Over ‘De ontwrichting’ van Hans van Hartevelt in Nederlands Dagblad, 3 juni 2016:
Een lofzang op de boer. (…) Het is een ode aan de mensen die er dagelijks voor zorgen dat iedereen voldoende eten op zijn bord krijgt. Zijn verhaal speelt zich in de toekomst af, zo’n vijftien jaar vooruit. Van Hartevelt schetst een land dat steeds meer vertrouwt op technologie. (…) Totdat terroristen toeslaan en in één klap de elektriciteitsvoorziening en alle telecommunicatie onmogelijk maken. Het hele land ligt plat, ook de boerderij. Maar, in een mum van tijd blijken ‘ouderwetse’ trekkers en andere landbouwvoertuigen goud waard. De boerderij wordt de enige hoop voor velen. (…) Het idee voor het boek is origineel. (…) Het is de opzet van het boek die maakt dat je door blijft lezen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De ontwrichting’
Tag: Nederlandse literatuur
«Dit is een alleszins geslaagd debuut.» – Miriam Grootscholten
Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op AfrikaNieuws (nummer 11, jrg.10), 3 juni 2016:
Journalist Edith Tulp heeft veel gereisd in Afrika en er ook langere tijd gewoond. Dit is haar debuutroman. De bushsoldaat uit de titel is de Oegandese Mozes, die als kindsoldaat bij het leger van Joseph Kony heeft gezeten. Hij gaat samenwerken met de Nederlandse Thomas (…). Ze controleren door Nederland gesubsidieerde ontwikkelingsprojecten in Oeganda. Dat blijkt geen overbodige luxe (…) Thomas en Mozes zijn een gouden team en ze zorgen ervoor dat veel geld terugkomt. Edith Tulp schrijft goed: ze trekt de lezer meteen Kampala in, met z’n boda-boda’s, de maraboes en de verkeerschaos. Ze snijdt een lastig onderwerp aan: het strafbaar stellen van homoseksualiteit in Oeganda. (…) Mozes komt in aanraking met Amerikaanse evangelisten in de tijd dat de wet tegen homoseksualiteit moet worden aangenomen. (…) De vriendschap met Thomas komt onder zware druk te staan. (…) Deze roman is gebaseerd op ware gebeurtenissen en Edith Tulp is goed geïnformeerd.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’
«‘De Barones’: 37 jaar slaaf geweest.»
Over (de Helderse presentatie van) ‘De Barones’ van Janny de Heer op Mustreads or not!, 2 juni 2016:
Door de beschrijving van Janny de Heer van het leven van Mien Bezemer, hoofdpersoon in de biografische roman ‘De Barones’, werd ik zeer ontroerd. Mien had een zwaar leven, getekend door de drang van haar ouders voor vergelding en de verbitterdheid van haar ouders welke fout waren in de oorlog. De ambtenaar bij de gemeente die na de scheiding van Mien en haar man de formulieren invulde, schreef bij de reden voor het aanvragen van de uitkering: ‘37 jaar slaaf geweest’. En de nasleep die het niet gewenst voelen in haar jeugd, de psychische mishandeling in haar huwelijk, teweeg brengt werd vol emotie verteld. Om het verhaal zo te horen, ondanks dat ik het verhaal kende, maar met de foto`s en de empathie van Janny de Heer, kwam het bij een ieder in de zaal enorm binnen. Dit merkte je door de vragen en opmerkingen die na afloop van de lezing gesteld en gedeeld werden.
