«Mijn vader heeft gebeld: zijn hart is in orde. Ik ben opgelucht.» – Rogi Wieg

Dagboekfragment van 14 oktober 1997 van Rogi Wieg op So To Bed, 14 oktober 2024:

Dagelijks publiceert dit weblog een of enkele fragmenten uit dagboeken van Nederlandse schrijvers. Uit het dagboek over het jaar 1997 van Rogi Wieg (‘Liefde is een zwaar beroep’) viel voor deze aflevering vandaag de keuze op 14 oktober 1997 van Rogi Wieg (1962-2015): (…) Het wordt binnen en buiten langzaam kouder. Ik vind dat een prachtige sensatie. Net zoals het toenemen van de temperatuur als het lente wordt. De wisselingen van de seizoenen zouden de volgende eeuw nog scherper kunnen worden: ijskoude winters tegenover hete zomers. Wat voorspellen de klimaatdeskundigen voor de komende jaren? Hoe zal het weer in de toekomst de kleding, de mode gaan beïnvloeden? Zal c&a over tien jaar nog dunne zomerjasjes voor een lage prijs verkopen in oktober? Of zullen de specialisten dan koude zomers voorspellen met in de ochtend lichte vorst aan de grond? Tenslotte begint de zon op te branden. De mens heeft nog maar een paar miljard jaren voor zich. Een 84-jarige dronken spookrijdster is op de rondweg in Houten tegen een tegemoetkomende auto gebotst en daarna in volle vaart weggereden. Toen de vrouw van 84 later door agenten werd gearresteerd, stapte ze wankelend uit haar auto. Op de achterbank van de wagen lag een bijna lege fles sterkedrank. Mijn vader heeft gebeld: zijn hart is in orde. Ik ben opgelucht. (…)

Lees  ‘14 oktober 1997’
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zijn zinnen zweefden boven het papier.» – Frank Kromer

VoorplatWiegKringN.a.v. ‘In de kring van menselijke warmte. Hommage aan Rogi Wieg’ van Peter de Rijk (sam.) in NIW, 12 juni 2017:
(…) Wieg was een geboren dichter. Zijn zinnen zweefden boven het papier. In elk antiquariaatje dat ik bezocht, spitte ik door de kasten, op zoek naar bundels en ander werk van mijn literaire ontdekking. Een van mijn favoriete boeken is nog steeds de korte verhalenbundel ‘Souffleurs van de duivel’, waarin Lou Cyfer en duiveneieren prachtrollen spelen. Mocht u het tegenkomen in een tweedehandsboekwinkel: aanschaffen is het advies, zonder na te denken. Hoe meer ik van Rogi las, hoe meer ik hem wilde spreken. Ik had meer bekende Joodse schrijvers voor het NIW geïnterviewd, dus waarom Wieg niet? Waar hij was, wist ik niet. Hij had al een paar jaar niks meer gepubliceerd. Maar toen, alsof het zo moest zijn, verscheen een e-mail in de redactie-inbox met als kop: “Vroege lof voor Rogi Wiegs ‘Afgekapt dichtwerk’.” Wieg leefde, Wieg schreef weer en ik moest hem spreken. Toch is het er niet van gekomen. Via zijn uitgever kreeg ik te horen dat hij weer in een kliniek zat. (…) Hij plofte op de deurmat zoals alleen de best verpakte pakketjes dat doen. ‘In de kring van menselijke warmte’, zo heette het boek dat in de enveloppe met bubbeltjesplastic zat. De ondertitel stond steriel boven aan de kaft: ‘Hommage aan Rogi Wieg’. (…) Alweer twee jaar geleden overleed hij. Een zelfgekozen dood. Het boek dat achter mijn voordeur lag was een soort gedenkbundel van collega-dichters, vrienden en uitgevers.
Lees hier de recensie
Meer over ‘In de kring van menselijke warmte. Hommage aan Rogi Wieg’
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een microscoop op de ziel van de dichter.» – Rob van Erkelens

RogiRogi75Foto Rogi Wieg, archief Rogi Wieg; tekening Judith Heinsohn

Over Rogi Wieg in De Groene Amsterdammer (22 juli 2015)*, 1 juni 2017:
(…) Wieg was een échte dichter, voor wie de poëzie de Hoogste Literatuur was. Poëzie was niet een commercial voor het ego van de maker, maar een vergrootglas. Geen telescoop op een spetterend, uitdijend universum, maar een microscoop op de ziel van de dichter. Robert Gabor Charles Wieg, zoon van Hongaarse ouders, mooie kop, had een ziel, zoals een romantische dichter een ziel hoort te hebben. Poëzie was voor hem een middel tot zelfonderzoek. Een mogelijkheid om te denken, te reflecteren. Te peinzen. Liever dan een functionerend lid van de opgeschroefde maatschappij te zijn, was hij een dichter. (…)
*Op deze site herplaatst ter gelegenheid van de presentatie van ‘In de kring van menselijke warmte’, de hommage van honderd dichters aan Rogi Wieg op 1 juni 2017 bij Poetry International.
Lees hier het artikel
Meer over ‘In de kring van menselijke warmte’
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer

Rogi Wieg – Even zuiver als de ongeschreven brief. Bloemlezing

Opmaak 1Rogi Wieg – Even zuiver als de ongeschreven brief
Bloemlezing uit het poëtisch oeuvre van Rogi Wieg
samengesteld en ingeleid door Peter de Rijk
Nederland
Paperback met flappen, 388 blz.,
met frontispiece van Abys Kovács en Rogi Wieg in 4-kleuren, € 24,50
ISBN 978-90-6265-902-9
Presentatie 19 september 2015

Robert Gabor Charles (Rogi) Wieg (1962- 2015) ontving voor zijn dichtbundel Toverdraad van dagverdrijf in 1987 de Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs. Uit de 16 dichtbundels die hij schreef werd op zijn verzoek door Peter de Rijk een bloemlezing samengesteld. Ook de gedichten die in zijn ‘persoonlijke kroniek’ Liefde is een zwaar beroep (1987), de catalogus De kleine schepper en de laatste gedichten die in het literair tijdschrift Extaze stonden, kwamen in aanmerking voor deze voor Rogi Wieg definitieve bloemlezing.

In Even zuiver als de ongeschreven brief is gekozen voor een chronologische aanpak. De bloemlezing beoogt immers ook het leven van de dichter in beeld te brengen, zoals hij het zag en in zijn eigen woorden. Wieg zei ooit: ‘Ik heb altijd veel over mijzelf uit moeten leggen.’ Deze bloemlezing vertelt ook dat verhaal, tot in ieder pijnlijk detail, al gaat het in beginsel om de mooiste en beste gedichten die Rogi Wieg schreef.
Meer over ‘Even zuiver als de ongeschreven brief’
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer