Nederlandse literatuur – Pagina 238 – Uitgeverij In de Knipscheer

«Wat ik las beviel me buitengewoon.» – Tommy Wieringa

Over ‘Bijverschijnselen’ van Tjeerd Ybeles Smit, 26 februari 2014:
Woensdagavond 26 februari 2014 werd in Haarlem de roman Bijverschijnselen gepresenteerd, het tweede boek van Tjeerd Ybeles Smit. Het eerste exemplaar is hem overhandigd door Tommy Wieringa met de woorden: ‘Wat ik las beviel me buitengewoon.’ Gaat Wieringa’s Dit zijn de namen over het ontstaan van religie, Ybeles Smits roman Bijverschijnselen gaat juist over het (individuele) einde ervan. Zowel Tommy Wieringa als Tjeerd Ybeles Smit waren in de begintijd van Sp!ts jarenlang columnist voor deze gratis dagkrant.

Meer over ‘Bijverschijnelen’

Meer over Tjeerd Ybeles Smit

Meer over Tommy Wieringa bij In de Knipscheer

«De spannend geschreven roman ‘Verkiezingsdans’ van Jopi Hart is een regelrechte aanklacht tegen de politiek op Curaçao.» – Jeannette van Ditzhuijzen

Over ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart in Ñapa (Amigoe), 30 november 2013:
De beschrijvingen in de roman van troosteloze gezinnen en drugskoeriers in arme buurten zijn gebaseerd op Harts ervaringen in het onderwijs. Hij was jarenlang docent Engels aan het Radulphus College. Net als Matthew Bartels in ‘Verkiezingsdans’ hoorde hij op ouderavonden het nodige over de soms schrijnende thuissituaties van zijn leerlingen.

Lees hier het artikel

Meer over ‘Verkiezingsdans’

Meer over Jeannette van Ditzhuijzen

Hans Plomp in Suriname

Op dinsdag 4 maart is de Nederlands schrijver/dichter Hans Plomp te gast in ‘Skrifiman Taki ‘ op Radio SRS 96.3 Paramaribo. Hij is o.m. bekend van de provobeweging uit de jaren zestig en van zijn rebelse activiteiten tegen de gevestigde orde, o.a. op het gebied van geestverruimende middelen. Hij treedt nog steeds op tijdens grote schrijversfestivals.
‘Skrifiman Taki’ wordt elke dinsdagavond uitgezonden en begint tussen 21.00 uur en 21.15 uur Surinaamse tijd. Dit is Nederlandse tijd vanaf 01.00 uur op woensdagnacht 5 maart. Het programma is ook wereldwijd te beluisteren via internet op www.suritunes.com/srs of via de link naar radiostations op www.andasuriname.nl . U kunt tijdens de uitzending bellen naar het programma.

Hans Plomp (1944; op 29 januari jl. zeventig geworden), o.a. auteur van ‘India – heilig en hels’) is tot 8 maart in Suriname.

Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer

Scholieren over ‘De laatste parade’ [3]

De geheimen van Suriname door Tijmen Hilhorst & Karien Reichman van A. Roland Holst College (Inktaap 2014), 18-2-2014:
‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong is een boekje met negen verhalen die allemaal erg mooi verwoord zijn. De verhalen zijn heel intens en je kan je daardoor goed inleven. In veel verhalen komen drie rollen voor: het slachtoffer, de vrienden en familie van het slachtoffer en de lijkenwassers. Ruth San A Jong heeft in elk verhaal de hoofdpersoon een van deze drie rollen gegeven, hierdoor lees je elk verhaal uit een ander perspectief. Dat maakt van haar boek een beschouwing van de situaties die ze vertelt. Zo gaat ‘De geur van de dood’ over een lijkenwasser, die het confronterende werk niet meer aan kan. De lijkenwassers zijn in het eerste verhaal, dat zich afspeelt op een begrafenis in besloten kring, al geïntroduceerd als belangrijke rolmodellen binnen de traditionele Surinaamse begrafenis. ‘Charles Louis’ is een aangrijpend verhaal over een patiënt met ALS. De man vertelt over het verloop van zijn ziekte en hoe hij uiteindelijk niks meer kan en sterft. San A Jong verbindt op deze manier haar spraakmakende verhalen, die verder niets met elkaar te maken hebben. Kortom, ‘De laatste parade’ is een echte aanrader om een realistisch beeld te krijgen van enkele geheimen die de Surinaamse cultuur bij zich draagt.

