Tag: Pere Ubu

«Dat beschrijven doet hij op een fantastische wijze.» – Peter Bruyn

Over ‘Onvoltooidemuziek’ van Rob H. Bekker in Gonzo Circus, nr. 187, juli 2025:

(…) Geenszins een inleiding in de popmuziek, hoewel er in een kleine driehonderd bladzijden honderden muzikanten en groepen voorbij komen. Niettemin pakt Bekker er een paar uit die een heel hoofdstuk krijgen: David Thomas’ Pere Ubu, Captain Beefheart, Guided by Voices, Lou Reed en het Utrechtse Hedda Gabler. Daarnaast gaan ook ‘punk’ en het festival ‘Le Guess Who?’ nog even in de zelfanalytische blender van de auteur. (…)  Bekker legt de muziek niet uit. Wie bij het lezen van vorige alinea niet meteen allerlei albums in het hoofd hoort afspelen moet het doen met de fraaie formuleringen en volzinnen van de auteur die pas door de muziek zelf leven ingeblazen worden. (…) Bekker besluipt zijn onderwerp van onverwachte kanten. Captain Beefheart is zo ongrijpbaar dat de auteur zuiver associërend te werk gaat, terwijl hij David Thomas weer meer analyserend benadert. (…) De ‘taalarbeider’, zoals Bekker zichzelf noemt, overweegt en herkauwt iedere zin, ieder woord dat hij opschrijft. Dat dwingt tot ‘traaglezen’ – één woord. Vaak wint de literatuur het van het ‘educatieve duiden’. (…) In het hoofdstuk over Guided by Voices spijkert Bekker 95 stellingen over de groep aan de poot van de Rock-‘n-Roll Hall of Fame in Cleveland. Hij legt uit waarom hij iedere van de talloze platen die Robert Pollard maakt blijft kopen. En met zoveel overredingskracht dat je je als lezer bijna geroepen voelt om hetzelfde te doen. Acht jaar achteren gaat Bekker naar Le Guess Who?, al dan niet op de been gehouden door ‘couragewater’, een woord dat hij – met bronvermelding – leent van schrijver Tip Marugg. (…) Rob H. Bekker blijft de eeuwig relativerende ‘fly on the wall’. Een beschouwende mijmeraar en toeschouwende beschrijver. Maar dat beschrijven doet hij op een fantastische wijze.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Onvoltooide muziek’
Meer over Rob H. Bekker bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Have shoes will walk, David, walk.» – Rob H. Bekker

Over de dood van David Thomas (Peter Ubu), een van de hoofdpersonen in ‘Onvoltooide muziek’ in Platenblad nr. 291, 17 juni 2025:

(…) Ging het toch anders dan ooit was aangekondigd in The Death Protocols. Op de dag na het overlijden las ik om 08.49 een officieel band-bericht op Facebook waarin het verscheiden van de frontman van Pere Ubu werd gemeld. Daar lazen alle professionele overschrijvers het ook, dus the famous last words hoef ik hier niet te herhalen, iets over een schuur… een uitdrukking die wil zeggen dat het werk erop zit en dat men met rust wil worden gelaten. Wat vervolgens ook niet gebeurt zoals bedoeld, want er verschenen nog nooit zoveel dagen achtereen in zoveel verschillende media berichten over de fabuleur uit Cleveland die op 14 juni 1953 in Miami werd geboren en 23 april 2025 in Brighton stierf. (…) Hoe dan verder na bijna 50 jaar een leven waar in de soundtrack David Thomas met me opliep? Doorgaan alsof er niets aan de hand (voet) is…. En maar zien wie er voor(t)aan bij de microfoon staat als Pere Ubu ons kleine land aan de “Zuyderzee” weer aandoet? (…) De herinnering bestaat uit onder andere  dertien soloalbums, negentien bandalbums en voorlopig een niet te stoppen stroom aan live-optredens op Bandcamp. Ik wist toen ik aan het hoofdstuk over Pere Ubu voor mijn boek Onvoltooide muziek begon, dat het een lange wandeling zou zijn: hink-stap-struikel met Crocus Behmoth. Ik heb al vele schoenen versleten en zal dat blijven doen, Bay City is nog ver. (…)

Lees hier het artikel ‘Een schilder op weg naar Bay City’
Meer over ‘Onvoltooide muziek’
Meer over Rob H. Bekker bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hij vindt er van alles van en schrijft dat gelukkig ook op.» – Hans van der Heijde

Over ‘Onvoltooide muziek’ van Rob H. Bekker op Tzum, 27 mei 2025:

De namen staan onder elkaar afgedrukt op de cover van Onvoltooidemuziek, van Rob H. Bekker. Aan elk ervan is een lang hoofdstuk gewijd in dit boek. (…) De muziek waar Rob H. Bekker deel van uitmaakt en waar hij gedachten en gedichten over schrijft is vanzelfsprekend vooral de muziek van Reed, Beefheart, Ubu, Hedda Gabler en Guided By Voices. Eén: daar weet hij alles van en dan bedoel ik echt alles wat ervan te weten valt. Twee: hij vindt er van alles van en schrijft dat gelukkig ook op. Drie: wat hij daar NIET over opschrijft zijn de cliché-anekdotes die elke popmuziek-journalist/recensent bij gebrek aan kennis altijd weer overschrijft om aan voldoende woorden te komen. (…) Rob H. Bekker is ook dichter. In Onvoltooidemuziek is veel poëzie opgenomen, waaronder een serie gedichten die iets met Lou Reed te maken hebben. In het slothoofdstuk, getiteld ‘Hoezo eindigt het boek hier’, is het lange, 2037 woorden tellende gedicht Verdwijnen afgedrukt en het boek eindigt met het aan Bob Dylan opgedragen gedicht Motorongeluk. (…)  Bekkers eigenzinnige, humoristische stijl en zijn rake woordcreaties – ‘Beckettlist’ – maken Onvoltooidemuziek tot een mooi leesavontuur. Je hoeft zijn muzikale voorkeuren niet te delen om van dat avontuur te kunnen genieten, maar het helpt natuurlijk wel.

Lees hier de recensie ‘Muziek is pas af als er niets meer af kan’
Meer over ‘Onvoltooide muziek’
Meer over Rob H. Bekker bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Onvoltooide memoires van een muziekliefhebber. Irritant en briljant tegelijk.» – Roeland Dobbelaer

Over ‘Onvoltooide muziek’ van Rob H. Bekker voor Boekenkrant, 5 mei 2025:

(…) Aan de hand van enkele van zijn muzikale helden en fenomenen zoals Lou Reed, Captain Beefheart, Guided by Voices, de Utrechtse band Hedda Gabler, Pere Ubu, punk en Utrecht als popmuziekstad, doet Rob H. Bekker in ‘Onvoltooide muziek’ verslag van concertbezoeken, analyseert hij songteksten, vertelt hij wat hem bij het luisteren van muziek overkomt en overkomen is, en haalt hij vrij associërend alles aan wat hem te binnen schiet. Je moet redelijk ingevoerd zijn in de undergroundmuziek om alles te snappen. (…) Bekker doet dat niet ordelijk of volgens vaste schema’s. Het is pure chaos. Maar wel heerlijke chaos. Bij de Amerikaanse band Guided by Voices geeft Bekker ultrakorte recensies van de 37 tot dan toe verschenen albums, en somt hij 95 stellingen op over de band. Doe hem dat maar eens na. (…)  David Thomas was de even raadselachtige als onnavolgbare leadzanger van de Amerikaanse band Pere Ubu. (…) Dankzij ‘Onvoltooide muziek’ ben ik eindelijk intensief naar Pere Ubu gaan luisteren. (…) Bekker wijdt ruim zeventig pagina’s aan de man. “David Thomas loop al 45 jaar mee in de soundtrack van mijn leven,” schrijft hij. (…) “Thomas’ teksten die zogezegd niet letterlijk één op één ergens over gaan […] openen werelden, onder, boven, voor en achter de wereld die we kennen want het ergste dat ons zou kunnen overkomen is dat iets precies is wat het lijkt.” En zo is in navolging van Pere Ubu ook in ‘Onvoltooide muziek’ niets wat het lijkt. (…). ‘Onvoltooide muziek’ is geen boek in de normale zin van het woord. Het zijn flarden, hersenspinsels, memoires met de liefde voor muziek als uitgangspunt. Irritant en briljant tegelijk. (…)

Bron
Meer over ‘Onvoltooide muziek’
Meer over Rob H. Bekker bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ik heb geen wonderlijker kerel ontmoet dan… den taalarbeider.» – Jimmy Tigges

Over ‘Onvoltooide muziek’ van Rob. H. Bekker in Platenblad (nr. 288), t/m 12 maart 2025:

Behalve den man die graag in een zekere Amerikaanse stad had willen wonen omdat daar elke dag een andere Grateful Dead-coverband op loopafstand te bewonderen valt, heb ik geen wonderlijker kerel ontmoet dan… de taalarbeider. ‘Naar muziek luisteren bestaat niet’, wierp Rob H. Bekker zijn gasten voor de verbaasde voeten, tijdens zijn boekpresentatie in de Kunstkamer te Utrecht. Als je het woord ‘naar’ gebruikt ga je eigens naartoe, verduidelijkte de schrijver-dichter-zanger,  kortweg ‘taalarbeider’, zijn boude bewering. Men luistert niet naar muziek, je probeert in de muziek te raken. Goed dat ik mijn opschrijfboekje had meegenomen. In zijn Onvoltooidemuziek (‘gedachten en gedichten over muziek waar je deel van uitmaakt’) probeert hij het met de taal spelend allemaal japreciesnee uit te leggen. Daarbij wordt hij fraai bijgelicht door een aantal stemmige illustraties van Niels Bongers.  Het de van onvoltooidemuziek wijkt in kleur en plaatsing iets af van de rest van de titel, als in een aanbeveling: ‘onvoltooi de muziek’. Van de lokkende namen Lou Reed, Captain Beefheart, Pere Ubu, Hedda Gabler, Guided By Voices en Utrecht op de omslag speelde er minstens één een belangrijke rol in het muziekleven van Peter de Rijk. De redacteur van Bekkers’ uitgeverij In de Knipscheer refereerde in zijn lovende praatje over Robs, als ‘zeer persoonlijke en rijk’ omschreven boek aan zijn eigen live kennismaking lang geleden met Pere Ubu. (…)

Lees hier verder
Meer over ‘Onvoltooide muziek’ 
Meer over Rob H. Bekker bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een buitengewoon boeiend en goed leesbaar muziekboek.» – Oscar Smit

Over ‘Onvoltooide muziek’ van Rob. H. Bekker in OOR (nr. 1) 2025, 16 januari 2025:

Rob H. Bekker noemt zich een taalarbeider uit Utrecht. Bij het lezen van ‘Onvoltooide muziek’ wordt dat direct duidelijk. Zijn schrijfstijl is origineel en hij stak ontzettend veel werk in research en interviews. Zo heet Utrecht in zijn boek Woonplaats, gebruikt hij vaak het woord ‘japreciesnee’, plaatst hij tussendoor zijn gedichten en houdt hij van genummerde lijstjes. Hoofdonderwerpen zijn de Utrechtse band Hedda Gabler, Pere Ubu-voorman David Thomas, Captain Beefheart, Lou Reed, Guided By Voices en het festival Le Guess Who? Hij zit niet in de rol van fan, maar in die van nieuwsgierige muziekliefhebber en onderzoeker. Tussen alles door laat hij de Utrechtse muziekscene vanaf de jaren tachtig de revue passeren. Bekker fietst hier letterlijk op zijn fiets doorheen, met verhalen over Tivoli, White Noise, Utreg Punx en het Ramones –concert uit 1977. Als een soort running gag duikt veelvuldig het singletje van punkband The Nixe op. Eind jaren tachtig volgde hij Hedda Gabler. Hun darkwave is te horen op drie albums. Bekker zoekt de bandleden op en reconstrueert hun carrière die in 1990 stopte. Hij concludeert: ‘Wat  is er eigenlijk aan om muziek te maken in Nederland als iedereen tegen je is? Dan houd je het na drie platen en interne onvrede voor gezien.’ David Thomas (inclusief Pere Ubu) hoort al meer den veertig jaar tot de soundtrack van Bekkers leven. Hij luistert slagen en analyseert nauwkeurig veel van zijn nummers. Bekker zegt daarover dat Thomas zich in zijn werk wel citeert maar niet herhaalt. ‘Dat is een fenomenale prestatie.’ Hij maakt een prachtige brug naar Captain Beefheart: ‘ Als David Thomas me bij mijn tenen pakt, dan neemt Don van Vliet meteen mijn hele onderbeen.’ In dit hoofdstuk onderzoekt hij onder meer welke Beefheart-plaat Henk Schiffmacher draaide tijdens het tatoeëren van een kennis. Bij Lou Reed analyseert hij het poëziegehalte van zijn songs. Conclusie: ‘Lou Reed American poet? Cut it out!’ Bij Guided By Voices sprokkelt hij 95 (veronder)stellingen bij elkaar over het door niemand meer te overziene oeuvre van de band. Na een serie persoonlijke verslagen van Le Guess Who? volgt met Hoezo Eindigt Het Boek Hier? het slotstuk van een buitengewoon boeiend en goed leesbaar muziekboek, ook voor niet-Utrechtenaren.

Meer over ‘Onvoltooide muziek’
Meer over Rob H. Bekker bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Rob H Bekker luistert dieper dan ooit.» – Jeroen Wielaert

Over ‘Onvoltooide muziek’ van Rob H. Bekkers op Nieuws030, 20 december 2024:

(…) Het is een grondig egodocument, waarin Bekker diep gaat over Lou Reed, Captain Beefheart en Thomas’ Pere Ubu en als heuse U-PoProfessor ook zijn herinneringen ophaalt aan Hedda Gabler. (…) Ze was het personage uit het toneelstuk van Hendrik Ibsen: een destructieve, hautaine vrouw, gevangen in een ongelukkig huwelijk. Haar emoties werden bijna een eeuw later herkend door een stel Utrechtse muzikanten. Als groep namen ze haar naam aan. Hun muziek werd omschreven als rocknoir. Een van de fans van het eerste uur was zoeker, dichter en muzikant Rob Bekker. (…) Punk diende zich aan, Johnny Rotten en de Sex Pistols voorop. Lang haar werd omhoog geplakt tot hanenkammen. (…) Rob noteerde in zijn dagboek: ‘Ik had gedacht wel erg uit de toon te vallen tussen punks maar niets was meer onwaar. In Nederland, althans in Utrecht, is punk nog lang geen begrip en buiten twee uitslovers die zich voor de gelegenheid kaal hadden laten scheren, zag iedereen er vrij normaal uit.’  (…)  Zondags namen ze songs op,  (…) van ZGNGeluk. Bekker kreeg een in akkoorden gestemde elektrische gitaar in handen en harkte erop los ‘als een tuinman met verlangen naar vorstverlet’. Het was al met al geen wonder dat het niet verder ging met de studie: (…) ‘laat kwam hij er achter dat die studie hem al lang had opgegeven.’ (…) Het zijn onderdelen die het boek tot een treffend egodocument verheffen. (…) Hij ging zichzelf taalarbeider noemen, Utrecht werd voor hem voortaan Woonplaats, hij was (…) altijd taalkunstenaar en muzikant in ZatIkMaarInHoogCatharijne (ZIMIHC), naar eigen schrijven 40 jaar de meest onbekende band van Nederland. (…) Ze zetten poëzie om in muziek, treden veelvuldig op met poëtische muziekacts. Daar horen ook vertalingen bij van de songs van Lou Reed. En de spastische bewegingen die Rob maakt naar zijn grote voorbeeld: David Thomas [Pere Ubu]. (…) Rob Bekker: ‘David Thomas loopt al 45 jaar mee in de soundtrack van mijn leven.’ (…) Andermaal begint Bekkers hier aan nauwgezette ontledingen van de muziek en de tekst, de recensies voorbij. (…) Er komt nog veel moois over Lou Reed, Captain Beefheart en Guided by Voices. Muziek die je zonder te luisteren leest en zonder te kijken dieper ziet, pagina na pagina anders dan een standaard popboek. Daarom moet dit een onvoltooide recensie blijven. Er is meer, meer, allemaal muziek waar je onderdeel van bent.

Lees hier het artikel
Meer over ‘Onvoltooide muziek’ 
Meer over Rob H. Bekker bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Jeroen Wielaert op deze site

«Een collage die een halve eeuw muzikaal leven in luisteren, lezen, zingen en schrijven omvat.»

Over ‘Onvoltooide muziek’ van Rob H. Bekker op 3voor12 Utrecht, 12 december 2024:

In ‘Onvoltooide muziek’ vertelt Rob H. Bekker, die zichzelf taalarbeider noemt, over ruim vier decennia meelopen, meeluisteren en meespelen in de muziek, en dan vooral in Utrecht. Hij interviewde leden van de Utrechtse rock-noir band Hedda Gabler en ook Pere Ubu’s David Thomas, hij analyseerde de poëzie van Lou Reed en verdronk bijna in het oeuvre van Guided By Voices. Bekker is ook zanger in de band ZatIkMaarInHoogCatharijne (ZIMIHC), waarvan het laatste album Hout+steen in 2020 verscheen. Volgens zijn uitgever krijgt Bekker verborgen bandcorrespondentie boven tafel, struint door straten met vervallen huizen, beleeft nachtelijke avonturen in de schaduw van De Muur, spoelt devoot aan op een eiland, houdt de administratie bij van een gymnastische workaholic, kruipt onder de huid van een tweetal in een relatiecrisis en loopt nu eens met een einzelgänger door Utrecht en dan weer meandert hij op zijn fiets met witte bel langs het water en het water en het water, altijd weer het water. Dit klinkt misschien redelijk willekeurig, maar samen met acht tekeningen van Niels Bongers resulteert dat in een collage die een halve eeuw muzikaal leven in luisteren, lezen, zingen en schrijven omvat. In ‘Onvoltooide muziek’ heeft de Utrechtse schrijver, muzikant en dichter Rob H. Bekker gedachten en gedichten op papier gezet ‘over muziek waar je deel van uitmaakt’.

Bron
Meer over ‘Onvoltooide muziek’ 
Meer over Rob H. Bekker bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over ‘ZatIkMaarInHoogCatharijne’