Lees hier verder
Meer over ‘De Barones’
MeerMeer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Theo Monkhorst leest op 4 en 5 juni uit ‘De blijmoedige leugenaar’
Dit weekend wordt het 125 jarig-bestaan van de Haagse Kunstkring gevierd. In het jubileumweekend zijn er in de Haagse Kunstkring (Dennenweg 64) en in de naaste omgeving tal van activiteiten. De opening wordt verricht op zaterdag 4 juni om 11.00 uur door Jozias van Aartsen, burgemeester van Den Haag. Theo Monkhorst neemt een van die activiteiten voor zijn rekening. Op zaterdag 4 juni leest hij bij Neeltje Twiss (Denneweg 10) tussen 12.30 en 13.30 uur fragmenten uit zijn zojuist verschenen roman ‘De blijmoedige leugenaar’, in het bijzonder daaruit de zogenaamde Couperus-dialogen alsmede op zondag 5 juni in de Haagse Kunstkring van 13.30 tot 14.00 uur.
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’
«Voormalig kindsoldaat Mozes wordt overgehaald om de ‘zieke ideologie’ homoseksualiteit te bestrijden.» – Jann Ruyters
Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp in Trouw, 14 mei 2016:
Debuutroman over twee vrienden, een Nederlander en een Oegandees, die samen door Nederland gesubsidieerde ontwikkelingsprojecten controleren en onregelmatigheden registreren. Problemen rijzen als voormalig kindsoldaat Mozes door evangelisten wordt overgehaald om de ‘zieke ideologie’ homoseksualiteit te bestrijden. ‘Zoals Mozes in de bijbel ben jij uitverkoren door God als redder van je volk.’ Edith Tulp publiceerde eerder artikelen over het Verzetsleger van de Heer in Oeganda. In 2008 richtte zij de FairPen Foundation in Oeganda op.
Meer over ‘De bushsoldaat’
«Een heel herkenbaar verhaal.» – Marjo van Turnhout
Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen op Leestafel, 29 mei 2016:
Na een huwelijk van ruim 25 jaar bedenkt Timo Wolters dat het helemaal niet zo’n goed huwelijk was. En zijn werk als advocaat in Roermond is ook niet geworden wat hij er van verwacht had. (…) Op de dag dat het verhaal begint heeft Timo een vreemde droom gehad: hij kwam thuis van zijn werk en zijn huis was verdwenen, compleet met vrouw en kinderen. Op de plaats waar het had gestaan was gras, en de buren hadden nog nooit gehoord van de familie Wolters. (…) Is hij aan het hallucineren? (…) Timo is zwak geweest, al was het nooit zo groots als zijn compagnons, hij heeft zijns ondanks meegedaan aan malafide praktijken. (…) Een heel herkenbaar verhaal over hoe de druk van een huwelijk en van de maatschappij een integer mens dwingt om mee te doen met corrupte praktijken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verdwenen stad’
«Boeken zijn van onuitsprekelijk belang voor onze mentale vermogens.» – Astrid H. Roemer
Interview door Otti Thomas in Ñapa (Amigoe), 28 mei 2016:
‘Als auteur leid ik een ongemakkelijk bestaan en auteurs met wie ik mij verwant voel, zijn op tragische wijze uit het publieke domein geraakt: ziekte, zelfdoding. Er is veel mentaal geweld gebruikt tegen mij en ik mag blij zijn dat ik nog leef,’ zegt ze. Roemers aanwezigheid bij de uitreiking van de P.C. Hooftprijs zorgt voor evenwicht. Ze wilde weliswaar dat de stoel naast haar gereserveerd werd voor haar kat, die overigens niet aanwezig was. ‘Ze wilde niet mee,’ meldt Roemer. Maar het is vooral een mooie gedachte dat ze de stoel aan haar andere zijde vrij wilde houden voor ‘een persoon die gemist wordt’. (…) ‘De P.C. Hooftprijs heeft het makkelijker gemaakt voor mij om mijn werkplan verder uit te voeren en aldus via mijn nieuwe publicaties meer zichtbaar te worden voor het publiek.’
