Over ‘Eleonora en de liefde’ van Pim Wiersinga op Passionate Platform, 16 januari 2017:
In ‘Eleonora en de liefde’ neemt Pim Wiersinga je mee op tournee in de tijd van de hoge middeleeuwen, rond het jaar 1200. Deze historische roman van formaat (letterlijk) is een fascinerende vertelling over een jonge getalenteerde troubadour die verstrikt raakt in de intriges aan het Hof van Aquitanië. Zijn tomeloze ambitie in de lied- en woordkunst brengt hem op het pad van de romantische liefde. Maar het is een verboden liefde, met grote gevolgen. (…) ‘Eleonora en de liefde’ is een weergaloze roman over vervlogen tijden vol thema’s die desondanks actueel zijn. Op dramatische en humoristische wijze komen fictie en historische waarheid tot leven in spannende scènes en geraffineerde dialogen. Met prachtig poëtisch taalgebruik weet meesterverteller Pim Wiersinga je van begin tot eind te boeien en te raken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Eleonora en de liefde’
Meer over Pim Wiersinga op deze site
Tag: middeleeuwen
«Pim Wiersinga heeft weer een meesterwerk geschreven.» – Peter de Rijk
Over ‘Eleonora en de liefde’ van Pim Wiersinga in Straatjournaal, 1 januari 2017:
In een tijd waar wat swipen op Tinder een partner op kan leveren zou je bijna vergeten dat het ooit anders was. In de middeleeuwen gebruikte men het ‘Traktaat der liefde’ als leidraad in de minnekunst.
Eleonora en de liefde, de jongste roman van Pim Wiersinga, beschrijft met veel flair die periode van de geschiedenis aan de hand van de avonturen van Thomas de Blondel. We stappen in het verhaal wanneer hij nog leerling-troubadour is. Richard Leeuwenhart, de zoon van Eleonara van Aquitanië, is op kruistocht en tijdens zijn afwezigheid wordt zijn land wordt bedreigd. Thomas die meester in de minnelyriek wil worden, krijgt met Eleonora, de Minnevorstin, te maken. Ondanks hun leeftijdsverschil vat ze een grote genegenheid voor hem op. De jonge minstreel is daar echter nog niet aan toe. Groen als gras moet hij nog de diverse vormen van de liefde leren kennen voor hij die zó kan bezingen dat het anderen zal bekoren. (…) Eleonora en de liefde is het ideale boek voor een lange, koude winter. Het aantal pagina’s en de broeierige scenes zullen de lezer lang warm houden. Pim Wiersinga die eerder met de romans Honingvogels, Gracchanten en Het paviljoen van de vergeten concubines opviel als buitengewoon schrijver en die, heel terecht met Couperus en Vestdijk werd vergeleken, heeft weer een meesterwerk geschreven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Eleonora en de liefde’
Meer over Pim Wiersinga op deze site
«De geraffineerde pen van Pim Wiersinga brengt hoofd lezer op hol.» – André Oyen
Over ‘Eleonora en de liefde’ van Pim Wiersinga op Ansiel, 24 december 2016:
(…) Pim Wiersinga brengt ons in dit lijvige boek terug naar de tijd van de beroemde Eleonora van Aquitanië (ca. 1122 – Abdij van Fontevraud, Frankrijk, 1 april 1204). Zij was hertogin van Aquitanië en achtereenvolgens koningin van Frankrijk, van Engeland, en regentes van Engeland. Eleonora is door de eeuwen heen een dankbaar onderwerp geweest voor historici, of ze nu een moralistische, romantische, nationalistische, socialistische of feministische achtergrond hadden. En ieder heeft een beeld van haar geschilderd dat goed bij de eigen overtuiging paste. Eleonora is vanaf de negentiende eeuw een populaire figuur in historische romans en films, met alle verzinsels die daarbij hoorden. (…) ‘Eleonora en de liefde’ is een prachtige historische roman waarin de verschillende facetten van de liefde, zoals de hartstocht, wellust en liefde, vriendschap en liefde centraal staan. Voor Eleonora is het trouwens ook niet belangrijk wanneer en waar de vonk oplicht, en of zo’n lichaam nu een man of een vrouw toebehoort. En in dit verhaal denkt haar zoon Richard Leeuwenhart er ook zo over. Eleonora van Acquitanië en haar gevolg brengt absoluut het hoofd van de lezer op hol dank zij de geraffineerde pen van Pim Wiersinga.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Eleonora en de liefde’
Meer over Pim Wiersinga op deze site
«De twaalfde eeuw invoelbaar gemaakt.» – Jelle Jeensma
Over ‘Eleonora en de liefde’ van Pim Wiersinga op ScriptPlus, 15 december 2016:
‘Eleonora en de liefde’ heet de nieuwe roman van Pim Wiersinga. Het is een kloek boek, maar die lengte wordt door de inhoud gerechtvaardigd. Verhaald wordt over de ‘minneliefde’ zoals die eind twaalfde eeuw werd vertolkt door troubadours. Een ‘oneigentijdse’ vertelling. (…) ‘Eleonora en de liefde’ is in de eerste plaats een historische roman met een universeel thema, dat van de liefde. Pim Wiersinga belicht, met veel esprit, de verschillende facetten van de liefde, zoals de hartstocht, wellust en liefde, vriendschap en liefde. (…) Van de historische Eleonora wordt gezegd dan zij zogenoemde liefdestribunalen oprichtte. (…) Pim Wiersinga is een begenadigd stilist. Zijn roman kent levendige beschrijvingen en rake dialogen. Daarnaast weet hij een sfeer te creëren die de twaalfde eeuw invoelbaar maakt. Dat is knap. (…) ‘Eleonora en de liefde’ is een synthese tussen ‘Gracchanten’ en ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’, omdat deze lijvige roman een plot heeft die nergens ontspoort. De minne, die gepassioneerde liefde, soms wel en soms niet uitgeleefd, is in dit boek verheven tot kunstvorm. Een thema dat, zoals gezegd, van alle tijden is.
Lees hier verder
Meer over ‘Eleonora en de liefde’
Meer over Pim Wiersinga op deze site
«Een grootse roman.» – Alek Dabrowski
Over ‘Eleonora en de liefde’ van Pim Wiersinga op Uitgelezen Boeken, 12 december 2016:
Pim Wiersinga is geen schrijver van eigentijdse romans. Hij kiest zijn onderwerpen nauwkeurig en situeert zijn verhalen in een historische context. ‘Eleonora en de liefde’ speelt zich af in het West-Europa van de twaalfde eeuw. Eleonora van Aquitanië is de historische persoon. De tweede hoofdpersoon is de troubadour Thomas de Blondel. In 600 pagina’s weet Pim Wiersinga een wereld op te bouwen vol intriges, machtsstrijd, liefde en seksualiteit. Het boek kun je een historische roman noemen. De thema’s zijn universeel.
Lees hier verder
Meer over ‘Eleonora en de liefde’
«Het boek is nog mooier.» – Carl Stellweg
Over ‘Eleonora en de liefde’ van Pim Wiersinga op LinkedIn, 7 december 2016:
(…) Het boek is nog mooier. Historische romans worden wel meer geschreven, maar dit is een ‘big fat novel’ in het genre, die je diep onderdompelt in een andere wereld en je horizon wezenlijk verbreedt, geschreven in een haast wellustig rijke en toch nergens overdadige taal. Dat soort romans bestaat dus nog. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘Eleonora en de liefde’
Pim Wiersinga – Eleonora en de liefde. Roman
Pim Wiersinga
Eleonora en de liefde
Historische roman
Nederland
Gebrocheerd in omslag, 612 blz., € 24,50
Eerste druk oktober 2016
ISBN 978-90-6265-910-4
Nu de positie van leerling-troubadour Thomas aan het voorheen zo veilige hof van gravin Marie in Troyes onhoudbaar is geworden, komt zijn streven naar meesterschap – zowel in zijn eigen kunst als in de hoge kunst der Minne – op scherp te staan. Het oordeel van de oude Eleonora van Aquitanië, die nog altijd faam geniet als Minnevorstin, wordt nu een zaak van leven of dood. Wanneer Thomas’ ster later rijzende is, beticht een ketterjager hem van majesteitsschennis, blasfemie en overspel; opnieuw moet de jongeman de wijk nemen. Intussen wordt hertogin Eleonora, die een grote genegenheid voor hem heeft opgevat, vermorzeld tussen ‘het rijk van de noodzaak’ en ‘het rijk van de vrijheid’.
Velen vinden dit vonnis te licht, onthult de oude hertogin in haar onorthodoxe en ietwat scandaleuze geheime kronieken. Alleen ik weet hoe vreselijk de ‘lichte’ ballingschap voor Thomas zelf is, ik ervaar het aan den lijve: in feite heb ik hem en mij een eendere straf opgelegd, door een wig te slaan die ons uit elkaar drijft.
In Eleonora en de liefde bewijst Pim Wiersinga opnieuw zijn talent om de geschiedenis tot leven te brengen in kleurrijke personages en fantasierijke taferelen – niet voor niets is hij in het verleden vergeleken met auteurs als Couperus en Vestdijk. In episodes van epische allure schetst hij de geboorte van de romantische liefde zoals wij die nog altijd kennen, al was het maar in de herinnering: groots en teder, loyaal en overspelig.
Pim Wiersinga debuteerde in 1992 met Honingvogels en bouwt sindsdien aan een uniek oeuvre. Over het historische karakter van zijn werk zegt hij: ‘Fictie is de herinnering aan wat nooit is gebeurd. De feiten mogen kloppen, maar de fantasie moet kloppen.’ De pers over Wiersinga’s Het paviljoen van de vergeten concubines, dat in 2014 bij In de Knipscheer verscheen:
«Wiersinga weet niet alleen het China van die dagen tot leven te wekken, hij beheerst de merites van de correspondentie tot in alle finesses.» (Literatuurplein), «De schrijver is soeverein in zijn stijl.» (NBD| Biblion), «Mooi vind ik het subtiele machtsspel en het steeds verschuivende perspectief.» (Radio Rijnmond).
Klik voor meer achtergrondinformatie over deze roman
Meer op deze site over ‘Eleonora en de liefde’
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’