Tag: novelle

«De tekst is belangwekkend omdat er zo weinig over de Tula-opstand is geschreven. Vooral de psychologische nuances in het slaaf/meester-verhaal worden getoond.» – Michiel van Kempen

VoorplatSlaaf75Over ‘Slaaf en meester – Katibu di shon’ van Carel de Haseth voor NBD/Biblion, 04-09-2013:
Op 17 augustus 1795 vond op Curaçao een grote slavenopstand plaats onder leiding van de inmiddels legendarische Tula en Karpata. In die tijd speelt deze korte roman, die wordt verteld vanaf het moment dat de slaaf Louis wacht op zijn berechting in het fort in Willemstad. Hij en zijn meester Wilmoe vertellen om beurten hun versie van de gebeurtenissen. Zij zijn exact even oud, hebben hun jeugd samen doorgebracht en hebben beiden gedongen naar de gunsten van de mooie Anita. Wilmoe wint dankzij zijn overwicht als meester, maar verkracht het meisje toch. De tekst is belangwekkend omdat er zo weinig over de Tula-opstand is geschreven. Vooral de psychologische nuances in het slaaf/meester-verhaal worden getoond: zowel slaaf als meester kennen goede en slechte trekken. Beiden kennen woede, onredelijkheid en trots. Uiteindelijk biedt de meester, bewogen door het lot van de slaaf die hij zelf zo gruwelijk behandelde, hem een mes om zelfmoord te plegen en zo de galg te ontlopen. De meester blijft in wroeging achter, moederziel alleen, want zijn vrouw Anita en kind sterven. In deze herdruk is nu ook (op de linkerbladzijden) de tekst in het Papiaments opgenomen.

Meer over Katibu di shon

«Dit alles is in prachtige taal beschreven. Zowel historisch als verhalend is het een boek dat diepe indruk maakt.» – Dettie H. Hengeveld

VoorplatSlaaf75Over ‘Slaaf en meester / Katibu di Shon’ van Carel de Haseth op Leestafel, 19 juli 2013:
De mannen zijn samen opgegroeid, zij speelden samen en zagen het verschil in huidskleur niet totdat hun omgeving steeds meer om onderlinge afstand vroeg. Op gegeven moment staan ze zelfs recht tegenover elkaar in plaats van naast elkaar. De verbindende factor tussen beide mannen is slavin Anita, waar ze beiden een enorme liefde voor hebben opgevat. De confrontatie kan niet uitblijven. Anita kiest voor de slaaf, Louis, maar ze houdt in feite van beide mannen. (…) En nu zit Louis gevangen, vanwege zijn deelname aan de opstand, en zal de volgende dag terecht gesteld worden. Wilmoe gaat naar hem toe en wat volgt is het schrijnende en ontroerende gesprek tussen beide mannen die uiteindelijk de weg naar elkaar weer weten te vinden. Het is een verhaal dat je bijblijft.

Lees hier de recensie

Meer over Slaaf en Meester / Katibu di Shon

«Eigenlijk is een novelle te kort voor dit onderwerp.» – Gerard Zeegers

Over ‘Als in gangen en stegen’ van Glenn Pennock voor NBD Biblion, 4 juli 2013:
Joe is een gitarist die goed is in het doorprikken van ‘memen’, waanbeelden waarin mensen zich verliezen. Zelf raakte Joe ook verward in een hallucinatie. In een resort op Bali volgt hij een meditatiecursus van meester RinChen. Daar wordt hij op slag verliefd op Rachel, een vrouw die voor hem lijkt te zijn gemaakt. Maar dan wordt het ingewikkeld. De meester vertelt hem dat hij de hele tijd alleen was. Was Rachel een hallucinatie? En leeft Joe zelf nog wel? Hij komt terecht in ‘de bibliotheek’, een spirituele plek ergens tussen leven en hiernamaals. Daarin kan een persoon sleutelmomenten uit zijn leven herbeleven.

Meer over Glenn Pennock

Verzoening met het slavernijverleden


Over ‘Slaaf en meester / Katibu di Shon’ van Carel de Haseth op Nieuwsuur, 27 juni 2013:
Nieuwsuur spreekt zowel mezzosopraan Tania Kross als auteur De Haseth over de totstandkoming van dit bijzondere project. De opera gaat op 1 juli in première in Amsterdam. Het is een van de evenementen die zijn georganiseerd rond de herdenking van de afschaffing van de slavernij. Op 1 juli 1863, 150 jaar geleden, schafte Nederland de slavernij in de koloniën. Zo’n 35.000 slaven in Suriname en zo’n 12.000 op de Antillen verkregen, aangekondigd door kanonschoten vanaf Fort Zeelandia in Paramaribo, hun vrijheid. De slavenhouders ontvingen een compensatie voor elke vrijgestelde slaaf. Die moesten nog wel tien jaar op de plantages blijven werken, maar dan tegen een kleine vergoeding.

VoorplatSlaaf75

Lees hier de aankondiging van het onderwerp op de site van Nieuwsuur

Meer over Slaaf en Meester en de opera Katibu di Shon

«Els Langenfeld maakt iets van dat gemis goed met Porto Marie.» – John Jansen van Galen

Over ‘Porto Marie. 1738- 1795- 1888’ van Els Langenfeld in Het Parool, 20 juni 2013:
Slavernij is een schaars thema in de Nederlandse literatuur, een klassieke roman als ‘De negerhut van Oom Tom’ kent ons taalgebied niet. Els Langenfeld maakt iets van dat gemis goed met ‘Porto Marie’, geen roman, maar een bundeling van drie novellen die zich afspelen in respectievelijk 1738, 1795 en 1888. Het tweede deel is met 150 pagina’s bijna een roman op zich en gaat over de legendarische opstand van Curaçaose slaven onder leiding van Tula. Scherp brengt Langenfeld de dilemma’s van de opstandelingen in beeld. Haar vertelling heeft een sterk plot. (…) De derde novelle geeft een levendig beeld van het armzalige leven op het eiland een kwart eeuw na de afschaffing van de slavernij, toen het er voor hen niet beter op werd.

Lees hier de recensie

Meer over Porto Marie

«Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. De aandachtige lezer wordt ten volle beloond.» – Ezra de Haan

Over ‘Als in gangen en stegen’ van Glenn Pennock op Literatuurplein, 4 juni 2013:
De moderne media hadden vrijwel iedereen ervan doordrongen dat traagheid saai was. Vaart moest er komen, dus ook in de literatuur. Glenn Pennock heeft dit goed begrepen. In plaats van een dikke roman te schrijven, koos hij liever voor drie novellen. Daarvan zijn er nu twee verschenen. Ieder boek bevat op de flaptekst een TAG waardoor je de soundtrack van het verhaal kunt beluisteren tijdens het lezen ervan. (…) Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. Zo slaat de titel van het boek Als in gangen en stegen op het je eigen gang gaan of de gangen die je verkiest in het leven. Weer duiken we de geestelijke achtbaan in die Glenn Pennock voor ons heeft uitgedacht. Stap voor stap maakt hij ons duidelijk hoe dun de grens tussen waan en werkelijkheid is. (…) Het interessante aan de ideeën van Pennock in deze novelle is dat ze fantastisch overkomen en tegelijkertijd op zeer wetenschappelijk bewijsmateriaal leunen. De verdieping in deze novelle vraagt om aandachtig lezen, maar daarvoor wordt de lezer dan ook ten volle beloond. Het zal een aardige krachttoer voor Glenn Pennock worden in deel drie dit denkniveau te handhaven.

Lees hier de recensie

Meer over Glenn Pennock

Luister hier naar de soundtrack van ‘Als in gangen en stegen’

Luister hier naar de muziek van o.a. Joe/Glenn in ‘Als gitaren schreeuwen’

Opera ‘Katibu di shon’ gaat op 1 juli 2013 in première

De opera ‘Katibu di Shon’ is gebaseerd op de novelle ‘Slaaf en Meester’, een ‘histoire parfumée’, van Carel de Haseth. De opera vertelt het verhaal van slaveneigenaar Wilmu en slaaf Luis, twee jongens die samen opgroeiden en hun grote liefde voor slavin Anita. Deze driehoeksverhouding mondt uit in een confrontatie tussen de twee jongens, tussen de slaaf en meester. Anita houdt van beide mannen, maar kiest uiteindelijk voor een liefdesrelatie met Luis. De mannen komen lijnrecht tegenover elkaar te staan. Anita is de katalysator in dit conflict, liefde kent geen kleur. Deze strijd van macht en onmacht; van verstoorde menselijke relaties, wordt uitvergroot in de “Grote Slavenopstand” van 17 augustus 1795 op Curaçao. Het verzet van slaaf Luis en Anita wordt parallel verteld in het aanzwellende roep om vrijheid. De opstand wordt neergeslagen. Luis wordt ter dood veroordeeld en gevangen gezet in het Fort Amsterdam. In een dramatische ontknoping komen de mannen nog tijdig tot elkaar als mens.

Mezzosopraan Tania Kross werkte al jaren aan de voorbereidingen om het verhaal ‘Slaaf en Meester’ te nemen als basis voor de eerste opera in het Papiaments. Bovendien deelt zij een opmerkelijke geschiedenis met Carel de Haseth, de schrijver en tevens librettist van ‘Katibu di Shon’. Hun beide voorouders komen van dezelfde plantage. De voorouders van Tania als slaaf en die van Carel als meester. Het werk van componist Randal Corsen wortelt diep in de Curaçaose traditie. De schoonheid van de Antilliaanse muziek in combinatie met alle facetten die aan bod komen bij een opera maakt ‘Katibu di Shon’ een indringende voorstelling van deze dramatische gebeurtenis uit onze gezamenlijke geschiedenis.

Dirigent Ed Spanjaard. Regisseur Monique Wagemakers. Set Design John Otto. Art Design Jolanta Pawlak. Light Designer Uri Rapaport. M.m.v. Tania Kross, Peter Brathwaite en Jeroen de Vaal. M.m.v het Matangi Quartet. M.m.v. Stichting Nationaal Opera en Concert Koor.

Meer over Slaaf en Meester

Meer over de opera

Hier kaarten bestellen

Als in gangen en stegen van Glenn Pennock gepresenteerd.

Op 27 april 2013 werd in Haarlem Als in gangen en stegen gepresenteerd, de nieuwe novelle van Glenn Pennock. Bij die gelegenheid werd onderstaande clip vertoond. Op het omslag van het boek staat een QR-code afgebeeld. Met deze tag kunt u behalve de muziek beluisteren van de hoofdpersoon Joe op zijn Wulff-Gun-Telecaster ook onderstaand filmpje bekijken op uw smartphone of tablet. Deze novelle, voor een belangrijk deel spelend op Bali, van Glenn Pennock vormt in een web van flashbacks, een parafrase op de spirituele roman. Het verhaal van Joe in Als in gangen en stegen gaat door in Als gitaren schreeuwen.

Kijk hier de video

Meer over deze novelles van Glenn Pennock

«Dat Tjeerd Ybeles Smit schrijven kan, bewijst hij met deze novelle zonder meer.» – Allard Gunnink

Over ‘Sterven doe je zo’ van Tjeerd Ybeles Smit in Nederlands Dagblad, 29 maart 2013:
Zo is het is prachtig hoe Smit woorden geeft aan de liefdevolle relatie tussen Stein en zijn vriendin. De twee weten het al zevenentwintig jaar met elkaar te rooien in een piepkleine woning achter de Amsterdamse Albert Cuypmarkt. De omschrijving van het huisje resulteert in fraaie zinnen: ‘In de gang die de woonkamer met de keuken verbindt, kun je elkaar passeren, als je van elkaar houdt.’
Hoe moet je sterven? Of die vraag een bevredigend antwoord krijgt in Sterven doe je zo hangt misschien af van het levensbeschouwelijk perspectief van de lezer. Veelzeggend zijn het denkbeeldige koor en dito solist die door Tjeerd Ybeles Smit worden opgeroepen. De solist vervult hierbij de rol van de stervende, een gegeven dat in ieder geval iets duidelijk maakt over de aard van het sterven: het is een eenzame exercitie.

Lees hierhier de recensie

Meer over dit literaire debuut

«Het is een goedgeschreven boek, vlot en vol onverwachte metaforen.» – Margriet Cobben

Over ‘Sterven doe je zo’ van Tjeerd Ybeles Smit op The Post.Online, 22 februari 2013:
Het verhaal volgt de loop van een nacht, waarin de vijfenzestigjarige Stein niet kan slapen. Hij deelt al zevenentwintig jaar een tweekamerwoning met zijn jongere vriendin Nicolette, die deze nacht deels wakend, deels slapend, aanwezig is. Tussen de ruzie met de buurvrouw over een verplaatste fiets, telefoongesprekken met zijn uitgever die zojuist gearresteerd is in Doerkhamm (ergens bij Bahrein) en terugblikken naar zijn jeugd, houdt hij een betoog over de plaats van het geloof in zijn leven. En hoewel hij zegt het al lang achter zich te hebben gelaten, heeft hij het toch over het gereformeerde geloof, dat uitgaat van 33.000 beschikbare plaatsen in de hemel en predestinatie.

Meer over Sterven doe je zo