Lees hier het gehele interview
Meer Meer over Astrid H. Roemer
«Monkhorst is een kundig schrijver, zijn dialogen zijn ijzersterk.» – Willeke van der Vlist
Over ‘De blijmoedige leugenaar’ van Theo Monkhorst op Leestafel, 28 mei 2016:
Het boek beschrijft de rivaliserende krachtmeting tussen de twee mannen, die vanaf het begin door elkaar gebiologeerd zijn, ondanks, of misschien wel juist doordat, ze elkaars tegenpolen zijn. Lux pretendeert alléén maar de waarheid te spreken, ook al kun je ook bij zijn waarachtigheid vraagtekens plaatsen. Wat hij ziet schildert hij meedogenloos en zonder concessies, voor hem dé manier waarop hij ontdekken kan wie iemand werkelijk is. (…) Tiddo’s carrière is vooral gestoeld op zijn vaardigheid in het politieke spel, waarbij leugens, bedrog en manipulatie zijn tweede natuur zijn geworden. Hij is hier zo behendig in geworden dat zijn persoonlijkheid in twee delen op te splitsen is; de aardige man voor privégebruik en de gewiekste politieke leugenaar die meedogenloos alles en iedereen gebruikt om aan de macht te komen en te blijven.
Als er een nieuw cultuurpaleis gebouwd moet worden en Tiddo daarvan het publieke gezicht wordt terwijl Lux de tegenstanders representeert, komt het, mede doordat er privé ook de nodige rivaliteit tussen de heren is, tot een climax.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’
‘De mooie mond van Bobby Cespedes’ (2)
Tweede verhaalfragment uit ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’ van Ulises Segura:
«Ik leerde Donald kennen tijdens een strandfeest op Long Island: een zwarte achtentwintigjarige man die extatisch danste op Martha and the Vandellas en The Shangri-Las en werkte voor een opkomend bedrijf dat betaalbare polshorloges maakte. De sambuca vloeide rijkelijk en voor we het beseften zaten we tot diep in de nacht rond het kampvuur, deelden mezcal en onze fascinatie voor Pollock en straatkunst en bespraken hoe we New York van een drekhol tot een iets meer aantrekkelijk krocht konden opsmukken. Donald nam me mee naar de pier en daar lieten we de fles mezcal van mond tot mond gaan, althans zo doet mijn geheugen het me in ieder geval geloven. Toen ik, schijtlaars die ik was, te lang wachtte om initiatief te nemen, verloor hij zijn geduld en trok me tegen zich aan. Ik deed het verdomme in mijn broek. Een eerste kus vergeet je nooit. En zulke ogen liet je niet zomaar aan je voorbijgaan als je de kans kreeg.»
Lees hier verder
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’
Gedicht van Astrid H. Roemer voor Jos Knipscheer
Astrid H. Roemer schreef dit gedicht op 12 februari 1997 (Den Haag-Kijkduin) naar aanleiding van het overlijden van Jos Knipscheer op 10 februari 1997. Het werd in een Engelse vertaling van Nancy Forest-Flier gepubliceerd in Callaloo [A Journal of African-American and African Arts and Letters], Volume 21, No. 3, Summer, 1998, voorafgaand aan een door haar geschreven in memoriam met de titel ‘An Angel Among Publishers’. De trilogie Gewaagd leven (1996), Lijken op Liefde (1997) en Was Getekend (1998) is door de auteur postuum opgedragen aan Jos Knipscheer (1945-1997).
voor Jos Knipscheer
Schrijf, zei je. Laat desnoods jouw
nachtmerries draven over het papier. Troost je
met de schoonheid van hun wervelende beelden. Raak
bevrucht, zei je.
Open je lijf voor het zaad van het woord.
Jij moet het blanke vel met verhalen vullen.
Maak de wonden die de ervaring je slaat tot merktekens
van wijsheid: houd hoe dan ook de leegte in toom.
Niemand zegent je.
Zegen jezelf, zei je.
Niemand lauwert je. Maak van wintergroen je
eigen kransen.
Twijfel wordt nooit drukinkt.
Twijfel niet, zei je. Leef op de scherpe snede van het vel
en bouw jouw kastelen tussen de regels
in de herfst, zei je.
Lees hier de Engelse vertaling
Lees hier het IM ‘An Angel Among Publishers’