Tag: novelle

«De sfeerschetsen van de streek en de steden zijn goed gelukt, juist omdat Theo Ruyter een bijna naïef toeristisch beeld oproept, gezien door de ogen van de kinderen.» – Jos Damen

Over ‘Retourtje Afrika’ van Theo Ruyter voor NBD Biblion, 16-01-2013:
Ruyter kent Afrika goed, hij schreef decennia geleden al over ontwikkelingswerk en persbureaus in de Derde Wereld. (…) Deze novelle beschrijft een reis die een combinatie is van een vakantietrip en een verwerkingsreis. Het verhaal speelt zich af in Tanzania in 2009. De hoofdfiguur bereist met zijn zoon en dochter grote delen van het land, zoals Arusha National Park, Dar es Salaam, Zanzibar, Pemba en de Kilimanjaro. Over de reis hangt de schaduw van ‘het ongeluk’, meer dan tien jaar geleden, ook in Oost-Afrika.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Retourtje Afrika’

«De ‘sentimental journey’ blijft meestal als een fata morgana aan de horizon hangen.» – Roeland Sprey

Over ‘Retourtje Afrika’ van Theo Ruyter in Leeuwarder Courant, 14 december 2012:
Op vakantie gaan met pubers is meestal geen onverdeeld genoegen. Dat ondervindt ook [de hoofdpersoon], een oud-ontwikkelingswerker, als hij met zijn kinderen Sanne en Thijs een reis maakt naar Tanzania, het land waar hij ooit werkzaam was. (…) De ‘sentimental journey’ die hij had hopen te maken (het weerzien met oude bekenden en het bezoeken van vertrouwde plekken) blijft meestal als een fata morgana aan de horizon hangen. En steeds zijn er weer de wederzijdse irritaties en confrontaties tussen de vader en zijn kroost.

Meer over ‘Retourtje Afrika’

«Een literair verhaal met een dubbele bodem en verschillende lagen.» – Bart Boele

Over ‘Retourtje Afrika’ van Theo Ruyter in IJmuider Courant, 7 december 2012:
Humor en zelfspot van de schrijver/verteller doen hun werk. Theo Ruyter schetst het beeld van de reis die een vader met zijn kinderen wil maken door het land waar hij van houdt, waarbij alles misgaat wat er mis kan gaan. (…) De novelle is geen een-op-een reisverslag geworden, maar een literair verhaal met een dubbele bodem en verschillende lagen. Feit is dat de kinderen de reis beter overleven dan de ik-figuur die als vader vertelt. (…) Ruyter weet dat alles op een vermakelijke manier te vertellen in Retourtje Afrika. Het resultaat telt en dat mag er zijn.

Lees hier het interview

Meer over ‘Retourtje Afrika’

«De ondoordringbaarheid van Afrika is het thema van Theo Ruyter.» – Fleur Jurgens

Over ‘Retourtje Afrika’ van Theo Ruyter op Dagelijksestandaard.nl, 11 december 2012:
Schrijver-journalist Theo Ruyter is vergroeid met Afrika. Jarenlang verzette hij zich tegen de misplaatste filantropie die het continent teistert. Moe gestreden schreef hij een novelle. (…) Je zou de ondoordringbaarheid van Afrika wel het thema in het werk van Theo Ruyter kunnen noemen. Zo vormt het ook weer de rode draad in zijn onlangs verschenen novelle ‘Retourtje Afrika’, over de reis van een vader en zijn twee jongvolwassen kinderen door Tanzania.

Lees hier het hele artikel

Meer over deze novelle

«Tjeerd Ybeles Smit heeft een glimlach op mijn gezicht getoverd.» – Eric C. de Brabander

Over ‘Sterven doe je zo’ van Tjeerd Ybeles Smit in Antilliaans Dagblad, 1 december 2012:
Wanneer je vrouw een kind krijgt, schrijft Ybeles Smit, ga je als echtgenoot met haar mee naar zwangerschapgymnastiek om te leren persen, maar er is nergens een school waar je leert solidair te zijn met de stervenden… That was it. Tjeerd Ybeles Smit had definitief mijn attentie. Met onderkoelde geestigheid wandelt Ybeles Smit matter of factly met zijn lezer aan de hand langs de afgebrokkelde perceptie van geloof, dood, het falen van de moderne geneeskunde, en levenskunst. (…) Zoveel kernvragen komen er op je af, met zoveel eenvoudige antwoorden: Natuurlijk bestaat God want de mens heeft hem geschapen.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Sterven die je zo’

