Boekpresentatie ‘Irma’ van Kees Broere in Pletterij (gratis livestream)

07 OKT Broere INSTA 1080x1080Op donderdag 7 oktober 2021 presenteert Uitgeverij In de Knipscheer vanaf 19.00 uur via livestream Irma. Een mikado van boze goden, het tweede boek van Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer. Irma, een mikado van boze goden is de eerste ‘Caribische’ roman van Kees Broere, sinds 2017 correspondent Caribische regio van de Volkskrant met als standplaats Curaçao. Bij Uitgeverij In de Knipscheer verscheen van hem in 2018 de roman Pom, die zich afspeelt in Nairobi in Kenia, zijn vorige thuisbasis als Afrika-correspondent voor de Volkskrant en de NOS.

De presentatie vindt plaats in de Pletterij, Lange Herenvest 122, 2011 BX Haarlem. Aan het programma werken o.a. mee interviewer Peter de Rijk en redacteur Willem Thies. Na afloop signeert de auteur voor de aanwezigen zijn nieuwe boek.

Aanvang 19.00 uur stipt. Zaal open vanaf 18.30 uur. Einde 19.45 uur. Toegang is gratis, maar wel vooraf boeken via website Pletterij of via telefonische reservering op 023 542 35 40. Het programma wordt ook live gestreamd. U kunt de livestream volgen op de homepage van debat- en cultuurpodium Pletterij, op hun Facebook-pagina of op hun Youtube-kanaal. Op het moment van de uitzending openen zich op deze drie platforms vensters met de livebeelden. Een inlogcode is niet nodig. Op de laatste twee media kunt u de uitzending later ook terugzien.
Klik hier voor de aankondiging op Pletterij
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Belangrijke roman over hedendaags terrorisme, contraspionage en politieke dwarsverbanden.» – Ezra de Haan

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 15 juni 2019:
(…) Peter Flinck is de man om wie het allemaal in ‘Pom’ draait. (…) We schrijven het jaartal 1993, Nelson Mandela staat op het punt verkozen te worden als president van Zuid-Afrika. Het is het Afrika dat Kees Broere als journalist dagelijks volgde en dat merk je ook als hij erover schrijft. Waarschijnlijk heeft hij zijn eigen ervaringen naadloos in de dialogen van ‘Pom’ verwerkt. Zo leert Peter Flinck dat taal politiek is. Dat de gruwelen van Rwanda nu ‘les événements’ genoemd worden en beide strijdende partijen ervoor zorgden dat de brouwerij openbleef. ‘Zonder bier geen oorlog’ was het devies. Kees Asten is de journalist die Flinck dit allemaal vertelt. Een grapje van Kees Broere, die zijn pseudoniem van weleer gebruikt voor een personage in het eerste boek onder eigen naam. (…) Als in een thriller zorgt Kees Broere voor cliffhangers die je doen doorlezen. Je weet dat er iets gaat komen. Maar wat? Het moment van confrontatie met zichzelf komt wanneer Peter Flinck het gastenboek van de Chui Lodge doorbladert en zijn eigen naam tegenkomt. Het moet iemand anders met dezelfde voor- en achternaam zijn, want hij is er nooit eerder geweest. Maar dan ziet hij dat zelfs de tekst die deze Peter Flinck schreef overeenkomt met zijn eigen tekst, ooit in een hotel in Colombo op Sri Lanka in een gastenboek geschreven… Het is een variant op het dubbelgangersmotief die je wel vaker in de literatuur tegenkomt. (…) Nu iemand rondloopt met zijn naam en men hem aanspreekt alsof ze hem al jaren kennen, bekruipt hem een ongemakkelijk gevoel. En dat is pas het begin van deze uiterst verrassende roman. (…) Met ‘Pom’ heeft Kees Broere een belangrijke roman over hedendaags terrorisme, contraspionage en politieke dwarsverbanden geschreven waarbij hij vernuftig gebruik weet te maken van alle ervaringen die hij in Afrika opdeed. ‘Pom’ is een roman die om herlezen vraagt. Want wat lag aan de oppervlakte en wat heb je over het hoofd gezien?
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Pom’

«Een mooi en vlot boek.» – André Oyen

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere op Lezers tippen lezers, 19 januari 2019:
“Terugbladerend in het gastenboek, dat bol stond van even obligate als welgemeende complimenten, kwam hij geen bekende namen tegen. Tot in december 1990. Hij schrok. Hij keek nog eens. Het stond er echt. ‘Peter Flinck.’ Hij was zichzelf tegengekomen.” (…) Peter Flinck heeft een baan aangenomen in Kenia (Nairobi) bij een Franse firma, bij het bedrijf Ducray Johnson en begeleidt op juridisch gebied de projecten ervan. De firma staat op het punt staat overgenomen te worden door een Amerikaans bedrijf. Hij maakt promotie en wordt tenslotte directeur van de Keniaanse vestiging. Vanuit de Nederlandse ambassade wordt gevraagd hen over bepaalde zaken zoals de houding van Moslims bijvoorbeeld te brieven. (…) Peter is nieuw in de stad. Maar de mensen die hij er ontmoet, lijken meer van hem af te weten dan hij van zichzelf, en houden hem voortdurend een spiegel voor. (…) In zijn totaliteit is dit een mooi en vlot boek dat de lezer op een krachtige manier onderdompelt in de geuren en kleuren van Afrika.
Lees hier meer
Meer over ‘Pom’

«Geoefende pen van Broere weeft humor in het verhaal.» – Kees de Kievid

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere op Boekenbijlage, 7 januari 2019:
Peter Flinck heeft alleen een moeder, zijn vader is met de noorderzon vertrokken, maar hij mist hem niet. We leren Peter kennen in het eerste hoofdstuk in gesprek met zijn moeder Eva. Zij betreurt de scheiding van hem en zijn vrouw Eline. (…) Hij vertelt een baan aangenomen te hebben in Kenia (Nairobi) bij een Franse firma. (…) In 1993 vertrekt hij en het boek beschrijft zijn leven in het Afrikaanse land, en zijn uitstapjes naar andere delen van Afrika. Het eindigt kort na de dood van Nelson Mandela in 2013. (…) Veel belangrijker zijn de vriendschappen, zowel in Kenia als thuis in Nederland. Op zijn werk heeft hij een goede band met zijn collega Faith Kibet, die hij ook regelmatig thuis bezoekt. (…) Een andere vrouw die een grote rol in het boek speelt is de moslima Saïda Mohamed. Peter krijgt duidelijk gevoelens voor haar, maar het blijft bij korte ontmoetingen. De vraag dringt zich op of zij misschien in verband gebracht kan worden met terrorisme. (…) Ook in Nederland heeft Peter goede vrienden: Marleen en Sander en hun twee dochters. (…) In verband met deze twee komt ook de titel om de hoek kijken in de vorm van het konijn POM, hun “gezinsuitbreiding”. Het konijn verscheurt papier en rent nutteloos, maar “met intense voldoening” met de snippers rond. “Peter Flinck kon zijn blik niet van het konijn afhouden. Het beest had zijn doel bereikt. Hij wist het. Het geheim van het leven, zo liet hij huppelend zien, is dat het geen geheim heeft. Het is zoals het is.” De roman eindigt met de dood van POM en Peter die wegloopt, zoals hij al zo vaak heeft gedaan. (…) Tot slot moet nog vermeld worden de aandacht die de auteur besteedt aan de toenemende politieke instabiliteit in Kenia, culminerend in de slachtpartijen naar aanleiding van de verkiezingen. (…) Ik heb weinig boeken gelezen waarin het ‘spiegeleffect’ zo treffend naar voren kwam. Daarnaast is de geoefende pen van Broere goed in staat wat humor in het verhaal te weven. Zijn stijl wijst erop dat hij zelf ook veel plezier aan het schrijven beleefd moet hebben. (…)
Lees hier de hele recensie
Meer over ‘Pom’

«Uitwerkingen van het spiegelmotief in roman.» – F. Hockx

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere voor NBD / Biblion, 21-12-2018:
Peter Flinck, opgegroeid zonder vader en een man die vooral een buitenstaander is, vertrekt in 1993 na een mislukt huwelijk naar Kenia. In de twintig jaar die de roman beslaat, ontmoet hij mensen die hem met zichzelf confronteren en wordt hij, zonder goed te weten waarom, informant van de Nederlandse veiligheidsdienst. (…) Groeiende instabiliteit in Kenia, de impact van terroristische aanslagen en de dood van zijn moeder zijn zaken die in die twintig jaar ‘langskomen’. Uiteindelijk verdwijnen veel mensen uit zijn leven. De op Curaçao wonende auteur (1958) is correspondent van de Volkskrant en was Afrika-correspondent voor de NOS. Onder de naam Kees Asten publiceerde hij in 1998 en 1999 twee romans. Die naam is in dit boek weggelegd voor een oudere journalist in wie Flinck het nodige herkent. Het is een van de vele nadrukkelijke uitwerkingen van het spiegelmotief in de roman. (…)
Meer over ‘Pom’

«Wie of wat bepaalt wie je bent?» – Jurgen van den Berg

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere op NOS Radio 1 Journaal, 9 oktober 2018:
Maakt het veel uit in wat voor land je woont, wie je vrienden zijn, waar je werkt? Kortom: wat is identiteit ? Het is een belangrijke component in de nieuwe roman van Kees Broere, getiteld ‘Pom’, en onderwerp in het gesprek dat presentator Jurgen van den Berg met de auteur heeft. Hoofdpersoon in de roman is Peter Flinck die door zijn werkgever voor langere tijd wordt uitgezonden naar Nairobi in Kenia. Hij merkt dat hij daar iemand anders is dan hij in Nederland was, in ieder geval in de ogen van zijn omgeving.
Luister hier naar het gesprek (in blok 09.00 – 09.30 uur op 19’25” in de tijdbalk bovenin)
Meer over ‘Pom’

Kees Broere – Pom. Roman

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdKees Broere
Pom

roman
Nederland – Afrika
gebrocheerd in omslag met flappen,
298 blz., € 19,50
ISBN 978-90-6265-506-9
Eerste druk oktober 2018

Terugbladerend in het gastenboek, dat bol stond van even obligate als welgemeende complimenten, kwam hij geen bekende namen tegen. Tot in december 1990.
Hij schrok. Hij keek nog eens. Het stond er echt. ‘Peter Flinck.’ Hij was zichzelf tegengekomen.

Peter Flinck verruilt op zijn 35ste zijn baan in Amsterdam voor een in Nairobi, de hoofdstad van Kenia. Hij is nieuw in de stad. Maar de mensen die hij er ontmoet, lijken meer van hem af te weten dan hij van zichzelf, en houden hem voortdurend een spiegel voor. Flinck wil alles meemaken, ook al is er weinig dat hij meent te begrijpen. Een moslimvrouw uit het zuiden van Kenia zet hem op een spoor. Het spoor van de ondergang.

‘Ik weet wie je bent.’
‘Nou, Ton, vertel me dat dan maar eens.’
‘Ik wil je eerst iets vragen.’
‘Ga je gang.’
‘Kan onze ontmoeting strikt vertrouwelijk blijven? Je hebt mij nooit ontmoet.’
‘Ik heb je nooit ontmoet?’
‘Je kent me niet.’
‘Ik ken je niet.’
‘Goed, dankjewel. Zullen we eerst even door de menukaart gaan?’

Kees Broere is correspondent van de Volkskrant. In 2017 verhuisde hij naar Curaçao, na bijna twintig jaar in Afrika en vijf jaar in Zuid-Azië gewoond en gewerkt te hebben. Pom is zijn derde roman. Eerder publiceerde hij, onder de auteursnaam Kees Asten, twee romans bij Contact.

«**** Een gevoelige en heel menselijke roman.» – Adri Gorissen

Ton_van_Reen_Dochters_Omslag_DefOver ‘Dochters’ van Ton van Reen in De Limburger, 12 december 2017:
(…) Hoofdpersoon is Lennert Rosenberg, een net voor zijn pensioen zittende krantencorrespondent in Afrika. Een man die eigenlijk is blijven hangen in de late jaren zeventig, nog altijd een ouderwetse linkse rakker is en daarom teleurgesteld is in de wereld. Goed en kwaad, daar draait het om in ‘Dochters’. Maar er is meer, Rosenberg is per trein op weg naar Zwitserland voor de bruiloft van zijn dochter met wie hij het contact is kwijtgeraakt. In de trein ontmoet hij de jonge Nena, eveneens op weg naar de Alpen voor een bezoek aan haar joodse ouders. Beiden moeten, zo blijkt al snel, in het reine zien te komen met hun verleden om verder te kunnen in het leven. ‘Dochters’ is een gevoelige en heel menselijke roman, maar door de maatschappijkritiek tevens een boek vol vuur en venijn.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Ton van Reen – Dochters. Roman

Ton_van_Reen_Dochters_Omslag_DefTon van Reen
Dochters

Nederland – Afrika
Roman
Gebrocheerd in omslag met flappen,
340 blz., € 19,50
ISBN 978 90 6265 963 0
Presentatie 3 november 2017

Lennert Rosenberg, 59 jaar, journalist in Afrika, reist naar Zwitserland voor de bruiloft van zijn dochter Miriam. Aan het begin van de reis ontmoet hij Nena, een jonge vrouw, op weg naar haar ouders in Zwitserland. Al vlug blijkt dat ze belangstelling hebben voor dezelfde dingen, ondanks het grote leeftijdsverschil. Door een urenlang oponthoud in Keulen verkennen ze de nachtelijke stad en reizen daarna samen tot Freiburg. Daar aangekomen besluiten ze er een dag te blijven. Speelde Lennert even met het idee dat een relatie met haar mogelijk zou zijn, nog net op tijd begrijpt hij dat zij geen minnaar zoekt, maar iemand die haar begrijpt. Langzamerhand onthult zij het levensverhaal van haar familie die in de oorlog naar Zwitserland vluchtte. En het verhaal van haar vader die zijn best doet zijn Joodse verleden te verhullen en een authentieke Zwitser probeert te zijn. Door haar verhalen gaan zijn ogen open voor zijn eigen geschiedenis die hij is ontvlucht door zich in Afrika te vestigen.

Hij viel in slaap en droomde dat hij een jongen was die samen met een man een lange weg afliep. Beiden waren ze naakt, maar de man droeg een rugzak.
‘Wat zit er in die rugzak?’ vroeg hij.
‘Mijn herinneringen,’ zei de man. ‘Later zijn ze voor jou.’
‘Kan ik dat dan allemaal onthouden?’
‘Je moet wel, zeker als je wilt weten wie je zelf bent. Je weet toch dat ik je vader ben?’
Toen pas herkende hij de man die hij zo vaak op foto’s had gezien.
Plotseling liep zijn vader naar de rand van een ravijn, gooide hem de rugzak toe en sprong naar beneden.
‘Ik wil hem niet!’ riep hij. ‘Kom terug!’
Hij durfde de zak niet op te rapen. Er kwam een spelend kind aan. Het opende de zak.

Ton van Reen schreef onder meer romans, kinder- en jeugdboeken en journalistiek werk. Bekend zijn de romans Het winterjaar, Roomse meisjes en Concert voor de Führer. Hij schreef vaak over Afrika, in kranten zoals de Volkskrant en de GPD-kranten. Een aantal verhalen over de cultuurshock in Afrika werd gebundeld in Weense walsen in Mombassa. Ook schreef hij Een ochtend in Cairo, een inleiding bij het werk van de Egyptische schrijver en nobelprijswinnaar Naguib Mahfoez. Bij Uitgeverij In de Knipscheer zijn van zijn hand verschenen de romans De verdwenen stad, Geen oorlog, Katapult – Oproer in Amsterdam.

