Tag: Martinique

André en Simone Schwarz-Bart – Een schotel varkensvlees

André en Simone Schwarz-Bart
Een schotel varkensvlees
Oorspronkelijke titel La mulâtresse Solitude
Vertaling C.P. Heering Moorman
Guadeloupe
Globepocket 238 blz.,
ISBN 978-90-6265-716-8
Eerste uitgave 1993

«Een menselijk document.» – Utrechts Nieuwsblad

Marie Monde, een oude Antilliaanse negerin, slijt op mensonterende wijze haar laatste levensjaren in een Parijse inrichting. In dit fictieve logboek van haar leven, opgetekend in zeven schoolschriften, hebben de schrijvers haar de macht van het woord gegeven, opdat haar verhaal – en dat tegelijkertijd het lotsverhaal is over het verdriet en het lijden van de eens in slavernij gebrachte Caribische neger – niet verloren zou gaan.

Door de herinneringen van Marie aan het jeugd op Martinique, aan haar moeder met haar minnaar, aan het sterven van haar grootmoeder en zelfs aan haar overgrootmoeder de mulattin Solitude – een verzetsheldin die bij de slavenopstand in 1802 werd vermoord – krijgt dit logboek de allure van een epos.

«De auteurs hebben alleen al een prestatie geleverd door de intensiteit en het respect waarmee zij de oude mens laten spreken. Zij slagen er meesterlijk in om te laten voelen. Hier is sprake van een eigen stijl.» – NRC Handelsblad
Meer over Simone Schwarz-Bart

Aimé Césaire – Logboek van een terugkeer naar mijn geboorteland.

Aimé Césaire
Logboek van een terugkeer naar mijn geboorteland. Logboek
Martinique
Oorspronkelijke titel Cahier d’un retour au pays natal
Vertaling Simon Simonse
Redactie en vertaling nawoord Stefaan van den Bremt
128 blz.,
ISBN 978 90 6265 146 7
uitverkocht

«De poëzie van Césaire (is), zoals alle grote poëzie en alle grote kunst, van dit hoge gehalte door de transmutatiekracht die zij bezit. De meest ordinaire stof, het lelijke, de alledaagse sleur, zet zij om, niet langer in die afgedankte steen der wijzen, goud, maar wel in vrijheid.» – Uit het nawoord van André Breton

Een jonge zwarte schrijver heeft zijn opleiding aan de elite-hogeschool in Parijs voltooid en keert aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog terug naar de Franse Antillen. Zo is Aimé Césairs Logboek van een terugkeer naar mijn geboorteland ontstaan – in het spanningsveld tussen de Europese beschaving die hem alles heeft gegeven wat ze hem te bieden had, en de barre werkelijkheid van zijn volk, het resultaat van de historische missie van deze zelfde beschaving.

In dit Logboek, waarin de feitelijke terugkeer naar de Antillen en de denkbeeldige terugkeer naar Afrika samenvloeien, legt Césaire vast wat toen in hem omging: rebellie tegen de overheersers, woede over de lethargie van zijn geknecht volk, zoeken naar eigen waarden en geloof in eigen kracht.

Aimé Césaire (Martinique, 1913) is dichter, toneelschrijver en essayist. Hoofdthema in zijn werk is  de sociale emancipatie en culturele identiteit van de zwarte volkeren (négritude). In de jaren vijftig was hij – met o.m. Frantz Fanon, James Baldwin en Langston Hughes – een van de eersten die het opkomende vrijheidsbesef en internationalisme van zwarten in Afrika, Amerika en Europa verwoordde.

Aimé Césaire is afgevaardigde in het Franse parlement en burgemeester van Fort-de-France