Over Uitgeverij In de Knipscheer in Persbericht Gemeente Haarlem, 1 oktober 2017:
De Haarlemse uitgever Franc Knipscheer (70) is benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Via zijn Haarlemse uitgeverij In de Knipscheer heeft Franc Knipscheer zich in sterke mate ingezet voor de verspreiding van de Nederlands-Caraïbische literatuur. Burgemeester Jos Wienen reikt hem op zondag 1 oktober de bijbehorende versierselen uit. De literatuur van Suriname, Curaçao, Aruba en Bonaire zou er compleet anders hebben uitgezien zonder de inzet van Franc Knipscheer. Reeds in de jaren ’70 gaf hij werken uit van Astrid Roemer, die vorig jaar nog werd onderscheiden met de P.C. Hooftprijs en van Edgar Cairo. Sindsdien lanceerde hij titels van tal van andere inmiddels niet meer weg te denken vertegenwoordigers van de Nederlands-Caraïbische literatuur. Voorbeelden zijn Boeli van Leeuwen, Albert Helman, Shrinivási, Michaël Slory, Elis Juliana en Nydia Ecury. Uitgeverij In de Knipscheer onderscheidt zich ook met werken van schrijvers die graag het literaire experiment zoeken en niet onderhevig zijn aan de mode van de dag. Met een passie voor het onaangepaste, het opstandige en het niet-voorspelbare. Ook op deze wijze heeft Franc Knipscheer in belangrijke mate bijgedragen aan de verrijking van de Nederlandstalige literatuur. Uitgeverij In de Knipscheer viert dit jaar haar veertigjarig bestaan.
Zie persbericht Gemeente Haarlem
Klik hier voor bericht Haarlems Dagblad
Klik hier voor Facebookreacties
Lees hier, hier en hier meer over 40 jaar Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Nydia Ecury
«Volmaakte eenvoudige poëzie, waarom is die zo zeldzaam?» – Levity Peters
Over ‘Een droom die ik heb’ van Nydia Ecury op MeanderMagazine, 18 februari 2014:
Het wonderlijkste van de poëzie van Nydia Ecury is dat je haar kunt blijven lezen; ze bevat blijkbaar dat mysterieuze aspect dat je keer op keer tot je wilt nemen, ook al ken je de gedichten van buiten. Het is, om Nijhoff te parafraseren, alsof je meer leest dan er staat. (…) Zulke volmaakte, eenvoudige poëzie, in die volgorde: volmaakte eenvoudige poëzie, waarom is die zo zeldzaam? Omdat zulke poëzie niet gemaakt wordt, maar geboren. Nydia Ecury had haar hart op de tong, en de taal leefde in haar hart; anders kan ik het levende van haar gedichten niet verklaren. Behalve met nog iets: Liefde. Wat mij het meeste raakt is de warmte waarmee elk gedicht geladen is. Ook het verdrietigste. Het zijn de gedichten van een vrouw die sterk genoeg was om haar zwakheid te kunnen blootgeven; dat gaat verder dan aanvaarden.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een droom die ik heb’
«Een strenge en imponerende keuze.» – Wim Rutgers
Over ‘Een droom die ik heb’ van Nydia Ecury in Antilliaans Dagblad, 4 januari 2014:
Een leven en streven tegen middelmatigheid, compromisloos en vol idealisme, maar tegelijkertijd in het besef dat het onbereikbaar is als een ‘droom die ik heb’. Zo blijkt de titel van deze publicatie bijzonder goed gekozen. (…) Vanaf het eerste ooit geschreven gedicht ‘Sekura’ van 1957 kenmerkt de poëzie van Nydia Ecury zich door ironische speelsheid maar vooral ernst, door blijdschap maar ook en vooral teleurstelling én verdriet, door idealisme én mislukking, door menselijke relaties in het algemeen, maar ook het persoonlijke familieverleden én de verre historie van slavernij, zoals in ‘Het bezoek’ met zijn slotverzen: “het bloed dat een zusterschap terugeiste / die aanving / in het ruim van een slavenschip / heel lang geleden…”
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een droom die ik heb’
«Zeer de moeite waard.» – C.H. Gajadin
Over ‘Een droom die ik heb’ van Nydia Ecury voor NBD/Biblion, 17 december 2013:
Voor deze tweetalige bloemlezing werd een selectie gemaakt uit zes bundels geschreven in het Papiaments van de Antilliaanse toneelregisseur, cabaretier en dichteres (1926-2012). … Het ritme van het tropische eiland, een zekere gelatenheid, de hitte, het grote verlangen vormen de onderstroom in Nydia Ecury’s fraaie gedichten.
Lees hier de recensie
Meer over Nydia Ecury
«Vol melancholie maar geen moment larmoyant.» – Ezra de Haan
Over ‘Een droom die ik heb’ van Nydia Ecury op Literatuurplein, 9 december 2013:
‘Herinnering’ was Ecurys lievelingsgedicht en dat verbaast mij niet. Het parlando tovert je een beeld voor dat lang op het netvlies blijft hangen. En voor wie het eiland kent zijn het in woorden gevangen herinneringen. (…) Interessant aan sommige gedichten is het zogenaamde gebruik van serial verbs, werkwoordsequenties, zoals in de gedichten ‘Een droom die ik heb’ en ‘Mijn liefde, een lint in de wind’. In het eerste gedicht tellen we zeventien werkwoorden in serie achter elkaar, in het tweede acht… Nydia Ecury had lessen in Papiaments van de grote dichter Pierre Lauffer gekregen en gezien de kwaliteit en originaliteit van de gedichten wist ze goed met die kennis om te gaan.
Lees hier de recensie
Meer over Nydia Ecury
Blog Laurens Jz. Coster kiest gedicht van Nydia Ecury.
UITVERKOCHT: Antilliaanse en Surinaamse boekpresentatie 13 oktober 2013 in Theater van ’t Woord (OBA)
Foto Wim Stad
Onder de titel ‘Een droom die ik heb’ organiseert Uitgeverij In de Knipscheer een gevarieerd Caribisch programma met schrijvers uit of over de Antillen. Eric de Brabander komt over uit Curaçao en presenteert zijn derde roman De supermarkt van Vieira. Van Nydia Ecury, geboren op Aruba in 1926 en in 2012 overleden op Curaçao, verschijnt haar eerste nog door haarzelf samengestelde Nederlandstalige gedichtenbundel Een droom die ik heb. Over het 19de eeuwse Suriname publiceert Janny de Heer haar grote historische roman Gentleman in slavernij. Karin Lachmising komt speciaal uit Suriname voor de lancering van haar debuut, de gedichtenbundel Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt. Rogeria Burgers houdt haar documentaire cd Aan de waterkant ten doop met een bijzonder interview met de grote Surinaamse dichter Michael Slory. Dit alles wordt muzikaal omlijst door de groep FTTP (Flower to the People) van de (van Surinaamse komaf zijnde) gitarist/componist Frank Ong-Alok. Van hem verschijnt dan, als speciale afsluiting van de kinderboekenweek, Bloemies een prentenboek met cd met liesjes en verhalen ‘voor kinderen van ‘0 tot 100’ (waaraan o.a. ook meewerken Gerda Havertong, Ronald Snijders en Hakim).
Zondag 13 oktober, 15.00 uur, OBA, Theater van ’t Woord: Een droom die ik heb
Presentatie Franc Knipscheer, interviews Peter de Rijk.
Reserveren kan uitsluitend door overmaking van € 5,00 op ING bank 3647173 t.n.v. Uitgeverij In de Knipscheer o.v.v. uw e-mailadres.
Locatie en bereikbaarheid OBA
Nydia Ecury – Een droom die ik heb. Gedichten
Nydia Ecury
Een droom die ik heb. Gedichten
Curaçao / Aruba
Tweetalig Nederlands-Papiaments (Un soño ku mi tin)
Voorwoord: Sidney Joubert
Genaaid gebrocheerd, 112 blz. € 18,50
2013
ISBN 978-906265-842-8
Nydia Ecury (1926-2012) werd op Aruba geboren uit ouders van Arubaanse en Curaçaose komaf. Op haar dertigste is zij op Curaçao gaan wonen, alwaar zij in 2012 overleed. Aanvankelijk was zij actief in het onderwijs als leraar Engels en Papiaments en werkzaam bij het Departement van Onderwijs. Nydia Ecury maakte naam aan het toneel als mede-oprichtster van de toneelgroep Thalia, als actrice en regisseuse en vooral als cabaretière met haar ‘one woman show’ Luna di papel (papieren maan).
Als dichter debuteerde zij tamelijk laat, in 1972. Zij publiceerde in het Papiaments. Alleen haar vierde bundel kwam tweetalig uit in het Papiaments en het Engels. Alle bundels verschenen, zoals te doen gebruikelijk op de Antillen, in eigen beheer. Haar zesde en laatste bundel dateert van 2003.
Kort daarna heeft Nydia Ecury voor Een droom die ik heb, haar eerste bundel in het Nederlands, geput uit het werk uit al haar eerder verschenen Papiamentstalige bundels. Ze beschouwt de hier bijeengebrachte 23 gedichten zelf als Nederlandse originelen, als equivalenten van de Papiamentse versies, die om die reden ook in deze bundel zijn afgedrukt. Incidenteel zijn van haar ook enkele andere gedichten in Nederlandse vertaling in bloemlezingen verschenen. Deze zijn evenwel niet opgenomen in Een droom die ik heb.
…
Dit is een droom die ik heb.
Tot nu toe: niet gelukt.
Maar ik ben een eigenzinnige vrouw
en het is niet voor niets
dat mijn vader mij leerde
wat een ruggengraat is.…
«Sober en tegelijk krachtig is het taalgebruik.» – C.H. Gajadin
Over ‘Na final di kaminda’ van Pierre Lauffer voor NBD Biblion, 10-01-2013:
Deze gedichten gaan over het verlangen naar wat is geweest (…).. In de stilte van de velden hoort de dichter de hoorns zijn afscheid blazen. Indrukwekkende gedichten in een fraai verzorgde uitgave.
Lees hier de recensie
Meer over Pierre Lauffer
Pierre Lauffer – Na final di kaminda / Op het einde van de rit
PIERRE LAUFFER
Na final di kaminda [Aan het einde van de rit]
Poëzie, Curaçao
Gebonden, 68 blz., € 15,00
Imprint: Fundashon Pierre Lauffer
ISBN 978-99904-1-584-1
Ruim een jaar voor zijn dood in 1981 schreef de Curaçaose dichter Pierre Lauffer – over wie zojuist de prachtige biografie ‘Pierre Lauffer- Het bewogen leven van een bevlogen dichter’ door Bernadette Heiligers is verschenen – op 60-jarige leeftijd een laatste reeks van acht gedichten, waarin de dichter het einde voelt aankomen en hevig terugverlangt naar wat is geweest. Ze zijn nu door de ‘Fundashion Pierre Lauffer’ verzameld in één bundel in vijf talen: Papiaments, Nederlands, Engels, Spaans en Portugees, onder de titel Na final di kaminda (‘Aan het einde van de rit’). De vertalingen kwamen tot stand dankzij medewerking van Nydia Ecury, Paloma Herrewijn, Sidney Joubert, Walter Palm en August Willemsen.