‘Welkom in het Kleurrijk’ op 8 september 2019 in Podium Mozaïek

Opmaak 1Uitgeverij In de Knipscheer, de kleurrijkste uitgever van Nederland, nodigt u uit voor Welkom in het Kleurrijk, een spannende presentatie van de nieuwe boeken uit het Caribisch Gebied, op zondag 8 september 2019 in Theater Podium Mozaïek in Amsterdam. Het is voor het 9de achtereenvolgende jaar dat de uitgeverij op deze wijze aandacht vraagt voor de literatuur uit de voormalige Nederlandse koloniën, inclusief voormalig Nederlands-Indië.

Met presentaties, lezingen, voordrachten, muziek en film. Nieuwe titels die in het programma aan bod komen zijn o.a. Trouwportretten: Surinaamse voorouders in beeld van Lucia Nankoe en Jean Jacques Vrij, Het eind van de kaart van Albert Helman, en Lambarosa, de nieuwe grote roman van Annel de Noré. De roman Het geheime wapen van Janny de Heer begint en eindigt in Suriname. De cirkel is rond wanneer Cas na loodzware jaren in Nederlands-Indië het levensgeluk met zijn gezin denkt terug te vinden op zijn geboortegrond. Sanne Biesheuvel debuteert met Oorlog aan de Overkant, de belevenissen van een hospik in Indië / Indonesië. Een buitenlands extraatje in het programma is de uitgave van Speech van de dode moeder van Carlos A. Aguilera uit ‘het Antilliaanse’ Cuba. Zijn vertaalster Nanne Timmer introduceert het boek. Jacques Thönissen komt speciaal over van Aruba om u te vertellen over zijn nieuwe roman Versteende liefde over bovennatuurlijke krachten bij de oorspronkelijke bewoners van de Caraïben, met name Cuba. Verder verschijnt van de in Nederland wonende Arubaanse dichter Quito Nicolaas de tweetalige bundel Argus. Van Curaçao komt over Hilda de Windt Ayoubi voor de verschijning van haar langverwachte poëzie-epos Geef me je taal. Dat ik je beter versta. Ook van Curaçao komt de door Margarita Molina bezorgde bundel Blijf nog wat met 23 originele Nederlandse (!) liefdesgedichten van de Papiamentstalige dichter en kunstenaar Elis Juliana geschreven voor zijn muze en geïllustreerd met 14 tekeningen van zijn hand. De Curaçaos-Nederlandse dichter Walter Palm verrast met het essay Het sluipend gif van de islamofobie. 1989-2019 dat het radicaal afwijzen van alles wat met de islam te maken heeft in kaart brengt sinds de start van het debat over de Rushdie-affaire in 1989. Het programma wordt muzikaal opgeluisterd door Randy Winterdal & Friends (Ilvio Pietersz, Claudia Valenzuela).

Noteer de datum in uw agenda.
Kaarten voorverkoop/ online € 5,00. *
Kaarten aan de zaal (voor zover dan nog beschikbaar en alleen met pin ) € 7,50
Podium Mozaïek, Bos en Lommerweg 191, 1055 DT Amsterdam. Klik: Route & bereikbaarheid
Op zondag in de omgeving vrij parkeren.
Zondag 8 september 2019, foyer open 13.30 uur; zaal open 14.15 uur, programma 14.30 tot 17.00 uur
Kaart- en boekenverkoop vanaf 14.00 uur; na afloop signeren en napraat in de foyer.
Podium Mozaïek: 020-580 0381 [++ 3120 580 0381]
*Alleen als het digitaal bestellen van kaarten bij het theater niet lukt, mag u de kaarten ook bestellen bij indeknipscheer@planet.nl
Meer over de vorige edities in Podium Mozaïek

Elis Juliana – Blijf nog wat. Gedichten

Opmaak 1Elis Juliana
Blijf nog wat
Liefdespoëzie

Curaçao / Nederland
bezorgd door Margarita Molina
voorwoord Fred de Haas
met 14 tekeningen van de auteur
gebrocheerd met flappen, 68 blz.,
€ 18,50
Eerste uitgave 2019
ISBN 978-90-6265-950-0

‘De Curaçaose kunstenaar Elis Juliana (1927) behoort met Luis Daal en Pierre Lauffer tot de ‘Grote Drie’ van de Antilliaanse dichtkunst in het Papiaments.’ Zo luidt de aanhef van de flaptekst op Hé Patu/Waggeleend, de bloemlezing uit 2011 met 21 Papiamentse gedichten van Elis Juliana, samengesteld en in het Nederlands vertaald door Fred de Haas. Juliana dichtte echter ook in het Nederlands. Vanaf 1963 kreeg zijn Nederlandse muze bijzondere liefdesgedichten, waarvan er nu 25 verzameld zijn in Blijf nog wat: 23 gedichten in het Nederlands en twee ook in het Papiaments. Juliana voorzag ze soms van wat hij ‘krabbels’ noemde, waarvan een zestal sommige gedichten sieren. Daarnaast schonk hij zijn muze ook originele werken, waarvan er acht in deze bundel op aparte pagina’s zijn afgebeeld. Zes hiervan zijn getekend in zijn zo bekende pointillistische stijl.

Elis Juliana (Curaçao 1927-2013) was een Curaçaos dichter, schrijver, beeldend kunstenaar en archeoloog. Vanaf 1959 tot zijn pensionering in 1987 hield hij zich bezig met volkskunde en archeologie. Zijn belangstelling hiervoor leidde tot de oprichting van Fundashon Zikinzá, waarvan de collectie bewaard wordt in het Centraal Historisch Archief in Willemstad. Hij vertegenwoordigde Curaçao meerdere keren op internationale exposities met beeldhouwwerken en schilderijen. Voor zijn literaire werk werd hij o.a. in Cuba bekroond met de Premio José María Heredia.

Margarita Molina begon na verschillende werkzaamheden en een studie pedagogiek na de Tweede Wereldoorlog een loopbaan in de journalistiek en bij het onderwijs. Dit brengt haar in 1963 ook naar Curaçao, het eiland dat haar niet meer los zal laten. Zij reist met haar Nederlandse partner de wereld rond. Haar avontuurlijk en kosmopolitisch leven staat model voor de biografische roman Schaduwvrouw (2016). Hierin gaat haar Curaçaose geliefde schuil achter het personage Roy.

Meer over Elis Juliana op deze site
Meer over Margarita Molina op deze site

«Thema’s herkenbaar voor Antillianen.» – Otti Thomas

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘The Twain Shall Meet’ (Amsterdam 3 september) in Amigoe, 13 september 2017:
(…) Knipscheer krijgt reis cadeau tijdens de traditionele presentatie van nieuwe uitgaven, waaronder het feitelijke debuut van Boeli van Leeuwen. (…) In de Knipscheer geeft sinds 1976, dus eigenlijk al 41 jaar, boeken uit van schrijvers uit de voormalige Nederlandse Antillen, Suriname en Indonesië en boeken over de voormalige koloniën. (…) Margarita Molina, de schrijfster van de roman ‘Schaduwvrouw’, was aanwezig om een toelichting te geven op haar boek, dat vorig jaar voor enig rumoer zorgde. Ze bevestigde dat de tweede hoofdpersoon uit haar biografie de bekende schrijver Elis Juliana is. De gedichten in het boek zijn zeker van hem afkomstig, ook al zijn ze geschreven in het Nederlands, verzekerde ze. (…)
Meer over The Twain Shall Meet

Het waarom van ‘Schaduwvrouw’

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 12 september 2017:
Tijdens de gecombineerde boekpresentatie ‘The Twain Shall Meet’ van Uitgeverij In de Knipscheer op 3 september jl. in Podium Mozaïek, bracht Margarita Molina een hartstochtelijke apologie van haar roman ‘Schaduwvrouw’, het relaas van haar liefdesrelatie met de dichter Elis Juliana. De presentatie werd onverwacht onderbroken door de overhandiging van een cadeau van de auteurs aan de uitgevers, vanwege het 40-jarig bestaan van de uitgeverij in 2016, namelijk een compleet verzorgde reis naar Suriname. Fred de Haas was aanwezig en schrijft het volgende commentaar op het feestelijk samenzijn: «Al zegt ‘goud’ me helemaal niets: ik had die middag voor geen goud willen missen. Een staande ovatie voor Franc en zijn uitgeverij. Een mooie fotoreportage door Michiel van Kempen, initiator van het geschenk voor Franc en Anja: een reis naar Suriname. Goede, humane interviews door Peter de Rijk. Jopi Hart hield een excellente toespraak. Aart Broek was mild over het ‘voortschrijdend inzicht’ ten aanzien van Zwarte Piet. Clyde Lo A Njoe zwierde met de Schaduwvrouw die wat meer uit de schaduw kwam. Jos de Roo liet de geest van Boeli over de wateren zweven en we zagen dat het goed was.»
Klik hier voor de krantpagina’s met foto’s van Michiel van Kempen
Meer over ‘Schaduwvrouw’
Meer over ‘The Twain Shall Meet’

Elis Juliana dichtte ook in het Nederlands

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdSchrijfster Margarita Molina over ‘Schaduwvrouw’ in ‘The Twain Shall Meet’ in Podium Mozaïek, 3 september 2017:
«Ik ben de schrijver van het boek ‘Schaduwvrouw’ dat afgelopen november uitkwam bij In de Knipscheer en vanmiddag hier op tafel ligt. Geschreven onder de naam Margarita Molina, mijn alter ego. In november was ik helaas uitlandig.» Zo begon Margarita Molina haar toespraak bij haar persoonlijke presentatie van ‘Schaduwvrouw’. Het boek heeft inmiddels het nodige opzien gebaard, omdat eerst voorzichtig, omzichtig, en later stelliger en uiteindelijk, met naam en toenaam, werd aangenomen dat Roy gebaseerd moest zijn op een van de bekendste Papiamentu-dichters van Curaçao. Maar de twijfel bleef: immers, die Curaçaose dichter dichtte toch niet in het Nederlands? «Het gaat mij om de literaire historie van de Antillen. Om het completeren en veiligstellen van de nalatenschap van een geliefde Curaçaose kunstenaar. Elis Juliana is het waard om op een hoger plan te staan.»
Lees hier haar toespraak
Klik hier voor foto-impressie presentatie op Caraïbisch Uitzicht door Michiel van Kempen
Meer over ‘Schaduwvrouw’
Meer over Elis Juliana op deze site

Uitgeversechtpaar Knipscheer gefêteerd door auteurs en vrienden van de uitgeverij.

40jaarKnipscheerOp zondag 3 september jl. vond onder de titel ‘The Twain Shall Meet’ in Theater Podium Mozaïek Amsterdam voor het zevende achtereenvolgende jaar de grote presentatie plaats van nieuwe titels van auteurs met banden met de voormalige Nederlandse koloniën, al vanaf het begin van de uitgeverij een specifiek deel van het uitgeverijfonds. Dit keer werd nieuw werk gepresenteerd van Boeli van Leeuwen, Joseph Hart, Margarita Molina en Aart G. Broek (Curaçao), Aya Zikken, Janny de Heer en Barney Agerbeek (Nederlands-Indië), Karin Lachmising, Annel de Noré, Diana Tjin, Etchica Voorn en Frank Ong-Alok (Suriname), muzikaal omlijst door Ronald Snijders en Frank Ong-Alok.

Een jaar eerder, in het programma ‘Caribisch Nederland 2016 in Podium Mozaïek’, liet uitgever Franc Knipscheer zich ontvallen: “Weet u het nog? Op 1 november 1976 debuteerde In de Knipscheer als uitgever met verhalenbundels van twee debuterende auteurs: Leon de Winter met Over de leegte in de wereld en Craig Strete met Als al het andere faalt kunnen we de zweep leggen over de ogen van het paard en hem laten huilen en slapen. 40 Jaar (en ruim 1000 boekuitgaven waaronder 13 Craig Strete-titels) later verschijnt bij Uitgeverij In de Knipscheer van deze Craig Strete de roman De dronken detective.”

Dat heeft een aantal toehoorders toen in hun oren geknoopt. Buiten medeweten van de uitgever werd in 2017 een comité opgericht om alsnog een feestje te organiseren vanwege dat 40-jarig bestaan en om de uitgeverij een passend cadeau aan te bieden. Immers, in 2001 had de uitgeverij groot uitgepakt met een vier uur durend programma ‘Writers Block’ in het Concertgebouw in Haarlem om het 25-jarig bestaan te vieren. Daartoe werd op zondag 3 september het presentatieprogramma vlak voor de pauze ‘gekaapt’ door woordvoerder Michiel van Kempen, die een eigen powerpoint opstartte en een humoristisch betoog hield dat uitmondde in overhandiging, ‘namens auteurs, vertalers, redacteuren, vormgevers en vrienden van In de Knipscheer’ van een geheel verzorgde reis van twee weken in voorjaar 2018 voor Franc en Anja Knipscheer naar Suriname inclusief verblijf in luxe appartement in Paramaribo en een luxe-cabin in Danpaati aan de Boven-Suriname-rivier met excursies, korjaaltocht enz. en een daglange boottocht met alle in Suriname wonende In de Knipscheer-auteurs en relaties. De perplexe uitgever, die sinds het allereerste begin van de uitgeverij een kleine 200 titels uitgaf van Surinaamse schrijvers, heeft dit land ‘waaraan hij zijn hart heeft verpand’, zelf nog nooit bezocht: ‘dat komt wel als we klaar zijn met de uitgeverij’.

«Het was opgezet als de inmiddels vertrouwde najaarspresentatie van de nieuwe uitgaven van uitgeverij In de Knipscheer, zondag 3 september 2017 in het Amsterdamse Podium Mozaïek. Maar het werd een viering van 40 jaar multicultureel uitgeven – en met een uitgever in tranen, minutenlang beloond voor 40 jaar uitgeverstrouw met een ovationeel applaus. Een fotoreportage van Michiel van Kempen.»

Klik hier voor deze foto-impressie op Caraïbisch Uitzicht
Klik hier voor de foto-impressie van André Homan
Klik hier voor het gefilmde dankwoord van Franc Knipscheer
Klik hier voor de verantwoordelijke vriendenlijst

«Haar grote liefde, Roy, stuurde haar brieven, gedichten vooral ook.» – Marjo van Turnhout

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina op Leestafel, 4 juni 2017:
Niet alleen de liefde tussen man en vrouw is onderwerp van deze biografische roman. De liefde voor het koude natte Nederland enerzijds en de warme Antillen anderzijds vormt eveneens een belangrijk onderdeel.
Margarita Molina heeft de reis tussen beide werelden zeer vaak afgelegd. In beide landen, beide culturen heeft ze liefdes beleefd en geluk en verdriet gekend. Heen en weer, hoe moest ze kiezen? In de Antillen vond ze haar grote liefde, maar meer dan een schaduwvrouw werd ze niet. (…) Haar grote liefde, Roy, stuurde haar brieven, gedichten vooral ook, maar op enkele korte gelukkige episodes na, deelden zij nooit elkaars leven. Hij is de ware liefde, maar Margarita deelde haar leven met diverse mannen: Janus, haar echtgenoot tot twee keer toe; Karel, haar minnaar met wie ze een zoon deelde, Roderick; en Sven, de man met wie ze tenslotte toch op de eilanden neerstreek en een bestaan opbouwde. (…) Als het noodlot overal een einde aan maakt, keert de rust terug in haar leven. Dan schrijft Margarita Molina haar verhaal op: haar debuut. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«De openhartige vlotte schrijfstijl nodigt uit tot lezen.» – C.H. Gajadin

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina voor NBD Biblion, 12 maart 2017:
Honger naar fysieke liefde die zonder schroom wordt beschreven, valt op in deze biografische debuutroman. De jaren zestig waarin alles kon en mocht, komen uitvoerig in beeld. De hoofdpersoon heeft buiten haar huwelijk om diverse verhoudingen. Een van haar geliefden vertrekt naar de Antillen. Wanneer ze hem opzoekt, leert ze daar een man kennen, voor wie ze een alles verterende liefde opvat. Deze man, Roy, documenteert de lokale cultuur en zij mag mee op zijn tochten naar allerlei uithoeken van het eiland. Terug in Nederland combineert zij een drukke baan met de opvoeding van haar kind. Ze blijft brieven en gedichten ontvangen uit de Antillen. Haar verlangen naar verre onbekende oorden kan ze realiseren wanneer ze een gepensioneerde politieman leert kennen. Na veel gereis gaan beiden samenwonen op het eiland. De openhartige vlotte schrijfstijl nodigt uit tot lezen.
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Roman als eerbetoon aan een groot dichter.» – Fred de Haas (2)

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 2 maart 2017:
De auteur heeft het verstandig geacht haar ware naam voorlopig schuil te laten gaan achter een welluidend pseudoniem: Margarita Molina (MM). Haar minnaar is ‘Roy’, waarvan de activiteiten zo duidelijk beschreven worden dat het voor elke volwassen Curaçaoënaar een fluitje van een cent is om te raden wie met ‘Roy’ wordt bedoeld. Roy’ is niemand minder dan de bekende Curaçaose kunstenaar EJ. (…). Zelf zouden MM en haar latere – Nederlandse – partner Sven volledig worden geaccepteerd door de bevolking van het eiland, waar zij zich metterwoon hadden gevestigd. Zij en Sven zouden al snel samen met de ‘landskinderen’ dansen op de inheemse, Caraïbische ritmes. Sven danste en trommelde niet alleen in een lokale band, maar bouwde zelfs inheemse muziekinstrumenten volgens de maten die hij had gevonden in een geschrift van EJ. De zoon van MM bespeelt virtuoos de metalen wiri en is een graag geziene begeleider op feesten die werden opgeluisterd door het Ca’i-orgel. De Schaduwvrouw en haar gezin hoorden bij het eiland en hadden, volgens de mensen daar, een ‘zwarte ziel’. Een onzichtbare scheidslijn zou, jammer genoeg, toch voelbaar blijven. Ze waren nu eenmaal blank. (…) Het eiland brengt hen vreugde. Dans, muziek. Acceptatie en waardering van de kant van de Curaçaose bevolking. De tijd verstrijkt. Sven zal eerder heengaan. Sluit in Nederland zijn ogen. Op Curaçao brengt de kunstenaar in zijn moedertaal een dichterlijk eerbetoon aan de verdwenen man die zo voortreffelijk muziek kon maken met de plaatselijke muzikanten. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Zouden de gedichten in het boek van een bekende Curaçaose dichter zijn?» – Linda van Eekeres

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Ñapa Literatuur, 25 februari 2017:
(…) Zouden de gedichten die in het boek staan werkelijk van de hand van een bekende Curaçaose dichter zijn? Tot nu toe onbekend gebleven liefdesgedichten? Liefdesgedichten aan een baisait, een schaduwvrouw! (…) Het is na de Tweede Wereldoorlog, we hebben het dus over eind jaren veertig, begin jaren vijftig wanneer Ma als journalist bij een krant in Amsterdam werkt. Toch een tijd van huisje-boompje-beestje, toen in Nederland bij bedrijven een vrouw werd ontslagen zodra zij ging trouwen en een vrouw niet zelfstandig een bankrekening mocht openen. Maar Ma is een vrijgevochten vrouw die kostwinner is en er bij de krant een minnaar op nahoudt. (…) Via deze minnaar brengt ze een bezoek aan het eiland Curaçao waar ze de bekende dichter Roy ontmoet waarmee ze een langdurige affaire krijgt. (…) Met Roy blijft ze tot zijn dood verbonden. (…)
Lees hier het ‘verslag van een zoektocht’
Meer over ‘Schaduwvrouw’