Boekpresentatie ‘Irma’ van Kees Broere in Pletterij (gratis livestream)

07 OKT Broere INSTA 1080x1080Op donderdag 7 oktober 2021 presenteert Uitgeverij In de Knipscheer vanaf 19.00 uur via livestream Irma. Een mikado van boze goden, het tweede boek van Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer. Irma, een mikado van boze goden is de eerste ‘Caribische’ roman van Kees Broere, sinds 2017 correspondent Caribische regio van de Volkskrant met als standplaats Curaçao. Bij Uitgeverij In de Knipscheer verscheen van hem in 2018 de roman Pom, die zich afspeelt in Nairobi in Kenia, zijn vorige thuisbasis als Afrika-correspondent voor de Volkskrant en de NOS.

De presentatie vindt plaats in de Pletterij, Lange Herenvest 122, 2011 BX Haarlem. Aan het programma werken o.a. mee interviewer Peter de Rijk en redacteur Willem Thies. Na afloop signeert de auteur voor de aanwezigen zijn nieuwe boek.

Aanvang 19.00 uur stipt. Zaal open vanaf 18.30 uur. Einde 19.45 uur. Toegang is gratis, maar wel vooraf boeken via website Pletterij of via telefonische reservering op 023 542 35 40. Het programma wordt ook live gestreamd. U kunt de livestream volgen op de homepage van debat- en cultuurpodium Pletterij, op hun Facebook-pagina of op hun Youtube-kanaal. Op het moment van de uitzending openen zich op deze drie platforms vensters met de livebeelden. Een inlogcode is niet nodig. Op de laatste twee media kunt u de uitzending later ook terugzien.
Klik hier voor de aankondiging op Pletterij
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Alle lijnen komen bij elkaar in een ontroerende stroomversnelling.» – Ini Statia

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 24 juni 2019:
[Ini Statia schreef een essay over de roman ‘Pom’, die zich vooral in Kenia afspeelt, van Kees Broere, correspondent voor ‘De Volkskrant’ in Curaçao. Het ‘Antilliaans Dagblad’ publiceerde het essay in twee afleveringen. Deel 1 verscheen op 19 juni jl. Zie ook deze website.]
(…) Het verhaal raakt op het laatst in een ontroerende stroomversnelling. Alle lijnen komen bij elkaar, als riviertjes en beekjes die de weg naar open zee hebben gevonden en daar vol op afstevenen. Er ontstaat inzicht en helderheid. Dierbaren zijn Peter ontvallen of ze vertrekken. (…) Aan alles komt een einde. Het is december 2013 en Nelson Mandela sterft. Ook het konijn van Sander en Marleen en hun twee dochters, dat Pom heet, is dood. Maar de betovering van de spiegel blijft, want: Alhambra is het islamitische fort dat een christelijk paleis werd. ‘Zoals de kerk van de Aya Sofia later een moskee werd.’; ‘We zijn meer met elkaar verbonden dan we elkaar durven toegeven.’ Het spiegelpaleis ten voeten uit! Peter draait zich om en loopt weg. En de lezer? Die blijft weemoedig en in gedachten verzonken met een stukje teruggewonnen schat achter.
Lees hier ‘Welkom in het spiegelpaleis! – (2)’
Klik hier voor het bericht over ‘Welkom in het spiegelpaleis! – (1)’
Lees hier het hele essay
Meer over ‘Pom’

«Zowel ontroerende, hartverwarmende taferelen, als verschrikkelijke wreedheden.» – Ini Statia

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 19 juni 2019:
(…) ‘Pom’ is een vlot lezende roman van Kees Broere. De hoofdpersoon is Peter Flinck. Gedurende twintig jaar (1993-2013) bouwt hij een band op met verschillende mensen, die hij – al dan niet vluchtig – op diverse plekken in Nederland/België, maar vooral in Kenia/Afrika waar hij woont, ontmoet. Deze mensen houden hem vaak een spiegel voor. (…) ‘Pom’ geeft op een bijzondere manier de ‘werkelijkheid’ van een ander, ‘onbekend’ continent en andere, ‘onbekende’ culturen en menselijke verhoudingen weer. Zowel ontroerende, hartverwarmende taferelen, als verschrikkelijke wreedheden doen zich voor. (…) Paradoxaal genoeg ontregelt dit wellicht het leestempo; het bijzondere ervaringsgevoel van een strakke spanningsboog zou eronder kunnen lijden. We hebben hier waarschijnlijk tegelijk te maken met een spanning die, als een traag vallende sluier, de contouren van het echte verhaal geleidelijk onthult. (…) Het zijn kleine, subtiele details, met allerlei intertekstuele verwijzingen, die je prikkelen tot verder lezen; alsof je telkens puzzelstukjes ontdekt, die het raadsel vergroten; een schijnbaar onontwarbaar kluwen, dat op het eind toch tot een verrassende ontknoping leidt. (…) Het verhaal blijft intrigeren en lang nawerken. Houdt Peter misschien zichzelf en de lezer voor de gek? Of zet de onbetrouwbare verteller je op een dwaalspoor? Allemaal vragen die zich tijdens het lezen van ‘Pom’ opdringen.(…)
Geciteerd uit: ‘Welkom in het spiegelpaleis! – (1)’. Nadat deel 2 van dit essay is gepubliceerd in Antilliaans Dagblad kunt u de gehele tekst op deze site terugvinden.
Lees hier de eerste aflevering
Meer over ‘Pom’

«Belangrijke roman over hedendaags terrorisme, contraspionage en politieke dwarsverbanden.» – Ezra de Haan

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 15 juni 2019:
(…) Peter Flinck is de man om wie het allemaal in ‘Pom’ draait. (…) We schrijven het jaartal 1993, Nelson Mandela staat op het punt verkozen te worden als president van Zuid-Afrika. Het is het Afrika dat Kees Broere als journalist dagelijks volgde en dat merk je ook als hij erover schrijft. Waarschijnlijk heeft hij zijn eigen ervaringen naadloos in de dialogen van ‘Pom’ verwerkt. Zo leert Peter Flinck dat taal politiek is. Dat de gruwelen van Rwanda nu ‘les événements’ genoemd worden en beide strijdende partijen ervoor zorgden dat de brouwerij openbleef. ‘Zonder bier geen oorlog’ was het devies. Kees Asten is de journalist die Flinck dit allemaal vertelt. Een grapje van Kees Broere, die zijn pseudoniem van weleer gebruikt voor een personage in het eerste boek onder eigen naam. (…) Als in een thriller zorgt Kees Broere voor cliffhangers die je doen doorlezen. Je weet dat er iets gaat komen. Maar wat? Het moment van confrontatie met zichzelf komt wanneer Peter Flinck het gastenboek van de Chui Lodge doorbladert en zijn eigen naam tegenkomt. Het moet iemand anders met dezelfde voor- en achternaam zijn, want hij is er nooit eerder geweest. Maar dan ziet hij dat zelfs de tekst die deze Peter Flinck schreef overeenkomt met zijn eigen tekst, ooit in een hotel in Colombo op Sri Lanka in een gastenboek geschreven… Het is een variant op het dubbelgangersmotief die je wel vaker in de literatuur tegenkomt. (…) Nu iemand rondloopt met zijn naam en men hem aanspreekt alsof ze hem al jaren kennen, bekruipt hem een ongemakkelijk gevoel. En dat is pas het begin van deze uiterst verrassende roman. (…) Met ‘Pom’ heeft Kees Broere een belangrijke roman over hedendaags terrorisme, contraspionage en politieke dwarsverbanden geschreven waarbij hij vernuftig gebruik weet te maken van alle ervaringen die hij in Afrika opdeed. ‘Pom’ is een roman die om herlezen vraagt. Want wat lag aan de oppervlakte en wat heb je over het hoofd gezien?
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Pom’

Chesley Rach en Kees Broere in Landhuis Bloemhof

Rach-BroereOp 19 juni 2019 vindt in Landhuis Bloemhof op Curaçao van 17.00 tot 19.00 uur een dubbele boekpresentatie plaats. Chesley Rach en Kees Broere presenteren hun jongste romans ‘Het wonder van Santa Clara’ en ‘Pom’. De auteurs lezen fragmenten uit hun romans en worden over hun werk geïnterviewd. Chesley Rach is geboren en getogen op Curaçao. Zijn moeder kwam uit Trinidad, zijn vader uit Suriname. Na zo’n dertig jaar in Nederland te hebben gewerkt remigreerde hij onlangs naar Curaçao. Kees Broere is correspondent van ‘De Volkskrant’. In 2017 verhuisde hij naar Curaçao, na bijna twintig jaar in Afrika en vijf jaar in Zuid-Azië gewoond en gewerkt te hebben. Locatie: Santa Rosaweg 6, Curaçao, info@bloemhof.cw, www.bloemhof.cw
Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Landhuis Bloemhof op deze site

«Discussie over kolonisatie en verlies van identiteit boeit.» – Eric de Brabander

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 30 januari 2019:
(…) Een discussie over kolonisatie en het verlies van eigen identiteit boeide me omdat deze discussie zo universeel is en net als in álle voormalige koloniën ook op Curaçao had kunnen plaatsvinden. Gekoloniseerd zijn betekent behalve uitbuiting ook beroofd zijn van je eigen geschiedenis. Zonder geschiedenis geen identiteit. Mensen met een koloniaal verleden zijn mensen die snappen dat zij zichzelf niet kunnen kennen. Koloniaal geperverteerd, zo noemt Broere het. Broere laat in zijn boek zien hoe de Afrikaanse mens waarheden die diametraal tegenover elkaar staan, toch naast elkaar kan accepteren. (…) ‘Pom’ gaat niet uitsluitend over identiteit in een razendsnel veranderend Afrika, het gaat ook over de waarde van het leven, of beter gezegd: de afwezigheid daarvan. (…) Op een vrijdagochtend, in augustus 1998, knalden de ramen uit het kantoorgebouw van de Nederlandse ambassade in Nairobi. (…) De naam Osama Bin Laden gonsde toen al rond binnen de Keniaanse geheime dienst, en niet veel later daarbuiten. Peter Flinck was erbij. Hij werd door de Nederlandse geheime dienst geronseld om bij zijn moslimkennissen zijn oor te luisteren te leggen, op zoek naar subversieve elementen. Maar Peters sympathie lag niet eenduidig bij de voormalige westerse kolonisatoren. Hij was gefascineerd door de islamitische cultuur. Niet alleen vanwege het onbekende daarin. En Peter was dichter bij terrorisme dan hij vermoedde, door zijn vriendschap met de radicaliserende Saida. (…)
Lees hier en hier de recensie
Lees hier meer
Meer over ‘Pom’

«Een mooi en vlot boek.» – André Oyen

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere op Lezers tippen lezers, 19 januari 2019:
“Terugbladerend in het gastenboek, dat bol stond van even obligate als welgemeende complimenten, kwam hij geen bekende namen tegen. Tot in december 1990. Hij schrok. Hij keek nog eens. Het stond er echt. ‘Peter Flinck.’ Hij was zichzelf tegengekomen.” (…) Peter Flinck heeft een baan aangenomen in Kenia (Nairobi) bij een Franse firma, bij het bedrijf Ducray Johnson en begeleidt op juridisch gebied de projecten ervan. De firma staat op het punt staat overgenomen te worden door een Amerikaans bedrijf. Hij maakt promotie en wordt tenslotte directeur van de Keniaanse vestiging. Vanuit de Nederlandse ambassade wordt gevraagd hen over bepaalde zaken zoals de houding van Moslims bijvoorbeeld te brieven. (…) Peter is nieuw in de stad. Maar de mensen die hij er ontmoet, lijken meer van hem af te weten dan hij van zichzelf, en houden hem voortdurend een spiegel voor. (…) In zijn totaliteit is dit een mooi en vlot boek dat de lezer op een krachtige manier onderdompelt in de geuren en kleuren van Afrika.
Lees hier meer
Meer over ‘Pom’

«Geoefende pen van Broere weeft humor in het verhaal.» – Kees de Kievid

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere op Boekenbijlage, 7 januari 2019:
Peter Flinck heeft alleen een moeder, zijn vader is met de noorderzon vertrokken, maar hij mist hem niet. We leren Peter kennen in het eerste hoofdstuk in gesprek met zijn moeder Eva. Zij betreurt de scheiding van hem en zijn vrouw Eline. (…) Hij vertelt een baan aangenomen te hebben in Kenia (Nairobi) bij een Franse firma. (…) In 1993 vertrekt hij en het boek beschrijft zijn leven in het Afrikaanse land, en zijn uitstapjes naar andere delen van Afrika. Het eindigt kort na de dood van Nelson Mandela in 2013. (…) Veel belangrijker zijn de vriendschappen, zowel in Kenia als thuis in Nederland. Op zijn werk heeft hij een goede band met zijn collega Faith Kibet, die hij ook regelmatig thuis bezoekt. (…) Een andere vrouw die een grote rol in het boek speelt is de moslima Saïda Mohamed. Peter krijgt duidelijk gevoelens voor haar, maar het blijft bij korte ontmoetingen. De vraag dringt zich op of zij misschien in verband gebracht kan worden met terrorisme. (…) Ook in Nederland heeft Peter goede vrienden: Marleen en Sander en hun twee dochters. (…) In verband met deze twee komt ook de titel om de hoek kijken in de vorm van het konijn POM, hun “gezinsuitbreiding”. Het konijn verscheurt papier en rent nutteloos, maar “met intense voldoening” met de snippers rond. “Peter Flinck kon zijn blik niet van het konijn afhouden. Het beest had zijn doel bereikt. Hij wist het. Het geheim van het leven, zo liet hij huppelend zien, is dat het geen geheim heeft. Het is zoals het is.” De roman eindigt met de dood van POM en Peter die wegloopt, zoals hij al zo vaak heeft gedaan. (…) Tot slot moet nog vermeld worden de aandacht die de auteur besteedt aan de toenemende politieke instabiliteit in Kenia, culminerend in de slachtpartijen naar aanleiding van de verkiezingen. (…) Ik heb weinig boeken gelezen waarin het ‘spiegeleffect’ zo treffend naar voren kwam. Daarnaast is de geoefende pen van Broere goed in staat wat humor in het verhaal te weven. Zijn stijl wijst erop dat hij zelf ook veel plezier aan het schrijven beleefd moet hebben. (…)
Lees hier de hele recensie
Meer over ‘Pom’

«Uitwerkingen van het spiegelmotief in roman.» – F. Hockx

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere voor NBD / Biblion, 21-12-2018:
Peter Flinck, opgegroeid zonder vader en een man die vooral een buitenstaander is, vertrekt in 1993 na een mislukt huwelijk naar Kenia. In de twintig jaar die de roman beslaat, ontmoet hij mensen die hem met zichzelf confronteren en wordt hij, zonder goed te weten waarom, informant van de Nederlandse veiligheidsdienst. (…) Groeiende instabiliteit in Kenia, de impact van terroristische aanslagen en de dood van zijn moeder zijn zaken die in die twintig jaar ‘langskomen’. Uiteindelijk verdwijnen veel mensen uit zijn leven. De op Curaçao wonende auteur (1958) is correspondent van de Volkskrant en was Afrika-correspondent voor de NOS. Onder de naam Kees Asten publiceerde hij in 1998 en 1999 twee romans. Die naam is in dit boek weggelegd voor een oudere journalist in wie Flinck het nodige herkent. Het is een van de vele nadrukkelijke uitwerkingen van het spiegelmotief in de roman. (…)
Meer over ‘Pom’

«Gevarieerde selectie van boeken door Caribische schrijvers en dichters.» – Otti Thomas

48392696_10156950287381880_8534624252270215168_oOver ‘In de Knipscheer presenteert nieuwe uitgaven’ in Amigoe, 17 december 2018:
Het boek Trouwportretten, Surinaamse voorouders in beeld is een van de meest opvallende nieuwe publicaties van In de Knipscheer, maar liefhebbers van gedichten en romans komen niets tekort. Uitgever Franc Knipscheer presenteerde zondag 16 december in Amsterdam een gevarieerde selectie van boeken door Caribische schrijvers en dichters.
Lees hier het bericht
Bekijk hier het programma in Podium Mozaïek in 75 foto’s van André Homan
Meer over het programma ‘Dubbelbloed in Podium Mozaïek