Tag: jongeren

«Azijn in mijn aderen is een aanrader voor de literatuurlijst van middelbare scholieren.» – Jerry Dewnarain

Over ‘Azijn in mijn aderen’ van Orchida Bachnoe in De Ware Tijd Literair (Paramaribo), za. 28 juli 2012:
Bachnoe hangt met haar ‘Azijn in mijn aderen’ de vuile was van een gesloten gemeenschap dapper genoeg buiten. Voor mijn part mag zij nog een paar keer een wasje draaien, want de was is vuil genoeg! Dat is dus de meerwaarde van dit boek. Ook bespreekt zij een serieus onderwerp dat jongeren bezighoudt: ze verbreekt taboes door jongeren zelf als hoofdfiguren te gebruiken om hun eigen kommer en kwel aan de lezer kenbaar te maken. Dat doet zij heel knap door in deel twee van het boek haar hoofdfiguren te beschrijven alsof ze de acteurs zijn in een Bollywood-film.

Lees hier de recensie
‘To be or not to be, that’s the question’ DWT 28-07-2012 Azijn in mijn aderen-3

Aart Broek – De terreur van schaamte

Aart G. Broek
De terreur van schaamte. Brandstof voor agressie Essay
Ingenaaid, 192 blz. incl. uitgebreid notenapparaat.
ISBN 978-906265-587-8 € 18,50
Eerste druk 2007

Wat heeft het militaire optreden van de VS in Irak van doen met het buitensporig geweld van Antilliaanse en Marokkaanse jongeren? En de bruut­heid waarmee autochtone mannen hun vrouw en kinderen afranselen? De groeps­ver­krach­tingen door puberende jongens en het fenomeen van loverboys? Of de terreurdaden van reli­gieus bevlogen mannen en vrouwen, de zelfmoord­acties van militante mos­lims, en de slach­tingen onder studenten en docenten op scholen en univer­si­teiten? De zelf­do­ding van falende topmanagers en politici?

Het zijn in wezen uitingsvormen van hetzelfde verschijnsel: schaamte.
Schaamte is het uiterst pijn­lijke ge­voel dat we krij­gen wan­neer we sociaal en emo­tio­neel volledig opzij worden gezet. Maar juist ook de angst dat we zullen worden ge­klei­neerd en ten diepste gekrenkt, zorgt voor schaamtebelevingen. We willen niet dat venijnige ge­voel ervaren van waardeloos en machteloos te zijn. We gruwen van dat pijnlijke sa­menballen van angst, ver­driet en woede. Dat gevoel terroriseert ons handelen. Er moet hoe dan ook zo hard mogelijk worden teruggeslagen: ‘Dan ontplof ik!’ De aanval wordt de beste verdediging: ‘Dan steek ik ‘m dus echt overhoop!’ Met vormen van geweld zetten we schaam­te op afstand. Geweld wil schaamte lozen.

Niet eerder werd dit alledaagse fenomeen op een zo ongebruikelijk gedetailleerde wijze ont­rafeld.

Arjan Witte – Rode zeep

ARJAN WITTE
Rode Zeep Nederland. Roman
Paperback, 160 blz., € 13,50
ISBN 90-6265-414-2
Eerste druk 1995

‘Oprechte gevoelens en bravoure.’ – Trouw

Rode zeep is een roman in dertien op zichzelf staande episoden over de zowel schrijnende als grappige wederwaardigheden van een groep verveelde jongeren in een arbeidersbuurt in Utrecht. Wanneer de fabrieken waar de meeste Zuilenaren hun brood verdienen moeten sluiten, betekent dat het einde van het industriële tijdperk.

De economische neergang en sociale verharding die daarop volgen hebben hun weerslag op de groep jongeren. Ze zijn voortdurend op zoek naar confrontaties, komen in moeilijkheden en vervallen tot criminaliteit. Zowel hun onderlinge banden als hun verhouding ten opzichte van de maatschappij worden gedomineerd door geweld, ressentiment en agressie.

‘Prikkelend en schrijnend.’- NRC Handelsblad

In een sobere, suggestieve stijl en met een heel eigen humor beschrijft Arjan Witte (1961) in zijn debuut deze ontwikkelingen in een Nederlandse stad aan het eind van de jaren zeventig.

Het literaire tijdschrift Zoetermeer introduceerde Arjan Witte met het verhaal ‘Bloedvlag’, waarover Theodor Holman in Het Parool schreef:
‘Ik kan er niets aan doen: ik houd van dit soort verhalen. Campings, hippies, In search for the Original Cult, snelle dialogen, een begin, midden en een eind; kan zo uitgegeven worden. Witte publiceert binnenkort een boek bij In de Knipscheer. Ga ik zeker kopen.’

‘Geraffineerde eenvoud.’- Het Parool