«De muziek van de Indische identiteit.» – Ria Warmerdam

VoorplatRoepdervertenOver ‘Roep der verten’ van Lutgard Mutsaers voor NBD/Biblion, 18 december 2014:
Krontjong is de populaire muziek uit Nederlands-Indië, geïnspireerd op de muziekstijl die de migranten uit Portugal ooit naar Java meenamen. Ajoen ajoen, Nina bobo en Terang Bulan zijn maar enkele van de krontjongklassiekers die de repatrianten uit Indonesië op hun beurt meenamen naar Nederland nadat Soekarno het land onafhankelijk had verklaard. Hier werd het de muziek van de nostalgie, heimwee en de Indische identiteit. In dit boek wordt krontjong in al zijn facetten behandeld: muzikaal, historisch en sociaal, tot en met de revival in Nederland van de afgelopen jaren. Mooie voorbeelden van vroeger en nu zijn te horen op de goedgevulde, bijgevoegde cd. Daarbij opgepoetste historische opnamen en het lied Tessa van Ernst Jansz (Doe Maar). De auteur Lutgard Mutsaers (1953) is musicologe en schreef eerder onder andere ‘Haring & Hawaii’ (1992). Zij staat garant voor een hoge informatiedichtheid in toegankelijke taal. Stijlvol vormgegeven en rijk geïllustreerd (in zwart-wit).
Meer over ‘Roep der verten’

Lutgard Mutsaers – Roep der Verten. Krontjong van roots naar revival (1)

LUTGARD MUTSAERS
Roep der Verten
Krontjong van roots naar revival

Muziekgeschiedenis + cd
Gebonden, 22 x 22 cm, geïllustreerd, ca. 288 blz. ca. € 29,50
ISBN 978-90-6265-829-9
Verwacht zomer 2014

Krontjong is de overgeërfde heimwee- en/of fernwehmuziek van de huidige nazaten van repatrianten uit Indonesië na de Onafhankelijkheid. Velen zagen Nederland indertijd voor het eerst. De muziek van Nederland bood geen troost. De muziek van Indië wel. Als diasporamuziek heeft krontjong zijn emotionele impact en culturele waarde behouden.
Krontjong is een lange weg gegaan, van lokaal bekende volksmuziek in Nederlands-Indië tot klinkend uithangbord van de Indische identiteit in postkoloniaal Nederland. Ooit kwam de muziek met Indiaas-Maleise ex-slaven uit voormalig Portugees Malakka mee naar Batavia, bolwerk van de VOC. Veel later dook krontjong op als stadse straat- en huismuziek van Indo-Europeanen. Als lower class Indomuziek.
De gouden periode van krontjong als crossoverfenomeen op de grens van tempo doeloe en de moderne tijd lag tussen 1891 en 1911.
Tussen de twee Wereldoorlogen maakten platen, radio en geluidsfilm van krontjong in Indië de actuele populaire muziek van de Maleistalige meerderheid. In Nederland werd toen al een retrovorm van krontjong live gepresenteerd op nostalgische Indische Avonden. Daar bestond het publiek uit Nederlandstalige verlofgangers en gerepatrieerden.

Roep der Verten gaat over geschiedenis, beeldvorming en betekenis van krontjong achter de noten. Over de recente revivalbeweging die krontjong opnieuw uitvond als Indomuziek beyond class. Uit de bronnen komt een grotendeels onbekend verhaal naar voren, met verrassende hoofdrolspelers. Roep der Verten is voor iedereen die wil weten waarom krontjong een wezenlijk deel is van de Nederlandse cultuurgeschiedenis.

Lutgard Mutsaers is de auteur van o.a. Rockin’ Ramona (1989) en Haring & Hawaii (1992), de standaardwerken over respectievelijk indorock en Indische hawaiian in Nederland.

Bij het boek (in de reeks gebonden muziekboeken van In de Knipscheer op het formaat 22,6 x 22,6 cm) hoort traditiegetrouw een unieke cd met
naast veel authentieke opnamen uit de periode 1906-1958 ook recent opgenomen nummers als ‘Asli’ door Julya Lo’ko en Erwin van Ligten, ‘Krontjong é’ door Rudy de Queljoe en Kaz Lux (Brainbox) en ‘Air Laut’ in een remake van het Indisch Muzikanten Collectief.

Meer over ‘Roep der verten’