‘Winterwater’ van Lex Paleaux in het theater

Van 6 januari 2024 t/m 19 april 2024 is in tal van Nederlandse theaters de voorstelling ‘Winterwater’ te zien, gebaseerd op de gelijknamige debuutroman van Lex Paleaux. Het is het coming of age-verhaal, een onbevangen jongen die vol verwondering de wereld inkijkt. Hij groeit op in een traditioneel Fries dorp, met een Franse vader, strenggelovige moeder en twee broers. Nieuwsgierig stelt Lexje de grote vragen die niemand stelt. Hij wordt gezien als heidens en rebels, krijgt klappen van mensen die hem horen lief te hebben. Gelukkig vindt hij steun in zijn grote fantasie, de hond van de buren en Freddy Mercury. Maar als hij na een verschrikkelijke gebeurtenis bij niemand terecht kan, wordt het problematisch. De eenzaamheid eist zijn tol. Studio Figur, Rieks Swarte, productiehuis Feikes Huis bundelen de krachten voor een bijzondere beeldende voorstelling met poppen, tekeningen, live-cinema en muziek. ‘Winterwater’ een fictief verhaal gebaseerd op feiten.
Klik hier voor de speellijst
Klik hier voor Boekbestelling Winterwater
Meer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer

Lex Paleaux – Als de dood zucht. E-book

Lex Paleaux
Als de dood zucht

roman
Nederland
e-book, 240 blz., € 9,99
ISBN 978 94 93214 47 7
Eerste uitgave als E-boek december 2023

«Net als zijn eerdere drie romans bevat ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ van Lex Paleaux autobiografische elementen, hetgeen betekent dat dit verhaal over de werkelijkheid gaat. Dat besef is schokkend. En dat verdwijnt niet, ook al heeft dit verhaal vaak een humoristische inslag. Jeugdpsychiatrie beschrijven als een meeslepend, spannend en bij wijlen grappig verhaal, dat is een topprestatie.» – Marjo van Turnhout op Leestafel

«Frank is bijna achttien jaar wanneer hij in de inrichting (de zoveelste) wordt opgenomen. Over een paar maanden zal hij op eigen benen moeten staan, maar alle actuele berichten over de staat van de Jeugd-GGZ doen ons het ergste vermoeden. A-dem-benemend.» – John Schrijnemakers op Het Leesbureau

«Frank, Thea, Mirjam, Quintin, Reinout, Joachim, Fenna en Felix wonen in een psychiatrische jeugdkliniek, geleid door Bea, Bertram en Erik. Al deze kinderen, tieners, hebben van het leven een rugzak meegekregen. De een zwaarder dan de ander. Buitengewoon goed geschreven.» – Marianne Janssen op LeesKost

«Dit boek moet je lezen. Over het algemeen ben ik niet van het herlezen; daarvoor verschijnt er te veel nieuws. Maar bij dit boek is het zeker het overwegen waard. Lees dit boek! Geef het cadeau. Stop het iemand toe.» – Femke Liemberg in De Ochtend, NPO Radio
Bestel o.a. hier
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Met gestrekte vleugels» – Lex Paleaux

tekening Jasmijn Evans

Column van Lex Paleaux  in Mezza (weekendbijlage AD), 30 september 2023:

Zo vaak als zijn parkiet vroeger tegen het raam vloog, zo vaak stoot schrijver Lex Paleaux (45) zijn kop tegen de spiegel die het leven hem voorhoudt. (…) Ik durf te stellen dat ik inmiddels op de helft van mijn leven ben aangekomen. Ik ben schrijver, partner, maar bovenal de gelukkige vader van een meisje van ruim drie jaar. In alle bovenstaande rollen moet ik de laatste tijd steeds vaker aan Parko denken. Niet omdat ik mijzelf wil vergelijken met een vogel, maar vanwege de manier waarop hij zijn eindbestemming tegemoet vloog. Hij leefde ongeremd en onbevreesd, een eigenschap die ik herkende uit een geleefd verleden. (…)  Lex Paleaux is de auteur van (o.s.) ‘Winterwater’ en ‘Als de dood zucht.’
Lees hier de column
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
Zie ook Columns +

«Indringend, hard en aangrijpend. Een verhaal dat je beleeft.» – Annelies Serneels

VoorplatZucht1-75Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux op Annelies leest, 7 augustus 2023:
“Iedereen leek hier zijn tijd uit te zitten. Het enige wat zij deed was overleven, wat ergens wonderlijk was, aangezien de dood haar al leek te wenken zo lang ze zich kon heugen. In haar hoofd had ze het beeld gecreëerd dat er leven te over zou moeten zijn na dit leven, het enige wat ze moest doen was de moed verzamelen om die laatste stap te zetten.” Toen Frank twaalf was, raakte hij plots beide ouders kwijt. Naast deze ene tragische gebeurtenis, volgden er nog vele. Frank raakt het spoor volledig bijster, tot hij op zijn 17de wordt opgenomen in een psychiatrische jeugdkliniek. Samen met de zeven andere bewoners en vier begeleiders probeert hij overal het beste uit te halen. Maar lukt dat wel als je verleden je steeds blijft achtervolgen? Stilte. Wat moeilijk om woorden te vinden voor een verhaal dat je zo aangrijpt. Toen ik het boek voor het eerst onder ogen kwam was ik enorm geïntrigeerd door de cover in combinatie met de titel. Ook de papiersoort die gebruikt werd voor de cover is van een ander soort, dat zorgt voor een zekere zachtheid. Alles zo anders dan het normaal, maar oh zo krachtig. En dan was ik nog geeneens aan het verhaal begonnen. Lex Paleaux neemt je mee naar het leven in een psychiatrische jeugdkliniek. Een stevig onderwerp, maar toch werd het nooit zwaarmoedig. Lex Paleaux weet door middel van humor een zekere luchtigheid in het verhaal te creëren. Toch gaat hij geen enkel heikel onderwerp uit de weg, ook de gebrekkige hulpverleners worden niet gespaard. Op filmische wijze wist hij tot me door te dringen, elk personage weer, wist mij te raken en elke gebeurtenis confronteerde mij met de harde werkelijkheid van een psychiatrische jeugdkliniek in de jaren ’90. Een verhaal dat niet loslaat, maar je vormt en je voor altijd meeneemt in gedachten. Indringend, hard en aangrijpend. Een verhaal dat je beleeft. ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in.’ “Vertel ze dat ik verliefd werd op de dood, omdat het leven mij bleef afwijzen.”
Bron  https://www.anneliesleest.be/l/als-de-dood-zucht-lex-paleaux/
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een uitstekend literair voorbeeld van diverse psychische kwalen.» – Peter de Rijk

VoorplatZucht1-75Over ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux in Schrijven Magazine, augustus 2023:
In zijn artikelenreeks ‘Wat doet een redacteur? wijdt Peter de Rijk zijn 18de aflevering aan ‘Psychische problemen literair verwoorden’. Eén van de titels die hij aanstipt is ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux: “Wie ooit een psychose van iemand heeft meegemaakt, vergeet dat nooit meer. Ook als dat je werk betreft. Als schrijver denk je er meteen aan om het in een verhaal te gebruiken. Maar hoe beschrijf je de overgang van een normaal functionerend mens naar iemand die ervan overtuigd is dat er een meisje in de heg zit, zelfs nadat je zijn uitzicht samen met hem hebt bekeken? Al jouw argumenten dat het de wind in de takken is en de schaduw die een mensfiguur vormt, stuit op onbegrip. Voor je het weet begint jouw patiënt zijn hoofd met een balpoint blauw te maken… Zoiets beschrijven wordt een probleem, want hoe zorg je ervoor dat dit met respect gebeurt? (…) Zoek je een uitstekend literair voorbeeld van diverse psychische kwalen en bovendien die van een meervoudige persoonlijkheidsstoornis, oftewel de dissociatieve identiteitsstoornis, dan is ‘Als de dood zucht’ van Lex Paleaux meer dan geschikt.
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Schrijnend maar ook met humor.» – Erica van Dooren

VoorplatZucht1-75Over ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ van Lex Paleaux op Bazarow, 11 juli 2023:
(…) De boekcover trok meteen mijn aandacht toen ik bij Scheltema een signeermarathon bijwoonde. Een man op zijn rug gezien met een dwangbuis om. ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’. De achterkant toont de schrijver in vooraanzicht, hij staart naar de grond. (…) Het boek leest als een trein. Het is niet alleen toegankelijk voor volwassenen, maar zeker ook voor jong-volwassenen. De bewoners van de jeugdkliniek in ‘Als de dood zucht’ worden eerst met een helicopterview bekeken. (…) Vervolgens met een terugblik naar hun leven voor de inrichting bij je naar binnengeharkt met al hun gevoelens. Schrijnend maar ook met humor. En ondanks onderlinge pesterijen ook met empathie voor elkaar omdat ze in hetzelfde schuitje zitten, al is het ieder op hun eigen manier. Toch? Een vloekende Gilles de la Tourette-patiënt en een meisje dat Dettol wordt genoemd. En Franks ouders doodgereden in een tunnel. Felix, genoemd naar een pak kattenvoer in het aanrechtkastje, die in de trapkast huist met een walkman op, om het geschreeuw van zijn verslaafde ouders buiten te sluiten. Joachim met zijn constante gevoel van razernij. (…) Uit Paleaux’ boeken blijkt zijn nuchtere kijk op de zelfkant van de maatschappij. Het gaat over authentieke gevoelens en desolate pogingen om je staande te houden in het leven. Paleaux is wars van zweverig taalgebruik, bij hem geen onnodige mooischrijverij. (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘Als de dood zucht houd ik mijn adem in’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Humor blijkt een schaars goed in de literatuur.» – Peter de Rijk

VoorplatZucht1-75Over ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ van Lex Paleaux in Schrijven Magazine, juni 2023:
In zijn artikelenreeks ‘Wat doet een redacteur? wijdt Peter de Rijk zijn 17de aflevering aan humor in de literatuur. Daarin komt behalve o.a. Herman Brusselmans ook Lex Paleaux aan het woord in de paragraaf ‘Respect’. In de op eigen ervaringen gebaseerde roman ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ van Lex Paleaux, die zich afspeelt in een psychiatrische jeugdkliniek, komt de nodige zwarte humor voor. De grappen zijn belangrijk, legt de auteur uit: ‘Het is een truc om het boek leesbaar te houden. Ook is humor een manier om tegenslag te verwerken. (…) Voor mij zijn de grappen dus essentieel.’ Kleine grapjes in de vorm van originele vergelijkingen, nauwgezette, maar pijnlijke beschrijvingen, een onverwachte draai aan het verhaal, stapeling van voorbeelden, herkenbare situaties, gedachten of handelingen, ze zijn vergelijkbaar met de kleine toetsen waarmee een schilder langzaam maar zeker een meesterwerk creëert. Licht en donker worden steeds afgewisseld en daardoor komen alle kleuren beter tot hun recht.
Lees hier de paragraaf ‘Respect’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Peter de Rijk bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Herman Brusselmans op deze site

«In Haarlem ben ik opnieuw begonnen.» – Lex Paleaux


Op woensdag 10 mei 2023 had de Haarlemse schrijver Lex Paleaux een prettig gesprek met Jan Hoekema in de Pletterij-serie ‘Een goed gesprek met…’. Paleaux vertelt over het begin van zijn nog recente schrijverscarrière pas echt begon met het schrijven van columns op een pagina van een facebookgroep. Vervolgens komt zijn debuutroman ‘Winterwater’ en zijn jeugd in Friesland ter sprake en later zijn uithuisplaatsing als veertienjarige puber in een psychiatrische jeugdkliniek waarover hij zijn dit jaar verschenen roman ‘Als de dood zucht houd ik mijn adem in’ schreef. “Mijn behoud was werken om niet bezig te hoeven zijn met mijn verleden.» Aan het eind van het gesprek onthult Lex Paleaux de titel van zijn vijfde boek waaraan hij vandaag begonnen is: ‘Liftend naar de hemel’ over een reis naar en verblijf in Canada. Paleaux voelt zich wel al een gevestigd auteur en werd daarom gevraagd om toe te treden tot een Haarlemse politieke partij maar “ik heb een te kort lontje voor een plek in de politiek. Ik zou het wel mooi vinden als ik een keer op een shortlist van een literaire prijs kom te staan.”
Kijk en luister hier naar het gesprek
Meer over Lex Paleaux op deze site

«Deze auteur verdient het om door het grote publiek ontdekt te worden.» – Jolanda de Jong

VoorplatZucht1-75Over ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ van Lex Paleaux op Boekinkt, 10 mei 2023:
(…) Dit verhaal speelt zich af in een psychiatrische jeugdkliniek in de jaren negentig. (…) Nog voordat ik het eerste hoofdstuk lees, word ik al geraakt door de gekozen quote van Robin Williams: “You’re only given a little spark of madness. You musn’t lose it.” en kan alleen maar denken: Ja! We maken kennis met Frank. Frank heeft eigenlijk iedereen die hij lief had verloren. (…) Frank is bijna achttien jaar oud wanneer hij in deze hopelijk laatste jeugdinrichting komt te wonen. Als hij straks achttien is wordt hij geacht voor zichzelf te kunnen zorgen. Maar is dit wel haalbaar? Hoewel ik hier al wel van op de hoogte ben, schrik ik er enorm van dat we nu anno 2023 ten opzichte van de jaren 90, dus eigenlijk nog geen reet zijn opgeschoten. (… ) Al lezende leren we alle bewoners van het huis kennen. Ieder met zijn of haar verhaal. (…) Na het lezen van ‘Winterwater’ en nu ook na het lezen van ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ ben ik van mening dat deze auteur het verdient om door het grote publiek ontdekt te worden. Daarnaast vind ik dat ook dit boek op de verplichte literatuurlijst zou moeten komen voor een ieder die een opleiding volgt in de jeugdhulpverlening. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Als de dood zucht’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer

Een goed gesprek met… Lex Paleaux

GoedgesprekWoensdag 10 mei 2023 is de Haarlemse schrijver Lex Paleaux te gast in de Pletterij-serie ‘Een goed gesprek met…’ met Jan Hoekema. In deze interview-reeks (al vanaf 2020) praat Jan Hoekema, oud-burgemeester van Wassenaar en ex-Kamerlid van D66, wekelijks met een meer of minder prominente vertegenwoordiger uit het plaatselijke bestuurlijke, politieke, culturele en maatschappelijk leven of het MKB. Dit keer maakt schrijver Lex Paleaux zijn opwachting. Paleaux denderde de Nederlandse letteren binnen met zijn spraakmakende debuutroman ‘Winterwater’ (2020) en gooit dit voorjaar hoge ogen met zijn roman ‘Als de dood zucht houd ik mijn adem in’. Lex Paleaux zal deze middag op het podium ongetwijfeld vergezeld zijn van zijn wolfshond. Het gesprek is vanaf 17.30 uur gratis te volgen op het Youtube-kanaal van de Pletterij en is na afloop als podcast terug te zien. De duur van het gesprek is een halfuur.
Meer over Lex Paleaux op deze site