Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan op Elders, 21 november 2021:
(…) Het titelverhaal begint met de zin: ‘De zaterdagochtend opende zich als een teer mechaniek. Het grasveld (…) lag onder een dikke laag stuifsneeuw. Hier en daar stonden vogelpootjes in het wit, ragfijne fossielen uit een andere tijd.’ Een beeldende opening. Qua toon zijn deze poëtische regels niet representatief voor de bundel. Want de zeven korte verhalen zijn soms grimmig, soms vervreemdend of verwarrend, nooit verwarmend. (…) ‘Mark de Haan spaart zijn personages niet’, staat op het achterplat. Het zijn inderdaad pechvogels, slachtoffers, en ze sterven vaak jong. (…) De meeste verhalen zijn niet of net niet realistisch. Soms weet de lezer dat al aan het begin, soms wordt het aan het einde pas duidelijk, bijvoorbeeld in ‘Stem van ver’, waar een van de hoofdpersonen 237 jaar oud blijkt te zijn. Het laatste verhaal in de bundel met de mooie titel ‘Ene Wim’ beschrijft een mazelengolf die qua effect op de samenleving sterk lijkt op de huidige Covid-19-pandemie. (…) Dit laatste, mindere verhaal neemt niet weg dat je de bundel gelezen heb met … ja, met wat? Met plezier? Of met genoegen? Maar daar is de inhoud overwegend te grimmig voor. Met wat dan wel? Met bewondering.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Hein van der Hoeven op deze site
Tag: Mark de Haan
«Het zou eeuwig zonde zijn als deze korte verhalenbundel niet de aandacht gaat krijgen die hij verdient.» – Eric de Brabander
Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan in Antilliaans Dagblad, 11 september 2021:
«De zaterdag opende zich als door een teer mechaniek.» (…) Mark de Haan opent met deze zin zijn eerste verhaal van de verhalenbundel ‘Buitenaards koraal’ (…). En dat was voldoende om mij de bundel in te trekken. (…) De Haans verhalenbundel begint met een verhaal over een moslimjongen met een krantenwijk, die er achter komt dat vreemdelingenhaat in de chromosomen zit van elk mens. Vervolgens een vertelling waarin een groep jongelingen de oorlog verklaart aan de mobiele telefoon die het virtuele leven voorstelt dat echt leven verstikt. (…) Het verhaal ‘Hond’ is magisch realistisch te noemen en gaat over een meisje dat voor onbepaalde tijd voor een hond moet zorgen omdat de eigenaresse van het huisdier naar een andere wereld vertrekt. In enkele bladzijden stelt de auteur een veelvoud aan existentiële vraagstukken aan de orde. En nog vier andere verhalen. Het ene met nog fraaier taalgebruik dan het andere, alle vier even bevreemdend. (…) Elk verhaal roept vragen op die leiden tot zelfonderzoek. Dat is de kracht van deze bundel. (…)
Eric de Brabander (Curaçao) is tandarts, schrijver van romans en verhalen en recensent van boeken voor o.a. Antilliaans Dagblad en Caraïbisch Uitzicht.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het was me na tien regels helder en klaar: wat kon die De Haan schrijven.» – Len Borgdorff
Over Mark de Haan op Een zachte berm, 15 augustus 2021:
(…) Bij ‘Machmut Kanzal’ was het me na tien regels het helder en klaar: wat kon die De Haan schrijven. Daarom verbaasde het me dat Marks eerste verhalenbundel uitkwam. Ik bedoel: dat dat pas eind 2020 gebeurde. Hij mocht wel een beetje opschieten, met dat talent van hem, dacht ik indertijd. Ik vond het daarom billijk dat hij na drie jaar redacteurschap weer afscheid nam: hij had zijn werk, er was een verbouwing geweest, hij was vader geworden en hij moest dus ook schrijven. Rond zijn dertigste moest er toch wel iets van hem uitkomen, leek me. Het werd op zijn drieëndertigste. Een verlaat debuut dus, maar de flaptekst beloofde een roman. (…) Een paar weken geleden zag ik een foto van hem waarop hij kaal is, en nu krijg ik bericht dat hij is overleden, ruim een half jaar na zijn debuut. Hij hoopte, lees ik, zijn roman nog af te krijgen. Op Youtube vind ik een interview met hem, nog geen maand oud. Op de film heeft hij weer wat haar, zie ik, maar ik herken Mark niet eens aan zijn neus; wel aan zijn stem, wel aan enkele opmerkingen. (…) De wereld kent veel vergissingen, de dood van Mark is een grote, is een ernstige vergissing.
Len Borgdorff is o.a. oud-hoofdredacteur van literair tijdschrift ‘Liter’
Lees hier of hier
Kijk hier naar interview met Mark de Haan op 22 juni 2021
Meer over ‘Buitenaards koraal’, het debuut van Mark de Haan
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een groot en mooi oeuvre zou alleen een kwestie van tijd zijn.» – Timen Kraak
In memoriam Mark de Haan (1987–2021) op Literair tijdschrift Liter, 23 juli 2021:
‘Literair gaat het me nu eigenlijk wel voor de wind’, zei Mark enkele weken geleden toen ik hem nog zag, niet wetend, maar wel rekening houdend met het feit dat het de laatste keer zou zijn. (…) ‘Zolang ik er nog ben, ben ik er nog.’ Dat was hoe het al anderhalf jaar ging. Niet goed, maar we moesten er maar het beste van maken. Dat deed hij tot het eind. Met zijn gezin (…) en met zijn schrijverschap. Er kwam een boek, en in het laatste stadium van zijn ziekte nog een verhaal. De flaptekst van zijn verhalenbundel stelde een roman in het vooruitzicht. Mark zat vol ideeën, een groot en mooi oeuvre zou alleen een kwestie van tijd zijn. (…) Heel kort hebben we samen in de redactie van ‘Liter’ gezeten. Op redactievergaderingen opent doorgaans iemand met een zelfgekozen gedicht. Toen op een van de vergaderingen bleek dat er geen gedicht was, wist Mark er wel een. Dagsluiting, van Reve. Een gedicht dat belangrijk voor hem is geweest, zo belangrijk dat hij het uitkoos om op zijn uitvaart voorgelezen te laten worden. Uit dat gedicht spreekt twijfel, maar ook overtuiging. En zo was het ook voor Mark: staan voor de zaken die je belangrijk vindt, maar ook openstaan voor de overtuiging van een ander. Het gedicht op de rouwkaart eindigt met de woorden: ‘Ik ben er.’ Ze deden me meteen denken aan zijn uitspraak van hierboven: ‘Zolang ik er nog ben, ben ik er nog.’ Waar ‘er’ is weten we niet, maar wel: ook nu hij hier niet meer is, is hij er nog.
Lees hier verder (incl. de aangehaalde gedichten)
Kijk hier naar interview met Mark de Haan op 22 juni 2021
Lees hier het laatste verhaal Morituri van Mark de Haan
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Mark de Haan lag in het ziekenhuis toen zijn eerste boek ‘Buitenaards koraal’ uitkwam.»
