Tag: Rita Rahman

«Wij zijn hiér omdat jullie dáár waren.» – Eric de Brabander

   Foto: Michiel van Kempen
9de Cola Debrotlezing in de OBA door Eric de Brabander, 28 september 2024:

Op zaterdag 28 september 2024 hield Eric de Brabander de negende Cola Debrotlezing in de OBA, Amsterdam. Muzikale omlijsting gaf Alexander Kraft van Ermel, typografische vormgeving was van Ernst Nijsten. De inleiding was van Rita Rahman, de moderatie na de lezing was in handen van Noraly Beyer. De lezing had als titel “Het wij-zij-denken, inclusie in ons Koninkrijk”. « (…) Nederland, het land van tulpen, molens en politieke polarisatie is langzaam maar zeker een multiculturele samenleving aan het worden. Wij zijn hiér omdat jullie dáár waren, zou de allochtoon kunnen zeggen. De nieuwe cultuur van import-Nederlanders legt haar zeden op aan de in haar voegen krakende traditionele Nederlandse cultuur, een cultuur die nog steeds gekoesterd wordt, die haar eigen ouderwetse zeden kent. Dat wordt niet overal zonder afkeer ontvangen. Mensen houden niet van verandering. (…)  Wat multiculturaliteit betreft kan Nederland een lesje leren van ons eiland in de Caribische zee dat al toen de Hollanders er in 1634 voet aan wal kregen een multiculturele samenleving was. Of van Suriname, waar de moskee en de synagoge in Paramaribo broederlijk naast elkaar staan, niet ver van de Arya Dewaker Hoofdmandir en de Kathedrale basiliek. Religieuze incidenten komen in Suriname net zo min als op de Caribische eilanden voor. Men kan spreken van grote sociale en raciale tolerantie, van respect in de tropische betekenis. Verschijnselen die niet altijd zo zijn geweest in koloniale tijden. Het kan dus! (…)»

Klik hier of hier voor de lezing
Meer over de boeken van Eric de Brabander

«Geen revolutie is volbracht.» – Franc Knipscheer

astrid_roemer750-Chris van Houts foto Chris van Houts
‘Geen revolutie is volbracht. Over Bouterse en Roemer en De prijs der Nederlandse Letteren 2021’ op website In de Knipscheer, 14 augustus 2021:
De recente uitspraken van Astrid H. Roemer over oud-legerleider en ex-president van Suriname Desi Bouterse veroorzaken veel ophef. Ik herinner me heel goed de tijd – 1980 – waarin de staatsgreep plaatsvond. Het was de tijd dat de poster van Che Guevara nog op menige studentenkamer hing. Het was een revolutionaire tijd, niet alleen in Nederland maar zeker in Zuid- en Midden-Amerika. Hoe welwillend men in progressief Nederland tegenover die staatsgreep van Bouterse stond, herinner ik me nog goed. In brede kring vond men dat het beleid van de toenmalige democratisch gekozen regering van Suriname onder Henck Arron had gefaald. Bouterse c.s. kreeg van velen in Suriname, maar ook in Nederland, het voordeel van de twijfel. Wat dat betreft hebben de hekelaars van nu wel boter op hun hoofd.

Wie het werk van Astrid H. Roemer tot op zekere hoogte kent, weet dat deze omwenteling indruk op haar maakte. Haar engagement op dat moment ten opzichte van de coup kan geen verrassing zijn, hoewel ze in haar werk de coup nimmer expliciet noemde en in mijn herinnering nimmer Bouterse publiekelijk bejubelde. Dat politieke engagement is al terug te lezen in haar bij In de Knipscheer verschenen jaren tachtig romans ‘Nergens ergens’ en ‘Levenslang gedicht’ en zeker in haar roemruchte jaren negentig trilogie ‘Gewaagd leven’, ‘Lijken op liefde’ en ‘Was getekend’, verschenen bij Uitgeverij De Arbeiderspers. (…)
Uitgeverij In de Knipscheer brengt dit najaar van Astrid H. Roemer een door Koos van den Kerkhof uit haar poëtisch oeuvre samengestelde bloemlezing uit onder de titel ‘Ik ga strijden moeder’ die het 50-jarig schrijverschap van Roemer markeert.

Lees verder op Columns+ of klik hier
Meer over Astrid H. Roemer bij Uitgeverij In de Knipscheer

Rita Rahman – Liefdesgeuren. Roman

RITA RAHMAN
Liefdesgeuren
Suriname Roman
Paperback, 176 blz., 16,05
ISBN 90-6265-518-1
Eerste druk 2001

Myrna, milieuactivist in de Cariben, ontmoet in Nederland op Wereldvoedseldag de staatssecretaris van Landbouw. Deze Arno blijkt aan slapeloosheid te lijden en op haar aanbod hem ervan te genezen middels een slaaptherapie, waarin haar oma haar heeft ingewijd gaat hij gretig in.
Myrna’s verhaal gaat over een vrouw S. die na een heftige liefdesnacht verslag doet aan haar minnaar van haar werk in krottenwijken en over haar relatie met een politiek strijder voor en na de onafhankelijkheid van haar Caribische eiland.

Net als Isabel Allende in Het goud van Tomas Vargas, gebruikt Rita Rahman Sheherazades eeuwenoude procédé, schijnbaar tegen Arno’s slapeloosheid maar in werkelijkheid om hem zijn ogen te openen.

De intriges van beide verhalen, de affaire tussen Myrna en Arno, en het slaaptherapieverhaal, dat verandert in een politiek geladen liefdesverhaal van S., maken Liefdesgeuren tot een verrassende roman met een verhaal binnen een verhaal binnen een verhaal, waarin de auteur de lezer regelmatig op het verkeerde been zet,

Rita Rahman (Aruba, 1952) groeide op in Suriname en was tot haar vertrek in 1980 naar Nederland werkzaam bij het Ministerie van Onderwijs. Sinds haar studie niet-westerse sociologie in Leiden is zij actief op het terrein van de internationale samenwerking. Ze was onder andere bestuurslid van de Europese Werkgroep Racisme Bestrijding en publiceerde onder meer over de slavenhandel en de slavernij in Suriname en over zwarte en migrantenvrouwen in verenigd Europa. Vanaf 2000 is zij gevolmachtigd minister en plaatsvervangend ambassadeur op de Nederlandse ambassade in New Delhi.

De pers over Liefdesgeuren
«Liefdesgeuren is een indringende roman met een misleidende titel. Wil Rita Rahman er lezers mee lokken? Dan hoop ik dat ze in die val trappen. Ze is bijna nog slimmer dan Sheherazade zelf.» – De Ware Tijd

«Rita Rahman heeft een literaire vorm gevonden om de fundamentele vraag te stellen hoe het zover kon komen in Suriname. Compositorisch en stilistisch een droomdebuut.» – Trouw