Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen in Advocatenblad (jrg. 96, 2016, nr. 4), 1 juli 2016:
Timo Wolters heeft altijd gedroomd van een glansrijke carrière als advocaat bij een beroemd kantoor in spraakmakende zaken. Hij weet het niet verder te schoppen dan tot advocaat voor de middenstand in Roermond, die zich bezighoudt met zaken over burenruzies, vlaggenmasten en landbouwgrond. Zijn vrouw verbrast het ‘beetje’ geld dat hij verdient aan wijntjes met vriendinnen op de golfclub en tennisbaan. Op een ochtend wordt Timo wakker en overdenkt tijdens het scheren zijn leven en de dag die voor hem ligt. De spanningen op kantoor en thuis dwingen hem tot een paar pilletjes Xanax. Onderweg vanuit zijn dorp naar kantoor rijdt hij de leegte tegemoet. Roermond is verdwenen. Hij verdwaalt in een zoektocht naar de stad, maar vooral naar zichzelf. ‘De verdwenen stad’ heeft door de klaagzang iets ongemakkelijks, maar eist tegelijkertijd de aandacht van de lezer volledig op.
Lees hier
Meer over ‘De verdwenen stad’
Tag: roman
«Satire over de strijd tussen idealisme en populisme en de vuige politiek.» – Mirjam Scholten
Over ‘De blijmoedige leugenaar’ van Theo Monkhorst voor NBD Biblion, 22 juni 2016:
De populaire wethouder Tiggo Helpman promoot een duur cultuurpaleis in Den Haag, al vindt hij het zelf niks en liegt hij daarover. Niemand die er doorheen prikt. De idealistische kunstschilder Lux doorziet zijn vriend wél. Lux zoekt in hem de plattelandsjongen van weleer die in de stad zijn onschuld verloor. De vriendschap taant, terwijl het volk in opstand komt tegen het cultuurpaleis. Dan wordt Tiggo vermoord. Op zich zou dit stof genoeg zijn voor deze satire over de strijd tussen idealisme en populisme en de vuige politiek. Maar er is meer: Kasja, vriendin van Lux, wordt zwanger van Tiggo, wiens vrouw Trudy eerder haar kindje verloor. Tussen de vrouwen ontstaat strijd. Vanuit de hemel vertelt Tiggo zijn zoon Sax zijn geschiedenis; Kasja vertelt de jongen háár verhaal. En dan komt in de hemel ook nog eens de Haagse schrijver Louis Couperus voorbij die met Tiggo over liegen spreekt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’
«Bizar, avontuurlijk beeld van de Hongerwinter.» – Dr. Theo Hoogbergen
Over ‘Parelmoerpoeder’ van Clyde Lo A Njoe voor NBD Biblion, 21 juni 2016:
In dertien kloeke hoofdstukken staat de Tweede Wereldoorlog in Amsterdam centraal. Beide hoofdpersonen hebben deze periode niet bewust meegemaakt. Esther is geboren op 25-12-1944. In 1977 ontmoet zij Diederik, Dird, die haar, gehandicapt, helpt. Een eindeloze reeks figuren uit het oorlogs- en handelsverleden rijen zich aaneen, van wie velen ernstig zijn getraumatiseerd door de merkwaardige handel in parelmoerpoeder, een balsem die in het verre Oosten gretig aftrek vond. Ouders en grootouders van Esther zijn Duitse Joden, naar Amsterdam gevlucht en ondergedoken. Esther wordt obsessief beheerst door de zoektocht naar de bizarre avonturen van haar voorouders, die ten dele in documenten is vastgelegd. Deels moet Dird haar verhalen tot een boek maken. De onstuimige relatie tussen beiden, uitvoerig en intiem beschreven, mondt uit in een bizar, avontuurlijk beeld van de Hongerwinter. Een reis naar Zwitserland en een operatie moet een einde maken aan Esthers oorlogstrauma. Oorlogsroman, nogal uitvoerig en avontuurlijk verteld, over de getraumatiseerde en lichamelijk gehandicapte Esther die een obsessie heeft voor de Tweede Wereldoorlog. Debuutroman van auteur die eerder verschillende dichtbundels publiceerde.
Meer over ‘Parelmoerpoeder’
Meer over Clyde Lo A Njoe op deze site
«Een buitengewoon schrijfster.» – André Oyen
Over ‘De Barones’ van Janny de Heer op Ansiel, 14 juni 2016:
Haar nieuwe boek ‘De Barones’ vertelt het echte levensverhaal van Mijnsje (Mien) Bezemer het kind van NSB’ers, dat door buitenstaanders altijd als besmet, bezoedeld, fout en onbetrouwbaar wordt beschouwd, op school, op het werk en in heel haar latere leven. (…) Door haar werken ‘Yu di tera / Landskinderen’ en ‘Gentleman in slavernij’ wist ik al dat Janny de Heer een buitengewoon schrijfster was, en door dit werk bevestigt ze dat nogmaals. Haar personage Mien Bezemer is zo sterk neergezet dat je haar verschrikkelijk verhaal niet kwijt raakt. Het is goed dat dit verhaal geschreven werd omdat nog altijd de daden van ouders ook aan kinderen aangerekend worden. Ondanks alle ellende die in ‘De Barones’ verwerkt wordt kan je het zeer zeker geen tranerig boek noemen, want Mien Bezemer, ze zouden haar echt barones voor mijn part mogen maken, is een vrouw die respect afdwingt en een rolmodel voor velen kan zijn.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Hans van Hartevelt schetst de wereld over tien jaar.» – Maarten Baanders
Over ‘De ontwrichting’ van Hans van Hartevelt in Leidsch Dagblad, 8 juni 2016:
‘Omdat ik me wel eens erger aan de onderwaardering voor het boerenbedrijf, heb ik dit boek geschreven. (…) Halverwege het boek valt alles uit: elektriciteit, internet, machines. De maatschappij loopt vast. Gelukkig zijn er een paar boeren van 70+ die nog weten hoe je zonder geavanceerde machines landbouw moet bedrijven. (…) In Midden-Amerika hield ik me bezig met voedselzekerheid: gebrek aan brood kan leiden tot opstand. (…) De personages zijn gefingeerd, maar ik “kende” ze, de boer, de boerin, hun dochter. En ook hun vee. Ik verdiepte me in de grondsoorten in de regio en wat erop verbouwd kan worden.’
Lees hier
Meer over ‘De ontwrichting’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Over het boerenbedrijf en hoe agrariërs door multinationals worden uitgeknepen.» – G.P. Schuring
Over ‘De ontwrichting’ van Hans van Hartevelt voor NBD Biblion, 7 juni 2016:
Het is 2024 en het gaat slecht op het platteland. Het boerenbedrijf de Emmahoeve kan ondanks modernisering, schaalvergroting en diversifiëring nauwelijks het hoofd boven water houden. Alette ziet het somber in, Adriaan wil investeren in nieuwe ideeën en dochter Emma moet met haar Wageningen-achtergrond de toekomst verzekeren. Maar dan worden er aanslagen gepleegd door cybercriminelen, waardoor alle elektronische apparaten op slag nutteloos zijn en de mensen worden teruggeworpen op zichzelf en op wat er in de omgeving geproduceerd wordt. Dankzij de chaos floreren boerenbedrijven als nooit tevoren. (…) Het zijn veelal verhandelingen over het boerenbedrijf, telen van gewassen, druivenoogst, kweken van vis en de manier waarop agrariërs door multinationals worden uitgeknepen.
Meer over ‘De ontwrichting’
«Ton van Reen heeft met ‘De verdwenen stad’ een prachtig boek geschreven.» – André Oyen
Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen op Ansiel, 5 juni 2016:
Ton van Reens nieuwste roman ‘De verdwenen stad’ neemt ons mee in een Kafkaïaanse wereld. Timo Wolters, advocaat in Roermond maar woonachtig in Horn, wordt wakker na een nare droom. (…) Maar gelukkig was het maar een droom en is hij nu wakker en lijkt alles weer het oude. (…) Dit verhaal werkt langzaam maar zeker naar een rampzalige onthulling toe. De lezer wordt net als de protagonist geconfronteerd met allerhande verontrustende gebeurtenissen. De grens tussen fictie en waarheid begint bedrieglijk vaag te worden. Ton van Reen heeft met ‘De verdwenen’ stad een prachtig boek geschreven over een man die letterlijk en figuurlijk het Noorden kwijt is door de druk van een veeleisende en corrupte wereld. Een druk die hem tenslotte fataal wordt.
Lees hier en hier de recensie en
Meer over ‘De verdwenen stad’
«’De Barones’: Totaal verbijsterend boek.»
Over ‘De Barones’ van Janny de Heer op Amsterdam FM-Radio, 6 juni 2016:
‘Dit boek laat beter dan andere boeken zien wat de gevolgen zijn van kind te zijn van NSB’ers.’ Presentatoren Bert van Galen en Peter de Rijk in gesprek met schrijfster Janny de Heer over haar biografische roman ‘De Barones’ over het na-oorlogse leven van een NSB-meisje dat 5 jaar was toen de oorlog voorbij was. Het fout-zijn van haar ouders wordt haar een leven lang nagedragen en draagt er toe bij dat ze in een liefdeloos huwelijk belandt van armoede, onderdrukking en huiselijk geweld. ‘Tegelijk toont het boek ons hoe Nederland na die oorlog opklautert uit het dal: zo veel verborgen verhalen.’
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De opzet van het boek maakt dat je door blijft lezen.» – Albert Heller
Over ‘De ontwrichting’ van Hans van Hartevelt in Nederlands Dagblad, 3 juni 2016:
Een lofzang op de boer. (…) Het is een ode aan de mensen die er dagelijks voor zorgen dat iedereen voldoende eten op zijn bord krijgt. Zijn verhaal speelt zich in de toekomst af, zo’n vijftien jaar vooruit. Van Hartevelt schetst een land dat steeds meer vertrouwt op technologie. (…) Totdat terroristen toeslaan en in één klap de elektriciteitsvoorziening en alle telecommunicatie onmogelijk maken. Het hele land ligt plat, ook de boerderij. Maar, in een mum van tijd blijken ‘ouderwetse’ trekkers en andere landbouwvoertuigen goud waard. De boerderij wordt de enige hoop voor velen. (…) Het idee voor het boek is origineel. (…) Het is de opzet van het boek die maakt dat je door blijft lezen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De ontwrichting’
Theo Monkhorst leest op 4 en 5 juni uit ‘De blijmoedige leugenaar’
Dit weekend wordt het 125 jarig-bestaan van de Haagse Kunstkring gevierd. In het jubileumweekend zijn er in de Haagse Kunstkring (Dennenweg 64) en in de naaste omgeving tal van activiteiten. De opening wordt verricht op zaterdag 4 juni om 11.00 uur door Jozias van Aartsen, burgemeester van Den Haag. Theo Monkhorst neemt een van die activiteiten voor zijn rekening. Op zaterdag 4 juni leest hij bij Neeltje Twiss (Denneweg 10) tussen 12.30 en 13.30 uur fragmenten uit zijn zojuist verschenen roman ‘De blijmoedige leugenaar’, in het bijzonder daaruit de zogenaamde Couperus-dialogen alsmede op zondag 5 juni in de Haagse Kunstkring van 13.30 tot 14.00 uur.
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’