In de maandagse rubriek Naschrift beschrijft dagblad Trouw bijna wekelijks het leven van onlangs overleden heel gewone of bekende mensen. Op 16 augustus 2021 maakt Marlies Kieft een portret van Mark de Haan, geboren op 14 februari 1987 in Den Haag en overleden op 11 juli 2021 in Dordrecht. «Op het gymnasium kreeg hij wel snel goede vrienden. De middelbare school deed hij haast liggend op de bank, af en toe een boek inkijkend. Wat nu te kiezen? Het werd Nederlandse Taal en Cultuur aan de Universiteit Leiden, vooral omdat hij zo hield van lezen. (…) Soms liet hij zich verbaal weleens wegduwen door anderen die in een van zijn stiltepauzes het woord overnamen. Mark kon door zo’n onderbreking geïrriteerd raken, meestal wachtte hij echter rustig af tot hij zijn verhaal alsnog kon afmaken. Als hij de ruimte kreeg, was hij op zijn best en formuleerde hij scherp en origineel. Dat was ook zoals zijn vrienden hem zagen, als een originele geest. Wat hun nog sterker opviel was zijn trouw. Wanneer je in zijn hart zat, bleef je dat ook. (…) Na zijn studie kwam hij in het bedrijfsleven terecht, waar hij werkte als data-analist, iets wat hem ook goed lag. Hij las nog steeds veel en werd lid van een boekenclub die was opgericht door een oud-hoogleraar van de universiteit, het clubje literatuurminnaars raakte hecht bevriend. In zijn vrije tijd schreef Mark korte verhalen over onderwerpen die hij vaak uit de actualiteit haalde, maar waar hij met zijn fantasie en zwarte humor een onverwachte draai aan gaf. Zijn doel was om mensen aan het denken te zetten over de manieren waarop je tegen de werkelijkheid kunt aankijken. Zijn werk werd gepubliceerd in de literaire tijdschriften ‘Liter’ en ‘Extaze’. (…) Nog geen twee jaar geleden kreeg Mark plotseling medische klachten rond zijn longen en na verschillende onderzoeken bleek hij een zeldzame vorm van kiemcelkanker te hebben. Een zware periode brak aan van chemobehandelingen en operaties. Mark lag in het ziekenhuis toen zijn bundel met korte verhalen ‘Buitenaards koraal’ verscheen bij uitgeverij In de Knipscheer. Ondanks de omstandigheden was het een grote droom die uitkwam. (…) Maar de nieuwe roman waar hij aan werkte, kon hij niet meer afmaken. (…)
Lees hier het portret
Kijk hier naar interview met Mark de Haan op 22 juni 2021
Lees hier het laatste verhaal Morituri van Mark de Haan
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Fascinerende verhalen van een groot talent.» – Jaap Goedegebuure
Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan, 28 juli 2021:
Een van de belangstellenden die op 22 juni jl. ter plekke het online-interview in De Epiloog van Peter de Rijk met Mark de Haan meemaakte was Jaap Goedegebuure, voormalig hoogleraar Nederlandse letterkunde en eind vorige eeuw bijna 20 jaar lang toonaangevend literatuurcriticus bij Haagse Post-HP/De Tijd. Het waarom van zijn aanwezigheid werd (deels) beantwoord in de toespraak die Goedegebuure hield bij de uitvaart van Mark de Haan op 19 juli 2021. In vervolg op de uitzending van De Epiloog stuurde Goedegebuure aan Peter de Rijk de quote die de kop van dit bericht siert.
Klik hier voor het interview
Lees hier de toespraak van Jaap Goedegebuure
«Mark de Haan liet met mooie verhalenbundel een grote indruk achter.» – Annemijn Dobbelaer
Over Mark de Haan op Bazarow Magazine, 22 juli 2021:
Mark de Haan (1987) was een veelbelovende schrijver. (…) In 2020 kwam zijn eerste prozaboek uit genaamd ‘Buitenaards koraal’. (…) Deze maand verscheen er wel nog een verhaal genaamd ‘Morituri et cetera’ in een speciaal verhalennummer van het blad Straatjournaal met andere onlangs gedebuteerde schrijvers. Een citaat uit dit verhaal: “Hij klapt de stoel open en gaat zitten, tikje wijdbeens, handen in de schoot, een doodnormale houding, zoals alles aan Age doodnormaal is.” De Haan was nog maar kort bij Uitgever in de Knipscheer maar heeft er met zijn potentie en mooie verhalenbundel een grote indruk achtergelaten. Mark de Haan was ongeneeslijk ziek. De uitvaart heeft in inmiddels besloten kring plaatsgehad.