Meer over ‘De laatste parade’

«Hoogst originele roman met een volstrekt eigen taalgebruik.» – Annemiek Buijs

Over ‘Murphy Slaughter’ van Roni Klinkhamer voor NBD Biblion, 17 februari 2014:
Debuutroman van de Haarlemse kunstenares en muzikante Klinkhamer, die al vroeg met tekstperformances begon. Het verhaal speelt zich af in de kunstwereld, hoofdpersoon is Murphy Slaughter. Net voor zijn belangrijke solo-expositie ontdekt hij dat zijn sleutelwerk ‘The Leapmap to Freedom’ verdwenen is. In de map (eigenlijk is het een grote, zware kist) zaten 52 etsen, de neerslag van een ‘jaar of 52 weken arbeid’. Op onnavolgbare wijze en via allerlei verwikkelingen probeert hij de ramp te ontvluchten en de map te vinden, daarbij laverend tussen Hardland (de buitenwereld) en Hartland (emotie). De auteur is geïnspireerd door Arthur Rimbaud (symbolisme), maar ook invloeden van de hippiebeweging zijn voelbaar. (…) Hoogst originele roman met een volstrekt eigen taalgebruik en veel fantasie.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Murphy Slaughter’

«Zonder omhaal verhalend, prachtig beeldend, soms bruut, niets en niemand ontziend, vooral niet zichzelf, vaak met een vleugje humor.» – Brede Kristensen

Over ‘Een droom die ik heb’ van Nydia Ecury in Ñapa Literatuur (Amigoe), 1 februari 2014: Uniek als een dichter een tweede taal beheerst en zelf aan het hertalen slaat. Dat heeft Nydia Ecury dus gedaan en nu kunnen we haar gedichten in twee talen lezen, met verschillende uitkomst. (…) Het werk van Nydia Ecury treft mij als een dichtstijl die dit bewerkstelligt: zonder omhaal verhalend, prachtig beeldend, soms bruut, niets en niemand ontziend, vooral niet zichzelf, vaak met een vleugje humor. Waarheid blijkt onverborgenheid te zijn. De dingen worden beeldend onthuld. (…) Zo toepasselijk, zo prachtig met elkaar verweven, zo herkenbaar, zo indringend. Om nooit te vergeten. (…) Ik hoop vurig dat deze subtiel indringende gedichten hun weg naar een groot Nederlands publiek zullen vinden.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Een droom die ik heb’

«Je kunt ‘De supermarkt van Vieira’ alleen een Antilliaanse roman noemen omdat de auteur een Curaçaoënaar is.» – Hans van der Heijde

Over ‘De supermarkt van Vieira’ van Eric de Brabander in Leeuwarder Courant, 14 februari 2014:
De Brabander ontrukt met deze roman de geschiedenis van die scheepskaping aan de vergetelheid. Maar die mag dan het aangrijpingspunt zijn voor het in een sobere stijl geschreven verhaal, hoofdthema is het steeds aanwezige, maar zelden expliciet benoemde schuldgevoel van João. Over het in de steek hebben gelaten van zijn vrouw en kind, over zijn betrokkenheid als jonge soldaat bij de ongelukkige dood van een dwangarbeider in Angola, toen nog een Portugese kolonie, en over de kaping zelf, waar een scheepsofficier bij omkwam, en die wel opzien baarde, maar de Portugese dictatuur niet aan het wankelen bracht.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De supermarkt van Vieira’

