Bij het overlijden van Helen Knopper op Ansiel, 11 december 2022:
(…) Eén van haar treffendste werken vind ik persoonlijk ‘Het onbesproken beeld’ uit 2018. (…) Naar aanleiding van haar ziekbed begin 2017 (…) geeft de schrijfster hierin een verslag van een rampzalige aanslag op haar lijf en leden: een gescheurde aorta gevolgd door pleuravocht’ en andere nare complicaties, inclusief drie operaties. Ze ligt twee maanden in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, waar ze een ingewikkeld parcours aflegt tussen de intensive care, hartbewaking, afdeling C4 en C6, revalidatieafdeling en weer terug naar de hartbewaking. Om de tijd door te komen draait ze de films af die in haar geest liggen opgeslagen. Over haar kat Ali B Bommel, over de parel die ze in een oester vindt en vervolgens weer kwijtraakt, over haar in 1945 in Duitsland omgekomen vader en een bezoek aan de Stasigevangenis in Berlijn. Als ze na dit veel te lange verblijf bij de ‘Engelen van het OLVG’ weer thuis is, is er weinig over van ‘de ironische rochelvis’. Maar ze weet er nog wel een aangrijpende zelfs ironische novelle over te schrijven. Niettegenstaande de droevige omstandigheden waarin de auteur terecht komt zal deze novelle de lezer regelmatig laten glimlachen. (…)
Bron
Meer over Helen Knopper bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Onze Lieve Vrouwe Gasthuis
«Een mooie, ironische novelle.» – Michaja Langelaan
Over ‘Het onbesproken beeld’ van Helen Knopper in Argus, 5 februari 2019:
(…) Helen Knopper (…) doet verslag van een rampzalige aanslag op haar lijf en leden: een gescheurde aorta gevolgd door ‘pleurvocht’ en andere nare complicaties, inclusief drie operaties. (…)Hoe kom je die weken in een toestand van toenemende zwakte door? Hoe bescherm je jezelf tegen diepe melancholie, angsten en onzekerheid? (…) Om de traagheid van de wandklok en de dreigende melancholie te slim af te zijn draait ze de films af die in haar geest liggen opgeslagen. Over haar kat Ali B Bommel, over de parel die ze in een oester vindt en vervolgens weer kwijtraakt, over haar in 1945 in Duitsland omgekomen vader en een bezoek aan de Stasigevangenis in Berlijn. Als ze na dit veel te lange verblijf bij de ‘Engelen van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis’ weer thuis is, is er weinig over van de ironische ‘rochelvis’. Maar ze weet er, waarschijnlijk uit lijfsbehoud, nog wel een mooie, ironische novelle over te schrijven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het onbesproken beeld’
Meer over Helen Knopper bij Uitgeverij In de Knipscheer
Helen Knopper – Het onbesproken beeld. Novelle
Helen Knopper
Het onbesproken beeld
novelle
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen,
136 blz., € 17,50
ISBN 978-90-6265-621-9
eerste druk november 2018
‘Het was zo erg, dat het niet gebeurd kan zijn. Dat zinnetje hield mij boven water in de eerste weken dat ik thuis was na ruim twee maanden gestrekt in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, waar ik drie zware operaties had ondergaan en de chirurg zei dat het kantje boord was geweest.’
Eenmaal thuis valt de kersverse beperktheid zwaar tegen. Moedeloosheid slaat toe als een vuistslag in een fluwelen kussen. De gedachte nooit meer over de Gooische Hei te zwerven, naar Texel te gaan of een hondje te hebben, valt bijna niet te verwerken. Het antwoord op het doodongelukkig zijn, is terug in de tijd te gaan en te dansen met haar broer in het St. Vitusgebouw te Bussum. Of nagenieten van de vele huisdieren in haar leven. Want er is geen keus. Zodra ze zich laat meevoeren door melancholie en droefheid is ze verloren… Dus dwingt ze zichzelf anders in het leven te staan. Met behulp van kleine wonderen die het leven naast grote rampen ook te bieden heeft. In Het onbesproken beeld gaat Helen Knopper in op hoe het ervoor was. En daarna, in haar nu tijdloos geworden bestaan.
In 2016 verraste Helen Knopper (1934) bijna twee decennia na haar vorige boek met haar twintigste titel Het loopt het ademt het leeft, een biografie van een vriendschap. De roman werd meteen genomineerd voor de Halewijnprijs 2016 en de Reinaerttrofee 2016. In 2018 verscheen van Helen Knopper opnieuw Een onfatsoenlijk afscheid (oorspronkelijke uitgave 1977), een psychologische roman over een vader-dochterrelatie en de zoektocht van de dochter naar wie haar vader was. Een ontroerende roman van onmiskenbaar literaire kwaliteit door de directe en sobere taal. Naar aanleiding van haar ziekbed begin 2017 schrijft ze in 2018 haar nieuwe roman Het onbesproken beeld. Momenteel legt ze de laatste hand aan een essayboek Het brandende huis, een pleitrede voor het behoud van een geestelijk gezond milieu als een noodzakelijk goed, dat al vóór haar ziekbed in de steigers stond.
Meer over Helen Knopper op deze site