Over ‘Blauw slik’ van Stefaan van den Bremt op iedereenleest.be, 18 april 2014:
Voor de dichter wijst [de titel van de bundel] op de afzetting van een engagement in een wereld vol taal. Een taal die Stefaan van den Bremt kneedt, streelt, en tot in de finesse weet te benutten. Naast hele nieuwe originele dingen draagt hij ook gedichten op aan groten, zoals Gezelle, Martinus Nijhoff, Roca, Borges, Machado en Nietzsche en laat hen ook doorklinken in deze bundel. Maar ook als de dichter van het fijne verstilde gedicht waarin taal sober en broos uit zijn pen sijpelt weet Stefaan van den Bremt zijn lezers te raken tot in hun diepste vezels.
Lees hier de recensie of hier
Tag: poëzie
«Wie kan dat als dichter in 23 regels oproepen?» – Chrétien Breukers
Over het gedicht ‘Een zeer zacht spijkerbed’ uit ‘Afgekapt Dichtwerk’ van Rogi Wieg op De Contrabas, 11 april 2014:
Het is mooi, en het is huiveringwekkend. Die man die door het leven is gegaan, om vervolgens… gedichten te gaan schrijven, iets wat hij altijd al heeft gedaan, kortom. En hoe kwam hij tot dat inzicht? Na een heilzame sessie, van zes dagen (lees de bijbel er op na), op de zich als een zeer zacht spijkerbed manifesterende Jezus. (…) Het heeft alles wat Wieg altijd al had, lichte pathetiek, nou ja, meer dan lichte pathetiek, een hang naar het religieuze of mystieke en het überpersoonlijke waar niet iedereen zomaar mee weg kan komen.
Lees hier het hele stuk
Meer over ‘Afgekapt Dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij In de Knipscheer
«En ik bleef na het lezen van deze bundel verstild achter.» – Levity Peters
Over ‘Afgekapt Dichtwerk’ van Rogi Wieg op MeanderMagazine, 9 april 2014:
Rogi Wieg maakt van het lezen van zijn werk een bijna beschamende bezigheid. Je weet je met jezelf geen raad. Hij dwingt je het serieus te nemen, je weet, je voelt dat het ‘echt’ is, en dan schrijft hij zulke tenenkrommende uiterst persoonlijke waarheden: intiemer kan bijna niet. Hij doet mij denken aan de oosterse traditie van ‘de heilige dwaas’, een man die met zijn woorden en handelingen zijn medemensen voor raadsels stelt en een spiegel voorhoudt: het zijn de conventies die jullie hebben getemd, en jullie vrijheid beknotten: ik ben niet dwazer dan jullie. (…) Het is geen schaamteloosheid waarmee Wieg schrijft, het is ook geen naïviteit, maar een hoogstwaarschijnlijk met moeite op zichzelf veroverde vorm van vrijheid waarmee hij de wereld zin en een uiterst persoonlijke betekenis geeft. Als een mogelijkheid. Misschien is het wel zijn poging om middels poëzie de wereld te veranderen die haar zo iets vermoeids geeft.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Afgekapt Dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer
« ‘Afgekapt Dichtwerk’ herbergt werkelijk pareltjes.» – André Oyen
Over ‘Afgekapt Dichtwerk’ van Rogi Wieg op Ansiel, 7 april 2014:
Ik schrijf al meer dan dertig jaar mijn verzen./ Het is zo gegaan, ik ben tussen woorden/ in gaan staan en heb gedacht dat ik naast zwart/ gele puntjes in de ruimtelijke en van tijd/ gemaakte letters zag. Ik werd kleur-en/ groottemeter en daarmee literaire sterrenwacht.
De gedichten van Rogi Wieg (Robert Gabor, Hongarije 1963) leerde ik kennen en waarderen door zijn bundel ‘Het boek van de beminnelijkheid’, waarin ik poëzie trof die ongewoon van klank was maar wel degelijk gestileerd werd. Dit geldt ook weer voor zijn pas verschenen bundel ‘Afgekapt Dichtwerk’ die werkelijk pareltjes herbergt. Rogi etaleert in zijn gedichten maar al te graag zijn meestal dwarse zienswijze op de dingen des levens. (…) ‘Afgekapt Dichtwerk’ is een bijzondere bundel (…) die een rijkdom aan nieuwe en herwerkte gedichten bevat.
Lees hier de recensie of hier
Meer over ‘Afgekapt Dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer
Rogi Wieg – Afgekapt Dichtwerk. Gedichten
ROGI WIEG
Afgekapt Dichtwerk
Gedichten
Nederland
Genaaid gebrocheerd, 56 blz. € 16,50
april 2014
ISBN 978-90-6265-848-0
Er blijven altijd meer vragen dan woorden,
neem dat maar aan van het woord ‘dichter’.
En vragen blijft Rogi Wieg stellen in zijn nieuwe bundel Afgekapt Dichtwerk. Soms als een god, zich buigend over het heelal. Vaker nog aan de Schepper zelf.
Op een lege tafel ligt de hele wereld die
mij zo bekend en onbekend is.
In de wereld van Rogi Wieg spelen dichters een grote rol. En ook zij vormen de bron van tal van levensvragen. De Hongaarse dichter Attila József, schrijver van de bundel Het doet heel veel pijn krijgt zijn gedicht, net als René Stoute, Hans Andreus, Gerrit Achterberg. En Rogi Wiegs vader Andris Wieg, die geen dichter was maar wetenschapper, krijgt zijn ereplaats.
