Tag: Max Blokzijl

Presentatie Extaze nr. 26 in de Houtrustkerk.

ExtazeinHoutrustkerk26Def.inddExtaze 26 met ‘Bijtende teksten’ in de Houtrustkerk, donderdagavond 7 juni 2018:
Op 7 juni a.s. om kwart over acht gaan de tanden erin. Doet dat pijn? Dat kan, maar het kan je ook bij de les houden, je wakker schudden, je op gedachten brengen, je prikkelen. Over bijtende teksten gaat het die avond. Maar ook muziek zonder tekst kan bijten. Luister maar naar de honkin’en boppin’ jazz van de groep RED, waarvan twee leden (Ellister van der Molen en Bob Wijnen) de avond opluisteren met hun ‘mean’ maar niet kwaadaardige muziek. Hoe klonken de bijtende teksten van Max Blokzijl, die met zijn radiopraatjes van 1942–1945 hoop bracht bij de Duitsgezinden en wrevel wekte bij de luisteraars die niets met Mussert en zijn NSB te maken wilden hebben? Dick Brongers laat die teksten in de kerkzaal weerklinken. Wie kent de teksten van popdichter Ton Lebbink (†), knabbelend aan de burgerlijke moraal? Leonor Faber-Jonker kent ze. En ze kende Ton Lebbink. Als hij haar ‘mormel’ noemde, wist ze dat het goed zat. Rutger H. Cornets de Groot weet dat de ene polemische tekst de andere niet is. Bijten doet niet iedere strijdende tekst, hij kan ook een bede, een wens of een stellingname uitdrukken. Hoe zit het met de scherpe randjes aan de gedichten van Maria van Oorsouw? Ze zijn er, maar Sebastiaan Schlicher kan ze in zijn fragment van de opnames met noise-collectief Amerikan Teenager desgewenst aanscherpen. Al met al: gedeerd zult u de zaal niet verlaten. Gestaald wel!

Programma:
20.15: inleiding
20.20: Rutger H. Cornets de Groot (voordracht)
20.35: Dick Brongers: de stem van Max Blokzijl
20.50: RED, light: Ellister van der Molen, Bob Wijnen (muziek)
21.00: pauze
21.20: Maria van Oorsouw (gedichten)
21.30: Sebastiaan Schlicher: fragment van de opnames met noise-collectief AmErIkAn TeEnAgEr in het Luceberthuis (film)
21.40: Leonor Faber-Jonker over Ton Lebbink (woord, beeld, geluid)
22.00: RED, light: Ellister van der Molen en Bob Wijnen

Presentatie Cor Gout; licht en geluid Anton Simonis (Adesign). Locatie: Houtrustkerk, Beeklaan 535, Den Haag (hoek Houtrustweg). Parkeren kan gratis op het erf van de internationale school aan de overzijde. Aanvang 20.15 uur precies. Deur open van 19.45 uur tot 20.10 uur, dus graag op tijd aanwezig zijn. Entree € 10,00 (alleen contant te betalen). Reserveren redactie@extaze.nl.
Meer over ‘Extaze 26’
Eerdere Extaze-programma’s in de Houtrustkerk

Literair tijdschrift Extaze 26 ‘Bijtende teksten’ [Jrg. 7, nr. 2]

VoorplatExtaze26-75Extaze 26 – Bijtende teksten
zevende jaargang nr. 2, juni 2018
Redactie Cor Gout, Els Kort (vormgeving)
Gebrocheerd, geïllustreerd, 112 blz.,
€ 15,00
Presentatie 7 juni 2018
ISBN 978-90-6265-508-3

Zoals in elk nummer wordt ook in dit nummer de inhoud bepaald door essays, gedichten, korte verhalen en beeld en no uitgebreid met interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze. Sander Bax en Eline Peeters beschrijven hoe W.F. Hermans, ‘de venijnigste pennenstrijder die we in Nederland gehad hebben’, zijn polemieken vanuit het autonome literaire veld (gericht op literaire critici en schrijvers) uitbreidde met debatten die hij voerde in de publieke media, maar daarbij vasthield aan zijn positionering als autonoom auteur en de wetten van de massamedia aan zijn laars lapte: ‘Nee, het is een vertelgesprek van mijn kant’. In zijn essay over Lucebert plaatst Wim Hazeu kanttekeningen bij diens pro-nationaalsocialistische uitspraken die hij in particuliere brieven uitte, en bij zijn aanmelding bij de Arbeitseinsatz. Hij wijst dan op zijn huiselijke situatie, zijn avontuurzucht, zijn beïnvloedbaarheid, zijn liefde voor de Duitse literatuur. Het begrip dat Hazeu voor de jongeman opbrengt kent zijn grenzen, maar wel stelt hij vast dat Lucebert met zijn werk geantwoord heeft op die episode in de oorlog. Enigszins aansluitend op het bovenstaande is de passsage in Rutger H. Cornets de Groot’s essay ‘Dat niet zou mogen deren’, waarin hij Lucebert als voorbeeld noemt van een dichter die zich in zijn kritische gedichten niet verschuilt achter een gehekeld persoon (door middel van pastiche, parodie of karikatuur), maar aan de literatuur de oneigenlijke eis stelt een middel te zijn tot een buiten de literatuur gelegen doel. Dick Brongers analyseert in ‘Mefisto op de radio. Max Blokzijl, de verleider der wankelmoedigen’ de demagogische, opruiende taal in de wekelijkse praatjes van Max Blokzijl voor de radio: ‘Het nationaalsocialisme zit in de lucht. Deze leer is gekomen op het ogenblik, waarop de menschelijke samenleving er overrijp voor was.’ Leonor Faber-Jonker herinnert zich anekdotes, woordgrapjes, associaties en uitspraken, vaak over taal (‘eenvoud is macht’) van popdichter, punkdrummer en iconoclast Ton Lebbink, en herinnert zich haar eigen ‘bekering’ tot de punk: ‘De venijnige teksten van de Vibrators, The Stranglers en de Buzzcocks gaven me hetzelfde bevrijdende gevoel als de humor van de VPRO, het dragen van wijde zilveren broeken en verboden sigaretjes.’ Nico van Apeldoorn vertaalde politieke teksten van Boris Vian (1929–1959), oorlogspoëzie van Siegfried Sassoon (1886–1977) en gedichten tegen de slavenhandel van Robert Southey (1774–1843) en voorzag hun gedichten van een inleiding.

In dit nummer gedichten van Liesbeth Aerts, Job Degenaar, Maria van Oorsouw en Margriet Westervaarder en korte verhalen van Flip Filz, Rutger Heringa, Jochem F. Melis, Ward Mertens en Dirk Rodenburg. Het beeld (tekeningen) wordt verzorgd door Sebastiaan Schlicher.

De presentatie van Extaze 26 vindt plaats op donderdag 8 juni 2018. Locatie: Houtrustkerk, Beeklaan 535, Den Haag (hoek Houtrustweg). Parkeren kan gratis op het erf van de internationale school aan de overzijde. Aanvang: 20.15 uur precies. Deur open van 19.45 uur tot 20.10 uur, dus graag op tijd aanwezig zijn. Entree: € 10,00 (alleen contant te betalen). Reserveren: redactie@extaze.nl . Presentatie: Cor Gout. Licht en geluid: Anton Simonis (Adesign).
Lees meer supplement van ‘Extaze’
Meer over ‘Extaze’

«Alles wat u altijd al over krontjong hebt willen weten.» – Ben Poelman

VoorplatRoepdervertenOver ‘Roep der Verten’ van Lutgard Mutsaers in De-weegever.nl, 24 februari 2015:
Onlangs verscheen het door Lutgard Mutsaers geschreven boek ‘Roep der Verten’, dat ik graag onder uw aandacht breng. Het beschrijft gedetailleerd de ontstaansgeschiedenis en de wortels van deze muzieksoort. (…) In ‘Roep der Verten’ lezen we gedetailleerd over personen en gezelschappen. Mutsaers memoreert ook de activiteiten van platenmaatschappijen als Beka en Columbia in de Oost, geïllustreerd door talrijke uit Indische kranten afkomstige advertenties, waarin uitgebrachte platen worden gepresenteerd. (…) In de eerste decennia van de vorige eeuw trok menig vaderlands artiest van enige naam naar Nederlands-Indië en ook daaraan besteedt Lutgard Mutsaers in haar boek veel aandacht. Zo worden de tournees van Jean-Louis Pisuisse en Max Blokzijl, Cor en Tilly Ruys, Emiel Hullebroeck belicht. Vooral de laatste was volgens Mutsaers erg geïnteresseerd in de muziek waarmee hij in Indië kennismaakte. Hij arrangeerde zelfs Maleise liederen, die hij tijdens zijn concerten speelde en zong. ‘Roep der Verten’ gaat ook in op de invloed die uitging van de Amerikaanse jazz en de hawaiian muziek op de muziekbeleving in het vooroorlogse Nederlands-Indië. Dankzij de Krontong Klapper, die we achter in het boek aantreffen, worden we wegwijs gemaakt met de namen en termen die te maken hebben met krontjong.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Roep der Verten’

«De prestatie van Lutgard Mutsaers valt dan ook moeilijk in woorden vast te leggen.» – Ezra de Haan

VoorplatRoepdervertenOver ‘Roep der verten. Krontjong van roots naar revival’ van Lutgard Mutsaers op Literatuurplein.nl, 12 november 2014:
‘Roep der verten’ is een heerlijk boek dat tot lezen of doorbladeren uitnodigt. Tientallen illustraties, steevast uniek materiaal, en mooie anekdotes vullen pagina na pagina. Eindelijk lees ik eens iets over het lied ‘Terang boelan’, een lied dat iedereen kent, al was het alleen al door de pijnlijke scène in de film ‘Soldaat van Oranje’. Mutsaers levert de tekst, de vertaling en het achtergrondverhaal. In 1915 staat de eerste, geromantiseerde krontjongende Indo op de planken in Nederland. (…) Het begrip krontjong werd door de Hollandse amusementsmuziek omarmd, zij het in de vorm van liedjes die over Indië gingen en geschreven werden door Pisuisse en Max Blokzijl. Een voorbeeld daarvan is het lied ‘Krontjong One-Step’ uit de muzikale revue ‘De Jantjes’. En ook de literatuur bevat krontjong. In ‘Het land van herkomst’ van E. du Perron lezen we over de muziek en de vertolkers ervan; op de radio was het te horen en in de film te zien. Krontjong was overal. (…) De prestatie van Lutgard Mutsaers valt dan ook moeilijk in woorden vast te leggen. Immens is de hoeveelheid informatie die ‘Roep der verten’ bevat. Ondanks al die informatie blijft het een heerlijk leesboek, bol van historisch materiaal en vol met bijna vergeten geschiedenis. Gelukkig heeft de auteur alles vastgelegd in dit kloeke boek waarin het heden en verleden van een unieke muzieksoort samenkomen. Voor iedereen met Indische roots en/of liefde voor krontjong is dit een onmisbaar standaardwerk.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Roep der verten’