Meer over het werk van Ton van Reen
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Giulio Cederna en John Muiruri – Black Pinocchio. De avonturen van een straatjongen

Giulio Cederna en John Muiruri
Black Pinocchio. De avonturen van een straatjongen

Theater, Kenia
Vertaling Henny Vlot
Ingenaaid, 128 blz, geheel in vierkleuren, met ruim 80 foto’s/illustraties
Royaal formaat, 19 x 22,5 cm met flappen
inclusief DVD (DVD is niet afzonderlijk verkrijgbaar)
€ 19,50
ISBN 90-6265-573-4

Iedereen kent het klassieke verhaal van Pinocchio, het houten poppetje dat dolgraag mens wil worden. Voordat dat gebeurt, moet hij wel op het rechte pad blijven. En dat is moeilijker dan verwacht. Pinocchio kan geen weerstand bieden aan de verleidingen op zijn weg, maar kiest uiteindelijk, door schade en schande wijs geworden, toch voor zijn school, Papa Gepetto en zijn eigen thuis. Voor 125.000 straatkinderen uit de sloppenwijken van Nairobi is dit verhaal uit hun leven gegrepen. Ze hebben te kampen met problemen als verwaarlozing, verlating, honger en ondervoeding, ziekte, drugsgebruik, kinderarbeid, tienerzwangerschap, geweld, discriminatie en criminaliteit. Dankzij een project van de Afrikaanse gezondheidsorganisatie AMREF Flying Doctors in Kenia kregen 20 van hen van 12 tot 20 jaar de kans hun lot te keren door zelf hun versie van dit verhaal te vertellen en te maken tot de unieke theaterproductie Black Pinocchio puur, sober en aangrijpend.

«Die dag zal de zon opgaan.»

De avonturen van een straatjongen is het boek achter Black Pinocchio. In het boek laten de jongens (en meiden), vaak wezen, die als straatrovers, drugsdealers en prostituees letterlijk op de vuilnisbelten overleefden, met eigen foto’s, tekeningen, brieven en ontroerende bekentenissen de lange weg zien die moest worden afgelegd om hun verhaal – en dat van hun lotgenoten – te schrijven en op de planken te brengen. De bij het boek gevoegde DVD biedt behalve de filmregistratie van het toneelstuk ook een reconstructie van de ontwikkeling van de theatervoorstelling.

“Veel van mijn vriendinnen werkten in bars en zijn gestorven. Ik weet het, ik zit in de problemen, maar ik kan er niets aan doen. Ik heb geen mooie toekomst. Ik vraag me af wat er van mijn ouders is geworden tien jaar geleden. Ik hoop echt dat ik ze op een dag terugzie. Die dag zal de zon opgaan.”

Van 9 t/m 18 april 2006 is in het Amsterdam RAI Theater de bijzondere voorstelling Black Pinocchio te zien geweest. Na afloop van de première nam ZKH Willem-Alexander het boek officieel in ontvangst. De opbrengsten van de voorstellingen én van het boek+dvd zullen ten goede komen aan het programma van AMREF voor kinderen in Nairobi en andere steden in Kenia.

«Een prachtig kleurrijk boek waarin hoop en doorzettingsvermogen de boventoon voeren.»
«Het boek Black Pinocchio biedt een literair poëtisch en fotografisch verslag van een AMREF-project waaraan twintig straatjongens meededen. Ze fotografeerden hun leven, schreven verslagen. De jongeren werkten vervolgens mee aan de opvoering van het toneelstuk over de zwarte Pinocchio. De jongeren maakten met eigen interpretaties, eigen inbreng en veel enthousiasme hun eigen verhaal. Het resultaat is vastgelegd in een boek en op dvd. De dvd bevat onder meer een registratie van het toneelstuk. De teksten in het boek zijn heel wisselend van karakter; soms poëtisch beschrijvend, dan informatief, soms een opsomming van feiten of lijstjes, dan weer verhalend. De foto’s bieden een realistische kijk op het straatleven en de omslag die de jongeren met het spelen van Pinocchio in hun leven bewerkstelligen. Een prachtig kleurrijk boek waarin hoop en doorzettingsvermogen de boventoon voeren. AMREF is een Afrikaanse organisatie die medische hulp biedt op afgelegen plekken en de gezondheidstoestand van de armste inwoners van Afrika wil verbeteren.»- NBD/Biblion, 6 juli 2006