Over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga op Literatuurplein.nl, 27 december 2014:
Het paviljoen van de verloren concubines is het verslag van een schaakspel in brieven, laat zien dat zorgvuldig componeren en schrijven meer teweeg kan brengen dan droge, rappe rapportage. Wat mij betreft is deze roman een wonder van vernuft. Wiersinga weet niet alleen het China van die dagen tot leven te wekken, hij beheerst de merites van de correspondentie tot in alle finesses. Zonder dat je het weet, lees je die brieven alsof ze aan jou waren geadresseerd. Die nette platitudes neem je voor lief, net zoals zij, in die tijd ze overgeslagen hebben. Het gaat om de brief, om dat wat de woorden verhullen, wat ze onthullen en wat er tussen de regels staat. Als ze er al staan, want een goed verstaander begrijpt dat ook deze brieven van Cao haar weergave van de gang van zaken is. En of alle brieven aanwezig zijn… ook dat weten we niet. Het politieke steekspel van toen, het op eieren lopen, het op kousenvoeten langs drentelen, niet willen storen, lastig willen vallen, om dan toch iets te berde te willen brengen, daar gaat het in deze roman om. (…) Pim Wiersinga bewijst met Het paviljoen van de vergeten concubines weer helemaal terug te zijn. Voor dit soort boeken werd ooit de roman uitgevonden.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
Tag: Pim Wiersinga
«Knap aangehouden gedragen toon in deze ‘18de-eeuwse’ briefroman.» – M.A. Leenhouts
Over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga voor NBD/Biblion, 8 december 2014:
Veel Chinaromans kent de Nederlandse literatuur niet, maar naast Slauerhoff, Christine D’haen en Allard Schröder, schreef ook Pim Wiersinga, in zijn debuut ‘Honingvogels’, al over China. Nu keert hij er terug met een historische roman die als verrassend uitgangspunt ‘De droom van de rode kamer’ heeft: de grote 18de-eeuwse romanklassieker van Cao Xueqin. De auteur voert een keizerlijke tolk op, Vrouwe Cao, die ooit de minnares van de schrijver was en model zou hebben gestaan voor de heldin van de Droom. Hij weet goed dat zulke verbanden tussen ware personen en romanpersonages Chinese lezers tot op heden bezighouden, en ook de manier waarop hij het boek verbindt met maatschappij en politiek is beslist Chinees te noemen. Westerser, en vrijer, is hij in de interculturele dimensie die hij toevoegt: van de botsing met het Britse rijk tot een liefdesintrige met de Nederlandse VOC-er Titsingh, inclusief een onverbloemde hartenkreet over het belang van vertalingen! Veel misschien, maar de schrijver is soeverein in zijn stijl, de knap aangehouden gedragen toon van deze ‘18de-eeuwse’ briefroman.
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
Meer over Pim Wiersinga
Fragment uit ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ gelezen door Humphrey
Bericht door Pim Wiersinga.
Een bijzondere en unieke vertolking van ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ bij It’s All About Literature #14, 13 december 2014:
Optreden van Humphrey (dramaturgie, muziek & mis-en-scène), geheel in de stijl van ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’, de nieuwe roman van Pim Wiersinga, in Bieb Spijkenisse (de Boekenberg) op 4 december 2014.
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
«Levendige roman met grote verbeeldingskracht geschreven.» – Jelle Jeensma
Over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga in Uit de school geklapt (ScriptPlus, Hogeschool van Amsterdam), 24 november 2014:
Schrijven veel jonge schrijvers in hun romans hun trauma’s van zich af, senior schrijver Pim Wiersinga, die gestaag aan zijn oeuvre werkt, zoekt het verder van huis. Zo speelt zijn debuut ‘Honingvogels’ zich af in Antwerpen, in de jaren twintig van de vorige eeuw. Zijn kloeke ‘Gracchanten’ heeft het Romeinse Rijk, in de tweede eeuw voor Christus, als decor. In het pas verschenen ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ brengt Wiersinga het achttiende-eeuwse China tot leven. Een verrassende roman in brieven, waarbij de auteur uiteenlopende stijlen hanteert. En vooral: een roman over romans.
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
«De schrijver is soeverein in zijn stijl.»
Over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga op deBoekensalon.nl, 25 november 2014:
Veel Chinaromans kent de Nederlandse literatuur niet, maar naast Slauerhoff, Christine D’haen en Allard Schröder, schreef ook Pim Wiersinga, in zijn debuut ‘Honingvogels’, al over China. Nu keert hij er terug met een historische roman die als verrassend uitgangspunt ‘De droom van de rode kamer’ heeft: de grote 18de-eeuwse romanklassieker van Cao Xueqin. De auteur voert een keizerlijke tolk op, Vrouwe Cao, die ooit de minnares van de schrijver was en model zou hebben gestaan voor de heldin van de Droom. Hij weet goed dat zulke verbanden tussen ware personen en romanpersonages Chinese lezers tot op heden bezighouden, en ook de manier waarop hij het boek verbindt met maatschappij en politiek is beslist Chinees te noemen. Westerser, en vrijer, is hij in de interculturele dimensie die hij toevoegt: van de botsing met het Britse rijk tot een liefdesintrige met de Nederlandse VOC-er Titsingh, inclusief een onverbloemde hartenkreet over het belang van vertalingen! Veel misschien, maar de schrijver is soeverein in zijn stijl, de knap aangehouden gedragen toon van deze ‘18de-eeuwse’ briefroman.
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
«Een literaire rots in de branding van de Nederlandse letteren.» – Ton van Reen
Over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga op Facebook, 24 november 2014:
Aanstaande woensdag is Pim Wiersinga met zijn juist uitgegeven prachtboek ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ te gast bij Boekhandel van Gennep in Rotterdam, een literaire rots in de branding van de Nederlandse letteren.
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
«Behoren Pim Wiersinga en Maria Stahlie tot de vergeten schrijvers of worden ze beledigd?» – Coen Peppelenbos
Over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga op Tzum, 23 november 2014:
Op 22 november besteedde Sir Edmund (de Volkskrant) veel aandacht aan vergeten schrijvers. De voorpagina was ingeruimd voor schrijvers die in het literaire vergeetboek waren geraakt en ook op de boekenpagina’s waren kleine portretjes te vinden van schrijvers. Soms volledig ten onrechte aldus Fleur Speet. Tzum vroeg aan Pim Wiersinga die in Sir Edmund wordt weggezet als ‘een schrijfdocent die zelf niet meer het goede voorbeeld gaf’ hoe hij zijn ‘uitverkiezing’ beleefd heeft. “De ervaring van opgenomen zijn in de rijen der vergetenen is vier minuten oud. Ik werd zojuist op deze ‘parade’ gewezen door een Facebook-connectie. Goed zo! Mijn vijfde roman – Het paviljoen van de vergeten concubines – wordt dan vanzelf een tweede debuut. Het IS overigens ook een debuut, want de Engelstalige versie zal in 2015 bij Regal House Publishing verschijnen. Misschien zou de Volkskrant eens kunnen beginnen met het recenseren van die laatste roman?”
Lees hier Tzum
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ bij Boekhandel v/h Van Gennep
Boekpresentatie (Pim Wiersinga) en literaire avond op woensdag 26 november:
‘Het onmogelijke verlangen’: Literair variété uit Montmartre aan de Maas. Interviews, kunstproza, woordestafettes en schokkende bekentenissen! Met een guest of honour Pim Wiersinga. Zij maken het onmogelijke mogelijk door het onmogelijke te verlangen, ook van u!
Aanvang 19.30 uur. Toegang gratis, graag reserveren: info@boekhandelvangennep.nl
Boekhandel v/h Van Gennep, Oude Binnenweg 131b, 3012JD Rotterdam
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
Literaire avond met Margreet Hofland en Pim Wiersinga
Dubbelpresentatie van twee nieuwe historische romans in Boekhandel Verkaaik Gouda:
Op donderdag 20 november vanaf 19:30 uur maakt u een reis door het verleden die u niet snel zult vergeten. Een bijzondere avond met twee auteurs die een historische roman hebben geschreven. Margreet Hofland schrijft over het zeventiende-eeuwse Italië, Pim Wiersinga over het achttiende-eeuwse China. De hoofdpersonen in ‘Bernini’s waanzin’ zijn Bernini en Borromini, twee kunstenaars die uiterlijk en innerlijk zoveel van elkaar verschillen als maar mogelijk is. Zij maken Rome tot de majestueuze stad, die een paus waardig is, maar kunnen niet samenwerken. Biblion juicht: ‘Voortreffelijke, boeiende, ontroerende, in mooi Nederlands geschreven, goed ingeleefde en goed onderbouwde roman met prachtige beschrijvingen.´ In ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ is de tolk Cao het hoofdpersonage. Zij is verbannen naar het paviljoen omdat een Britse gezant waarvoor zij tolkte zich niet aan de etiquette hield. Tradities en etiquette spelen een belangrijke rol. Cao wil graag bij een geliefde van haar zijn, de Nederlandse ambassadeur Isaac Titsingh. Maar wanneer de keizer haar gelast met hem te trouwen weigert zij dit. ‘Een knappe constructie.’
Locatie: Boekhandel Verkaaik, Lange Tiendeweg 35, 2801 KE Gouda. Toegang is gratis, maar vooraf aanmelden via info@boekhandelverkaaik.nl is verplicht.
Meer over ‘Bernini’s waanzin’
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
« * * * * * Het mogen ook wel eens Nederlandstalige sterke boeken zijn, die goed verkopen.» – André Oyen
Over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga op Iedereenleest.be, 21 oktober 2014:
Wiersinga heeft een heel originele roman geschreven verteld uit het standpunt van een Chinese vrouw. Er zit heel veel spanning in en de ethische vraagstukken worden bijzonder goed en duidelijk aangebracht. De brieven geven de verhoudingen goed weer en het ouderwetse nogal stroeve taalgebruik is ook passend. Dit valt pas goed op wanneer je de brieven van de Nederlandse ambassadeur gaat vergelijken met die van de Chinese mannen. Een werk dat lichtjes doet denken aan ‘De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet’ van David Mitchell. Wat mij betreft een boek dat een massa lezers verdient, het mogen ook wel eens Nederlandstalige sterke boeken zijn, die goed verkopen.
Lees hier de recensie of hier
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’