Gedicht van Astrid H. Roemer voor Jos Knipscheer

Jos1988Astrid H. Roemer schreef dit gedicht op 12 februari 1997 (Den Haag-Kijkduin) naar aanleiding van het overlijden van Jos Knipscheer op 10 februari 1997. Het werd in een Engelse vertaling van Nancy Forest-Flier gepubliceerd in Callaloo [A Journal of African-American and African Arts and Letters], Volume 21, No. 3, Summer, 1998, voorafgaand aan een door haar geschreven in memoriam met de titel ‘An Angel Among Publishers’. De trilogie Gewaagd leven (1996), Lijken op Liefde (1997) en Was Getekend (1998) is door de auteur postuum opgedragen aan Jos Knipscheer (1945-1997).

voor Jos Knipscheer

Schrijf, zei je. Laat desnoods jouw
nachtmerries draven over het papier. Troost je
met de schoonheid van hun wervelende beelden. Raak
bevrucht, zei je.
Open je lijf voor het zaad van het woord.
Jij moet het blanke vel met verhalen vullen.
Maak de wonden die de ervaring je slaat tot merktekens
van wijsheid: houd hoe dan ook de leegte in toom.

Niemand zegent je.
Zegen jezelf, zei je.
Niemand lauwert je. Maak van wintergroen je
eigen kransen.
Twijfel wordt nooit drukinkt.
Twijfel niet, zei je. Leef op de scherpe snede van het vel
en bouw jouw kastelen tussen de regels
in de herfst, zei je.

Lees hier de Engelse vertaling
Lees hier het IM ‘An Angel Among Publishers’