De pers over ‘Murphy’s Laughter’

voorplatmurphy2-75Pers over ‘Murphy’s Laughter’ (2016), de tweede roman van Roni Klinkhamer, 376 blz. ISBN 978-90-6265-927-2:

«In deze filmische komedie is de neurotische ex-kunstenaar Murphy eigenaar van een dubbeldekker die hij dankzij een lot uit de loterij kon ombouwen tot hotel-restaurant. Dan sluit plots rusthuis Foreverrest, waardoor de oude bewoners op straat staan. Murphy biedt uitkomst met zijn bus, waarmee vrolijk een reis naar het zuiden wordt ondernomen. Onderweg lift een meisje mee en duikt een CIA-agent op, waarna de gebeurtenissen als in een B-film over elkaar heen buitelen en Murphy heldhaftig weet op te treden. De sfeer is die van de hippietijd, waarin de popmuziek doorklinkt. De auteur weet haar rijke fantasie te benutten.» – NBD / Biblion

«Murphy Slaughter wordt een waardige 21ste eeuwse Florence Nightingale die op het slagveld van de seniorenoplichterij vreugde en zonneschijn brengt. Met Murphy’s Laughter heeft de schrijfster Roni Klinkhamer een heel leuk en verrassend verhaal, vol kleurige personages en hilarische momenten, geschreven.» – Ansiel

«De vrienden van Murphy kun je op z’n minst markant noemen, in feite zijn ze net zo bijzonder als het schrijven van Klinkhamer. Het doel is niet de bestemming, de reis is het doel, en zo moet dit boek ook gelezen worden. Je laat je op deze weg naar nergens leiden en komt overal aan.» – Straatjournaal

«Met Murphy’s Laughter heeft de schrijfster Roni Klinkhamer een heel leuk en verrassend verhaal geschreven. De roman heeft trouwens wel wat weg van de boeken van Hendrik Groen. In de boeken van Hendrik Groen wordt meer het alledaagse leven van bejaarden beschreven. In Murphy’s Laughter beleven ze spannende avonturen.» – Alles over boeken en schrijvers

Meer over Murphy’s Laughter
Meer over biografie Roni Klinkhaner
Meer over Roni Klinkhamer op deze site

De pers over ‘Murphy Slaughter’

Opmaak 1
Pers over ‘Murphy Slaughter’ (2014), de eerste roman van Roni Klinkhamer, 624 blz. ISBN 978-90-6265-838-1:

«Het verhaal speelt zich af in de kunstwereld, hoofdpersoon is Murphy Slaughter. Net voor zijn belangrijke solo-expositie ontdekt hij dat zijn sleutelwerk ‘The Leapmap to Freedom’ verdwenen is. Op onnavolgbare wijze en via allerlei verwikkelingen probeert hij de ramp te ontvluchten en de map te vinden, daarbij laverend tussen Hardland (de buitenwereld) en Hartland (de emotie). De auteur is geïnspireerd door Arthur Rimbaud (symbolisme), maar ook invloeden van de hippiebeweging zijn voelbaar. Hoogst originele roman met een volstrekt eigen taalgebruik en veel fantasie.» – NBD | Biblion

«Murphy Slaughter is een bijzonder goed geschreven boek, met heel veel Angelsaksisch smakende hilarische situaties die plots een heel ernstige en beklemmende toon krijgen. Het boek bulkt van knap geformuleerde zinnen, goed opgebouwde scènes, en bijzondere personages en krijgt daardoor ook een eigen literair karakter» – Ansiel

«Roman vol taalkundige cadeautjes.» – Haarlems Dagblad

«Roni Klinkhamer schreef een boek dat qua humor en fantasie moeiteloos met Groundhond Day kan wedijveren. Het boek wil echter meer laten zien dan de eerder genoemde film. Het gaat Klinkhamer ook om de fantasiewereld van de kunstenaar versus de kunstwereld, om creativiteit en zakelijkheid en wat er gebeurt als die teveel met elkaar in contact komen.» – Literatuurplein

Meer over Murphy Slaughter
Meer over biografie Roni Klinkhaner
Meer over Roni Klinkhamer op deze site

Roni Klinkhamer – Murphy Slaw. Roman

VoorplatMurphy3-75Roni Klinkhamer
Murphy Slaw

roman
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen,
668 blz., € 25,-
ISBN 978-90-6265-602-8 NUR 301
eerste uitgave 2022

In Murphy Slaw gaat Murphy Slaughter, bekend van Murphy Slaughter en Murphy’s Laughter, creatief aan de gang op culinair gebied en wordt hij de naamgever van het snel befaamd wordende broodje MurphySlaw om vervolgens verder door het leven te gaan als Murphy Slaw. Uiteindelijk belandt hij in een vervaarlijke wereld van spionnen en liquidaties.

Het is zover!
De verstokte Murphyfans onder ons hebben er zo lang reikhalzend naar uitgekeken dat ze tegenwoordig allemaal iets van een giraffe weghebben. Behorend tot de meer flexibele geesten onder de lezers halen ze daar hun hoge schouders voor op. Murphy heeft ze al eerder laten zien dat niets is wat het lijkt. Wat voor wijze les zou Mur nu weer in petto hebben?
Een ware vriend is hij geworden, die Murphy, een heerlijk verwarrend en gecompliceerd neurotisch wezen.
Wel, wat dat betreft krijgen wij Murphianen dubbel en dwars waar voor ons geld, want wonder boven wonder is er in dit laatste deel van de trilogie, ‘Murphy Slaw’, sprake van twee Murphy’s! Twee werelden, zo verschillend als het maar zijn kan, en Murphy zelf is, getekend door het lot dat bij beiden even bepalend als verschillend is, enerzijds smurf en anderzijds murw, als ik het zo samen mag vatten. Verder waag ik me daar niet aan, dit boek is niet na te vertellen. It gets lost in translation. Het is een avontuur dat je aangaat, een duizelingwekkende ervaring.
Verwondering is de sleutel. Als je nog geen Murphyfan was, dan word je het met dit lijvige boek. (…)

Matthew Menhir
NOMEGASCENE, (Lit. Suppl.)
New York

Roni Klinkhamer (1951) is beeldend kunstenaar en schrijver. Het dna van de beeldend kunstenaar klinkt door in haar poëzie en proza. Daarin is ze taalschepper en taalvirtuoos. Ze zet de taal naar haar hand en in dat taaleigen komt haar hoofdpersonage Murphy Slaughter tot bloei. Zijn avonturen zijn het leven, soms absurd, meestal hilarisch. en ze vermaken en ontroeren de lezer omdat elke lezer wel wat Murphy in zich heeft, held én antiheld.

Meer over Murphy Slaw
Lees hier de hele recensie van Matthew Menhir
Meer over Murphy Slaughter
Meer over Murphy’s Laughter
Meer over biografie Roni Klinkhaner
Meer over Roni Klinkhamer op deze site

“Zin om te schrijven.” Koos van den Kerkhof onverwacht overleden.

koos_van_den_kerkhof_bew_kl_2Deze zondag vernam ik dat in de nacht van zaterdag op zondag 14 november 2021 dichter en redacteur Koos van den Kerkhof (11 april 1946) onverwacht is overleden aan een gescheurde aorta. Als dichter debuteerde hij in 1978 bij de toenmalige Limburgse uitgeverij Corrie Zelen. Vanaf die tijd zit zijn naam in mijn geheugen, vanwege de samenwerking die Uitgeverij Corrie Zelen, de Rotterdamse uitgeverij Flamboyant/P en Uitgeverij In de Knipscheer in die jaren hadden op het gebied van vertegenwoordiging van hun fondsen naar de boekhandel toe. Pas in 2000 kwam het tussen hem in zijn hoedanigheid van redacteur en de uitgeverij tot een sindsdien ononderbroken samenwerking. De debuutroman De bruine zeemeermin van de toen in Paramaribo woonachtige auteur Annel de Noré was het eerste boek dat hij, al actief als schrijfdocent, voor In de Knipscheer redigeerde. Hij had antropologie gestudeerd en die gevormde belangstelling voor andere culturen gecombineerd met zijn dichterstalent voor taal maakte dat hij fascinatie had voor het schrijven van Surinaamse en Antilliaanse auteurs. Hij was begin deze eeuw een aantal jaar stadsdichter van Venlo; een aantal van die stadsgedichten is opgenomen in de bundel Oud zink, die in 2008 bij Uitgeverij In de Knipscheer verscheen. Enkele jaren later was hij gastdocent aan de Schrijversvakschool Paramaribo van Ruth San A Jong. Zijn laatste boek waaraan hij voor de uitgeverij werkte betrof de samenstelling en bezorging van een bloemlezing uit het poëtisch werk van Astrid H. Roemer Ik ga strijden moeder, die op het punt van verschijnen staat. Koos heeft de presentexemplaren nog net kunnen bewonderen. Onze laatste e-mailwisseling dateerde van een paar uur voor zijn overlijden:

