Over ‘Alleen dapper te zijn’ van Edith Tulp op Afrika Nieuws, 12 september 2018:
De uit balans zijnde Simone Jastein gaat in therapie maar verwacht na luttele sessies dat een letterlijke reis voor het moment meer soelaas zal bieden dan een tocht naar haar innerlijk. Ze pakt het meteen groots aan en gaat geheel onvoorbereid met een groep overlanders door de Sahara naar West-Afrika. Haar medereizigers zijn tot Simones teleurstelling helemaal geen avonturiers, doch mensen die allemaal hun reden hebben om deze reis aan te gaan. (…) De hoofdpersoon zelf, de verwende Simone, ligt aanvankelijk niet lekker in de groep. Ook de nukkige reisleider Koen Eisenga lijkt haar alleen maar lastig te vinden. Vanaf aanvang is al duidelijk dat er iets broeit tussen die twee. (…) Terug in Amsterdam vertrekt hij al weer met een hulporganisatie naar Liberia. Simone gaat hem achterna. Het doel van al haar ondernemingen wordt uiteindelijk bereikt middenin de oorlog in Liberia. In een levensbedreigende situatie waarin alleen het instinct nog werkt, komt Simone weer tot zichzelf. Dat Edith Tulp kan schrijven heeft ze eerder bewezen. (…) Ook dit boek is onderhoudend en goed geschreven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: roadtrip
«Hoe de hoofdpersoon denkt over vrijwilligerswerk in Afrika en de werkelijkheid wordt duidelijk.» – Vera ter Beest
Over ‘Alleen dapper te zijn’ van Edith Tulp voor NBD / Biblion, 9 september 2018:
Om onder haar therapie uit te komen, besluit Simone impulsief mee te gaan op een groepsreis door de Sahara. Haar reisgenoten vinden haar verwend. Als ze in West-Afrika is, zondert Simone zich tijdens de reis af van de groep en houdt zich niet aan de regels. Dat komt haar duur te staan. Door een zandstorm, waarbij ze bijna om het leven komt, verandert haar houding en weet ze zich steeds beter te redden met weinig middelen in het nieuwe back to basic bestaan. Ze denkt er zelfs aan zich aan te sluiten bij een NGO. Ze zweert de mannen af, maar valt dan toch als een blok voor een van de reisleiders. Of, valt ze voor zijn avontuurlijk leven? De schrijfster (1960) reist regelmatig naar Afrika. Haar debuutroman ‘De bushsoldaat’ belichtte de ontwikkelingssamenwerking in Oeganda. Ook in deze roman, geïnspireerd op haar eerste reis door het continent, komt dit thema weer naar voren. Het verschil tussen hoe de hoofdpersoon denkt over vrijwilligerswerk in Afrika en de werkelijkheid wordt duidelijk. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Fictie wordt tot waargebeurde herinnering.»
Edith Tulp leest fragment uit haar nieuwe roman ‘Alleen dapper te zijn’ [ 3/3 ], video 6 september 2018:
Een reis die de auteur in 1989 maakte dwars door de Sahara naar West Afrika vormt de inspiratie voor deze roman, haar tweede na haar debuutroman ‘De bushsoldaat’. ‘Alleen dapper te zijn’ is vrijdag 7 september 2018 gepresenteerd in Amsterdam. In deze derde video leest Edith Tulp een romanfragment waarin de hoofdpersoon Simone verdwaald raakt in een zandstorm. Ze is alleen, maar vreest de eenzaamheid en hallucineert een jeugdherinnering. ‘Nu ik dit zelf lees, is het voor mij als een herinnering geworden; dat is fictie.’
Bekijk hier de video 3/3 van 04.40 met romanfragment
Bekijk hier de video 2/3 van 04.01 over het schrijverschap
Bekijk hier de video 1/3 van 06.40 met Edith Tulp over haar nieuwe roman
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over de presentatie
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Als ik een boek schrijf, denk ik in beelden.»
Edith Tulp over haar nieuwe roman ‘Alleen dapper te zijn’ [ 2/3 ], video 4 september 2018:
Een reis die de auteur in 1989 maakte dwars door de Sahara naar West Afrika vormt de inspiratie voor deze roman, haar tweede na haar debuutroman ‘De bushsoldaat’. ‘Alleen dapper te zijn’ wordt vrijdag 7 september 2018 gepresenteerd in Amsterdam. ‘(…) Als ik een boek schrijf, denk ik in beelden. Dan ben ik gewoon mijn eigen film aan het maken. Het is heerlijk om in je eigen film te zitten!’ (…) Mijn herinneringen hebben zich vermengd met fictie. Ik heb deze hele reis herschapen. (…) Ik ben al blij als ik twee uur per dag geconcentreerd zit te werken. Dat is veel, maar dan schrijf ik ook heel veel: 5 tot 10 bladzijden. Dat staat heel ruw op papier en dan ga ik schaven en nog eens schaven en zo gaat het steeds verder met het boek.’
Bekijk hier de video 2/3 van 04.01 minuut over het schrijverschap n.a.v. haar nieuwe roman ‘Alleen dapper te zijn’
Bekijk hier de video 1/3 van 06.40 minuut met Edith Tulp over haar nieuwe roman ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over de presentatie
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Schrijven is mijn middel tot communicatie.»
Edith Tulp over haar nieuwe roman ‘Alleen dapper te zijn’ [ 1/3 ], video 31 augustus 2018:
Een reis die de auteur in 1989 maakte dwars door de Sahara naar West Afrika vormt de inspiratie voor deze roman, haar tweede na haar debuutroman ‘De bushsoldaat’. ‘Alleen dapper te zijn’ wordt vrijdag 7 september gepresenteerd in Amsterdam. Edith Tulp noemt de roman ‘een roadtrip’, maar dan zowel de letterlijke weg als de persoonlijke weg, een soort van coming out van de hoofdpersoon in de roman. Veel autobiografische gegevens zijn gesneuveld ten faveure van de fictie, omdat het autobiografische element haar belemmerde in het schrijven. ‘Aan elk personage in het boek zit wel een steekje los. Het is leuk daarover te schrijven. (…) Ik wil de lezer die niet veel van Afrika weet toch Afrika insleuren op een toegankelijke manier.’
Bekijk hier de video van 06.40 minuut
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over de presentatie
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Verplichte literatuur voor elk stel dat kinderen heeft.» – Mieke Koster
Over ‘We hebben alles bij ons’ van Arjen van Meijgaard op Alles over boeken en schrijvers, 3 juni 2018:
(…) Meijgaard heeft een ontroerend verhaal geschreven over wat een scheiding betekent. Voor de vader, maar vooral wat de impact op kinderen is. Een van de manieren om dat te overleven is als kind te bedenken dat je vader dood is of gewoonweg vergeten. Het altijd maar schipperen tussen verlangen naar vader en schaamte als hij weer eens opduikt omdat je weet dat moeder niet op hem zit te wachten. Maar ook geeft Meijgaard een inkijkje in de gedachtestroom van vader. Ja, zeker een womanizer maar ook zijn ex-vrouw niet al te veel lastig te vallen over zijn eigen behoefte zijn kind te zien opgroeien. Dus deed vader maar wat. Liet hij zich blindelings leiden door weer een of andere vrouw. Was hij een zwakkeling en een door en door slecht vader (pagina 154). Maar tussen de woorden en regels in ruik je dat vader en zoon veel van elkaar houden. Dat deze liefde onvoorwaardelijk is. Kortom een prachtige roadtrip over liefde, ongemak, onmacht, weggestopte verlangens. Verplichte literatuur voor elk stel dat kinderen heeft. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘We hebben alles bij ons’
«Murphy Slaughter wordt een waardige 21ste eeuwse Florence Nightingale.» – André Oyen
Over ‘Murphy’s laughter’ van Roni Klinkhamer op Ansiel, 16 juli 2017:
(…) Als Murphy Slaughter de lotto wint besluit hij zijn droom te verwezenlijken en een bus om te bouwen tot een kleurrijk rijdend hotel-restaurant, ‘Your-Dream-Drive-on-Hotel’. Passagiers laten echter op zich wachten en er hangen donderwolken boven de droom. Totdat het bejaardentehuis ‘Foreverrest’ haar poorten sluit en de senioren van de een op andere dag op straat dreigen te belanden. Een vraag van de bejaarden zelf om meer leven in de brouwerij te brengen werd dermate negatief beoordeeld dat de directie besluit het tehuis onmiddellijk te sluiten en de oudjes letterlijk in de kou te zetten. Maar als de nood het hoogst is, komt de redding opdagen. Murphy krijgt een idee dat zijn droom leven inblaast en het leven van de bejaarden tot een droom zou kunnen maken. Een prachtige oplossing is dat de bejaarden meegaan in de bus van Murphy. De dokter en een zuster gaan ook mee. Zo gaan ze onderweg en dat is het begin van het grote avontuur. Langzaam leer je iedereen in het boek beter kennen. En de “oudjes” in ‘Murphy’s Laughter’ genieten van hun roadtrip. Op avontuur en pret staat geen leeftijd. (…) Murphy Slaughter wordt een waardige 21ste eeuwse Florence Nightingale die op het slagveld van de seniorenoplichterij vreugde en zonneschijn brengt. Met ‘Murphy’s Laughter’ heeft de schrijfster Roni Klinkhamer een heel leuk en verrassend verhaal, vol kleurige personages en hilarische momenten, geschreven.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Murphy’s Laughter’
Meer over ‘Murphy Slaughter’