Over ‘De blijmoedige leugenaar’ van Theo Monkhorst op Den Haag FM, 26 april 2016:
Harry Zevenbergen heeft in zijn radioprogramma ‘Het Woordenrijk’ auteur Theo Monkhorst aan de telefoon over diens zojuist verschenen roman ‘De blijmoedige leugenaar’. Monkhorst leest enkele korte passages en laat zijn hoofdpersoon, de Haagse wethouder, zeggen: ‘Als ik de waarheid zeg dan geloven ze me niet en als ik lieg dan geloven ze me. Dus lieg ik.’
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’
Tag: roman
«Hij is te literair om een platte sleutelroman te schrijven.»
Over ‘De blijmoedige leugenaar’ van Theo Monkhorst in AD/Haagse Courant, 23 april 2016:
Haagse roman over cultuurpaleis. Hij is te literair om een platte sleutelroman te schrijven. Toch vindt de goede verstaander in de nieuwe roman van schrijver Theo Monkhorst genoeg passages die verwijzen naar lokale politici en hun wederwaardigheden. (…) Anders dan in de Haagse werkelijkheid wordt de verantwoordelijke wethouder voor het cultuurcomplex in de roman vermoord. In de hemel zet hij zijn herinneringen aan deze tumultueuze periode op papier. (…).
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’
«Ik wilde hebben dat het klopt.»
Over ‘Parelmoerpoeder’ van Clyde Lo A Njoe op Amsterdam FM-Radio, 25 april 2016:
Op maandag 25 april 2016 was auteur Clyde Lo A Njoe live te gast in het boekenuur van 16.00 tot 17.00 uur in het programma ‘Kunst & Cultuur’ van Radio Amsterdam-FM. Hij werkte met enkele onderbrekingen van een aantal jaar sinds 1988 aan zijn epische roman ‘Parelmoerpoeder’ over een na-oorlogse romance tussen twee jonge mensen, waarin tegelijk in detail verhaald wordt over wat de Duits-Joodse ouders van het meisje de jaren 1938 tot 1945 in Amsterdam meemaakten. ‘Ik wilde hebben dat het klopt.’ Een verhaal in een verhaal: twee verhaallijnen die zich beurtelings ontrollen in ‘kleur’ en in ‘zwartwitbeelden’. Alles wat zich afspeelde in die Tweede Wereldoorlog blijkt zijn echo te hebben in het heden. Indrukwekkend qua omvang en qua inhoud. Naarmate de lezer vordert met lezen krijgt hij steeds meer inzicht in het geheel. Het boek is opgedragen aan George Maduro, Boy Ecury en (‘de anonieme held’) Leo Wienesen. Het 2-minutenfilmpje werd na afloop van het interview geschoten door Rob Zwetsloot.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Parelmoerpoeder’
Meer over Clyde Lo A Njoe op deze site
«Een Haagse satire.» – Casper Postmaa
Over ‘De blijmoedige leugenaar’ van Theo Monkhorst in Den Haag Centraal, 21 april 2016:
‘Het blijft een literaire roman. Fictie. De hoofdlijn gaat, zoals in al mijn boeken, over de vraag wat waar is en wat niet. Wat is schijn en wat is werkelijkheid?’ De wethouder is in zijn boek de hoofdpersoon. (…) Het verhaal dicteert hij vanuit de hemel waar hij ook Louis Couperus ontmoet, die hem staaft in zijn opvatting dat de leugen het efficiëntste communicatiemiddel is. (…) ‘De helft van het politieke werk is buitengewoon belangrijk, de andere helft is verkoop, theater. Maar zonder dat theater krijg je die andere helft niet voor elkaar. Onze vorm van democratie is nodig om de beschaving op de been te houden.’
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’
Presentatie De blijmoedige leugenaar van Theo Monkhorst
Op zondagmiddag 24 april 2016 vindt van 15.00 tot 16.30 uur in de foyer van Theater aan het Spui de presentatie plaats van De blijmoedige leugenaar van Theo Monkhorst.
‘De blijmoedige leugenaar’ speelt in Den Haag waar een heftige publieke discussie ontbrandt over de bouw van een kostbaar cultuurpaleis. De wethouder wordt vermoord en schrijft in de hemel zijn herinneringen aan deze tumultueuze periode. Tot het einde blijft de vraag wie de moord pleegde onbeantwoord: het volk of de elite? Het eerste exemplaar zal worden uitgereikt aan wethouder Joris Wijsmuller. Theo Monkhorst vertelt over het ontstaan en de inhoud van de roman en acteur Piet van der Pas leest enkele fragmenten uit ‘De blijmoedige leugenaar’. Na afloop signeert Theo Monkhorst voor belangstellenden zijn boek. U bent van harte uitgenodigd hierbij aanwezig te zijn! Aanmelden vooraf t.b.v. gastenlijst wordt op prijs gesteld: indeknipscheer@planet.nl .
Locatie: Theater aan het Spui, Spui 187, 2511 BN Den Haag. Toegang vrij.
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’
«Een kritisch boek dat precies op het juiste moment verschijnt.» – Ezra de Haan
Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen op Literatuurplein, 11 april 2016:
Ton van Reen mag je met recht de chroniqueur van het zuiden noemen. (…) Hoofdpersoon van ‘De verdwenen stad’ is Timo Wolters, een advocaat die allesbehalve tevreden over zijn leven, huwelijk en carrière is. (…). Zijn poging het dan maar in de politiek te gaan maken is op een fiasco uitgelopen. (…) Het doet aan de affaire Van Rey denken, aan gesjoemel, aan een provincie waar egoïsme en zelfverrijking hoogtij vieren. Blijkbaar wil Ton van Reen met dit boek duidelijk maken dat dit soort wantoestanden hem niet aanstaan. Onrecht was eerder een thema in zijn oeuvre. (…) Dit verhaal werkt toe naar een catastrofe. Want wat is waarheid en wat is fictie in de beleving van deze in het leven verdwaalde advocaat? Op vernuftige wijze neemt Ton van Reen je mee in Timo’s denkwereld die zich steeds meer ontpopt als een hallucinatie of een bijna-doodervaring. Fascinerend is dat het nergens zweverig wordt. Integendeel, juist die scheidslijn tussen de keiharde werkelijkheid en de ‘verdwenen stad’ zorgt ervoor dat Van Reen zijn lezer aan zich weet te kluisteren. Met ‘De verdwenen stad’ heeft Ton van Reen weer een juweel aan zijn oeuvre toegevoegd. In slechts 152 pagina’s schept hij een complete wereld, en de ondergang daarvan. Het is een kritisch boek dat precies op het juiste moment verschijnt en meer zegt over de ‘ons-kent-ons’- cultuur die zo ‘doodnormaal’ voor velen schijnt te zijn en tegelijkertijd de bron van veel kwaad is. ‘De verdwenen stad’ is een moedig boek dat je om meer dan een reden lezen moet.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verdwenen stad’
«Pijnlijk herkenbaar.» – Elsbeth Etty
Over ‘Het loopt het ademt het leeft’ van Helen Knopper in ‘Voorproef’ van NRC Handelsblad, 9 april 2016:
(…) In ‘Het loopt het ademt het leeft’ maakt Helen Knopper invoelbaar hoe moeilijk het soms is om hooggestemde idealen over naastenliefde in praktijk te brengen. In de jaren negentig schreef ze een indrukwekkende trilogie over het leven in de Nieuwmarktbuurt. Na twintig jaar zwijgen is ze terug met een gefictionaliseerd verslag van haar zestien jaar durende vriendschap met buurtgenoot Rosa Bonheur, genoemd naar een negentiende-eeuwse feministische Franse kunstenares, die de zelfkant prefereerde boven de brave burgerij. Knoppers Roos ging ten onder aan drank en drugs. Niemand kon deze warmbloedige, erudiete vrouw die zelf zo begaan was met verschoppelingen, redden. In 1995 stierf ze, begin zestig, totaal verloederd en van God en iedereen verlaten. (…)
Lees hier of hier de aankondiging in NRC
Meer over ‘Het loopt het ademt het leeft’
Clyde R. Lo A Njoe – Parelmoerpoeder
Clyde R. Lo A Njoe
Parelmoerpoeder
roman
paperback, 678 blz., € 24,50
ISBN 978-90-6265-909-8
eerste druk april 2016
alleen nog rechtstreeks bij de uitgever te koop
De kennismaking in de zomer van 1977 met de aantrekkelijke Esther Anders is doodgewoon. Dird, een kunstenaar, ziet haar op een broeierige dag met twee zware boodschappentassen lopen. Als gevolg van een ongeluk sleept ze met een been. Hij kan het niet aanzien en biedt zijn hulp aan. Al snel noemt ze hem ‘haar lieve jongen’ en nodigt ze hem uit vaker bij haar langs te komen. Er ontstaat een romance en naarmate de verhouding meer diepgang krijgt, begint Esther over haar Duitse, Joodse ouders te vertellen. Het bijzondere verhaal over hoe haar ouders de oorlog in Amsterdam overleefden, roept veel emoties op. Het komt er dan ook bij haar slechts mondjesmaat uit. Dird moet voor het vervolg steeds wachten tot het volgende bezoek.
Tegelijkertijd raakt hij bekend met haar vrienden, kennissen en de lucratieve handel in parelmoerpoeder. Naarmate hij haar langer kent, begrijpt hij dat het verleden doorklinkt tot in alles wat ze doet. Soms zijn het de mensen waarmee ze te maken heeft, soms de gebeurtenissen van toen, met hun blijvende gevolgen. Dird, die het op zich genomen heeft het verhaal van de familie Anders vast te leggen, komt erachter hoe gecompliceerd het leven tijdens de bezetting was. Collaboratie, zwarthandel en verzet lagen soms in elkaars verlengde. Met name voor Esthers vader, die met een nieuwe identiteit, als slager gewoon door bleef werken, was dit alles behalve eenvoudig. Zijn daden betekenden letterlijk leven of dood voor anderen… Maar met de net geboren Esther en zijn gebroken Nederlands sprekende vrouw had hij weinig keus.
Los van hun levensverhaal moet Dird wennen aan de Bourgondische levensstijl van zijn geliefde. Naast haar parelmoerpoeder heeft ze nog andere zaken waar ze verantwoordelijk voor is. Langzaam maar zeker raakt de kunstenaar ongewild betrokken bij dramatische ontwikkelingen die voortkomen uit beslissingen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn genomen. Dird krijgt zicht op de heroïsche daden van een kleine groep anoniem gebleven helden. Ze zijn nauw betrokken bij het levensverhaal van zijn geliefde. En terwijl hij die verhalen in schriften noteert en ze zo voor de vergetelheid behoedt, is hij getuige van een drama waar niemand iets aan kan veranderen.
Clyde Roël Lo A Njoe (in 1948 op Aruba geboren uit Surinaamse ouders) debuteert in 1982 als dichter met de bundel ‘Dansen / Baliamentu’, twee jaar later gevolgd door gedichten in ‘Doodverf’. Zijn derde poëziepublicatie ‘Echolood’ dateert van 1989. Ondanks dit bescheiden oeuvre wordt Clyde R. Lo A Njoe als dichter alom gewaardeerd in het Nederlandse taalgebied, m.n. in Vlaanderen, Suriname en de Nederlandse Antillen. Sindsdien verwerft hij wereldwijde bekendheid als beeldend kunstenaar, o.a. als medeontwerper en schilder van het Orakelkunstuurwerk van Holland-Nagasaki Village in Nagasaki, Japan én van het monument van de nieuwe basiliek van de Virgen de Guadalupe (met het contemporaine Aztekencalendarium) in Mexico City. Toch is hij al die jaren ook blijven dichten. In 2015 verschijnt een eerste resultaat daarvan, de bundel ‘Mijn lief mijn leed’. ‘Parelmoerpoeder’ (2016) is zijn eerste roman.
Theo Monkhorst – De blijmoedige leugenaar
Theo Monkhorst
De blijmoedige leugenaar
Roman
Paperback met flappen,
262 blz., € 18,50
ISBN 978-90-6265-914-2
Eerste druk april 2016
In ‘De blijmoedige leugenaar’, beschrijft Theo Monkhorst de confrontatie tussen een populaire bewust liegende wethouder en een wereldberoemde narcistische kunstschilder die nooit liegt. Een strijd tussen populisme en idealisme. De wethouder overleeft het niet en beschrijft in de hemel zijn geschiedenis. In een ironische stijl schrijft de auteur prachtige dialogen over waarheid en onwaarheid, over liefde en ontrouw, over vileine politieke opzetjes en meedogenloze politici, uitlopend in een menselijk drama. Tot het einde blijft de vraag wie de moord pleegde onbeantwoord: het volk of de elite?
Het verhaal speelt zich af in Den Haag, waar een heftige publieke discussie ontbrandt over de bouw van een kostbaar cultuurpaleis. ‘De blijmoedige leugenaar’ is een klassieke literaire satire ingebed in een zeer herkenbare actuele politieke wereld, waarin bestaande en fictieve personen elkaar kruisen. De wethouder wordt vermoord en schrijft in de hemel zijn herinneringen aan deze tumultueuze periode, terwijl de minnares van zowel de wethouder als de kunstenaar haar kant van de geschiedenis beschrijft. Een hemel waarin hij ook gesprekken over liegen voert met Couperus.
De Haagse schrijver Theo Monkhorst publiceerde vier romans, vier bundels poëzie en twee toneelstukken. Zijn werk verscheen in literaire tijdschriften zoals Hollands Maandblad, De Poëziekrant (Gent), Meander Magazine en tijdens de Poëziedagen in Watou (België). Hij was columnist van de Haagse Courant.
Over ‘Vuil bloed’ schreef Anne Versloot in Vrij Nederland: ‘Monkhorst weet je nieuwsgierig te houden door zijn schrijver de regie over zijn personage te laten verliezen.’
Over ‘De Paradox van Tinguely’ schreef Thijs Kramer in Den Haag Centraal: ‘Stoort een surrealistisch verhaal met een hoog wensdroomgehalte u niet, koop dan dit boek. U zult er veel aan hebben.’
Cabaretier en schrijver Vincent Bijlo zei over ‘Blinde perfectie’: ‘Dit boek inspireert mij om weer te gaan schrijven.’
«‘De Barones’ kunnen u en ik niet ongelezen laten!» – Piet Kaptein
Over ‘De Barones’ van Janny de Heer op Cultuurmix CRP, 4 april 2016:
Het geschiedde een paar weken terug: ik nam de editie AD De Drechtsteden tot mij en werd getroffen door de kop boven een bericht. ‘Boek over leven NSB-dochter’. In het stuk stond dat de dag erna het eerste exemplaar van een biografische roman ‘De Barones’ geschreven door Janny de Heer, in het Ambachtse in Den Brommert aan burgervader Jan Heijkoop overhandigd zou worden. Het ging om een 270 bladzijden tellende publicatie van uitgeverij In de Knipscheer, waarvan ik later zou traceren dat zij een pracht van een foto op de omslag levert: de Grote Kerk in Dordrecht gezien vanaf het water. Het opschrift met NSB-dochter wierp mij terug in de tijd. Mijn vader zaliger had het ook lang na 1945 nog over zijn dorpsgenoten die fout in de oorlog zouden zijn geweest. Een schoenmaker, een olieboer, dochters van een bakker, een buurmeisje behoorden tot deze ‘chronique scandaleuse’. Ik begreep dat hun dorpsgenoten ook na hun berechting het heulen met de Duitsers kwalijk bleven nemen. Mijn eerste kennismaking met ‘De Barones’ leerde mij dat ook de hoofdpersoon uit Zwijndrecht van verraad beticht bleef worden. Ook al was ze in de oorlog nog maar een kind. (…) Mijn voorstel aan u is ‘De Barones’ tot u te nemen, opdat wij later over de roman gebaseerd op het leven van Mijnsje Bezemer van gedachten kunnen wisselen.
Lees hier of hier het artikel
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer