«Carmen blijft de omlijsting, maar lijkt wel te groeien, zodat ze misschien ook met haar eigen demonen af kan rekenen.» – Marjo van Turnhout

Over ‘Noem me Calimero; of Carmen zo je wilt’ van Diana Tjin opLeestafel, 1 oktober 2023:

Carmen heeft een idée fixe: haar vader is op vierenvijftigjarige leeftijd – plus twee maanden – gestorven, zomaar plotseling. En Carmen is er van overtuigd dat haar hetzelfde zal overkomen. Ze heeft het er met niemand over. Ook niet met haar man, met wie ze al jaren mee reist als ze in de gelegenheid is. Joop is journalist en reist veel voor zijn werk. Carmen zelf heeft ook al meerdere boeken geschreven, maar er is geen uitgever die met haar in zee wil. (…) Joop en Carmen komen aan op de plek waar ze  een paar dagen zullen blijven, in Italië. (…)  Carmen is van plan om op deze plek inspiratie op te doen voor die laatste roman, dus ze observeert de mensen met wie ze te maken krijgt. Dat zijn bepaald kleurrijke figuren. (…) Intussen hoort ze de verhalen aan, die inderdaad niet alledaags zijn en die ze goed zou kunnen verwerken in een roman. (…) Carmen blijft wel de omlijsting. Ze komt niet naar voren als een sterk karakter, maar lijkt wel te groeien in de loop van haar verblijf daar. Zodat ze misschien ook met haar eigen demonen af kan rekenen. (…)
Lees de recensie
Meer over ‘Noem me Calimero; of Carmen zo je wilt’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer

«En dat werd dit schitterende vrijgevochten boek.» – Peter de Rijk

cover Noem me CalimeroOver ‘Noem me Calimero; of Carmen zo je wilt’ van Diana Tjin in Straatjournaal, mei 2023:
(…) Carmen wil haar boeken publiceren en wijt vooral aan anderen dat het niet lukt. Al lezende komen we erachter dat ze zelf haar grootste tegenstander is. (…) Ze besluit haar vakantie te gebruiken om uit te rusten en antwoorden op al haar vragen te vinden. In Friuli maakt ze kennis met een aantal vrouwen die ook zoekend zijn naar de volgende stap in hun leven. De verhalen die zij Carmen vertellen, en die schitterende raamvertellingen zijn, zetten de tot dan onsuccesvolle schrijver op de rails. Het zijn bittere verhalen over armoede en je daaruit weten te vechten, een Me-Too verhaal waar je woedend van wordt en ieder verhaal geef Carmen een zetje om voor haar succes te gaan. Ze zal schrijven over normale menselijke emoties en gebeurtenissen, maar wel vanuit het perspectief van de gewone, hardwerkende, gekleurde Nederlander. Ook al was dat niet zo exotisch, zo helemaal niet tergend zielig. Al was het niet het soort literatuur dat iemand als zij ‘mocht’ schrijven. En dat werd het schitterende vrijgevochten boek dat we te lezen krijgen…
‘Straatjournaal’ is sinds 1996 de (maandelijkse) straatkrant van Noord-West Nederland.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Noem me Calimero; of Carmen zo je wilt’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer