Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan, 24 juni 2021:
«De zaterdag opende zich als door een teer mechaniek.» (…) Mark de Haan opent met deze zin zijn eerste verhaal van de verhalenbundel ‘Buitenaards koraal’ (…). En dat was voldoende om mij de bundel in te trekken. (…) De Haans verhalenbundel begint met een verhaal over een moslimjongen met een krantenwijk, die er achter komt dat vreemdelingenhaat in de chromosomen zit van elk mens. Vervolgens een vertelling waarin een groep jongelingen de oorlog verklaart aan de mobiele telefoon die het virtuele leven voorstelt dat echt leven verstikt. (…) Het verhaal ‘Hond’ is magisch realistisch te noemen en gaat over een meisje dat voor onbepaalde tijd voor een hond moet zorgen omdat de eigenaresse van het huisdier naar een andere wereld vertrekt. In enkele bladzijden stelt de auteur een veelvoud aan existentiële vraagstukken aan de orde. En nog vier andere verhalen. Het ene met nog fraaier taalgebruik dan het andere, alle vier even bevreemdend. (…) Elk verhaal roept vragen op die leiden tot zelfonderzoek. Dat is de kracht van deze bundel. (…)
Eric de Brabander (Curaçao) is tandarts, schrijver van romans en verhalen en recensent van boeken voor o.a. Antilliaans Dagblad en Caraïbisch Uitzicht.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: prozadebuut
«Een boek dat zich buiten de platgetreden paden van de literatuur begeeft.» – Kees de Kievid
Interview met Mark de Haan over ‘Buitenaards koraal’ op Boekenbijlage, 19 juni 2021:
Mark de Haan (1987) studeerde Nederlandse taal en cultuur in Leiden, aangevuld met taalfilosofie, literatuurfilosofie en logica. Vijf gelukkige jaren van lezen, bij grote voorkeur zo veel mogelijk buiten de verplichte leeslijst om. Na zijn studie werkte hij tien jaar in het bedrijfsleven, waar gesproken wordt van efficiëntie. Nergens staan theorie en praktijk zo op gespannen voet. Hij besluit het gebrek aan efficiëntie op te vatten als een uitnodiging te werken aan wezenlijker zaken: schrijven. ‘Buitenaards koraal’ ontstaat in die jaren. (…) Dit boek verdient het om meer dan één keer gelezen te worden. Om de lezers iets tegemoet te komen, besloot ik Mark de Haan om een interview te vragen. Daarin kan hij iets over het wordingsproces en zijn ideeën aan de lezer kwijt. Een boek dat zich buiten de platgetreden paden van de literatuur begeeft, verdient extra aandacht. «(…) Ik heb elk verhaal steeds geschreven voor mezelf. Ik was mijn eigen publiek. (…) Schrijvers die hun oren te veel laten hangen naar wat anderen willen lezen, komen vroeg of laat in de problemen. Let wel: ik doel hier op thematiek en de inhoud. Uiteraard zijn mijn verhalen wel gewoon geredigeerd, want ook schrijvers die zich niet laten redigeren, komen vroeg of laat in de problemen, zij het op een heel andere manier. De vrijheid die ik heb gekregen en genomen (niet noodzakelijkerwijs in die volgorde) heeft er bovendien toe geleid dat alle verhalen oorspronkelijk zijn, eenvoudig in de zin van niet-samengesteld, ongekunsteld. Je zou kunnen zeggen dat deze zeven verhalen een versleutelde blauwdruk van mijn geest zijn. (…)»
Lees hier het hele interview
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Extazereeks
«We moeten de naam Mark de Haan na dit debuut maar eens in de gaten houden.» – Kees de Kievid
Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan op Boekenbijlage, 19 mei 2021:
(…) Er zijn zeven verhalen in deze bundel te vinden. Volgens de achterflap bestaat er ondanks de verschillen wel degelijk een overeenkomst tussen deze verhalen: “de personages zijn net echte mensen: ze komen allemaal bedrogen uit”. “Net echt” houdt dus in dat ze op echte personen lijken, maar het niet zijn! (…) De Haan verloochent zijn achtergrond niet. Hij studeerde Nederlandse taal en cultuur. (…) Zijn taalgebruik is uitermate soepel en beeldend en zijn metaforen zijn treffend. Nergens tref je enig cliché aan, tenzij het een bedoeld effect heeft. De Haan weet het onbegrijpelijke begrijpelijk te maken en het onaanvaardbare maakt hij aanvaardbaar. (…) We moeten de naam Mark de Haan na dit debuut maar eens in de gaten houden. Hij heeft al een nieuwe roman op stapel staan, die wekt na deze bundel hoge verwachtingen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Literatuur schuurt, zegt men. Dat doen deze verhalen zeker!» – Marjo van Turnhout
Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan op Leestafel, 5 mei 2021:
(…) ‘Buitenaards koraal’ is niet de titel van een verhaal. Het komt voor in ‘Machmut Kanzal’, het eerste verhaal. Het duidt op de witte schotels die in zijn arme wijk tegen de gevels hangen. (…) Met een einde waarbij je de rillingen over het lijf lopen, maar helaas is het wel realistisch. (…) Het verhaal ‘Ene Wim’ lijkt surrealistisch. Een niet na te vertellen verhaal over de maakbaarheid van de mens, met de hulp van drugs, vaccinatie en volksverlakkerij. Actuele onderwerpen, maar door de manier waarop ze in het verhaal gebruikt zijn gelukkig te bizar om echt te kunnen zijn. Toch? Zo zijn er zeven verhalen die allemaal anders zijn en toch ook iets gemeen hebben: er is steeds een hoofdpersoon die geconfronteerd wordt met een harde werkelijkheid zoals die in het verhaal past. Voor de lezer ontvouwt zich die ietwat absurde werkelijkheid langzaam tot een vaak onverwachte climax. Doordat er steeds een maatschappijkritische noot in het verhaal zit geven ze je een ongemakkelijke gevoel. Literatuur schuurt, zegt men. Dat doen deze verhalen zeker!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Hoe bizar, vergezocht en fantastisch de verhalen ook zijn, je blijft lezen.» – Mirjam Scholten
Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan voor NBD/Biblion, 21 januari 2021:
Verhalenbundel. Een jongen weigert met zijn ouders mee te gaan naar de moskee, waar zijn vader gevraagd is te komen lezen. Een aantal pubers voert in een midzomernacht een geheime operatie uit, waarbij de drank vloeit. Een dramadocente krijgt de zorg over een hond toevertrouwd van een vrouw die zegt naar een andere wereld te vertrekken. Een van twee teruggetrokken samenwonende mannen gaat naar een klassenreünie. Het laatste verhaal gaat over serumdipity, een samengaan van serum en serendipiteit – het een vinden terwijl je iets anders zoekt. Het serum zou de intelligentie beïnvloeden, maar hoe? Een antivaxxer met invloed haakt er op aan. Wat de verhalen gemeen hebben is dat de personages bedrogen uitkomen. Ze willen ergens heen, iets bereiken, hun eigen weg gaan, maar het lukt niet. Lijkt de wereld in het eerste verhaal nog op de onze, later komt de lezer in andere universums terecht en kan zijn hoofd gaan tollen. Hoe bizar, vergezocht en fantastisch de verhalen ook zijn, je blijft lezen. De auteur paart een uitstekende pen aan fijne humor en soms onnavolgbare fantasie.