Ooit moest Rogi Wieg zijn verzen afkappen van hun stam en ze laten rotten op een grasland in de droge hitte. Samen vormen ze zijn Afgekapt Dichtwerk. Ruim dertig jaar dichten ging vooraf aan deze bundel die wederom, als het hele oeuvre van Rogi Wieg, verwondering en bewondering oproept.
Boven mijn, over schrijfpapier gebogen, hoofd,
hangt een stuk heelal, als een overal uitgedijde,
kerstboom met schaarse lampjes. Een boom die zich
wil laten rusten. En nooit gekend wil worden door
de spreekwoordelijke, ware dichter die niet stopt.
«Volmaakte eenvoudige poëzie, waarom is die zo zeldzaam?» – Levity Peters
Over ‘Een droom die ik heb’ van Nydia Ecury op MeanderMagazine, 18 februari 2014:
Het wonderlijkste van de poëzie van Nydia Ecury is dat je haar kunt blijven lezen; ze bevat blijkbaar dat mysterieuze aspect dat je keer op keer tot je wilt nemen, ook al ken je de gedichten van buiten. Het is, om Nijhoff te parafraseren, alsof je meer leest dan er staat. (…) Zulke volmaakte, eenvoudige poëzie, in die volgorde: volmaakte eenvoudige poëzie, waarom is die zo zeldzaam? Omdat zulke poëzie niet gemaakt wordt, maar geboren. Nydia Ecury had haar hart op de tong, en de taal leefde in haar hart; anders kan ik het levende van haar gedichten niet verklaren. Behalve met nog iets: Liefde. Wat mij het meeste raakt is de warmte waarmee elk gedicht geladen is. Ook het verdrietigste. Het zijn de gedichten van een vrouw die sterk genoeg was om haar zwakheid te kunnen blootgeven; dat gaat verder dan aanvaarden.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een droom die ik heb’
«Zonder omhaal verhalend, prachtig beeldend, soms bruut, niets en niemand ontziend, vooral niet zichzelf, vaak met een vleugje humor.» – Brede Kristensen
Over ‘Een droom die ik heb’ van Nydia Ecury in Ñapa Literatuur (Amigoe), 1 februari 2014: Uniek als een dichter een tweede taal beheerst en zelf aan het hertalen slaat. Dat heeft Nydia Ecury dus gedaan en nu kunnen we haar gedichten in twee talen lezen, met verschillende uitkomst. (…) Het werk van Nydia Ecury treft mij als een dichtstijl die dit bewerkstelligt: zonder omhaal verhalend, prachtig beeldend, soms bruut, niets en niemand ontziend, vooral niet zichzelf, vaak met een vleugje humor. Waarheid blijkt onverborgenheid te zijn. De dingen worden beeldend onthuld. (…) Zo toepasselijk, zo prachtig met elkaar verweven, zo herkenbaar, zo indringend. Om nooit te vergeten. (…) Ik hoop vurig dat deze subtiel indringende gedichten hun weg naar een groot Nederlands publiek zullen vinden.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een droom die ik heb’
Dichter Walter Palm draagt voor in Debatcafé Pletterij
In de eerste editie van het Debatcafé in de Haarlemse Pletterij is op woensdag 18 september dichter Walter Palm (Curaçao, 1951) te gast in de rubriek ‘10 minuten poëzie’. Walter Palm debuteerde als dichter al op 20-jarige leeftijd op Curaçao. Maar hij presenteerde zich pas in 2002 voor het eerst officieel aan een Nederlands lezerspubliek met zijn tot dan verspreid gepubliceerde gedichten Met lege handen ging ik slapen, met een gedicht werd ik wakker. In 2005 wordt hij opgenomen in de prestigieuze ‘Spiegel van de moderne Nederlandse en Vlaamse dichtkunst’. In 2009 kwam Sierlijke golven krullen van plezier uit. In 2014 zal van zijn hand een nieuwe dichtbundel verschijnen: Een serenade voor mijn Shéhérazade. Naar verwachting zal hij op 18 september 2013 zijn keuze van te lezen gedichten afstemmen op het thema ‘slavernij’, een van de hoofdthema’s van het Debatcafé.
Meer over de septembereditie van Debatcafé
Meer over Walter Palm bij In de Knipscheer
Interview over het werk van Elis Juliana met Fred de Haas
De Avonden (VPRO, Radio 6), maandag 1 juli 2013 tussen 22.00 uur en 23.00 uur (Nederlandse tijd):
Ook op Curaçao hebben ze ‘De grote drie’. Vorige week, op 23 juni 2013, overleed een van hen, de dichter Elis Juliana (1927-2013). Hij dichtte over het slavernijverleden en op liefdevolle wijze over de grillen van zijn eigen volk. Hij deed dat in het Papiaments, de taal waarop eeuwenlang was neergekeken. Niet rijm, maar ritme is belangrijk in Juliana’s poëzie, wat vertaling in het Nederlands niet makkelijk maakt. Fred de Haas is behalve vertaler ook muzikant en misschien wel daardoor lukte het hem om werk op goede manier te vertalen. Emmie Kollau sprak met hem over het leven en werk van Elis Juliana.
Luister hier naar het interview
Meer over Elis Juliana
«De weg die Shrini’s poëzie moet afleggen om het open hart te raken is kort.» – Marieke Visser
Over ‘Hecht en Sterk’ van Shrinivási in EFM Magazine (Suriname), april 2013:
De woorden van Shrinivási hebben mij vaak begeleid op mijn levensreis. Op momenten van grote vreugde gaven zijn dichtregels precies weer hoe ontroerd ik was, maar ook wanneer de dagen zo donker schenen wist Shrinivási mij een bemoedigende hand te reiken.
Lees 
hier de recensie
Meer over Hecht en Sterk