Lees Mei – Estafette Lezing  op 9 mei 2024

Lees Mei is een jaarlijkse ode aan de poëzie. De ‘Mei’ van Herman Gorter wordt op Hemelvaartsdag 2024 voor de 12de  keer in estafette voorgelezen door honderd lezers in de prachtige tuin van Dat Bolwerck in Zutphen. Kees ’t Hart zal Herman Gorter en ‘Mei’ inleiden als opening van Lees Mei 2024. De presentatie wordt verzorgd door theatermaker en schrijver Rinske Bouwman en vertaler Robert Dorsman. Tot de voorlezers van Lees Mei 2024 behoren ook dit keer diverse huidige en vroegere schrijvers en dichters bij Uitgeverij In de Knipscheer: Hans van Pinxteren, Richard Akihary, Rita Dulci Rahman, Karin Lachmising, Theo Meereboer, Ken Mangroelal, Aart G. Broek. Locatie De tuin van Dat Bolwerck, Zaadmarkt 112, 7201 DE Zutphen. Tijd: 12.00– 18.00 uur. Toegang: gratis. Info: info@datbolwerck.nl .

Klik hier voor de andere voorlezers.

Karin Lachmising stadsdichter Utrecht

Karin Lachmising is sinds mei 2023 toegetreden tot het gilde van de Utrechtse stadsdichters. Het Utrechts Stadsdichtersgilde werd in 2009 opgericht door de toenmalige eerste stadsdichter van Utrecht, Ingmar Heytze, nu erelid van het Gilde. In januari 2011 heeft de Gemeenteraad besloten om de taak van het ‘stadsdichter’ voortaan in handen te leggen van dit gilde, als eerste en enige gemeente in Nederland.

Lees hier het eerste stadsgedicht van Karin Lachmising als stadsdichter n.a.v. 175 jaar viering grondwet.
Meer over Karin Lachmising bij Uitgeverij In de Knipscheer

Karin Lachmising gast op avond over Caraïbische literatuur

Flyer A4 Caraïbische Letteren juni2023De Bibliotheek Wagnerplein in Tilburg organiseert op 1 en 21 juni twee avonden die helemaal in het teken staan van Caraïbische literatuur: Caraïbische Letteren: Passie & Betrokkenheid. Het doel is om de Caraïbische cultuur en geschiedenis te ontdekken, aangezien Caraïbische schrijvers en filmmakers in het verleden op verschillende manieren onzichtbaar gebleven zijn. Ze zijn doodgezwegen, gecensureerd, of op aparte ‘Suriname-‘, ‘Antillen-‘ of ‘Zuid-Amerika’-plankjes gezet. Hoogste tijd om daar wat aan te doen, want er is zoveel moois, belangrijks en prikkelends om te (her)ontdekken en te koesteren! Op 21 juni staat de bundel ‘Dat wij zongen’ centraal. Een indrukwekkende bloemlezing door twintig vooraanstaande schrijvers. We beginnen de avond met een voordracht van de Surinaams – Nederlandse schrijfster Karin Lachmising. Haar pen staat bekend om de scherpte voor menselijke emoties en sociale verhoudingen. We vervolgen de avond met een lezing van Chris Polanen. Bekend van zijn vele columns en korte verhalen over zijn heimwee naar Suriname. We eindigen de avond met Shantie Singh, ook wel bekend als ‘glambtenaar’. Ze is schrijfster, theatermaakster, columnist, storytelling fashionista en een creatieve bestuurskundige. De gehele avond wordt omlijst door de muziek van Kenrick Gunther. Locatie: De Bibliotheek Wagnerplein 4 Wagnerplein 5011 LP Tilburg. Aanvang 19.30 uur.
Meld je hier aan
Meer over Karin Lachmising bij Uitgeverij In de Knipscheer

“Zin om te schrijven.” Koos van den Kerkhof onverwacht overleden.

