Over ‘Duivelsklauw’ van Felicita Vos bij Boekhandel Snoek, 6 mei 2014:
Felicita Vos schreef met ‘Duivelsklauw’ een belangrijke en ook meeslepende roman. Op onnavolgbare wijze beschrijft ze de geschiedenis van drie generaties van de familie Brandt. De liefde van de jonge Hendrik voor Lina, een Romameisje, beschrijft ze zo schitterend, ik wilde dat die passages nooit zouden eindigen. ‘Duivelsklauw’ is een belangrijke roman en maakt de lezer ervan deelgenoot van een geschiedenis, gebruiken en gewoonten die verloren dreigen te gaan. Ik noem Felicita Vos in één adem met Den Doolaard, voor wie zelfs een standbeeld is opgericht. Ze is een groot verhalenverteller.
Meer over ‘Duivelsklauw’
Tag: Nederlandse literatuur
«***** Een ware literaire krachttoer.» – André Oyen
Over ‘Bijverschijnselen‘ van Tjeerd Ybeles Smit op iedereenleest.be, 10-06-2014:
Na zijn overweldigend debuut ‘Sterven doe je zo’ uit 2012 vroeg ik mij af of auteur Tjeerd Ybeles Smit (1944) opnieuw met een tweede even krachtig en goed geschreven werk zou komen opdagen, want hij had de lat wel heel hoog voor zichzelf gelegd. (…) In ‘Bijverschijnselen’ maakt de auteur zijn lezers deelgenoot van een buitengewoon goed geschreven en sterk verhaal over ziekte, verval en dood. Er zit een dusdanige beklemmende sfeer in het boek dat een ietwat overgevoelige lezer er zelf paranoïde van zou worden. Een ware literaire krachttoer die op hetzelfde hoge niveau als zijn debuut mag plaatsnemen.
Lees hier de recensie of op Ansiel
Meer over ‘Bijverschijnselen’
Meer over Tjeerd Ybeles Smit
«Een van Wiegs meest navrante werken.» – Albert Hagenaars
Over ‘Afgekapt dichtwerk’ van Rogi Wieg voor NBD/Biblion: 2 juni 2014
Elk gedicht is wel goed voor minstens een paar tot nadenken stemmende regels en beelden. Zoals de traditie inmiddels wil, zijn er ook weer tal van verwijzingen naar onder andere religie en wetenschap. De bundel (weet met dergelijke vertakkingen – soms meteen zinvol passend, vaker raadsels oproepend – alsnog een groter bereik te krijgen. (…) Deze bundel is door de nadruk op dood en verlies, het verlangen naar verlossing, veelal laconiek verwoord, een van Wiegs meest navrante werken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Afgekapt dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg
«Peter Andriesse: ‘Humor. Zonder die zelfrelativering is een schrijver onleesbaar.’» – Renzo Verwer
Renzo Verwer in gesprek met Peter Andriesse op Blog van Renzo Verwer, 31 mei 2014:
Op een laptop lijkt het al gauw heel wat, alsof het al gedrukt staat, daarom prefereer ik vooralsnog de handschrijfmachine… Je moet wel grote hoogmoed hebben om een roman te schrijven, ik bedenk mij wel 100 x voor ik aan zo’n hels karwei begin. Een roman of verhaal moet ontstaan uit innerlijke noodzaak. (…) Met Hermans deel ik vooral zijn levensopvatting en zijn voorkeur voor polemiek. En Hermans heeft mij opmerkzaam gemaakt op schrijvers als L.F. Céline en denkers als Wittgenstein. Zoals Carmiggelt, die ik in mijn jonge jaren dagelijks las, mij ook wees op veel schrijvers, terwijl hij bovendien invloed moet hebben gehad op mijn stijl. (…) Wat voor mij erg belangrijk is dat een schrijver humor heeft. Zonder die zelfrelativering is een schrijver onleesbaar. Als je niet kunt lachen tijdens het lezen van een boek, dan mankeert er iets belangrijks aan.
