Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux op Het Leesbureau, 19 maart 2023:
(…) Frank is bijna achttien jaar wanneer hij in de inrichting (de zoveelste) wordt opgenomen. Over een paar maanden zal hij op eigen benen moeten staan, maar alle actuele berichten over de staat van de Jeugd-GGZ doen ons het ergste vermoeden. Hoe actueel wil je het hebben? (…) Al snel trekt Frank veel op met Quinten, een rap van de tongriem gesneden tiener die zichzelf door zijn impulsieve gedrag en confronterende opmerkingen met regelmaat in de problemen brengt. Behalve dit duo is er ook de stille, introverte Fenna en haar tegenbeeld, de verleidelijke losgeslagen Thea. Verder maken we kennis met Reinout (Gilles de la Tourette), Joachim (agressie), Mirjam (smetvrees) en Felix, wiens jeugd kapot is gemaakt door ernstige fysieke en psychische mishandeling. Het is een bonte mix van beschadigde jongeren die geholpen door een viertal begeleiders proberen te groeien naar een evenwicht om het verblijf ‘buiten’ aan te kunnen. (…) Doordat we de aanvaringen en de isoleercel van binnenuit meemaken komt de emotie en de pijn die daarbij hoort echt binnen. Auteur Lex Paleaux slaagt er vanaf het begin goed in om, heel onnadrukkelijk, acht levensechte jongeren voor te stellen. (…) Hartverwarmend en tegelijk adembenemend, zó realistisch én humoristisch is dit verhaal. (…) Voor veel leerlingen in de bovenbouw van het VO, maar zeker voor studenten MBO en HBO die een sociaal psychische opleiding volgen is dit een ‘must read’. (…)
Het Leesbureau geeft trainingen aan docenten Nederlands in het Voortgezet Onderwijs.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: kinderbescherming
«Kanonnen, wat een mokerslag. Een belangrijk boek» – Ellen Gielen
Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux in Mezza, 18 maart 2023:
In de rubriek Nu lezen van Fenna Riethof in de weekendbijlage Mezza van het AD tipt Ellen Gielen van Boekhandel Stevens in Hoofddorp als eerste van haar 5 leestips ‘Als de dood zicht’ van Lex Paleaux: Lex Paleaux schreef ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ naar aanleiding van iets traumatisch wat hij heeft meegemaakt. Acht jongeren in een psychiatrische kliniek worstelen met hun problematiek, slechte begeleiding en elkaar. Uiteindelijk lees je wat er is gebeurd. Kanonnen, wat een mokerslag. Je leert dat de meeste moeilijke jongeren zo zijn ‘gemaakt’ door hun omgeving. Een belangrijk boek.
Mezza is het wekelijkse magazine van Algemeen Dagblad, Brabants Dagblad, BN De Stem, De Gelderlander, De Stentor, Eindhovens Dagblad, PZC en Tubantia.
Klik hier voor de pagina ‘Nu lezen’ in Mezza.
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een in alle opzichten mooi en geslaagd boek dat je vooral door zijn beeldende taal nog lang bijblijft.» – André Oyen
Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux op Ansiel, 13 maart 2023:
Lex Paleaux (1977) is auteur en scenarist. Zijn prachtige debuutroman ‘Winterwater’ (2020) werd door publiek en pers lovend ontvangen. De roman werd opgenomen in de literatuurlijst van diverse middelbare scholen en zal in 2024 door heel Nederland te zien zijn in een adembenemende theatervoorstelling. ‘Als de dood zucht’ ( houd ik mijn adem in) is zijn nieuwste roman die zich in een jeugdpsychiatrie situeert. Acht bewoners, elk met hun eigen, verleden en hun eigen wonden zijn in een groot huis tot elkaar en het leven veroordeeld. Er worden wel gesprekken gevoerd met hun mentoren, maar de betrokkenheid van de begeleiders stelt niet veel voor. Een van hun begeleiders was in een vorig leven gevangenisbewaarder… en heeft de mentaliteit van zijn vroeger beroep goed behouden. Toch is de sfeer onder de jongeren die het samen moeten zien te rooien, wel hecht. Deze jongeren verdienen een plaats in het leven in de buitenwereld, waar ze als zelfstandige volwassenen hun weg kunnen vinden. Of de opname in een psychiatrische kliniek hen daarbij helpt, daar kan je vraagtekens bij plaatsen. De zeventienjarige Frank wordt door de kinderbescherming naar deze kleinschalige kliniek gebracht. Hij heeft dan sinds het overlijden van zijn ouders al in een flink aantal opvanghuizen en pleeggezinnen gewoond. Hij is vast van plan zich hier onzichtbaar te maken, niet op te vallen, zo min mogelijk vragen te stellen. Hij zal zijn tijd wel uitzitten. Het is vooral Quintin, een medebewoner, die hem vrijwel onmiddellijk bij de dagelijkse gang van zaken betrekt en ook over hem waakt. Lex Paleaux laat je op een treffende manier kennis maken met elk van de jongeren. Met heel veel empathie vertelt hij over hun achtergrond, hun angsten, hun gevoelens en hun leefwereld. Door het verhaal te laten vertellen vanuit de twee jongens Frank en Quintin ontstaat begrip over de problemen van de anderen – en zichzelf. Het verhaal is pijnlijk, ontroerend en krijgt een schokkende ontknoping. Toch weet de auteur aan dit schrijnend verhaal ook de nodige subtiele en gepaste humor toe te voegen. ‘Als de dood zucht’ is in alle opzichten een mooi en geslaagd boek dat je vooral door zijn beeldende taal nog lang bijblijft.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer