«Lezenswaardig arsenaal van anekdotes en ongezouten meningen.» – Henk van Gelder

AdoBroodboom_VP_2Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Ado Broodboom & Bert Vuijsje in Ons Amsterdam, juni 2017:
Op valse bescheidenheid is Ado Broodboom niet te betrappen. Hij staat bekend als de beste Nederlandse jazztrompettist van de jaren vijftig en zestig, maar in het laatste oorlogsjaar speelde hij bas bij een orkestje van accordeonist Johnny Meijer in een café in de bocht van de Nieuwendijk, naast bioscoop Parisien. Terwijl het veel logischer was geweest als Meijer zijn zwager Manke Nelis had gevraagd, zou je zeggen. Niet waar, zegt Broodboom: ‘Manke Nelis was een nog slechtere bassist dan ik, dus had hij liever mij.’ Het is maar één voorbeeldje uit het lezenswaardige arsenaal van anekdotes en ongezouten meningen in het royaal geïllustreerde boek Ado Broodboom trompet, waarin ’s mans levensverhaal door jazzjournalist Bert Vuijsje in geuren en kleuren is opgetekend. Een lange historie, want de held is intussen 94 jaar oud, maar gezegend met een beeldend geheugen. We volgen hem van zijn jeugdjaren in Amsterdam-Noord (de Distelweg), als zoon van een uit Suriname afkomstige vader en een Nederlandse moeder, tot aan zijn pensionering, toen hij moest concluderen dat zijn embouchure niet meer in orde was. Toch te hard geblazen, al die jaren. Behalve schilderachtige uitstapjes naar Zweden, New York en Tanger (waar Broodboom nog een handje hielp met de marihuanasmokkel) vertelt het boek ook veel over de Amsterdamse jazzgeschiedenis in de jaren dat in elk café levende muziek opklonk. Casablanca, Caramella, Sheherezade – legendarische namen.
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

«Een leven, met sjeu, in spreektaal verteld.» – Jerry Dewnarain

AdoBroodboom_VP_2Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Ado Broodboom & Bert Vuijsje in De Ware Tijd, 17 en 18 juni 2017:
(…) Samen met journalist en jazzkenner Bert Vuijsje ‘componeerde’ Ado Broodboom een biografie in de ik-vorm. Een leven, met sjeu, in spreektaal verteld. Het rijk geïllustreerde boek gaat vergezeld van een cd met muzikale hoogtepunten. De naam Broodboom is geen onbekende naam in Suriname. Er is zelfs een straatnaam, de Broodboomstraat. (…) Ado Georg Broodboom is geboren op 14 november 1922 uit een Nederlandse moeder, Alida Geertruida Jacoba Daudeij, en een Surinaamse vader, Zebedeüs Broodboom. (…) Zijn grootvader heette Adonis Broodboom. Hij was van 1845 en nog slaaf geweest. Broodboom stelt dat zijn vader volledig werd geaccepteerd in de familie van zijn moeder in Amsterdam. (…) Zebedeüs Broodboom stierf in 1925, toen Ado nog maar twee was. Hij heeft geen herinneringen aan hem, alleen de foto’s in de boeken. (…) Nadat de moeder van Ado weduwe was geworden, verhuisde hij met zijn moeder naar Amsterdam-Noord. In die tijd is Ado met muziek begonnen. Hij was toen een jaar of zes. Hij kreeg een mondharmonica van zijn moeder. ‘Ik kon er meteen op spelen, ik denk dat je dat vanuit de wieg hebt meegekregen, een natuurtalent (p. 13). Ik had een ontzettend goed muzikaal geheugen. Als ik één keer iets had gehoord, bleef dat erin zitten.’ (p. 17) Later kwam de accordeon en veel later raakte hij in de ban van jazzmuziek. Hierbij was dus de trompet een belangrijk muziekinstrument: Ado Broodboom was overal met zijn trompet. (…) Op 30 april 1980, is Ado Broodboom gestopt met spelen. Hij was 57 en hij was op. ‘Het was vooral de afgang van de embouchure (de techniek, waarmee een blaasinstrument met de lippen wordt bespeeld, red). Door wat ik mijn leven lang allemaal in de studio’s heb gespeeld, heb ik mezelf toch overblazen.’ (p.146) Intussen is Ado Broodboom over de negentig. Hij mist het spelen niet, maar wel de muzikantenverhalen. Dat jazzmuzikanten zulke goede verhalenvertellers zijn, heeft te maken met de creativiteit van het vak, met improvisatie. (…)
Lees hier [onderste helft krantpagina] en hier de recensie
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

«Zelden zag ik een muzikale persoonlijkheid en een persoonlijke muziek zo fraai bij elkaar gebracht.» – Renze de Vries

AdoBroodboom_VP_2Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Ado Broodboom & Bert Vuijsje in Jazz Bulletin, 3 juni 2017:
(…) En het goede van dit boek is, dat staat erin. Helemaal achterin. Waar een cd met Ado Broodbooms oeuvre is aangebracht. Dit boek dus is een cd-boek. (…) Kenmerkend is, je hoort het in vrijwel alle stukken, hoe Broodboom zijn solo’s aanvangt. Met een laconieke, bijna doordeweekse frase, niks bijzonders. Denk aan de man die een vergadering binnenkomt met de mededeling: ‘Goedemiddag dames en heren, goed dat u er bent.’ Waarna er zonder spektakel een helder betoog op gang wordt gezet. Accentje, versnellinkje, rust, mooi geformuleerd, dat is het. Er zijn een paar stukken waar de trompettist extra goed op z’n plaats is. Opmerkelijk genoeg is het muziek, we schrijven 1959, waarover nogal wat controverse ontstond. De instrumentatie en arrangementen van Theo Loevendie voor het radioprogramma ‘Romance in Jazz’ zouden al te pretentieus zijn, iets waar we een halve eeuw later gemakkelijk anders over denken. Dit is namelijk zeldzaam evenwichtige muziek, een hoop kleur en variëteit waar heel logisch een trompet doorheen schaatst. Het gaat om Parkers ‘Perhaps’ en de standard ‘You Stepped Out Of A Dream’ – prachtig spul. (…)
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

«Belangrijk document van de Nederlandse jazzgeschiedenis.» – John Valk

AdoBroodboom_VP_2Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje voor NBD | Biblion, 20 mei 2017:
Op een losse, onderhoudende manier vertelt de in 1922 geboren half Surinaamse Ado Broodboom in de ik-vorm over zijn kleurrijke leven als jazztrompettist. Dat wordt nog eens aangescherpt door de inbreng van jazzkenner en schrijver Bert Vuijsje. We zien zijn jeugdjaren voorbijkomen, de oorlogsjaren te midden van het Amsterdamse joodse milieu, zijn eerste muzikale schreden achter de accordeon, alvorens over te stappen op de trompet. Waarna hij al snel een welkom lid werd van diverse bekende orkesten, zoals de Ramblers. Interessant zijn zijn beschouwingen over zijn spel en dat van andere coryfeeën. Hij improviseerde vooral op gehoor, maar kon tegelijkertijd goed van blad lezen. Zijn verhaal geeft tevens een blik op het muziekleven in de jaren veertig tot zestig, de hoogtijdagen van de Nederlandse jazz en dansorkesten. Bij het bereiken van zijn 57ste verjaardag was zijn embouchure kapot gespeeld en moest hij noodgedwongen stoppen met spelen. Met een cd waarop je behalve muzikale opnames ook zijn stem hoort. Een belangrijk document van de Nederlandse jazzgeschiedenis in de jaren veertig, vijftig en zestig.
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’