Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan op LeesKost, 15 december 2020:
(…) In totaal zeven keer zet auteur Mark de Haan zijn lezers op het verkeerde been. Zeven keer schotelt hij ze situaties voor die niet kloppen, die verbazing oproepen en een bevreesde lach. Zeven keer begin je onbevangen te lezen aan een verhaal dat de bocht omgaat, waarin de hoofdpersonen slachtoffer zijn van een gebrek aan communicatie. Mooi, ademloos geschreven, exact wat een kort verhaal nodig heeft. (…) ‘Buitenaards koraal’ is de poëtische naam van de witte schotels tegen de gevels. De wijken waar Machmut kranten bezorgt zijn aan hun uiterlijk te definiëren van arm (zijn woonwijk) via midden (Japiks wijk) naar rijk. Tuinen en tuinfeesten, barbecues, wasgoed dat buiten te drogen hangt en het aantal witte schotels dat als buitenaards koraal aan de gevels groeit : het zijn allemaal visitekaartjes van mensen, geven de hoogte van hun inkomen weer. Een fraai beeld, die koralen. Ook hier: voorbeelden van een universum dat weliswaar bestaat, maar zich buiten ons blikveld manifesteert. In de verhalen van Mark de Haan vindt de lezer véél van die mooie vergelijkingen. Hij kleurt zijn taal met grote zorg in. Dat maakt het een feest om te lezen. Zeven juwelen, één mooi klein boek.
Lees hier de recensie ‘Min maal min is plus’
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: moslimvluchtelingen
«Fascinatie voor taal in haar grilligste vormen.» – André Oyen
Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan op Ansiel, 30 november 2020:
(…) ‘Buitenaards koraal’ bevat zeven verhalen, waarvan het eerste ‘Machmut Kanzal’ op het eerste gezicht vrij conventioneel lijkt en ook de titel ‘Buitenaards koraal’ oplevert. “…het aantal witte schotels dat als buitenaards koraal aan de gevels groeide.” De auteur bedoelt hier de schotelantennes die in een woonwijk op een zekere welstand duiden. Dat eerste verhaal neemt ons mee naar een naamloze stad waar een zoon van moslimvluchtelingen geconfronteerd wordt met anti-vluchtelingenbetogers terwijl hij een krantenwijk doet om wat centjes bij te verdienen. De toegankelijkheidsgraad verschilt van verhaal tot verhaal. Zij zijn soms hallucinant en soms vrij claustrofobisch. Wat ze echter allemaal gemeen hebben is dat ze goed geschreven zijn en dat ze op de teloorgang van de communicatie wijzen in een wereld die overloopt van communicatiemiddelen. De fascinatie voor taal in haar grilligste vormen loopt als een rode draad door deze bijzondere bundel.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer