Gedicht van Diana Ozon

DianaOzon-Picasafoto: Picasa
In zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Vandaag (7 augustus 2021) is het de geboortedag van C. Buddingh’, Coert Poort, Herman Damen, Diana Ozon, Hilde Pinnoo, Sander De Vaan en Lennert Ras. Het is de sterfdag van Mathias Kemp en Theo Verhaar. Bij wijze van felicitatie/gedenken kiest Wim van Til in zijn Facebookbericht voor het gedicht ‘Moeder’ van Diana Ozon (1959) uit haar bundel ‘Zwerfzang’ uit 2016. Haar eerste titel bij Uitgeverij In de Knipscheer was ‘Hup de zee’ in 1986. Daarna volgden nog de romans ‘De Ozon Expres’(1988) en ‘Kraker Jack’ (1991) en ‘Stad sta stil’ (1993).

Moeder

Een bushokje is erg klein
tochtig en onherbergzaam
met je zeven kinderen
slapen op het plaveisel
samen onder één deken
ver van je thuisland
op reis overal uitgewezen
Je wou naar Rotterdam toe
daar zou iemand je helpen
waarschijnlijk had je nog nooit
van dat Groningen gehoord
tot bleek dat de trein daar stopt
het vervoer niet verder gaat
het was al na middernacht
Ik zie je steeds opnieuw staan
met koffers en kinderen
in vele gedaantes en
met elke taal verlegen
duizend angstige vragen
letters kan je niet lezen
geen plaats om in te rusten

Meer over Diana Ozon bij Uitgeverij In de Knipscheer

Inge Nicole – De tranen van de zeegans

INGE NICOLE
De tranen van de zeegans
Novelle. Nederland
Genaaid gebonden, 88 blz.
ISBN 978-90-6265-663-9 ca. € 16,50
Te verschijnen in 2011

Met De tranen van de zeegans beproeft Inge Nicole haar talent op het genre van de novelle. Juist in deze vorm, die wat omvang betreft precies tussen de roman en het kortverhaal inzit, komt haar poëtische taalgebruik tot zijn recht. De secuur gekozen woorden roepen krachtige beelden op. Hierdoor ontrolt het levensverhaal van Aleida zich voor de lezer tot in ieder detail.

Driewegen 1863. Als haar moeder in haar zevende kraambed sterft, trekt de veertienjarige Aleida Vleijshouwer noodgedwongen naar de stad en gaat ze op zoek naar een betrekking. Ze vindt werk bij de visafslag en wordt als de dagen korten, opgepikt door Pons die haar werk binnenshuis aanbiedt. ‘Pons was klein van stuk maar had iets in zich waardoor weigeren niet in haar opkwam. Hij was een zeeduivel in hermelijnbont. Zijn stekels moest je mijden.’
Aleida denkt als huisbediende aan het werk te gaan maar wordt de prostitutie ingeleid. Verwarring ontstaat als Pons gevoelens voor haar krijgt. Aleida weet haar plaats niet meer.

‘Mijn vader is Cornelis Vleijshouwer, hij leeft van varkens en soms een oud paard. En mijn moeder is dood. Ze had een lichaam als van een garnaal en toch kwam steeds dat varken en bij het zevende kind brak ze in tweeën. Ik wil geen kinderen. Nooit.’
‘Nou, dat komt goed uit. Hier is geen plaats voor kinderen.’

Giselle Ecury – Vogelvlucht

Giselle Ecury
Vogelvlucht

Gedichten. Nederland Aruba
Ingenaaid, 48 blz.
ISBN 978-90-6265-659-2
€ 12,50
oktober 2010

Vogelvlucht is de tweede dichtbundel van de op Aruba geboren en nu in Nederland woonachtige Giselle Ecury. Haar succesvolle debuutbundel Terug die tijd (2004) schreef ze aan het ziekbed van haar moeder. Daarna publiceerde ze twee romans: Erfdeel (2006) en Glas in lood. (2009)

De titel Vogelvlucht verwijst naar het gelijknamige gedicht waarmee Ecury haar bundel opent. Daarmee toont ze zich kwetsbaar en stoutmoedig tegelijk.

vliegen op vleugels van draad en van veren
wieken op wind boven water
al wat passeerde,
kan me niet deren
want al doende
wordt vroeger toch later

Giselle Ecury laat vele kanten van zichzelf in vogelvlucht zien. Die van de hartstocht, de verboden en voorbije liefdes en de jeugdherinneringen. Ze geeft woorden aan dat wat anderen overkwam, maakt parti-culiere ervaringen daarmee universeel.en behoedt ze zo voor de vergetelheid. Als een vogel strijkt Ecury neer op de mooie, soms moeilijke momenten van het leven, krast ze op papier en vliegt vervolgens weer op om dat wat komen gaat, hoog vanuit de hemel, te observeren en te beschrijven. Soms luchtig, soms diepzinnig, maar altijd met passie.

waarom vogel vlucht?
misschien voor jou – voor mij
gedragen op dons door de wind

Alfred Birney – Rivier de Lossie

Alfred Birney
Rivier de Lossie
Novelle – Nederland
Gebonden met stofomslag, 104 blz.,
ISBN 978-90-6265-590-8 € 16,50
Eerste druk 2009

Hoe komen drie benen op een wapenschild terecht en meer dan duizend jaar later op het etiket van een ketjapfles? Waardoor worden mensen soms dagenlang achtervolgd door hetzelfde lied? Waarom zijn het zo vaak onbekenden die ons heel anders naar de dingen laten kijken? Vragen uit de sfeervolle novelle Rivier de Lossie, die zich afspeelt in Schotland in de beginjaren negentig van de vorige eeuw. Een Nederlandse folkgitarist is er op zoek naar zijn Schots-Aziatische voorgeschiedenis. Tegen het decor van leisteen en voortspoedend water ontmoet hij een betoverende vrouw die hij uit een ballade uit zijn vroegere repertoire meent te herkennen. Maar wie is zij in werkelijkheid? Rond hun kortstondige samenzijn spelen thema’s die altijd actueel zijn: oorlog, migratie, afkomst, de fascinatie voor het onbekende en het noodlot.

Een clandestiene folkclub lag ergens boven in een hoekhuis in het Renbaankwartier, waar je de zee kon ruiken. Er was geen alcohol of marihuana, wel hete soep. Schaakborden, gedempte conversaties. Op een barkruk zat een jongen met een bebrild vollemaansgezicht, varkenslijf en worstvingers geweldig gitaar te spelen. De jongen zong in het Gaelic. Ik verstond hem niet maar begon een land te missen waar ik nog nooit geweest was.

‘Ook de Nederlandse literatuur heeft haar geheimen. Een van de best bewaarde heet Alfred Birney. Dit is uiterst verfijnd proza – tastbaar en tegelijk ongrijpbaar als water, een stille kracht in de Nederlandse literatuur.’

Dat schreef de Standaard der Letteren eens over Alfred Birney, zoon van een Nederlandse moeder en een Indo-Chinese vader met Schotse wortels. Veelvuldig terugkerende motieven in zijn literaire werk zijn vervreemding van familie, voortdurend raadselen in verband hiermee oplossen en het onvermogen tot identificatie met moederland of vaderland. Rivier de Lossie is Alfred Birney’s literaire comeback na een periode van columns schrijven.

————————————————————–

De pers over Rivier de Lossie (2009):

‘Nog even en Alfred en ik hebben vijftig jaar kennis aan elkaar. Ik kende hem als jongen. Er verstreken enkele decennia voordat ik hem leerde kennen als schrijver. Om hem in die hoedanigheid te waarderen, was aanzienlijk minder tijd nodig. Ik zou nu zeggen: je hebt de Nederlandse literatuur en je hebt Alfred Birney. Een zelfstandig genre binnen de letteren, wat mij betreft: de meest onderschatte schrijver van Nederland.’ – Rudie Kagie, Vrij Nederland

‘Werkelijk prachtig verteld.’ – Michiel van Kempen in Caraïbisch Uitzicht

‘Niet meer een van de best bewaarde geheimen, maar een aangename ontdekking.’ – De Recensent

‘Rivier de Lossie is een novelle zoals alleen Alfred Birney die kan schrijven. Economisch geschreven als het is, staat er geen woord te veel. Maar wat er staat klinkt nog lang na herlezing door.’ – Literatuurplein.nl

‘Subtiele vertelling.’ – Jan-Hendrik Bakker in het Algemeen Dagblad

‘Meer dan geslaagde rentree… meesterlijk… een prachtige novelle.’ – Biblion

Annel de Noré – Stem uit duizenden

ANNEL NORÉ
Stem uit duizenden
Suriname Roman
Ingenaaid, 320 blz., € 18,90
ISBN 978-90-6265-586-1
Eerste druk 2007


‘Zou ik… Henk… mogen spreken?’
Susans hart springt op en galoppeert in haar borstkas. Vroeger had Henk haar met dit soort grapjes geplaagd. Ze scant de mogelijkheden. Een practical joke? Uitgesloten! Zelfs een zonderling met een absurd gevoel voor humor zou dit niet grappig noemen. Trouwens wie zou haar zo’n valse streek flikken? Bovendien, van alle mensen die ze kent, lijkt geen enkele stem zoveel op die van Henk als deze. Een gelaagde stem. Lagen die achter elkaar aan vibreren zodat van elke klank echo’s natrillen door de lucht.
‘Bent u er nog?’
‘Met wie spreek ik?’ Tevergeefs probeert ze haar stem en hart te beteugelen.

De weduwe Susan Tersluys-Jones verzorgt thuis haar ernstig zieke moeder. Op een dag rinkelt de telefoon. Omdat ze verwacht dat een van haar beide dochters in Nederland belt neemt ze op. Aan de lijn is een man die zich een goede vriend noemt van haar overleden echtgenoot en ook haar dochters zegt te kennen. Hoe de vrouw ook haar best doet zich de ‘vriend’ te herinneren, ze kent hem niet. De raadselachtige telefonische kennismaking verbreekt haar eenzaamheid. Maar wat met ‘zijn stem uit duizenden’ onschuldig begint loopt uit op een situatie geladen met onderhuidse spanning waarin de hoofdpersoon meent te verliezen wat haar het meeste lief is.

Annel de Noré schaarde zich met De bruine zeemeermin (2000) bij de nieuwe generatie schrijfsters die het Suriname van nu als belangrijkste thema heeft. In haar van passie, wreedheid en magie doordrenkte verhalen, gebundeld in Het kind met de grijze ogen (2004), toonde zij deel uit te maken van een Caribische verteltraditie.

Lees hier de recensie van Joost Minnaard in ‘OSO, tijdschrift voor Surinamistiek en het Caraïbisch gebied’
Meer over Annel de Noré op deze site

Ernst Jansz – De overkant

ERNST JANSZ
De Overkant

Nederland, Roman
Paperback, 250 blz., € 13,50
ISBN 90-6265-204-2
Vierde druk
Eerste druk als Reprise Literair 2000

Op geraffineerde wijze wordt in deze roman de Indische vader Rudi geportretteerd – eerst in brieven aan hem in Holland vanuit het vooroorlogse Batavia, dan in door zijn weduwe Jopie vertelde herinneringen en tot slot door een reisverslag van de zoon Joch die in Indonesië een ontdekking doet die de verhalen daarvoor in een ander, dramatischer licht plaatst.

«Een literaire Vatersuche.» – Jaap Goedegebuure

«Zijn beeld van Indonesië doet je iets.» – De Volkskrant

«De Indonesische snapshots zijn vaak prachtig, maar ook de herinneringen aan de vader zijn indringend genoteerd en beslist niet minder goed dan soortgelijke verhalen van Adriaan van Dis en Boudewijn Büch.» – Hans Warren

«Minstens zo geslaagd is zijn weergave van een belangrijk nationaal cultuurgoed: het schuldgevoel. (…) Tweehonderd en vijftig pagina’s familiedrama die je ademloos uitleest.» – Vrij Nederland

Ernst Jansz (Amsterdam, 1948) is muzikant en schrijver. Als muzikant maakt hij naam in groepen als CCC Inc. en Doe Maar. Eind 1999 kwam zijn gelijknamige akoestische solo-CD De Overkant uit. Als schrijver debuteerde hij in 1983 met Gideons droom .