Over ‘Een waakhond aan me vastgebonden’ van Margriet Westervaarder in Haagse Kunstkring, 14 juni 2025:
(…) Al te vaak weet Margriet Westervaarder ons met ontspannen tekst in de hinderlaag van haar verraderlijk domein te lokken. Wáár zit de booby trap?! (…) Overrompelen lijkt een instinct van de auteur. En wie zich lichtvaardig in haar poëzie stort komt steevast van een ijzige kermis thuis. (…) Het moge duidelijk zijn. Mijn functie hier vanavond is om u te ontmoedigen – om u te behoeden voor deze hartverscheurende bundel vol bijtende toespeling en bitter esprit. Om u te waarschuwen voor het zéér van herkenning: de echo van verlies en het verstopte venijn, spiegel van Margriet Westervaarders onheilspellende boodschap. (…) Wie echter vindt dat kunst moet schuren, wie geen genoegen neemt met rijmelarij, wie niet is geboren uit zonnegloren, wie de nieuwe lente voorbij is en wie klaar staat voor een nieuw geluid: wapen uw ziel – duik in deze kwatrijnen en ruik het bouquet van het Westervaarder-idioom. Onbekommerde woorden ballen zich gracieus samen tot verbluffende getuigenis , gerangschikt in welluidend wrede coupletten. Nergens krijgt pathos een kans. (…) Ik heb voor u dus : een waarschuwing én een aanbeveling. Wie deze bundel mist – blijft uit de wind. Wie hem aandurft – houdt het niet droog. (…)
Pien Hazenburg is beeldend kunstenaar. Haar werk werd bekroond met Bronovo Nebo Prijs, Jeanne Oosting Prijs en Jacob Hartog Prijs.
Lees hier de toespraak van Pien Hazenberg
Meer over ‘Een waakhond aan me vastgebonden’
Meer over Margriet Westervaarder bij Uitgeverij In de Knipscheer