Lees hier het interview of hier
Meer over ‘De rode kimono’
«Uitmuntend verteller, met een stijl die uitblinkt door eenvoud en trefzekerheid.» – Ton van der Molen
Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse op Boekennieuws, 27 mei 2014:
Twintig jaar lang bleef het stil rond Peter Andriesse. Hij schreef echter door en bleef ook sleutelen aan De rode kimono. Dat de aanhouder wint, bewijst zijn verbluffende terugkeer afgelopen maand. De rode kimono blijkt een verrassend gave coming of age-roman, die naadloos aansluit op de veelgeprezen verhalen uit Koude sambal, een bundeling van de Indische jeugdherinneringen van Andriesse. (…) Met De rode kimono laat de nu 72-jarige Andriesse zien dat hij nog steeds volop meetelt. Hij is een uitmuntend verteller, met een stijl die uitblinkt door eenvoud en trefzekerheid. Deze roman hoort bij zijn allerbeste werk en verdient een groot publiek.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’
Els Langenfeld (Curaçao) met Porto Marie op shortlist De Inktaap 2015
Op 22 mei 2014 maakte de Nederlandse Taalunie de Caribische nominatie voor De Inktaap 2015 bekend: Porto Marie van Els Langenfeld. De laatste parade van Ruth San A Jong (Suriname) was de Caribische nominatie voor De Inktaap 2014. Porto Marie is een roman over de gelijknamige oude Curaçaose plantage waar zich het wel en wee afspeelt van de gekleurde bevolking tijdens (1738, 1795) en na de periode van de slavernij (1888). Opvallend is dat De Taalunie hiermee koos voor een auteur die inmiddels is overleden, zeker als postume blijk van waardering voor deze schrijfster, maar mogelijk ook als eerbetoon aan de films en de vele boeken die in 2013 werden uitgebracht ter gelegenheid van 150 jaar afschaffing slavernij door Nederland in 1863.
Met deze nominatie is de shortlist van de vier genomineerde titels compleet, en beginnen meer dan tweeduizend jongeren in Nederland, Vlaanderen, Suriname en op Curaçao in september 2014 aan het leesavontuur. De Inktaap is dé literaire jongerenprijs van het Nederlandse taalgebied, waarbij leerlingen in het hele Nederlandse taalgebied worden geconfronteerd met actuele literatuur, namelijk de winnaars van de Ako Literatuurprijs, de Gouden Boekenuil, de Libris Literatuur Prijs én de nominatie uit de Cariben. De complete shortlist bestaat uit:
Porto Marie van Els Langenfeld (In de Knipscheer, Caribische nominatie), Feest van het begin van Joke van Leeuwen (Querido, Ako Literatuurprijs 2013, La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer (De Arbeiderspers, Libris Literatuur Prijs 2014), De republiek van Joost de Vries – Prometheus (winnaar Gouden Boekenuil 2014)
De Inktaap is een initiatief van de Nederlandse Taalunie, Canon Cultuurcel van het Departement Onderwijs en het departement Cultuur van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en Stichting Lezen Nederland. Het project wordt uitgevoerd door Passionate Bulkboek in Rotterdam, Villanella in Antwerpen en de Nederlandse Taalunie in Suriname en op Curaçao. Elk jaar doen 150 scholen uit de vier landen mee aan De Inktaap. Leerlingen in de leeftijd van 15 tot 18 jaar vormen plaatselijke jury’s. Samen lezen zij, onder begeleiding van een docent, de boeken, gaan er met elkaar over in discussie en kiezen vervolgens hun winnaar. De resultaten van alle jury’s tezamen bepalen wie De Inktaap 2015 verdient. Op 10 maart 2015 wordt tijdens een feestelijke slotdag het project afgesloten. Ongeveer duizend jongeren zijn daarbij aanwezig. Voor de aanwezige jongeren is het een bijzondere dag omdat zij de genomineerde auteurs kunnen ontmoeten en bevragen. Het hoogtepunt van de dag is de uitreiking van De Inktaap 2015.
Meer over Els Langenfeld
Meer over Ruth San A Jong en De Inktaap 2014
Meer over De Inktaap
«Rogi Wieg blijkt sterker dan hij zelf dacht.» – Janita Monna
Over ‘Afgekapt dichtwerk’ van Rogi Wieg in Trouw, 17 mei 2014:
Rogi Wieg (1962) is in de Nederlandse poëzie een wonderlijk buitenbeentje. Hij schrijft met een soms ongemakkelijk makende openheid, over dat doodsverlangen evengoed als over z’n dochtertje, dat hij niet mag zien. (…) Toch wekken de gedichten ook een gevoel van mededogen op. Bijvoorbeeld in de gedichten over en voor zijn dochter Hannah, die lucht krijgen door een jongensachtig gevoel voor humor. Dat buit hij optimaal uit in een koffiehuis-scène. Terwijl de andere koffiedrinkers wachten op ‘de concrete Messias’, houdt de dichter zich bezig met het zoeken naar priemgetallen. Hij vertrekt met een droog ‘Mensen tot morgen’, en zinspeelt in de laatste regels (met een knipoog naar de Bijbel en wie weet ook naar Arnold Schwarzenegger) op zijn eigen leven en werk. ‘En ik vertrok, levend en wel, met een nog / geldige tramkaart in mijn jaszak. // O ja, ik kom terug.’
