Lezing n.a.v. 100 jaar Boeli van Leeuwen door Bertram Mourits op Caraïbisch Uitzicht, 7 november 2022:
Op zaterdag 8 oktober 2022 organiseerde Dutch Caribbean Bookclub in samenwerking met het Nationaal Archief/Literatuurmuseum een middag ter viering van de honderdste geboortedag van de Curaçaose auteur Boeli van Leeuwen (1922-2007). Bij die gelegenheid werden lezingen gehouden door ander anderen Aart G. Broek en Bertram Mourits, hoofd collecties bij het Literatuurmuseum in Den Haag die de literaire nalatenschap beheert van Boeli van Leeuwen. Mourits gaat in zijn lezing in op Boeli van Leeuwen en zijn uitgevers. “Zo is het verhaal van Boeli van Leeuwen en zijn uitgevers er een waarin werelden overbrugd worden. Grappig genoeg waren de auteur die nooit van zijn eiland af wilde komen, en de uitgever die toch ook het liefst thuis bleef, de twee die elkaar inhoudelijk waarschijnlijk het best begrepen. Grappig, vind ik het – maar niet verbazingwekkend. De kracht van brieven overbrugt elke afstand. Maakt niet uit waar je ze leest, en ook niet waar ze geschreven zijn.”
Bertram Mourits is Hoofd Collecties bij het Literatuurmuseum in Den Haag.
Lees hier verder
Meer over ‘Wie denk je dat ik ben?’
Meer over ‘100 Jaar Boeli van Leeuwen’
Tag: Mai Spijkers
«Peter Andriesse: ‘Humor. Zonder die zelfrelativering is een schrijver onleesbaar.’» – Renzo Verwer
Renzo Verwer in gesprek met Peter Andriesse op Blog van Renzo Verwer, 31 mei 2014:
Op een laptop lijkt het al gauw heel wat, alsof het al gedrukt staat, daarom prefereer ik vooralsnog de handschrijfmachine… Je moet wel grote hoogmoed hebben om een roman te schrijven, ik bedenk mij wel 100 x voor ik aan zo’n hels karwei begin. Een roman of verhaal moet ontstaan uit innerlijke noodzaak. (…) Met Hermans deel ik vooral zijn levensopvatting en zijn voorkeur voor polemiek. En Hermans heeft mij opmerkzaam gemaakt op schrijvers als L.F. Céline en denkers als Wittgenstein. Zoals Carmiggelt, die ik in mijn jonge jaren dagelijks las, mij ook wees op veel schrijvers, terwijl hij bovendien invloed moet hebben gehad op mijn stijl. (…) Wat voor mij erg belangrijk is dat een schrijver humor heeft. Zonder die zelfrelativering is een schrijver onleesbaar. Als je niet kunt lachen tijdens het lezen van een boek, dan mankeert er iets belangrijks aan.
Lees hier het interview of hier
Meer over ‘De rode kimono’