«De novelle explodeert in een onverwacht en krachtig einde.» – Eric C. de Brabander

Over ‘De Tranen van de Zeegans’ van Inge Nicole in Antilliaans Dagblad, 1 december 2012:Het verhaal speelt zich af in het Nederland van de tweede helft van de 19de eeuw. Al lezende waan je jezelf in die tijd. Dat vind ik knap, dat de schrijver haar historische kennis om heeft weten te zetten en ingebakken heeft in haar hoofdpersonen, die dan ook volkomen natuurlijk, tastbaar en negentiende-eeuws overkomen. De taal zo vloeiend en poëtisch. Het hele verhaal gaf me het gevoel dat het voor een film geschreven was. Een filmscriptschrijver zou, lijkt me, de geuren, de kleuren en de sferen die Inge Nicole met haar secuur gekozen woorden weet op te roepen gemakkelijk op het witte doek kunnen vertalen en uitbeelden.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De Tranen van de Zeegans’

«‘Retourtje Afrika’ is een novelle met inhoud. Theo Ruyters kennis van en liefde voor Tanzania spat van iedere pagina af.» – Ezra de Haan

Over ‘Retourtje Afrika’ van Theo Ruyter op Literatuurplein.nl, 27 november 2012:
Met de novelle ‘Retourtje Afrika’ verlaat Theo Ruyter even het politieke podium en kiest hij voor de literaire verwerking van zijn ervaringen met ontwikkelingshulp in Afrika. Het is het verhaal van een vader die nog één keer het land wil zien dat hij diep in zijn hart heeft bewaard als zijn tweede vaderland. Voor hem is het vanzelfsprekend dat hij zijn kinderen laat delen in die ervaring. Uit ieder beschrijving blijkt dat Theo Ruyter Tanzania kent als zijn broekszak. Elke ervaring van de vader met zijn pubers wordt treffend beschreven. Voor iedereen die ooit door Afrika reisde, is bijvoorbeeld de busrit die ze maken herkenbaar en hilarisch.

Lees hier de recensie

Meer over dit boek

«Er is een groot nieuw schrijver opgestaan.» – Peter de Rijk

Over ‘Sterven doe je zo’ van Tjeerd Ybeles Smit in Literat-uur (Radio AmsterdamFM), 19 november 2012:
Je kunt hem vergelijken met een Willem Elsschot bijvoorbeeld. Ik denk meteen aan een boek als ‘Lijmen/Het been’.

Luister hier naar de uitzending.

Meer over ‘Sterven doe je zo’

«Je leest het verhaal met een glimlach want met relativerende ironie beschreven.» – Hans Beerends

Over ‘Retourtje Afrika’ van Theo Ruyter op Ravage Digitaal, 18 november 2012:
De teruggekeerde ontwikkelingswerker wil niet gezien worden als een toerist maar als iemand die Afrika goed kent en daar jaren gewoond heeft. Bijna een door gezomerde Afrikaan dus die toevallig een beetje wit is, maar er is geen Afrikaan die daarin meegaat. Voor hen is hij gewoon een onbekende Europeaan waar aan verdiend kan worden. (…) Eigenlijk is ‘Retourtje Afrika’ een droevig boek vol nostalgische dromen, niet ingevulde idealen en teleurstellingen. Tegelijkertijd lees je het verhaal met een glimlach omdat alle tegenvallers met een relativerende ironie worden beschreven.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Retourtje Afrika’
Theo Ruyter, Retourtje Afrika, Nederlandse literatuur, novelle, Afrika, Kilimanjaro, ontwikkelingswerk,

«Dit literaire debuut is professioneel geschreven.» – Mr. J.J. Groen

Over ‘Sterven doe je zo’ van Tjeerd Ybeles Smit door NBD Biblion, 7 november 2012:
Dit literaire debuut vertelt over een man, Stein, die niet kan afrekenen met zijn door losbandigheid, hippiedom en jacht op vrijheid vaarwel gezegde streng gereformeerde jeugd. Hij weet dat zijn leven een grote reactie daarop is, en hij eindigt zijn vertelling in essentie met de onbeantwoordbare vraag af God wel of niet bestaat. Het taalgebruik is helder.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Sterven doe je zo’