Lees hier de recensie
Meer over ‘Afgekapt dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg
Margreet Hofland – Bernini’s waanzin. Roman
MARGREET HOFLAND
Bernini’s waanzin
Roman
Nederland – Italië
Genaaid gebrocheerd, 232 blz., € 19,50
Juni 2014
ISBN 978-90-6265-849-7
In Bernini’s waanzin keert Margreet Hofland terug naar de 17de eeuw in Italië. Het barokke Rome is ook de achtergrond van haar vorige romans: Het genie van Rome (over Caravaggio) en Duizend levens. De hoofdpersonen zijn Bernini en Borromini, twee kunstenaars die uiterlijk en innerlijk zoveel van elkaar verschillen als maar mogelijk is. Zij maken Rome tot de majestueuze stad, die een paus waardig is, maar kunnen niet samenwerken. Hun rivaliteit mondt uit in moordlust en haat. Als Bernini de opdracht krijgt om de klokkentorens van de Sint-Pieter te bouwen, eindigt dit in een ramp die Borromini had kunnen voorkomen, maar dat niet deed. Dan ontstaat een gevaarlijke driehoeksverhouding tussen hen en de aantrekkelijke Costanza Bonarelli, een duivels pact dat uiteindelijk een van hen het leven kost.
Margreet Hofland heeft voor het schrijven van deze roman het nodige onderzoek verricht. Alle opgevoerde personen van enige betekenis hebben echt bestaan. De meeste voorvallen zijn waar gebeurd, behalve de relatie tussen Costanza en Borromini.
Meer over Bernini’s waanzin
Meer over ‘Het genie van Rome’
Meer over ‘Duizend levens’
«Andriesse schreef met ‘De rode kimono’ een omgekeerde Lolita.» – Arie Storm
Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse in Het Parool, 15 mei 2014:
In het eerste deel van de roman wordt de erotische suspense voor Erik en de lezer geleidelijk opgebouwd. Dat doet Andriesse subtiel. De jonge mevrouw Vonk (een tengere half-Indische met een fijnbesneden meisjesachtig gezicht’) vinden elkaar in hun eenzaamheid. Of in hun fantasieën. Of in hun vlucht uit de werkelijkheid. (…) Andriesse schreef met ‘De rode kimono’ een omgekeerde Lolita, de beroemde roman van Nabokov. Andriesses taalgebruik is veel soberder dan dat van Nabokov, maar de broeierigheid is vergelijkbaar. Bovendien schetst hij met welgekozen details een treffend beeld van Nederland in de jaren vijftig – dat doet hij nostalgisch, zonder dat het zoetsappig wordt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’
Inge Nicole – Aardappelbloed. Novelle
INGE NICOLE
Aardappelbloed, de familie van de nachtschade
Novelle. Nederland
Genaaid gebonden, 104 blz., € 17,50
1 september 2014
ISBN 978-90-6265-855-8
Aardappelbloed, de familie van de nachtschade is de nieuwe novelle van Inge Nicole. Haar vorige novelle De tranen van de zeegans werd in 2012 bekroond met de Rabobank Cultuurprijs Letteren.
Iva en Jelena, twee moeders uit Tsjeljabinsk, hebben zich met hun dochters in Nederland gevestigd. Ze delen een rijtjeshuis waar een vaderfiguur ontbreekt. Toch moet Darya, de jongste dochter van de zwaarlijvige Iva, dagelijks de tafel dekken voor haar vader.
Terwijl ze aanschoof schepte Iva koolsoep in haar bord, een overdaad aan drijvende vetoogjes staarden Darya lodderig aan.
‘Tsjuut-tsjuut’ siste ze naar de vrouw die haar op de wereld had gezet en een elleboog op tafel plantte om de soep naar binnen te lepelen. De zware borsten werden door de tafelrand ondersteund.
Wat als je moeder de deur niet meer uitkomt en vergroeit met haar stoel? De adolescente Darya stopt met eten, doodsbang als zij is de passieve Iva achterna te gaan, en verhuist naar de kast.
Haar ogen dwaalden af naar de bovenste plank. Daar woonden van klein naar groot zeven boerinnen die maar weinig plaats innamen. Zij kon daar best bij. Niet dat ze werkelijk van plan was om zich tussen de borden en de matroesjka’s in te wurmen maar ze zocht naar ademruimte.
Darya’s innerlijke reis speelt zich af tegen de grimmige achtergrond van een familiedrama dat zijn oorsprong vindt in Rusland. Als zij in aanraking komt met de criminele kant van haar familie en dat bijna met haar leven moet bekopen, gaat Darya er met haar jeugdliefde Peter vandoor.
Hij schrok van hoe zij daar stond; haar silhouet een draadfiguur van Giacometti op de okergele muur. Mijn God, ze heeft aardappelbloed, zou zijn moeder zaliger gezegd hebben.
Het verleden haalt haar in. Langzaam wordt duidelijk waar haar vader is gebleven en de rol die haar naasten daarin hebben gespeeld.
Aardappelbloed is een coming of age-novelle, ingebed in het populaire genre van het misdaadverhaal.
Meer over Inge Nicole