zij eerder voor o.a. HP/DeTijd schreef. Haar debuutbundel ‘Tuig’ werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Wat een tuin ziet als hij slaapt is haar debuutroman.

Meer over Johanna Geels op deze site

Gedicht van Leo van der Zalm

ZalmEenhoorns-75In zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Vandaag (13 april 2021) is het de geboortedag van onder anderen Peter Holvoet-Hanssen, Johanna Geels en Leo van der Zalm. Bij wijze van felicitatie kiest Wim van Til voor een gedicht van Peter Holvoet-Hanssen; uitgeverij In de Knipscheer kiest in dit bericht voor het gedicht ‘Winterweerslag’ van Leo van der Zalm (1942-2002). uit zijn bij Uitgeverij In de Knipscheer verschenen bundel ‘Eenhoorns onder andere’ uit 1992. Dit gedicht is ook opgenomen in de door Klaas de Groot samengestelde bloemlezing ‘Grenzenloos – 40 jaar Knipscheer poëzie’.

Winterweerslag

Met penseeltjes van mussedons
had ik ze weer vast willen plakken
al die bloesemblaadjes
de witte, de roze, de bijna rode

maar de wind kwam en nam
hier en daar al wat weg
en de regen kwam en nam
nog meer weg hier en daar

de witte, de roze, de bijna rode
blaadjes op de versgeploegde aarde
en hogerop, op de bergen
rust nu de laatste bloesem van sneeuw

Meer over ‘Eenhoorns onder andere’
Meer over Leo van der Zalm bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over ‘Grenzenloos – 40 jaar Knipscheer poëzie’

Hommage aan Rogi Wieg – In de kring van menselijke warmte

VoorplatWiegKringIn de kring van menselijke warmte
Hommage aan Rogi Wieg (1962-2015)
samengesteld door Peter de Rijk
Voorwoord Franc Knipscheer
Gebrocheerd met flappen, 154 blz,
€ 16,50
Presentatie 1 juni 2017
ISBN 978-90-6265-952-4

‘We hebben in hem een van onze meest integere dichters verloren.’ – Menno Wigman

Zeer kort na het overlijden van Rogi Wieg in 2015, en ook vlak na het aankondigen van de euthanasie die hij verkoos, verschenen er al gedichten die daarop een reactie waren. Rogi’s grootse oeuvre maakte veel los, net als zijn strijd met het leven, en de dood. De eerste gedichten, zoals die van Menno Wigman en Jana Beranová die een in memoriam schreven, werden verzameld. Vervolgens werd andere dichters gevraagd ook een bijdrage te leveren. De oogst is een indrukwekkende reeks zeer diverse gedichten van voormalige uitgevers, vrienden, vriendinnen, collega’s, fans en zelfs een vertaler van zijn werk. Deze gedenkbundel, met meer dan honderd gedichten die in Nederland, België, Frankrijk, Hongarije, Japan, Suriname en op Curaçao tot stand kwamen, is een passend eerbetoon aan een dichter die werelds was.

Met bijdragen van o.a. Mischa Andriessen, Maria Barnas, Anneke Claus, Ellen Deckwitz, Maarten van den Elzen, Johanna Geels, Paul Gellings, Ingmar Heytze, Maarten Inghels, Klaas Jager, Anton Korteweg, Gerry van der Linden, Hanz Mirck, Roger de Neef, Ronald Ohlsen, Ester Naomi Perquin, Herman Rohaert, Alja Spaan, Vrouwkje Tuinman, Victor Vroomkoning, Nachoem Wijnberg, Joost Zwagerman.
De titel van de bundel is ontleend aan het gelijknamige gedicht van F. Starik.
Peter de Rijk stelde in 2015 de grote bloemlezing ‘Even zuiver als de ongeschreven brief’ samen uit al het gepubliceerde werk van Rogi Wieg.

Meer over ‘Even zuiver als de ongeschreven brief’
Meer over Rogi Wieg op deze site