Lees hier het bericht op Bazarow Magazine
Meer over ‘Buitenaards koraal’ en Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Hij was realistisch en waar mogelijk ook optimistisch.» – Jaap Goedegebuure
Toespraak bij de Uitvaart van Mark de Haan, 19 juli 2021:
«In Marks leven wogen twee dingen zwaar: zijn liefde voor Nikki en Cato en zijn schrijverschap. Hoewel hij gereed was voor het einde en dat met een ongelooflijke geestkracht onder ogen zag, bleef het hem zwaar vallen om van zijn geliefden afscheid te nemen en zijn schrijverschap onvoltooid te laten. Familieleven én werk allebei in de knop gebroken, hoe treurig kan het zijn. Ik sta hier als lid van de leesclub waarvan Mark deel uitmaakte. We kwamen als gezelschap bij elkaar in 2012 en zijn in de loop der jaren ondanks onze onderlinge verschillen een hechte vriendenclub geworden. In ons gezelschap was Mark niet de meest luidruchtige, maar hij zorgde wel voor het nodige evenwicht. Als het rumoer van de discussie even verstomde, nam hij het woord en zei dan op bedachtzame toon heel verstandige dingen, even verstandig en weloverwogen als in het Haarlemse interview met Peter de Rijk, vier weken geleden. Mark sprak bij die gelegenheid over zijn verhalen alsof hij geen debutant was, maar al een heel oeuvre achter zich had. Het was even indrukwekkend als bewonderenswaardig, maar het deed ook pijn nu we maar al te goed beseften dat zijn oeuvre grotendeels in de pen zou blijven.» (…)
Van Mark de Haan verscheen de verhalenbundel ‘Buitenaards koraal’.
Lees verder in bijlage
Kijk hier naar het interview met Peter de Rijk
Lees hier het laatste verhaal Morituri van Mark de Haan
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Veelbelovende auteur Mark de Haan overleden.» – Kees de Kievid
Over Mark de Haan op Boekenbijlage, 16 juli 2021:
Wat een andere betekenis hebben mijn woorden gekregen. Als ik teruglees in mijn bespreking van zijn verhalenbundel Buitenaards koraal. “We moeten de naam Mark de Haan na dit debuut maar eens in de gaten houden. Hij heeft al een nieuwe roman op stapel staan, die wekt na deze bundel hoge verwachtingen.” Het heeft niet zo mogen zijn. Op 11 juli jl. is hij, zo jong nog, van ons heengegaan. Het doet mij goed nog in zijn laatste maand een interview met hem gehad te hebben. Tijdens dat interview vertelde hij me in vertrouwen dat hij ongeneeslijk ziek was. Toch had hij nog hoop op een poosje langer en ik zou eind augustus aanstaande opnieuw contact met hem opnemen, als dat weer zou kunnen, om zaken over zijn ‘roman-op-stapel’ te bespreken,. De klap komt daarom hard aan, zeker voor zijn gezin, dat ik heel veel sterkte wens. Mark, rust in vrede!
Klik hier voor het bericht op Boekenbijlage
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Verslagen
Bij het overlijden van Mark de Haan [14 februari 1987 – 11 juli 2021]:
«Ze vroeg wanneer zie ik je weer en een stem zei als de wereld er klaar voor is. Ze vroeg je komt toch wel terug en een stem zei als de wereld er klaar voor is. En misschien zei de stem nog wel meer wat ze niet hoorde, of hoorde ze nog wel meer wat wij niet weten.»
Op 9 juli opende ik een e-mail met het onderwerp Bedankt. ‘Binnen dagen tot een week is het afgelopen.’ Ik wist dat de kaart zou komen, vanmiddag is het zo ver. En toch zo verslagen. Is het omdat hij nog maar zo kort bij de uitgeverij was en zo veel beloofde? Is het zijn leeftijd, twee jaar jonger dan mijn jongste zoon? Bevlogen verhalenschrijver staat er op de kaart. Zo zal ik mij hem herinneren.
Het begincitaat is uit het verhaal ‘Hond’ uit ‘Buitenaards koraal’.
Haarlem, franc knipscheer
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer