«Deze eigenzinnige, klassiek geschoolde man heeft fantastische muziek gemaakt.» – Frank Jochemsen

CoverHinzeDef2.inddOver Chris Hinze in Jazzism, juni 2022:
(…) Het kan geen kwaad om soms een totaal vergeten muzikant te ontstoffen en te beluisteren. De jazzmuziek zit vol met schimmige personages die op de achtergrond vaak van grote invloed bleken en muziek maakten die nog steeds fris en briljant klinkt. Onderzoeker Frank Jochemsen luistert naar Chris Hinze “met de oren van nu”. (…) Deze eigenzinnige, klassiek geschoolde man heeft fantastische muziek gemaakt, dit schrijf ik uit de grond van mijn hart. Er zitten parels in de discografie van Hinze (1938) voor wie geïnteresseerd is in goede rockjazz, funkjazz en freejazz. (…) Wat voor mij echt een heleboel opgehelderd heeft over de carrière van Chris Hinze is de uitgebreide biografie uit 2015, geschreven door Kees Ruys. Wat een fantastisch boek. (…) Het album Stoned Flute (1970) is een meesterwerk: een van de beste freejazzplaten die in Nederland gemaakt is. Het is moeilijk te begrijpen dat Hinze in die periode door de Nederlandse avant-garde totaal werd uitgekotst, omdat hij daarnaast ook wel muziek wilde spelen die een groot publiek kon waarderen. Dat mocht toen kennelijk niet. Wanneer je de recensies van zijn platen uit die periode leest, val je achterover van verbazing: de vooringenomen zuurtegraad is dermate hoog dat je je nauwelijks voor kunt stellen dat deze scribenten Hinzes albums toen echt hebben opgezet en welwillend beluisterd hebben. (…)
Kees Ruys * Chris Hinze. Een biografie. Gebonden boek + cd. ISBN 978-90-6265-888-6.
Lees hier of hier het artikel
Meer over Chris Hinze. Een biografie
Meer over Frank Jochemsen op deze site

«Vuijsje toont overtuigend aan dat de jazz een buitengewoon krachtig muziekgenre is. Een fraai panorama van de jazz uit de twintigste eeuw.» – Cyriel Pluimakers

VoorplatKeepSwinging-75Over ‘Keep Swinging. 33 Jazzmeester van de 20ste eeuw’ van Bert Vuijsje op jazzmagazine Jazzenzo, 2 juni 2022:
(…) Vuijsje put beurtelings uit biografieën, interviews en uit eigen bron. Waar menige jazzpublicatie zich nog wel eens wil verliezen in details, slaagt Vuijsje er voortdurend in zich op de essentie te focussen. Van hoge kwaliteit zijn ook de bijdragen van Jeroen de Valk over Chet Baker en Ben Webster. Mooie verhalen zijn er onder meer van grondlegger Louis Armstrong, de tragische Lester Young, trompetlegende Clifford Brown, vernieuwer Charles Mingus, lastpak Lee Morgan en de neo-conservatief Wynton Marsalis. Het hoofdaccent ligt op Amerikaanse jazzmusici, met uitzondering van de portretten van Django Reinhardt en Joe Zawinul. Als geen ander slaagt Vuijsje erin zijn helden tot leven te wekken en ze uit te tekenen met al hun betere en mindere eigenschappen. Het worden echte mensen van vlees en bloed, met een bijzondere muzikale gave die alle ellende overstijgt. Al lezend ontstaat er een fraai panorama van de jazz uit de twintigste eeuw. (…) Met zijn boek toont Vuijsje overtuigend aan dat de jazz een buitengewoon krachtig muziekgenre is, met een geheel eigen en herkenbaar idioom. Laten we hopen dat de jazz ook de 21ste eeuw overleeft!
Lees hier
Meer over ‘Keep swinging’
Meer over Bert Vuijsje bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het is werkelijk een prachtboek met ook nog een heel bijzondere cd.» – André Oyen

AdoBroodboom_VP_2Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje op Ansiel, 2 april 2017:
In 2013 kreeg hij de Jazz Media Award voor bijzondere jazzjournalistieke prestaties. En nu plaatst hij de Nederlandse jazztrompettist Ado Broodboom in de spotlights in een prachtig boek. (…) Broodboom weet zijn eigen prestaties te relativeren en is open over zijn persoonlijke en muzikale verhoudingen tegenover collega’s. (…)
Lees hier en hier de aankondiging
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

«Een wezenlijke bijdrage tot de beschrijving van de Nederlandse jazzhistorie van binnenuit.» – Jan J. Mulder

AdoBroodboom_VP_2Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje op Jazzflits, 27 maart 2017:
(…) In vijftien hoofdstukken volgen we het verhaal van een lang en kleurrijk muzikantenbestaan met al zijn hoogtepunten en valkuilen. Het is in al zijn facetten een wezenlijke bijdrage tot de beschrijving van de Nederlandse jazzhistorie van binnenuit. Het boek ziet er zeer verzorgd uit en is ingebonden (met garen!). Het is rijkelijk voorzien van foto’s, zowel amateurkiekjes als portretten, onder andere van Joke Schot, als spreads op de volle pagina. (…) [Plus] cd met negentien tracks, waarvan meer dan de helft studio- en/of nog nooit uitgebrachte opnamen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

«De beste trompettist uit de jaren vijftig.» – John Schoorl

AdoBroodboom_VP_2Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje in De Volkskrant, 17 maart 2017:
(…) De beste trompettist uit de jaren vijftig zit muisstil in zijn stoel, zijn ogen naar beneden gericht. In zijn gestreepte trui en zwarte trainingsbroek, en amper gekreukelde gezicht, lijkt hij op te gaan in de muziek. ‘Hier kan ik wel naar luisteren’, zegt hij wanneer het nummer is afgelopen. ‘Ik ben milder geworden in de beoordeling van mezelf. Normaal erger ik me dood aan mezelf, aan fouten en mindere prestaties. Ik hoor nu het verhaal van de trompettist. Dit bedoel ik met praten met het instrument. Je hoort ‘m zeggen: dit is het leven.’ Dat converseren middels zijn toeter, zegt hij te hebben geleerd van Miles Davis. ‘Het zijn de blue notes, de tonen tussen noten, die het hem doen, en daarin was Miles geweldig. Als muzikant kon ik hem hogelijk waarderen (…), maar hij was een vervelende praatjesmaker.’ (…) Hij zegt het maar zoals het is. Zo zag hij het ook met het boek dat nu verschenen is, Ado Broodboom trompet van jazzauteur Bert Vuijsje. Het moest een eerlijk boek worden en niet om de hete brij heen draaien, over wat hij allemaal heeft uitgehaald als beroepsmuzikant, veertig jaar lang. Op z’n 90ste stond dat voor hem vast, nadat hij een zware operatie had overleefd: nu gaat-ie niks meer verhullen, weg met de geheimen. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

«Geen detail verwaarloosd.» – Bert Vuijsje

CoverHinzeDef2.inddOver ‘Chris Hinze – een biografie’ van Kees Ruys in Jazzism (‘Vivat Chris Hinze’ in rubriek Bebop Business), mei 2016:
Hoeveel Nederlandse musici worden geëerd met een biografie van 600 pagina’s? Boy Edgar moest het vorig jaar doen met 256 bladzijden. De loopbaan van John Engels werd door Jeroen de Valk in 224 pagina’s beschreven. Mijn eigen levensverhaal van Rita Reys beperkte zich tot 216 bladzijden. En zelfs de eerste 75 jaar van het veelbewogen leven van Hans Dulfer vulden niet meer dan 400 pagina’s.
Dat alles valt geheel in het niet bij de recente biografie van fluitist/componist/pianist Chris Hinze: 608 bladzijden op groot formaat (verschenen bij uitgeverij In de Knipscheer). De auteur Kees Ruys lijkt geen detail te hebben verwaarloosd. (…) De slotmonoloog van het boek is een beknopt credo. (…) ‘Maar als ik in mijn leven één ding heb gedaan, is het muziek maken zoals ik dat heb willen doen, met mensen die ik goed en prettig vond. Hoe die muziek genoemd wordt, interesseert me niet. Jazz, fusion, barok, wereldmuziek… give it a name.’ (…) De jazzcritici, onder wie ik, die zoveel bewondering hadden geuit voor The Present Is Past hadden aanzienlijk minder waardering voor Hinzes barok/jazz, en dat wordt in de biografie breed uitgemeten. (…) Ook bijvoorbeeld Dave Brubeck en Herbie Hancock verkochten gigantische stapels platen, maar bleven zich mateloos opwinden over het handjevol critici dat in jazzbladen met uiterst geringe oplage ongunstig over hun muziek oordeelde.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Chris Hinze. Een biografie’
Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer