«Gouts oeuvre is groot en veelzijdig. Zijn boeken kenmerken zich door eigenzinnigheid.» – Ezra de Haan

Over ‘Dunkel’ van Cor Gout op Elders Literair, 22 november 2024:

(…) Wie het oeuvre van Cor Gout in ogenschouw neemt, verbaast zich niet over het door hem gekozen citaat van Rilke uit Das Stundenbuch in Dunkel dat begint met de regels: ‘Du siehst, ich will viel. Vielleicht will ich alles.’ Gouts oeuvre is groot en veelzijdig. Van filosofisch of musicologisch tot jeugdboeken voor kinderen van iedere leeftijd. Gout is een meester in het ontlopen van genres of regels. Zijn boeken kenmerken zich door eigenzinnigheid. Speels kun je ze misschien het beste noemen. (…) Gout weigert populaire muziek als minder te kwalificeren dan het werk van hoge heren als Nietszche of Rimbaud. Hoog en laag komen juist bij hem samen, vormen een logisch geheel. (…) Dan start het verhaal in Parijs, niet zoals zo vaak in Den Haag, de stad waaraan Gout verknocht is. Ook valt het woord ‘Rosebud’, voor liefhebbers van het witte doek het laatste woord dat het hoofdpersonage in de film Citizen Kane uitsprak. Vervolgens legt Gout aan de niet-kenners uit waar ‘Rosebud’ op slaat. Dunkel gaat over zíjn Rosebud en het doolhof waarin hij verstrikt is geraakt. (…) De uitleg van de roman oogt als het verklappen van het einde van een film… maar de raadselachtigheid van de inhoud en de haast romantische verwoording ervan in woorden die poëtisch aandoen veroorzaken het tegendeel. Ook staat het taalgebruik haaks op de tekst die eraan voorafgaat. Gout is bereid meerdere taalregisters in deze roman te bespelen. (…) Die drang tot ontsnappen is Dunkel bekend. Hij begint te mijmeren en na eerst te zijn ingegaan op de roman van Modiano belandt de lezer plots in de songteksten van Jimmy Campbell waarvan de regels van een couplet uit een zin bestaan. Ze blijken inspirerend te zijn geweest voor de teksten die Dunkel is gaan schrijven. (…)

Lees hier de recensie
Meer over ‘Dunkel’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Fijne en leesbare schrijfstijl houdt lezer bij de les.» – Anna Husson

VoorplatWHAB-75Over ‘We hebben alles bij ons’ van Arjen van Meijgaard op Hebban, 31 januari 2018:
(…) ‘We hebben alles bij ons’ van Arjen van Meijgaard gaat over de zoektocht naar verdwenen jeugdherinneringen. De thematiek is sterk uitgewerkt en met name de ontheemding, de ontworteling en de zoektocht naar de identiteit van ik-figuur Victor maken diepe indruk op de lezer. Het deel van de roman waarin vader en zoon een reis maken, is een goed voorbeeld hoe schrijvers een moeilijke relatie tussen twee aan elkaar verbonden mensen op een bijzondere manier kunnen uitwerken. (…) De schrijfstijl van Van Meijgaard is eenvoudig, maar dat is passend bij het verhaal. De woorden op het papier spreken voor zichzelf en zijn op elkaar afgestemd. Eén van de positieve aspecten aan het verhaal is dat Van Meijgaard de lezer juist weet te boeien en te verassen door de eenvoudige stijl. Moeilijke woorden en lange uitweidingen zouden het verhaal niet beter maken. Soms zijn korte zinnen dus genoeg om rake observaties te maken en Van Meijgaard heeft de juiste keuze gemaakt om zijn schrijfstijl eenvoudig te houden. (…) De schrijfstijl en de thematiek van de roman lijken in vele opzichten op die van de Franse schrijver Patrick Modiano. (…) Mijn voorkeur ligt bij Van Meijgaard, die met een fijne en leesbare schrijfstijl de lezer bij de les houdt en zich focust op de innerlijke uitwerking van zijn personage. (…)
Lees hier de *****recensie
Meer over ‘We hebben alles bij ons’

«Een prettig leesbare ‘roadnovel’.» – L. Torn

VoorplatWHAB-75Over ‘We hebben alles bij ons’ van Arjen van Meijgaard voor NBD | Biblion, 24 december 2017:
(…) Victor, een aan dwanggedachten lijdende dertiger, helpt zijn vader Leo met diens verhuizing naar Portugal. In een gammel busje rijden ze met Leo’s spullen naar het zuiden. Eindelijk kan Victor zijn vader confronteren met een paar pijnlijke feiten. Waarom heeft Leo zijn vrouw en Victor verlaten en zo goed als niets meer van zich laten horen? Wat is er waar van Leo’s reputatie als vrouwenversierder? Trouwens, Victor zelf heeft, nadat hij zijn vader heeft afgeleverd, in Porto afgesproken met zijn jeugdliefde Valerie, voor wie hij zijn vriendin Marjolein wil verlaten. Een prettig leesbare ‘roadnovel’ waarin een zoon zijn vader en zichzelf alsnog leert kennen. Een tragikomisch dubbelportret van een vader en een zoon met een motto (van Patrick Modiano) dat de roman goed samenvat: verwacht van ánderen niet het antwoord op jóuw vragen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘We hebben alles bij ons’