Over ‘Murphy Slaw’ van Roni Klinkhamer in De Vishal, 29 november 2022:
Op 25 november 2022 vond in De Vishal Haarlem de MurphyNite plaats, de boekpresentatie van ‘Murphy Slaw’ van Roni Klinkhamer. Christof Zwart ontving het eerste exemplaar. Uit zijn dankwoord: «(…) Het geniale van jouw ingeving, was de vertaling van de kwantummechanica naar een avontuur voor Murphy. In de kwantummechanica kan een deeltje op twee plaatsen tegelijk zijn, en het kan zowel positief als negatief zijn. Om het op zijn Murphiaans te zeggen: bij de Kwantum twee voor de prijs van geen. En dat idee werkte je uit tot een parallel avontuur van Murphy in je derde boek over deze quasi-held. (…) We hebben de afgelopen jaren ook flink gelachen over wendingen, woordspelingen of nieuwe vondsten die het leven van Murphy zouden bepalen. En daar zit nóg een overeenkomst met de kwantummechanica. In de kwantummechanica geldt namelijk dat de observator het geobserveerde beïnvloedt! (…) En zo zal jij Roni ideeën hebben over hoe Murs reis eruit heeft gezien, maar zal ieder van ons die reis toch net een beetje anders beleven. (…)»
Christof Zwart is huisarts in Haarlem.
Lees hier zijn dankwoord
Meer over Murphy Slaw
Meer over Murphy Slaughter
Meer over Murphy’s Laughter
Meer over biografie Roni Klinkhaner
Meer over Roni Klinkhamer op deze site
Tag: Karel Appel
‘Waren zij de trieste erfgenamen van het Nederlandse kolonialisme?”- John Jansen van Galen
Bij het overlijden van Michaël Slory en Bea Vianen in Argus (nr. 46), 22 januari 2019:
Kort na elkaar overleden twee iconen van de Surinaamse literatuur: dichter Michael Slory en schrijfster Bea Vianen, beiden 83 jaar oud, nazaten van de jaren zestig. Weerspiegelt zich in hun tragische levensloop de geschiedenis van hun geboorteland? John Jansen van Galen heeft hen gekend. (…) Slory bleef dichten, over het alledaagse leven in Suriname, over straatvuil en stakingen, over Nelson Mandela en Hillary Clinton, over kokospalmen en de onbereikbare schoonheid van de zwarte vrouw. (…) Gedichten als het poëtisch commentaar op de actualiteit van een ‘absolute dichter’, die zijn levensprogram samenvatte als ‘Ik zal zingen om de zon te laten opkomen’. Maar ook in de verzuchting, die de titel is van een documentaire over hem: ‘Als de droom over is….’. (…) Bea Vianen was in 1957 als 21-jarige onderwijzeres naar Nederland vertrokken. (…) Uit haar debuutroman ‘Sarnami hai’ blijkt wel hoe goed ze ook het verstikkende Hindoestaanse milieu kende. In ‘Strafhok’ heeft ze heel Suriname beschreven als een wemeling van volksgroepen waarbinnen men elkaar voortdurend controleert en beloert. De benauwenis slaat de lezer tegemoet. (…). Ze was in die tijd bevriend met Adriaan Morriën en Marte Röling, later geremigreerd en opnieuw uit Suriname gevlucht, altijd opgejaagd, rusteloos zwervend, cirkelend om het land heen, om er niet heen terug te hoeven keren en er uiteindelijk toch eindigend in een schamel hospitaal.
Lees hier het artikel
Meer over Bea Vianen op deze site
Meer over Michaël Slory op deze site