koos_van_den_kerkhof_bew_kl_2Deze zondag vernam ik dat in de nacht van zaterdag op zondag 14 november 2021 dichter en redacteur Koos van den Kerkhof (11 april 1946) onverwacht is overleden aan een gescheurde aorta. Als dichter debuteerde hij in 1978 bij de toenmalige Limburgse uitgeverij Corrie Zelen. Vanaf die tijd zit zijn naam in mijn geheugen, vanwege de samenwerking die Uitgeverij Corrie Zelen, de Rotterdamse uitgeverij Flamboyant/P en Uitgeverij In de Knipscheer in die jaren hadden op het gebied van vertegenwoordiging van hun fondsen naar de boekhandel toe. Pas in 2000 kwam het tussen hem in zijn hoedanigheid van redacteur en de uitgeverij tot een sindsdien ononderbroken samenwerking. De debuutroman De bruine zeemeermin van de toen in Paramaribo woonachtige auteur Annel de Noré was het eerste boek dat hij, al actief als schrijfdocent, voor In de Knipscheer redigeerde. Hij had antropologie gestudeerd en die gevormde belangstelling voor andere culturen gecombineerd met zijn dichterstalent voor taal maakte dat hij fascinatie had voor het schrijven van Surinaamse en Antilliaanse auteurs. Hij was begin deze eeuw een aantal jaar stadsdichter van Venlo; een aantal van die stadsgedichten is opgenomen in de bundel Oud zink, die in 2008 bij Uitgeverij In de Knipscheer verscheen. Enkele jaren later was hij gastdocent aan de Schrijversvakschool Paramaribo van Ruth San A Jong. Zijn laatste boek waaraan hij voor de uitgeverij werkte betrof de samenstelling en bezorging van een bloemlezing uit het poëtisch werk van Astrid H. Roemer Ik ga strijden moeder, die op het punt van verschijnen staat. Koos heeft de presentexemplaren nog net kunnen bewonderen. Onze laatste e-mailwisseling dateerde van een paar uur voor zijn overlijden:

Beste Franc, (…) Ik vond de kussenenvelop met twee exemplaren van Ik zal strijden moeder op de deurmat. Dank daarvoor. Mooi omslag met de handen, bijzonder mooie kleur ook. Ik heb met plezier en overgave aan de selectie gewerkt en het essay en de verantwoording geschreven. Het was een stimulerende opdracht. Ik kreeg erdoor zin om te schrijven. (…) Niets bepaalt wat ik schrijf dan mijn eigen verhaal en dat verhaal verandert steeds zoals alle deeltjes in mijn lichaam. Onlangs schreef ik onverwacht twee eerste versies van gedichten. Afbeeldingen van het werk van de Amerikaanse schilder Joan Mitchell brachten me ertoe terug te keren naar technieken die ik al vaker heb toegepast. (…). En ik mailde om 19:38 terug: Dag Koos, Ik hoop dat ze zullen leiden tot een bundel. Het is de tragiek van de redacteur: werk van anderen gaat voor.

Die anderen zullen hem dankbaar zijn: Barney Agerbeek, Peter Andriesse, Orchida Bachnoe, Alfred Birney, Eric de Brabander, Cándani [Yasmine Amores], Aly Freije, Els de Groen, Edwin de Groot, E. de Haan, Jopi Hart, Hans van Hartevelt, Elodie Heloise, Hanneke van der Hoeven, Hein van der Hoeven, Ernst Jansz, Mala Kishoendajal, Roni Klinkhamer, Helen Knopper, Frank Kraaijeveld, Karin Lachmising, Els Launspach, Diana Lebacs, Joan Leslie, Clyde R. Lo A Njoe, Ronny Lobo, Djordje Matic, Arjen van Meijgaard, Henriette de Mezquita, Quito Nicolaas, Annel de Noré, Frank Ong-Alok, Fred Papenhove, Glenn Pennock, Hans Plomp, Ton van Reen, Astrid H. Roemer, Arjen Sevenster, Brigitte Spiegeler, JP den Tex, Jacques Thönissen, Diana Tjin, Edith Tulp, Hans Vaders, Etchica Voorn, Bert Vuijsje, Karel Wasch, Rogi Wieg, Kristien De Wolf en de velen die ik zonder twijfel nu vergeet.

franc knipscheer
Haarlem, 14 november 2021

Meer over Koos van den Kerkhof bij Uitgeverij In de Knipscheer

Stories On Earth van Karin Lachmising op Biënnale van Venetië 2021


De Nederlandse bijdrage aan de Architectuurbiënnale van Venetië 2021 bestond o.m. uit het project ‘Stories On Earth’ met drie combinaties van schrijvers en ontwerpers waarin beider vakgebieden gezicht en gehoor krijgen. En duo werd gevormd door dichter/schrijver Karin Lachmising en de Amsterdamse architect en ontwerper Angelo Renna. Hun samenwerking resulteerde in ‘The Sacred Planetary Garden’. De biënnale is nog digitaal te bezoeken tot en met 21 november 2021.
Klik hier voor de video (4:33)
Klik hier voor eerder bericht over deze biënnale op deze site
Meer over Karin Lachmising bij Uitgeverij In de Knipscheer

Karin Lachmising bij De nieuwe Garde

KarinLachmisingIn september 2021 is een nieuw traject gestart in het kader van de samenwerking van ‘De nieuwe Garde’ met ‘De Tank’: onder begeleiding van Karin Lachmising werkt Rahina Hassankhan aan een essay over transgenerationeel trauma. Rahina Hassankhan: «Onze grootouders en overgrootouders leefden onder het juk van de kolonisator. Het trauma van het slavernijverleden en de uitbuiting van contractarbeiders werkt door in lichaam en geest. (…) Niet verwerkte trauma’s worden van generatie op generatie doorgeven. Dit transgenerationeel trauma betekent dat de jongere generatie een hogere kans heeft op depressie, angst, emotionele problemen en slaapstoornissen. Verder blijkt dat de omgeving en ervaringen epigenetische veranderingen kunnen veroorzaken in het celgeheugen. Dit heeft effect op de gezondheid, ook van de (klein)kinderen. Is het onafwendbaar dat we zo lang blijven rondsjouwen met deze zwaarte in ons leven?» ‘De nieuwe Garde’ is een platform dat de krachten van de literaire, culturele en wetenschappelijke velden verenigt, en die inzet om beloftevolle schrijvers hun weg in de essayistiek te laten vinden. Het platform werkt met een redactie, een coördinator/penvoerder, een redactieraad/ partnernetwerk, mentoren, en de steun van een aantal partijen dat de doelstellingen van ‘De nieuwe Garde’ deelt en de benodigde middelen beschikbaar stelt. ‘De Tank’ is een BIPOC (Black, Indigenous, People of Color) redactietank/denktank die beoogt de hiaten met betrekking tot diversiteit in de letteren op te vullen en institutioneel racisme in de letterensector aan te pakken.
Meer over De nieuwe Garde
Meer over Karin Lachmising bij Uitgeverij In de Knipscheer

Karin Lachmising over meertaligheid en schrijven.

karin1Programma ‘Twee talen op één kussen’ in Perdu, 24 september 2021:
‘Twee talen op één kussen’ is een uitnodiging aan vertalers en schrijvers om hun ervaringen te delen met het denken, spreken en leven vanuit twee of meerdere talen. Ze vertellen over de voordelen, de nadelen, de pijn en het plezier van meertaligheid. Voor het project zijn zeven schrijvers geselecteerd. Speciaal voor Perdu hebben Neske Beks en Canan Marasligil vier schrijvers uitgenodigd om tijdens de avond voor te lezen uit hun werk en in gesprek te gaan met elkaar en het publiek over meertaligheid en schrijven. Deze maand stonden Shantie Singh, Henna Goudzand Nahar en Najiba Abdellaoui met ‘Twee talen op één kussen’ op het podium van Read My World. Op 24 september zijn bij Perdu Karin Lachmising, Rahina Hassankhan, Eunice Frijde en Jurenne Hooi uitgenodigd. Het gesprek wordt gemodereerd door Fatma Bulaz.
Klik hier voor informatie en kaarten
Meer over Karin Lachmising bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Henna Houdzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer

Karin Lachmising deelnemer aan La Biennale di Venezia 2021

karin1Het Nederlands paviljoen op de 17de Internationale Architectuurtentoonstelling – La Biennale di Venezia presenteert ‘Who is We?’, de officiële Nederlandse bijdrage aan de biënnale. De schrijvers Karin Lachmising, Mizt aan de Maas en Bassem Saad en ontwerpers Anna Maria Fink, Angelo Renna en Ameneh Solati staan stil bij drie typen ruimtes die de verhouding tussen het menselijke en niet-menselijke belichamen. Die tweedeling wordt in ‘Stories on Earth’ aan het wankelen gebracht met een combinatie van ontwerp en het vertellen van verhalen. Ze reflecteren vanuit hun eigen invalshoeken en met hun eigen expertise op de botanische tuin, de dierentuin en het natuurhistorisch museum. De biënnale is nog digitaal te bezoeken tot en met 21 november 2021.
Klik hier voor meer informatie
Meer over Karin Lachmising bij Uitgeverij In de Knipscheer

‘Klimaatdichter’ Karin Lachmising in Brugge

SmartSelect_20210620-123528_WhatsAppDe klimaatdichters is een snel groeiende beweging van Vlaamse en Nederlandse woordkunstenaars. Met poëzie strijden ze voor een klimaatvriendelijke wereld. Musea Brugge nodigt hen uit op 15 en 16 juli 2021 in de tuin van het Gezellehuis in Brugge. De klimaatdichters zijn Sylvie Marie, Pieter Van de Walle, Jee Kast, Karin Lachmising en Hannah Timmermans. Op 16 juli presenteren ze hun interpretaties en impressies in vijf optredens in de tuin van het Gezellehuis. De klimaatdichters zijn ook op 15 juli te gast bij Musea Brugge.
Meer informatie
Meer over Karin Lachmising bij Uitgeverij In de Knipscheer

Sakoentela Hoebba overleden

sakoentela-300Sakoentela Hoebba-Kalka (Wanica, 7 augustus 1958 – 30 april 2021) behoorde met Karin Lachmising en Iraida van Dijk-Ooft tot de eerste drie studenten die eind 2013 afstudeerden aan de Schrijvervakschool Paramaribo van Ruth San A Jong, waar In de Knipscheer-redacteuren Koos van den Kerkhof en Peter de Rijk in die jaren enige tijd gastdocent konden zijn. Daarvoor was Sakoentela Hoebba (licentiaat rechten) meer dan 30 jaar bij de overheid werkzaam als juridisch medewerker en 13 jaar als presentatrice bij de Surinaamse Televisie Stichting. In 2014 zond ze haar eerste manuscript van elf verhalen in aan de uitgeverij. In dat jaar was ze met haar man in Nederland en kwamen zij op bezoek op de uitgeverij. In 2015 verscheen bij de uitgeverij haar prozadebuut, ‘De lottowinnaar’. Bij de presentatie van deze verhalenbundel in oktober 2015 in Theater van ’t Woord (OBA) moest zij vanwege een chemokuur verstek laten gaan. Vorig jaar, 2020, kwam na een periode van tijdelijk herstel haar tweede boek uit, de jeugdroman ‘Een schoolvakantie’. De tweede en laatste keer dat we elkaar zagen was in 2018 in Paramaribo toen Anja en ik getrakteerd werden op een ontmoeting met de aldaar wonende auteurs van In de Knipscheer.

Je weet dat de tijding gaat komen en toch bleef ik maar denken dat haar schrijverschap nog moest beginnen. Maria van Leeuwen noteert in haar studie ‘Wie doorbreekt het zwijgen?’ (2018): «Hoebba vertelde mij in het interview met haar dat zij een teruggetrokken bestaan leidt en niet zelf in het middelpunt van de aandacht wil staan, omdat zij als schrijver, de personages dit voor haar laat doen.» En in dat laatste is zij zeker geslaagd, getuige de ontvangst van haar debuut en ook dit citaat uit een recensie van Ezra de Haan: «Vaak hoop je dat een verhalenschrijver zich ook eens aan een roman zal gaan wagen. Bij Sakoentela Hoebba komt die vraag niet bij mij op. Haar verhalen zijn romans in een notendop.» In die zin heeft ze toch een groot oeuvre nagelaten.

Haarlem, franc knipscheer

Meer over Sakoentela Hoebba bij Uitgeverij In de Knipscheer
Lees hier ‘Wie doorbreekt het zwijgen?’