Over ‘Zoeken naar Slory’ van E. de Haan op Leestafel, 15 februari 2015:
E. de Haan gaat in dit boek op zoek naar de bekende Surinaamse dichter Michaël Slory. Tegelijkertijd is dit roadboek een vakkundige inkijk in het Suriname van nu. Gelukkig vergelijkt De Haan de twee landen niet, maar hij schetst met vaardige pen wat er opvallend is en vooral schokkend. (…) De Haan trekt het binnenland in om met eigen ogen de jungle te aanschouwen en vooral te fotograferen. Kaaimannen, apen, vlinders, vogels, maar ook houtkap en illegale jagers komen op zijn weg evenals de bauxietontginning. In de ogen van Slory is dat een aantasting van de aarde en met dat gedicht beziet De Haan de zaak heel anders dan hij dat normaal gedaan zou hebben. De gedichten van Slory vormen een venster op de wereld. Een kritisch maar ook spiritueel venster, de aarde is een lichaam. Politiek is lijden. (…) Vlak voor zijn terugkeer naar Nederland ontmoet De Haan zijn idool dan toch op het terras van een restaurant. Hij ontdekt spoedig dat Slory eigenlijk Suriname is! Het water van de rivieren is zijn bloed, zijn stem de wind en zijn lichaam de aarde. Zijn geest zou je het ideaal kunnen noemen waaraan Suriname zou moeten werken, maar dat door de omstandigheden in de ijskast terecht is gekomen. De Haan kan maar één foto maken van Slory, de batterij van zijn toestel begeeft het daarna. Een mooi beeld, want de oude indianen in Amerika geloofden dat de blanken hun ziel stalen door foto’s te nemen. Slory’s ziel blijft dus intact. Het interview met Slory wordt bijna integraal weergegeven. Een mooi boek over Suriname met de dichter als gids en De Haan, die ons vakkundig bijlicht!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: reisroman
«Een verbazingwekkende reis door deze voormalige kolonie.» – André Oyen
Over ‘Zoeken naar Slory. Een reis door verrassend Suriname’ van E. de Haan op Ansiel, 26 januari 2015:
Langzaam komt de Haan tot het besef dat de gedichten van Slory het hele land en zijn geschiedenis tot in ieder detail beschrijven. Maar hoe ver gaat Slory’s dichterlijke vrijheid en hoeveel waarheid bevatten alle anekdotes die de mensen De Haan vertellen? Waar komt die voortdurende discriminatie vandaan in deze smeltkroes van rassen en religies? Pas als hij de dichter zelf ontmoet zal de waarheid boven tafel komen. Voor zover er een waarheid over Suriname te vertellen valt. ‘Zoeken naar Slory’ is een verbazingwekkende reis door deze voormalige kolonie van Nederland, een land dat van vallen en opstaan weet en fantastische dichters, schrijvers en vertellers kent.
Lees hier de recensie en hier op Ansiel
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Uiterst informatief, romanesk (dag)boek.» – Guus Bauer
Over ‘Zoeken naar Slory’ van E. de Haan op Literatuurplein.nl, 21 december 2014:
De Haan krijgt een uitnodiging om op de Surinaamse Schrijversvakschool een aantal cursussen te geven. Het is een uitgelezen kans om tegelijkertijd de natuur, de levenswijze van de inwoners, de inborst en de taal en de muziek van de voormalige kolonie te bestuderen. De Haan lijkt zich vast voor te hebben genomen om niet als een zelfingenomen bakra de toerist te gaan uithangen, maar zich daadwerkelijk open te stellen voor de kleinigheden, hoe eigenaardig ook, die Suriname maken tot wat het is. (…) Via korte citaten uit ‘De Ware Tijd’ geeft De Haan een duidelijk beeld van een, naar het lijkt, murw geslagen maatschappij. Een land vol tegenstellingen, een land ook met vaak onverholen discriminatie tussen Creolen, Hindoestanen, Javanen, bosnegers en andere in- en uitheemse bevolkingsgroepen onderling. (…) Maar De Haan schetst ook een bemoedigend beeld van de mensen die hij tegenkomt, gewoon op straat, in de (eet)winkeltjes. Een beeld waardoor je begrijpt waarom ook veel bakra’s toch verknocht zijn aan dit stukje Zuid-Amerika. (…) De Haan heeft voor vertrek ook het plan opgevat, interviewer in hart en nieren immers, om tijdens zijn bezoek de legendarische Surinaamse dichter Michaël Slory te ondervragen. (…) Het is eigenlijk niet belangrijk of hij de levende legende treft of niet. De dichter en zijn land wonen zogezegd in zijn gedichten. De gedichten schetsen in hun ogenschijnlijke eenvoud een eigen beeld van Suriname. Een land van wonderbaarlijk schone vrouwen, van een overweldigende natuur. Een land dat blijft verbazen, waar de mensen nog zichzelf durven zijn, dat door improvisatie toch fier overeind blijft, net als dit uiterst informatieve, romaneske (dag)boek dat een eerste inzicht geeft in de ingewikkelde verhoudingen tussen Surinamers onderling en tussen Suriname en Nederland.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
«* * * * * Een schitterend reisverhaal, vol poëzie, geuren en kleuren.» – André Oyen
Over ‘Zoeken naar Slory. Een reis door verrassend Suriname’ van E. de Haan op IedereenLeest.be, 10 december 2014:
Michaël Arnoldus Slory (Totness, district Coronie in Suriname; 4 augustus 1935) geldt als een van de belangrijkste dichters in het Sranan. Zijn eerste bundel ‘Wakadron’ (Marcheertrom), die hij zelf heeft gekopieerd, vormde een ode aan de bevrijder van Zaïre, Patrick Loemoemba. (…) Met zijn gedichten in gedachten onderneemt, journalist, schrijver en dichter Ezra de Haan een reis naar Suriname. Zijn hoofddoel is om de dichter Michaël Slory te ontmoeten, te spreken en te interviewen. Wie Paramaribo kent, weet dat Michaël Slory daarbij hoort. Maar toch valt er geen levende Slory te bespeuren. (…) ‘Zoeken naar Slory’ is een schitterend reisverhaal, vol poëzie, geuren en kleuren. Vermits ik een groot liefhebber ben van de poëzie van maestro Slory heb ik ‘deze reis’ ook zelf voor een stuk meegemaakt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Fascinerende weergave van de frustraties van een gekwelde dichter.» – John Jansen van Galen
Over ‘Zoeken naar Slory’ van Ezra de Haan in Het Parool, 20 november 2014:
Michaël Slory en de eenzelvige Shrinivási zijn de belangrijkste levende Surinaamse dichters. Ezra de Haan neemt voor zijn reisverslag zijn ‘zoektocht’ naar Slory als uitgangspunt. De Haan wandelt heel Paramaribo door en doet daarbij aardige waarnemingen. (…) Als hij de dichter tenslotte ontmoet, doet hij een vondst. Zelf heb ik Slory wel voor de radio proberen te interviewen, maar de opname viel nooit te monteren, want hij spreekt in zijn schier eindeloze monologen geen punt of komma uit. De Haan besluit in arren moede Slory’s woordenstroom af te drukken zonder te pogen er orde in te brengen. Er is soms geen touw aan vast te knopen, maar het is een fascinerende weergave van de frustraties van een gekwelde dichter in een land dat voor hem, zoals de Surinaamse schrijfster Bea Vianen het noemt, ‘een strafhok’ is waar hij nooit meer uitkomt.
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een speurtocht naar de overlevingsdrang van de Surinamer. In concrete taal, scherp observerend en op een persoonlijke toon legt De Haan die survival vast.» – Rabin Gangadin
Over ‘Zoeken naar Slory’ van E. de Haan op De Boekensalon.nl, 4 november 2014:
De poëzie van Slory als metafoor van de samenhang en het reisverslag als de samenhang zelf zijn hier in elkaar geschoven. (…) De waarnemingen van de Haan lijken zich als brokstukken los te maken. Deze brokstukken zweven vervolgens binnen de door hem bedachte omheining van gevoerde dialogen. Tot slot nemen ze er hun plaats in alsof ze daar altijd bijeen hadden gestaan. De omheining als aanschouwelijk gemaakte allegorie ontwikkelt zich tot een abstracte voorstelling van De Haans bedoeling. Bij lezing van dit reisverslag krijg je het gevoel alsof je door een lachspiegelbuis loopt: de beelden die je worden toegeworpen, worden soms licht, soms grotesk vervormd teruggekaatst, steeds weer een beetje anders, soms dijen ze uit en krimpen ze etc. De door De Haan beschreven beelden van Paramaribo maken kabaal en spartelen op die manier, ze vervloeien en verkeren in een voortdurende staat van onrust terwijl de mensen de hij ontmoet in een voortdurende staat van onrust verkeren, soms aangedaan, roerloos, groots en ijzig overeind staand. (…). In dit boek lijken impressie en rapportage natuurlijke bondgenoten van de functionaliteit te zijn.
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
Ewald Vanvugt – De verovering van Bali. Documentaire reisroman
Ewald Vanvugt
De verovering van Bali
Nederland – Nederlands Indië, Documentaire reisroman
Gebonden, 15.8 x 24.1 , 336 blz., geïllustreerd met 55 historische foto’s, € 22,50
ISBN 90-6265-578-5
Eerste druk 2006
De verovering van Bali is het verhaal van de vrouw die stierf van schaamte, omdat ze een Nederlandse was, en van de honderden mensen die stierven van trots, omdat ze Baliërs waren. Deze documentaire reisroman, eerder verschenen onder de titel De val van Bali, vertelt tevens over de vriendschap tussen een ‘vrij man’ en een ‘huurling’ – op de spits gedreven tijdens een exotisch avontuur dat uitliep op een koloniaal oorlogje…
In deze herziene editie worden de ware gebeurtenissen in de roman verteld met directe citaten van ooggetuigen en met ruim 50 historische foto’s door H.M. van Weede, die hier voor het eerst worden gepubliceerd. Op 8 november 1906 zei de Indië-expert H.H. van Kol in de Tweede Kamer: “Moge, naar aanleiding van de slachting op Bali, die droeve gebeurtenissen in Badoeng geen onheil brengen over Nederlandsch-Indië en zijn bestuur. Doch een heilige plicht blijft op ons rusten om vergeving te vinden voor die vreselijke feiten op de twintigste september 1906, een datum die ik wel zou willen wegwissen uit onze historie.”
De verovering van Bali bevat een nieuw Nawoord met de precieze verantwoording van de bronnen. Bovendien valt Vanvugt de door de overheid betaalde geschiedschrijvers aan, die over het buitensporige geweld en de massa’s slachtoffers van de Nederlandse koloniale oorlogen nog altijd deftig zwijgen.
Margreet Hofland – Het genie van Rome
MARGREET HOFLAND
Het genie van Rome
Roman – Nederlands
Ingenaaid, 560 blz. 22,50
ISBN 90-6265-546-7
Eerste druk 2003
Het grote romandebuut van MARGREET HOFLAND over de beroemde Italiaanse schilder Caravaggio.
Op een januaridag in 1571 wordt de pasgetrouwde kamenierster van de marchesa di Caravaggio op weg naar Milaan tijdens een noodweer van haar eer beroofd. Negen maanden later baart ze een zoon in wiens gelaat zij de man herkent die hem verwekte: een wonderschoon gezicht met een gepassioneerde, haast duivelse blik.
Het genie van Rome vertelt het levensverhaal van deze Caravaggio, die een van de beroemdste Italiaanse schilders werd en wiens werk de schilderkunst in heel Europa beïnvloed heeft. Zijn turbulente leven rond 1600 staat deels geboekt in politierapporten waarin hij als zeer agressief beschreven wordt. Margreet Hofland brengt in Het genie van Rome Caravaggio tot leven, en met hem de stad Rome, toen én nu.
Vier eeuwen later ontdekt Lucas Antheunissen dat hij als twee druppels water lijkt op Caravaggio, het genie van Rome. Maar ook Lucas levensloop vertoont overeenkomsten met die van Caravaggio en eenmaal in Italië ontdekt hij zijn eigen schilderstalent. Eline, zijn vriendin, ziet hoe Lucas steeds meer van haar en de wereld vervreemdt en vraagt zich af of Lucas’ gedachte van verwantschap een obsessie is dan wel werkelijkheid. Lucas kan niet anders dan de weg gaan die Caravaggio al eerder insloeg, een leven van groots talent, roem, manipulatie en wanhopig makende liefde.
HET GENIE VAN ROME is historische, suspense- en reisroman ineen.
Meer over Het genie van Rome
De pers over Het genie van Rome
“Als toneelrecensent Lucas Antheunissen (33) in 1985 kunstacademie-docente Eline (32) leert kennen, ziet deze al gauw een grote uiterlijke en innerlijke gelijkenis tussen hem en de Italiaanse schilder Caravaggio (1573-1610). Eline ontdekt dat een verre voorvader van Lucas uit Italië kwam en de onwettige zoon van Caravaggio was. Deze originele debuutroman speelt afwisselend in de 20ste eeuw (1951-1985) en de 16de eeuwse wereld van Caravaggio. Het levendige verhaal zal vooral liefhebbers van Italiaanse renaissanceschilderkunst boeien. Een kleurrijk debuut.” – Biblion
“Schrijvers debuteren over het algemeen voorzichtig. Met een bundel korte verhalen bijvoorbeeld, of met een novelle. Bij uitgeverij In de Knipscheer gaat het anders. Het genie van Rome is een 550 pagina’s tellende roman van Margreet Hofland waarin het levensverhaal van de meesterschilder Caravaggio wordt vervlochten met dat van een aantal personen in onze tijd. Zo krijgt Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610) een 20ste-eeuwse tegenhanger in de persoon van Lucas Antheunissen, een verzonnen verre nazaat van de meester van het clair-obscur. De schrijfster schildert een even kleurig als genuanceerd portret van de jong gestorven meester en zijn omgeving. Caravaggio komt in dit boek zo goed uit de verf dat je je afvraagt of Hofland niet beter een gewone historische roman over hem had kunnen schrijven. Maar toch is Hofland er wel in geslaagd er een meeslepend verhaal van te maken.” – Haagsche Courant
Hans van Hartevelt – Op zijn Chinees. Verhalenroman
HANS VAN HARTVELT
Op zijn Chinees
Nederland Verhalenroman
Paperback, 240 blz., € 15,75
ISBN 90-6265-440-1
Eerste druk 1997
De ‘ik’ in Op zijn Chinees, het eerste boek van Hans van Hartevelt (1953), is een Nederlandse congresorganisator, die een jaar lang moet samenwerken met Yu Ge, een volledig onervaren Chinese collega. Zijn talloze reizen door heel China, zelfs tot in het grensgebied met Siberië, leveren schitterende verhalen op, onder nader over hilarische eet- en drinkpartijen, over het contrast tussen revolutie en decadentie, tussen de indrukwekkende Chinese cultuur en de chaos van alledag, tussen de beschikbaarheid van Mongoolse meisjes en de onbereikbaarheid van Tibet. Herinneringen aan een intrigerende ontmoeting met de Dalai Lama en aan een verblijf in Moskou op het moment van de Augustus-coup vormen in deze roman dramatische buitenlandse intermezzo’s. De voorliefde van de ‘ik’ voor Tibet stelt de geleidelijk gegroeide vriendschap tussen beide mannen op de proef.
Hans van Hartevelt (1953) studeerde in Leiden boeddhistische wijsbegeerte en Tibetaanse taal- en letterkunde. Als adviseur voor het Koninklijk Instituut voor de Tropen in Amsterdam wordt hij voortdurend uitgezonden naar allerlei landen in de wereld, onder meer zeer regelmatig naar China. In Op zijn Chinees (1997) vertelt Hans van Hartevelt vanuit deze eigen ervaringen met Chinezen hoe anders China nog altijd is voor een westerling.
Leidde Wilde Zwanen een periode in van boeken over China waarin vooral het politieke systeem en de gevolgen voor de bevolking centraal staan, Op zijn Chinees, gaat over het werken en omgaan met mensen in het China van vandaag, waat Tibet – de voorliefde van de ik-figuur in het boek – als een rode draad doorheen loopt.
Meer over ‘Op zijn Chinees’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
Nawal El Saadawi – Reis naar India
NAWAL EL SAADAWI
Reis naar India
Egypte, India
reisroman
Vertaling: Astrid de Groot en Karen Malta
Paperback, 153 blz., € 15,00
ISBN 978-90-71035-50-0
imprint Uitgeverij Furie
Eerste druk 1992
Alleen nog rechtstreeks bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Misschien was het de zwaarste reis die ik ooit in mijn leven, waarin ik de meeste landen van de wereld bezocht heb, maakte. Hij leek op de levensweg vanaf de geboorte tot de dood, als de cirkel die begint en eindigt op hetzelfde punt dat evenwel niet hetzelfde punt is, omdat de geboort niet met de dood en het begin niet het einde is.» – Nawal El Saadawi
De pers over Reis naar India
«Naipaul trok naar het Oosten om het Westen te leren kennen. En terwijl Saadawi het Oosten omarmt als eerlijker, menselijker en waarheidslievender dan het Westen, wijst Naipaul het Oosten af.» – Anil Ramdas in ‘In mijn vaders huis’
«Reis naar India is een bijzonder persoonlijk document van een sociaal bewogen vrouw en een beeldend geschreven verslag waarin Saadawi in weinig woorden een totaalbeeld schetst van het immense land met de vele gezichten.» – Henk Boon in Intermediair
«Je moet van goede huize komen om echt iets nieuws te maken van een reisverhaal over India. En dat kan Nawal El Saadawi. Ze gat tot de bodem om erachter te komen wat ze wil weten. En dat levert verhalen op die je wilt lezen.» – Friesch Dagblad
«Moed kan Saadawi niet worden ontzegd. Al met al leert dit boek ons meer over de denkbeelden van haar zelf dan over India. Het is dan ook vooral hieraan dat het zijn waarde ontleent.» – Surplus