26 februari: Letterij met Tommy Wieringa en Tjeerd Ybeles Smit

Op 26 februari, tien dagen voor het begin van de Boekenweek, is Tommy Wieringa, schrijver het Boekenweekgeschenk 2014, de hoofdgast in Letterij, het maandelijkse boekenprogramma van Uitgeverij In de Knipscheer in de Pletterij. Hij zal bij die gelegenheid aan Tjeerd Ybeles Smit, de tweede auteur in het programma, het eerste exemplaar overhandigen van diens roman Bijverschijnselen.
Naar verwachting zal Tommy Wieringa vooral lezen uit het aanstaande Boekenweekgeschenk Een mooie jonge vrouw en uit zijn jongste roman Dit zijn de namen. Tommy Wieringa (1967) brak door met zijn vierde roman Joe Speedboat (2005). Zijn meest aansprekende romans daarna zijn Caesarion (2009) en Dit zijn de namen (2012). Zijn werk werd bekroond met o.a. de Ferdinand Bordewijkprijs en de Libris Literatuurprijs, de laatste in 2013. Hij is tegenwoordig columnist voor de GPD-dagbladen, waaronder het Haarlems Dagblad.
In het ‘voorprogramma’ vindt de presentatie plaats van Bijverschijnselen, het tweede boek van Tjeerd Ybeles Smit. Hij ontvangt het eerste exemplaar uit handen van Tommy Wieringa. Gaat Wieringa’s Dit zijn de namen over het ontstaan van religie, Ybeles Smits roman Bijverschijnselen gaat juist over het einde ervan. Zowel Tommy Wieringa als Tjeerd Ybeles Smit waren in de begintijd van Sp!ts jarenlang columnist voor deze gratis dagkrant.
Tjeerd Ybeles Smit (1944) wordt gezien als een literaire laatbloeier. Hij debuteerde in 2012 met de novelle Sterven doe je zo, waarover de pers onder meer schreef: ‘Provocerend’ (Leeuwarder Courant), ‘Professioneel’ (Biblion), ‘Humor’ (Literatuurplein), ‘Onderkoelde geestigheid’ (Antilliaans Dagblad), ‘Heel apart’ (Ansiel), ‘Prachtig’ (Nederlands Dagblad).

De avond wordt gepresenteerd door Franc Knipscheer, de gesprekken met de auteurs worden dit keer gevoerd door Guus Bauer.
Locatie: Pletterij, Lange Herenvest 122, Haarlem. Aanvang: 20.00 uur. Zaal open: 19.30 uur. Toegang 5 euro.
Vooraf reserveren op: reserveren@pletterij.nl of 023 542 3540.

foto’s resp. Viviane Sassen en Gabriel Ybeles Smit

Meer over Tommy Wieringa bij In de Knipscheer

Meer over Tjeerd Ybeles Smit

«De slavernij heeft Janny de Heer altijd beziggehouden.» – Marja Berk

Over ‘Gentleman in slavernij’ van Janny de Heer in Ñapa Literatuur (Amigoe), zaterdag 8 februari 2014:
De schrijfstijl van Janny de Heer is prettig, direct en helder. (…) Janny de Heer is van mening dat het verhaal van de slavernij een gezamenlijke geschiedenis is. “Het was een maatschappij waarin blank en zwart samen opgroeiden. Zowel blanke als zwarte kinderen die tijdens de slavernij werden geboren, wisten niet beter. Dat is enerzijds uiteraard triest, aan de andere kant wel de realiteit waar je je ogen niet voor dient te sluiten.” Eigenlijk heeft die slavernij De Heer altijd beziggehouden. “Ik heb zelf vier jaar op Curaçao gewoond en raakte steeds meer geïnteresseerd in die periode. Zo ontstond ‘Landskinderen van Curaçao’. (…) Ik ben veel in Suriname geweest en heb een diepe liefde voor dat land ontwikkeld. (…) ‘Gentleman in slavernij’ is voor een deel fictie, maar gebaseerd op het leven van Johann Dieterich Horst. Ik heb heel veel research gedaan, ben er jaren mee bezig geweest maar ben tevreden met het eindresultaat.”

Lees hier het interview

Meer over Janny de Heer

«Zonder uitzondering indrukwekkende poëzie.» – Hans van der Heijde

Over ‘De oude wereld moe. Over vernieuwers en voortzetters in de literatuur’ van Stefaan van den Bremt in Leeuwarder Courant, 7 februari 2014:
In ‘De oude wereld moe’ brengt Van den Bremt vijftien essays bij elkaar over dichters, die het besef gemeen hebben op een breuklijn tussen de oude wereld en moderniteit te staan. (…) Een zestiende essay gaat over het dilemma waar elke poëzievertaler mee worstelt: moet in de vertaling de vorm of de inhoud prevaleren? Aangezien in alle essays uitgebreid uit het werk van de behandelde dichter wordt geciteerd, kan de lezer zelf nagaan welke uitweg uit dat dilemma Van den Bremt geneigd is te kiezen. (…) Zoals gezegd, Van den Bremt voert veel van die, zonder uitzondering indrukwekkende poëzie op, in eigen vertaling. Waar in die dichtregels opgeroepen beelden voor ons, Europeanen van de oude en tegelijkertijd moderne wereld, moeilijk te begrijpen zijn, licht hij toe en verklaart.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De oude wereld moe’