«De echte Alfredo overleed voor de publicatie van ‘Woestijnzand’.» – Elodie Heloise

Alfredo75Over Alfredo uit Bitterzoet in ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise, 29 april 2020:
Olieverfschilderij van Arthur Oster. De man op het werk stond model voor ‘Alfredo’ in het korte verhaal ‘Bitterzoet’ uit mijn verhalenbundel ‘Woestijnzand’. De echte Alfredo overleed voor de publicatie en ik had veel met hem gesproken maar helaas nooit een foto van hem gemaakt. Arthur Oster echter had ‘Alfredo’ ook al ontdekt en zijn portret geschilderd. Dit schilderij kreeg ik van hem cadeau. Ik koester het aan mijn hart, net als mijn herinneringen aan Alfredo. Voor de liefhebber hieronder een fragment van het verhaal: “Alfredo masseert zijn stramme benen en kijkt de Penstraat in. Ze ligt er onschuldig bij deze ochtend. Zo ’s morgens, in de bedrijvigheid van het gewone leven, is de Penstraat bijna een straat als zovele. Hij weet wel beter. Vroeger ja, vroeger toen de boulevard langs de zee nog het pronkstuk van de stad was. Waar de erfgenamen van oude gegoede families een buitenhuis hadden. Waar advocaten, doktoren, rechters en rijke zakenlieden het glas met elkaar hieven op cocktailparty’s terwijl hun dames vanachter hun waaiers fluisterend de laatste nieuwtjes doornamen. In de Penstraat werd op zondagmiddag geflaneerd. De heren in een witlinnen pak, het hoofd bedekt met een panamahoed en aan hun arm hun vrouwen gekleed volgens de laatste mode, voor zover bekend, aangepast aan het tropenklimaat met kleurige parasols, handschoentjes en hoeden. Het was toch nog niet zo lang geleden dat hij als kleine jongen zo’n zondagsstoet voorbij zag trekken. In die tijd kon er gesproken worden van allure, stijl en beschaving… .”
Bron
Meer over ‘Woestijnzand’

«Liefdevol, onderhoudend, mooi, smaakvol.» – Ko van Geemert

VoorplatAvila-75Avila Beach Hotel in 5 korte verhalen’ van Eric de Brabander in Ñapa en op Caraïbisch Uitzicht, 8 februari 2020:
Ter afronding van het jaar waarin het 70-jarig bestaan werd gevierd en als opstap naar de komende 70 jaar werd een boekje (35 pagina’s) over de historie van Avila Beach Hotel uitgebracht. Wie met het idee kwam de geschiedenis te belichten door vijf voor het hotel belangrijke figuren (Simon Bolivar, Albert Kikkert, Pieter Hendrik Maal, Nic Møller, Boeli van Leeuwen) in de schijnwerpers te zetten, weet ik niet, maar het is een goed idee. Evenals de keuze voor de Curaçaose auteur Eric de Brabander als schrijver. In zijn gestaag uitbreidend oeuvre (vijf romans tot heden) heeft hij er blijk van gegeven over een opmerkelijke fantasie te beschikken en die verbeelding bovendien op een overtuigende wijze weet te verwoorden. (…) Soms denk je, waar haalt die De Brabander ’t toch allemaal vandaan? (…) Niet alleen is de verbeelding bij uitstek het privilege en de macht van de kunstenaar/fictieschrijver, maar ook vanwege de wijze woorden die schrijver Tim Krabbé ooit sprak: ‘Bederf nooit een mooi verhaal door te veel research’. (…) Bij de verkoop van het hotel aan de familie Vogels in 2015, bestond de vrees dat Avila het culturele, muzikale aspect zou gaan verliezen. (…) Maar het duurde niet lang voordat Wil, Katja en Robbin Vogels beseften dat het hotel dat ze gekocht hadden niet zomaar een hotel was en dat de historie en de centrale plaats die het hotel inneemt in de Curaçaose kunstwereld bewaard diende te blijven. (…) ‘Avila Beach Hotel in 5 korte verhalen’ is een liefdevol gemaakt boekje, onderhoudend geschreven door Eric de Brabander, mooi vormgegeven door Irving Schenker, smaakvol uitgegeven door In de Knipscheer.
Lees hier het artikel ‘De geschiedenis van Avila in vijf schetsen’
Meer over Avila Beach Hotel op deze site
Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Cornelis Zitman op deze site
Meer over Nic Møller op deze site