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Hij kleurt zijn taal met grote zorg in. Dat maakt het een feest om te lezen. Zeven juwelen, één mooi klein boek.» – Marianne Janssen
Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan op LeesKost, 15 december 2020:
(…) In totaal zeven keer zet auteur Mark de Haan zijn lezers op het verkeerde been. Zeven keer schotelt hij ze situaties voor die niet kloppen, die verbazing oproepen en een bevreesde lach. Zeven keer begin je onbevangen te lezen aan een verhaal dat de bocht omgaat, waarin de hoofdpersonen slachtoffer zijn van een gebrek aan communicatie. Mooi, ademloos geschreven, exact wat een kort verhaal nodig heeft. (…) ‘Buitenaards koraal’ is de poëtische naam van de witte schotels tegen de gevels. De wijken waar Machmut kranten bezorgt zijn aan hun uiterlijk te definiëren van arm (zijn woonwijk) via midden (Japiks wijk) naar rijk. Tuinen en tuinfeesten, barbecues, wasgoed dat buiten te drogen hangt en het aantal witte schotels dat als buitenaards koraal aan de gevels groeit : het zijn allemaal visitekaartjes van mensen, geven de hoogte van hun inkomen weer. Een fraai beeld, die koralen. Ook hier: voorbeelden van een universum dat weliswaar bestaat, maar zich buiten ons blikveld manifesteert. In de verhalen van Mark de Haan vindt de lezer véél van die mooie vergelijkingen. Hij kleurt zijn taal met grote zorg in. Dat maakt het een feest om te lezen. Zeven juwelen, één mooi klein boek.
Lees hier de recensie ‘Min maal min is plus’
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Fascinatie voor taal in haar grilligste vormen.» – André Oyen
Over ‘Buitenaards koraal’ van Mark de Haan op Ansiel, 30 november 2020:
(…) ‘Buitenaards koraal’ bevat zeven verhalen, waarvan het eerste ‘Machmut Kanzal’ op het eerste gezicht vrij conventioneel lijkt en ook de titel ‘Buitenaards koraal’ oplevert. “…het aantal witte schotels dat als buitenaards koraal aan de gevels groeide.” De auteur bedoelt hier de schotelantennes die in een woonwijk op een zekere welstand duiden. Dat eerste verhaal neemt ons mee naar een naamloze stad waar een zoon van moslimvluchtelingen geconfronteerd wordt met anti-vluchtelingenbetogers terwijl hij een krantenwijk doet om wat centjes bij te verdienen. De toegankelijkheidsgraad verschilt van verhaal tot verhaal. Zij zijn soms hallucinant en soms vrij claustrofobisch. Wat ze echter allemaal gemeen hebben is dat ze goed geschreven zijn en dat ze op de teloorgang van de communicatie wijzen in een wereld die overloopt van communicatiemiddelen. De fascinatie voor taal in haar grilligste vormen loopt als een rode draad door deze bijzondere bundel.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenaards koraal’
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Mark de Haan – Buitenaards koraal. Verhalen
Mark de Haan
Buitenaards koraal
verhalen
Nederland
Extazereeks (7)
gebrocheerd in omslag met flappen, 152 blz.,
€ 17,50
ISBN 978-94-93214-19-4
eerste uitgave november 2020
De verhalenbundel Buitenaards koraal is het prozadebuut van Mark de Haan en verschijnt als zevende uitgave in de Extazereeks. Deze debutantenreeks – een gezamenlijk initiatief van het literair tijdschrift Extaze en Uitgeverij In de Knipscheer – biedt schrijvers die eerder in ‘Extaze’ hebben gepubliceerd de mogelijkheid hun werk in een zelfstandige uitgave te presenteren. De reeksredactie is in handen van Cor Gout, de vormgeving van de reeks is van Els Kort. Enkele auteurs in deze reeks zoals Annette van ’t Hull, Kristien De Wolf en Rob Verschuren hebben inmiddels meerdere boektitels op hun naam staan.
Buitenaards koraal bevat zeven verhalen, die bij eerste lezing sterk lijken te verschillen. Lijken. Want de geschetste werelden vertonen heel wat bizarre overeenkomsten met de onze en de personages zijn net echte mensen: ze komen allemaal bedrogen uit. De auteur spaart zijn personages niet, maar dat vormt geen belemmering de verhalen met plezier te lezen. Zonder uitzondering zijn ze knap geconstrueerd en bevatten een onderhuidse spanning die, om met Piet Paaltjens te spreken, grimlachjes op de mond tovert. De overkoepelende thematiek – ons onvermogen te ontkomen aan het noodlot omdat we nu eenmaal nooit méér kunnen weten dan we weten – zorgt voor een hechte samenhang. Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel: er is altijd nog de verwondering – dat er een universum bestaat waarin al deze verhalen werkelijkheid zijn.
Mark de Haan (1987) studeerde Nederlandse Taal en Cultuur in Leiden. Na zijn studie werkte hij tien jaar in het bedrijfsleven. De tijd die overschoot gebruikte hij om verhalen te schrijven. Deze bundel is het resultaat. Op dit moment werkt hij aan een roman. Hij woont en werkt in Dordrecht.
Meer over de Extazereeks
Margarita Molina – Schaduwvrouw. (2de druk)
Margarita Molina
Schaduwvrouw
biografische roman
Nederland – Curaçao
gebrocheerd in omslag met flappen,
282 blz., € 18,90
eerste druk 2016
tweede druk september 2019
ISBN 978-90-6265-933-3
De auteur van Schaduwvrouw is reeds een halve eeuw met de Antillen verbonden. Ondanks haar Nederlandse roots hebben de Antillen haar leven zodanig beïnvloed dat zeker gesproken kan worden van een gespleten leven. De grote liefde die zij daar vindt en die zo hartstochtelijk beantwoord wordt heeft een bijzondere poëtische waarde. Vanaf het eerste moment dat de hoofdpersonages Ma en Roy elkaar ontmoeten ontstaat een verterende liefde die onontkoombaar is en zo hevig dat haat soms de overhand krijgt. Ze zijn elkaars muze en kunnen elkaar niet loslaten.
De gedichten in ‘Schaduwvrouw’ beslaan twee aparte perioden met een tussenfase waarin Ma met haar Nederlandse partner Sven op de Antillen woont. Een betrouwbare en rustige persoon bij wie haar antropologische drang om de cultuur van de volkeren te leren kennen weerklank vindt, en die haar een gelukkige tijd bezorgt waarin veel gereisd wordt. Roy, de Antilliaanse geliefde op de achtergrond, vormt geen enkel gevaar, men komt elkaar tegen en respecteert elkaar. De dood van Sven brengt daar verandering in. De tsunami die daarna losbarst vormt het laatste deel van dit boek en heeft een bijna pornografische klank die niettemin poëtisch blijft.
Margarita Molina begint na de Tweede Wereldoorlog haar loopbaan als journalist bij een krant zonder de tegenwoordig daartoe vereiste opleiding. Ze moet zichzelf bewijzen, en slaagt daarin. Schrijven zit haar in het bloed. De journalistiek en de Cariben hebben haar leven bepaald, dat uitzonderlijk, veelzijdig, spannend, opwindend, avontuurlijk en kosmopolitisch genoemd mag worden. Na de dood van haar verschillende geliefden zet ze zich aan het schrijven van deze biografische roman, haar literaire debuut.
Meer over ‘Schaduwvrouw’
Meer over Margarita Molina bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De zwarte en soms ietwat grimmige humor maakt van dit boek een waar leesfestijn!» – André Oyen
Over ‘Lutijn’ van Jos van Daanen op Lezers tippen lezers, 28 augustus 2019:
De dichtbundel ‘De schoonspringer’, verscheen in 2018 en nu is er zijn novelle ‘Lutijn’. In ‘Lutijn’ worden we geconfronteerd door een nachtmerrieachtige, onheilspellende sfeer die regelrecht uit het werk van Kafka lijkt ontsnapt. Ook in het werk van Jos Van Daanen krijgen de bureaucratie en de onpersoonlijke maatschappij steeds meer greep op het individu. De lezer kan het beschouwen als een sfeer van ‘uiterst geheimzinnige zakelijkheid’, een symbool voor de ontwortelde mens in de moderne tijd. Het is dan ook zeker geen toeval dat het hoofdpersonage uit ‘Lutijn’ voor de derde keer ‘Die Verwandlung’ aan het lezen is. (…) ‘Lutijn’ is heel geraffineerd opgebouwd en bezit een ietwat bizar maar sterk plot. De zwarte en soms ietwat grimmige humor maakt van dit boek een waar leesfestijn!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Lutijn’
Meer over Jos van Daanen bij Uitgeverij In de Knipscheer