«De auteur beschrijft Horst als een integer, diepvoelend mens.» – Hilde Neus

Over ‘Gentleman in slavernij’ van Janny de Heer in De Ware Tijd Literair, 4 januari 2014:
Johann Dieterich Horst is van nature een goed mens en kan zich moeilijk verenigen met het slavernijsysteem. Zijn vele aanvaringen met planters die een slechtere inborst hebben maken dat wel duidelijk. Deze roman is een gefictionaliseerde biografie. Horst heeft werkelijk bestaan en zijn stamboom is ook nagetrokken. (…) De Heer neemt ook de kolonisering van de boeren in Groningen op in haar roman en schetst zo de ellende van de vele ziektes die daarmee gepaard gingen. Ook de aanloop naar de emancipatie op 1 juli 1863 komt aan bod.

Meer over ‘Gentleman in slavernij’

«Geen muzikaal genre zo literair als het idioom van de singer-songwriter.» – Jacob Haagsma

Over ‘Morgen wordt het beter’ van JP Den Tex in Leeuwarder Courant, 3 januari 2014:
Geen muzikaal genre zo literair als het idioom van de singer-songwriter. Bij de archetypische eenzame man met de simpeltjes aangeslagen gitaar gaat het ook vooral om de woorden, om het verhaal. Nu heeft JP Den Tex nog meer ervaring met tekstgedreven kunstvormen: in het theater, solo en met Kees Prins en Paul de Munnik. Alle reden dus voor een boek, en dat is, in de beste singer-songwritertraditie, nog autobiografisch ook. In losse, nadrukkelijk niet-chronologische flarden vertelt Den Tex hoe het zo gekomen is: zijn jeugd in kunstenaarsdorp Bergen, zijn kennismaking met Amsterdamse ‘artistiekelingen’ en met de meisjes, zijn eerste schreden op het artiestenpad. De kiem van het verhaal zit hem in het openingswoord, ‘Morgen wordt het beter’. De ik-figuur is op zoek naar de plek waar zijn moeder lange tijd verbleef wegens een depressie omdat ze haar dromen nooit kon waarmaken. “Gewoon een beetje afkicken van de hoop”, noemt Den Tex dat.

Meer over ‘Morgen wordt het beter’

«Zijn debuut leest als een trein.» – Gerard Zeegers

Over ‘Morgen wordt het beter’ van JP den Tex voor NBD/Biblion, 23 december 2013:
Het autobiografisch relaas van het leven van een Nederlandse popmusicus. In ‘Morgen wordt het beter’, het literaire debuut van muzikant J.P. (Jan Pieter) Den Tex, haalt hij herinneringen op aan zijn leven. Elke anekdote is ook vertaald in een lied en die staan op de bijgevoegde cd. Hoewel Den Tex zijn leven niet chronologisch maar anekdotisch vertelt, krijg je een goed beeld van de persoon en zijn jeugd. Herkenbaar zijn de verhalen over de studententijd en liefdesverdriet, vertederend is het verhaal over een logeerpartij bij zijn opa, waar een ets van Rembrandt aan de muur hangt die hem bang maakt (‘My private Rembrandt’). Den Tex is een goed verteller en zijn debuut leest als een trein. Als bonus kun je ook nog zijn aangename, akoestische muziek opzetten tijdens het lezen.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Morgen wordt het beter’

«Een prachtroman voor een ruim publiek.» – Michiel van Kempen

Over ‘Gentleman in slavernij’ van Janny de Heer op NBD/Biblion, 23 december 2013:
De Duitser Johann Horst klimt op in de koloniale samenleving van Suriname. Hij wil de beschaving die hij van huis uit meekreeg, ook in de kolonie laten gelden en betoont zich daarmee een verlichte geest in de planterssamenleving. Hij ontwikkelt een bijzondere vriendschap voor de slavin Candasie, maar zijn loyaliteit wordt op de proef gesteld als hij verneemt dat zij een andere slavin heeft helpen vluchten. De schrijfster heeft gedegen archiefonderzoek verricht voor dit waargebeurde verhaal. Interessant is dat dit verhaal zich niet in de hoogtij van de slavernij afspeelt, maar in de 19de eeuw, toen alle verhoudingen oneindig veel complexer lagen. Het verhaal is met verve verteld en er ontvouwt zich een beeld van een leven dat liefde en slavensamenleving moeilijk tot eenheid brengt. Een leven van idealisme, onvermijdelijke teleurstelling en uiteindelijk toch ook hoop.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Gentleman in slavernij’

«De taal is eenvoudig en hij weet beeldend te schrijven.» – Jerry Dewnarain

VoorplatDrijfzand1KleinOver ‘Bouwen op drijfzand’ van Ronny Lobo in De Ware Tijd Literair, zaterdag 21 december 2013:
Al op de eerste bladzijde geeft de schrijver veel informatie prijs. Zo zijn er drie personages: de hoofdpersoon Karin, haar echtgenoot Roy en de architect Kenzo. Ook wordt meegedeeld dat Karin ooit binnenhuisarchitectuur heeft gestudeerd. De informatie is belangrijk voor de lezer, wekt de nieuwsgierigheid om door te lezen. Lobo slaagt hierin, want het boek leest makkelijk weg. De taal is eenvoudig en hij weet beeldend te schrijven. Met dit boek licht de schrijver-architect een tipje van de sluier op uit het leven van een geslaagde architect. Bovendien is het de schrijver gelukt om in de psyche van de mens (de personages) te kruipen en hun zwakheden bloot te leggen, vooral dat roem en rijkdom geenszins gelukkig maken.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Bouwen op drijfzand’

«De scheidslijn tussen liefde en lust is dun.»

VoorplatRodeAppel75dpiKleinGiselle Ecury in een interview met Damespraatjes.nl n.a.v. ‘De rode appel’, 20 december 2013:
“Aan het einde van een prozacursus moedigde de lerares me met klem aan vooral dóór te gaan met schrijven. Dat was de dichteres Anneke Reitsma, o.a. Neerlandicus, Ida Gerhardt deskundige, oprichter en docent van de Stichting Taal en Letteren. Niet zomaar iemand dus. Ze was zó goed in taal en zo direct en eerlijk in haar kritiek. Als zo iemand jou vervolgens aanmoedigt door te gaan, dan moet je het wel geloven. Zo is Erfdeel ontstaan op basis van vier A4tjes. (…) Als lerares Gezondheidskunde op een plattelandsschool voor meisjes zag ik, dat de tijd had stilgestaan. Ik denk, dat een minder goed verlopen eerste seksuele escapade nog steeds veel impact kan hebben. De scheidslijn tussen liefde en lust is dun. Het onderwerp is nog steeds actueel, ja, al zijn pubers vele malen beter voorbereid.”

Lees hier het hele interview

Meer over ‘De rode appel’

«Hollandse blues in een meesterlijke verhalenbundel.» – Ezra de Haan

Over ‘Morgen wordt het beter’ van JP den Tex op Literatuurplein, 20 december 2013:
JP den Tex is een echte verhalenverteller. Als singer-songwriter deed hij dat tot nu toe in liedjes. Het verhaal werd teruggebracht tot de essentie, tot een klein bestand, en de muziek deed de rest, die vulde de details moeiteloos in. Dezelfde verhalen krijgen in ‘Morgen wordt het beter’ alle ruimte en worden liefdevol en met aandacht verteld. JP den Tex maakt duidelijk dat niet alleen Amerikanen de blues hebben. Dat typisch Amerikaanse hutje op de omslag van het boek waarvan je verwacht dat Leadbelly, Blind Lemon Jefferson of Robert Johnson er moeten hebben gewoond, staat gewoon hier in Holland. Maar de verhalen in de bundel dragen wel degelijk de weemoed van de blues. Hollandse blues in een meesterlijke verhalenbundel.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Morgen wordt het beter’

«Een indringend tijdsbeeld van Curaçao.» – Walter Palm

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart voor NBD/Biblion, 16 december 2013:
De eerste verhaallijn is de cocaïnehandel en de daarmee samenhangende criminaliteit. De tweede verhaallijn is de aanloop naar de Curaçaose verkiezingen en de bijbehorende strategieën van de politieke partijen om in de gunst te komen bij de kiezer. Bij deze tweede verhaallijn komt Matthew om de hoek kijken. Matthew heeft samen met een denktank een plan bedacht om Curaçao er weer boven op te krijgen, en de armoede te bestrijden die de voedingsbodem is van criminaliteit. De derde verhaallijn zijn de psychische problemen van Matthew die geplaagd wordt door traumatische jeugdherinneringen met een alcoholische vader. De auteur weet deze drie verhaallijnen tot een geheel te smeden en hij schetst een indringend tijdsbeeld van Curaçao.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Verkiezingsdans’

«En nu is er dan ook Den Tex’ eerste boek.» – Peter Bruyn

Over ‘Morgen wordt het beter’ van JP Den Tex in ‘Revolver’s Lust For Life’, januari/februari 2014:
In de flaptekst wordt een beetje gesuggereerd dat het ‘verhalen achter de songs’ zijn, net als tijdens de concerten. Dat klopt niet helemaal. In de meeste verhalen in het boek gaat JP veel verder terug. Hier en daar zelfs naar zijn peutertijd. En naar zijn kinderjaren in Bergen, waar zijn vader het in zijn hoofd had gezet om kunstschilder te worden en de kinderen soms aardig knel raakten in het spanningsveld tussen de ouders. Den Tex heeft een prettige vertelstijl, houdt het anekdotisch en verliest zich niet in gepsychologiseer. In de verhalen waarin hij als student op kamers in Amsterdam gaat wonen komt de ontluikende popmuzikant al dichterbij. (…) En het is belangrijk om te weten dat de helft van de opnamen op de bijgevoegde, twaalf songs tellende cd niet op een ander JP-album te vinden is.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Morgen wordt het beter’