«Papenhove erg op dreef.» – Karel Wasch

VoorplatRechtpadenOver ‘Rechte paden doen ons niets en andere gedichten’ van Fred Papenhove op Poëzie Leestafel, 21 december 2015:
In deze bundel wordt de wereld verkend. Er worden thema’s aangeroerd als doodgaan, liefde en trouw. (…) Het eerste gedeelte (Rechte paden doen ons niets) omvat maar liefst 40 gedichten. Binnenwereld tegenover buitenwereld en op die vierkante millimeters is Papenhove erg op dreef. (…) De gedichten van Papenhove hebben een wanhopige ondertoon, maar ze zijn getuigenissen van een dichter die de barre tijd, waarin we leven nu eens van binnenuit weet te vatten. Een mooie bundel!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rechte paden doen ons niets’

«Een belangrijk debuut voor de Vlaamse letteren.» – Ezra de Haan

SlachtvlindersOmslag2_Opmaak 1.qxdOver ‘Slachtvlinders’ van Peter de Voecht op Literatuurplein, 23 december 2015:
Peter de Voecht had een inktzwarte wereld voor ogen die angstig veel op Antwerpen leek. Nu weten we allemaal dat zijn literaire voorbeelden zelden een lichte of vredige wereld tonen. A Clockwork Orange van Burgess, 1984 van Orwell, Blokken van Bordewijk, Brave New World van Huxley en Wij van Zamjatin, allemaal zijn het baanbrekende, vaak visionaire boeken gebleken, rond een samenleving die louter akelige kenmerken kent. (…) Gelukkig kent Slachtvlinders ook een heel andere kant, een parallelle wereld die deels de agressie in die andere schaduwwereld verklaart. Er is immers sprake van een tragedie, er ligt een zuster met kanker in een ziekenhuis. Juist deze menselijke, breekbare kant zorgt voor de broodnodige balans in deze doordachte roman. (…) Wat maken Döppeler en E. mee? Is het een nachtmerrie of de keiharde werkelijkheid of bestaan beide werelden letterlijk naast elkaar. (…) Slachtvlinders is meer dan een dystopie, het is ook een roman over angst, met name die van de schrijver voor dat wat hij teweeg brengt. Of tot leven brengt. Het maakt Slachtvlinders tot een belangrijk debuut voor de Vlaamse letteren.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’

«Een fenomenale bundel.» – Ezra de Haan

Opmaak 1Over ‘Krassen’ van Chawwa Wijnberg op Literatuurplein, 23 december 2015:
Als nooit tevoren zet Chawwa Wijnberg in haar gedichten de taal naar haar hand. Zelfstandige naamwoorden worden werkwoorden. Woorden worden bedacht en krijgen een vanzelfsprekendheid die verbijsterend is. Interessant is dat ze zo typisch Wijnberg zijn. Ze hebben iets grappigs, zijn vilein. Met nieuwe woorden reageert ze zich af op de wereld die haar omringt en mogelijk zelfs bedreigt. Deze woorden verdienen opgenomen te worden in het dagelijks taalgebruik, wat zeg ik, in de volgende editie van de Van Dale! Schrikvoorraad, snoerloze tijden, gisterzinnetjes, fluisterregen, maandagochtendvragen, zesbaanshaast, zijn prachtige vondsten die geen enkele uitleg behoeven. (…) Het speelse taalgebruik klinkt soms verraderlijk naïef in de oren. Als door een kind bedacht. Niets is minder waar. Het is taal ontstaan door het ‘schreeuwen tegen dove oren’, door het zingen in de tegenwind. Het is spelen met alle registers van de taal.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Krassen’
Meer over Chawwa Wijnberg bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Thriller die met een scherpe blik rondgaat in de gedachtewereld van Curaçaoënaars.» – G.P. Schuring

Opmaak 1Over ‘Kruispunt’ van Joseph Hart op NBD Biblion, 21 december 2015:
Twee jongemannen vertrekken van Curaçao naar Nederland. Giovanni gaat studeren, maar Frensel is min of meer weggevlucht. Hij was daar een kleine crimineel en drugshandelaar. Ook in Nederland gaat het slecht met hem, in tegenstelling tot Giovanni. Frensel heeft een minderwaardigheidscomplex en is ervan overtuigd dat blanke Nederlanders op hem neerkijken. Giovanni zit in het studentenleven en organiseert de komst van de op Curaçao charismatische pastoor Alfredo. Frensel raakt echter in de ban van Macho Nato, een radicale politicus die wil dat zijn land van Nederland losraakt. Het is een redelijk spannende psychologische thriller, die met een scherpe blik rondgaat in de gedachtewereld van de mensen van Curaçao, maar die ook een pijnlijk beeld geeft van de armoede en daaruit voortkomende misstanden zoals prostitutie en drugsgebruik.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kruispunt’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

Peter Andriesse met ‘Kerstverhalen voor Eva’ op radio

VoorplatKerstverhalen_Opmaak 1.qxdOver ‘Kerstverhalen voor Eva’ van Peter Andriesse op Amsterdam FM-Radio, maandag 21 december 2015:
Bert van Galen spreekt van 16.00 tot 16.30 uur met Peter Andriesse over zijn zojuist verschenen boektitel ‘Kerstverhalen voor Eva’. In een recensie werd gewezen op fijne glimlachwekkende humor: ‘het zijn absoluut geen kleffe smartlappen maar wel pretentieloze vertellingen, guitig en lief met een flinke knipoog naar de mensen van goede wil.’ Ter sprake komt ook de gelijktijdig nieuw uitgebrachte ‘vermeerderde’ heruitgave van Peter Andriesse’s Indische jeugdherinneringen ‘Koude Sambal’. Het gesprek vindt plaats in het live radioprogramma Kunst & Cultuur in de OBA (Amsterdam).
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Kerstverhalen voor Eva’
Meer over ‘Koude sambal’
Meer over Peter Andriesse bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Grappig, ontroerend en goed geschreven.» – Ton van der Molen

VoorplatKerstverhalen_Opmaak 1.qxdOver ‘Kerstverhalen voor Eva’ van Peter Andriesse op Hebban, 2 december 2015:
‘Kerstverhalen voor Eva’ is een bijzonder uitstapje van Peter Andriesse, die al zo’n 45 jaar prachtige romans en verhalen voor volwassenen schrijft. In zijn nieuwe boek bundelt hij de tien kerstverhalen die hij jaarlijks tussen 2004 en 2014 schreef voor de kleine Eva. Die groeide in die periode op van 3-jarige kleuter tot 13-jarige puber, de heldinnen van de verhalen groeiden met haar mee. Het resultaat van deze kersttraditie is een grappig, ontroerend en goed geschreven boekje voor alle leeftijden. Want niet alleen voor kinderen, ook voor volwassenen is er veel te genieten. (…) ‘Kerstverhalen voor Eva’ heeft alle kenmerken van een echte Peter Andriesse: het trefzekere taalgebruik, het gemak waarmee de vertelstijl van een ander genre, het jeugdverhaal, wordt gehanteerd en de ingehouden humor die makkelijk overgaat in ontroering.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kerstverhalen voor Eva’
Meer over Peter Andriesse bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Stuk voor stuk raken de verhaaltjes je.» – André Oyen

VoorplatKerstverhalen_Opmaak 1.qxdOver ‘Kerstverhalen voor Eva’ van Peter Andriesse op lezerstippenlezers.be, 15 december 2015:
Peter Andriesse schreef ze op verzoek van de oma van Eva, die hem vroeg een verhaal te schrijven om tijdens het kerstdiner voor te lezen om de kleine Eva van bijna drie jaar te verrassen. Eva vond dit kerstverhaal op maat uiteraard heel bijzonder en zo werd het in de volgende jaren een traditie dat Peter Andriesse een verhaal schreef om op kerstavond voor te lezen. (…) De verhalen situeren zich allen tijdens de kerstperiode en hebben meestal als kenmerk vriendschap en de bezorgdheid voor de eenzame. Een heel mooi voorbeeld hier van is ‘Meneer Kwakernaat en het klein geluk’. Het is het relaas van een vereenzaamd weduwnaar die doorheen het jaar vriendschap sluit met een kat. Op kerstavond vind hij haar totaal verwaarloosd en achtergelaten door haar baas op straat. Hij warmt haar op, geeft haar melk met wat cognac, deelt zijn ‘feestdiepvriesmaaltijd’ met haar en samen vieren ze heel intens het kerstfeest. Stuk voor stuk raken de verhaaltjes je wel ergens niet alleen door hun mensvriendelijkheid maar ook door hun fijne glimlachwekkende humor. Het zijn absoluut geen kleffe smartlappen maar wel pretentieloze vertellingen, guitig en lief met een flinke knipoog naar de mensen van goede wil. De verhalen worden ook nog eens heel knap visueel ondersteund door beeldend kunstenaar Peter van Harmelen die elk verhaal heel geraffineerd in een illustratie wist te vatten.
Lees hier de recensie of op Ansiel
Meer over ‘Kerstverhalen voor Eva’
Meer over Peter Andriesse bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een symfonie van wervelende bedrijvigheden.» – Rabin Gangadin

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba op Hebban, 17 december 2015:
‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba is een intrigerende Surinaamse vertelling waarin het hoofdpersonage Rita verwoede pogingen doet om haar leven te veranderen. (…) Buitengewoon achtenswaardig en lovenswaardig is dat de auteur aandacht geeft aan de positie van de vrouw in Suriname. (…) Hoebba ontvouwt de zwijgcultuur van Suriname zoals die manifest is binnen de Hindoestaanse gemeenschap. Surinamers houden weliswaar van praten en kwebbelen, vooral als het even luid en langs elkaar kan, maar tijdens het verbale vuurwerk zijn zij weer te week om de wortels van het kwaad bloot leggen. (…) Met deze publicatie vormt Sakoentela Hoebba samen met Hindoestaanse schrijfsters als Candani, Mala Kishoendajal en Orchida Bachnoe een gouden literaire keten binnen de bloeiende Surinaamse letteren.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De lottowinnaar’

«Een gewaagd boek dat er toe doet. » – Ezra de Haan

VoorplatLichtkamer75Over ‘De lichtkamer’ van Henriette de Mezquita op Literatuurplein, 11 december 2015:
Henriette de Mezquita had duidelijk een missie toen zijn haar eerste en enige boek schreef. Ze wilde iets duidelijk maken en er geen doekjes om winden. Discriminatie in de zorg op Curaçao leverde doden op. En het recht weigerde te zegevieren. Waarschijnlijk om die laatste reden is deze roman geschreven. Een non-fictie boek over hetzelfde onderwerp levert je zo een aanklacht van smaad op. En in een roman kan en mag je alles beschrijven. Zelfs de waarheid. Juist doordat het een roman is, kon de auteur voor een verrassende oplossing van deze kwestie zorgen. De lichtkamer toont aan dat een aanklacht en een spannende roman samen kunnen gaan. En niet voor de eerste keer. Denk aan de Max Havelaar. Toch zou ik het boek tekort doen als ik het slechts over het onderwerp zou hebben. De Mezquita weet met opvallend weinig woorden veel te beschrijven.
Lees hier de hele recensie of op Caraïbisch Uitzicht
Meer over ‘De lichtkamer’

«Een deel van de Surinaamse geschiedenis een stem gegeven.» – Ezra de Haan

Opmaak 1Over ‘Geen weg terug’ van Iraida van Dijk-Ooft op Literatuurplein.nl, 8 december 2015:
Met haar debuutroman Geen weg terug toont Iraida van Dijk-Ooft aan dat de Surinaamse literatuur zich inmiddels kan meten met de wereldliteratuur. Zelden las ik een op historische feiten gebaseerde roman die zo authentiek overkwam. Waar Cynthia McLeod het bij de ontsluiting van de Surinaamse geschiedenis voor een groot publiek hield, gaat Van Dijk-Ooft verder. Bij haar gaat het eerst om de taal, om het schrijven, pas daarna komt het ongelooflijke verhaal van de Afobakadam en het Brokopondostuwmeer, en wat dat allemaal teweeg bracht, aan bod. (…) Iraida van Dijk-Ooft heeft de roman dusdanig vernuftig in elkaar gezet dat ieder puzzelstukje pas tevoorschijn komt als het verhaal het echt nodig heeft. Juist door heen en weer in de tijd te springen, zie je hoe Suriname in de periode van 1962 tot 2012 veranderde. Daarmee heeft ze een deel van de Surinaamse geschiedenis een stem gegeven. Geen weg terug is een meesterlijke roman. Een roman die qua verhaal en schrijven alles biedt wat je mag hopen van een boek. Het is soms best ontluisterend en regelmatig keihard wat je leest, maar het is wél een boek over echte mensen.
Lees hier de recensie of op Caraïbisch Uitzicht
Meer over ‘Geen weg terug’