Beste Franc, (…) Ik vond de kussenenvelop met twee exemplaren van Ik zal strijden moeder op de deurmat. Dank daarvoor. Mooi omslag met de handen, bijzonder mooie kleur ook. Ik heb met plezier en overgave aan de selectie gewerkt en het essay en de verantwoording geschreven. Het was een stimulerende opdracht. Ik kreeg erdoor zin om te schrijven. (…) Niets bepaalt wat ik schrijf dan mijn eigen verhaal en dat verhaal verandert steeds zoals alle deeltjes in mijn lichaam. Onlangs schreef ik onverwacht twee eerste versies van gedichten. Afbeeldingen van het werk van de Amerikaanse schilder Joan Mitchell brachten me ertoe terug te keren naar technieken die ik al vaker heb toegepast. (…). En ik mailde om 19:38 terug: Dag Koos, Ik hoop dat ze zullen leiden tot een bundel. Het is de tragiek van de redacteur: werk van anderen gaat voor.

Die anderen zullen hem dankbaar zijn: Barney Agerbeek, Peter Andriesse, Orchida Bachnoe, Alfred Birney, Eric de Brabander, Cándani [Yasmine Amores], Aly Freije, Els de Groen, Edwin de Groot, E. de Haan, Jopi Hart, Hans van Hartevelt, Elodie Heloise, Hanneke van der Hoeven, Hein van der Hoeven, Ernst Jansz, Mala Kishoendajal, Roni Klinkhamer, Helen Knopper, Frank Kraaijeveld, Karin Lachmising, Els Launspach, Diana Lebacs, Joan Leslie, Clyde R. Lo A Njoe, Ronny Lobo, Djordje Matic, Arjen van Meijgaard, Henriette de Mezquita, Quito Nicolaas, Annel de Noré, Frank Ong-Alok, Fred Papenhove, Glenn Pennock, Hans Plomp, Ton van Reen, Astrid H. Roemer, Arjen Sevenster, Brigitte Spiegeler, JP den Tex, Jacques Thönissen, Diana Tjin, Edith Tulp, Hans Vaders, Etchica Voorn, Bert Vuijsje, Karel Wasch, Rogi Wieg, Kristien De Wolf en de velen die ik zonder twijfel nu vergeet.

franc knipscheer
Haarlem, 14 november 2021

Meer over Koos van den Kerkhof bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Roni Klinkhamer: De kunstenaar is taal.» – Ronald Ruseler

RoniKlinkhamerOver Roni Klinkhamer door Ronald Ruseler in ‘Roni Klinkhamer – Brug tussen droom en werkelijkheid’, 23 november 2020:
Voor de Amerikaanse dichter Gregory Corso was de performancekunstenaar en auteur Roni Klinkhamer (1951) The ABC-kid, Allen Ginsberg noemde haar my little sister, fonkelend viel de eenmalige ontmoeting met de cineast Jan Vrijman op zijn plaats en er was een bijzondere band met de schrijver Heere Heeresma. De hartslag van een hele na-oorlogse generatie had The Beat. In Paradiso moest je zijn, op One World Poetry, de Engelenbak of De Lantaarn/ Het Venster in Rotterdam. Roni Klinkhamer stond met haar werk op alle podia die voor de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw belangrijk waren. Voor het Shaffy Theater, waar ze ook optrad, was haar werk te veel performance en De Appel art centre waar in de jaren ’70 installaties, mediakunst en performances als nieuwe kunstvormen werden gepresenteerd verwees haar naar het Shaffy Theater omdat leven, werk en publiek voor haar één waren. De Appel vond dat passé. Kortom de kunst van Roni Klinkhamer ondervond weerklank en afwijzing. (…)
Lees hier verder
Meer over Roni Klinkhamer op deze site

«Het doel is niet de bestemming, de reis is het doel.» – Peter de Rijk

voorplatmurphy2-75Over ‘Murphy’s Laughter’ van Roni Klinkhamer in Straatjournaal, 1 september 2017:
(…) Na het winnen van ‘De vette vis’ zoals hij het winnen van de loterij noemt, koopt Murphy Slaughter een bus. Deze wordt omgebouwd tot een rijdend hotel annex restaurant en zijn passagiers zijn enkele bewoners van Foreverrest, een bejaardenhuis dat na sluiting haar bewoners aan het lot heeft overgeleverd. Deed de eerste roman van Klinkhamer al regelmatig aan een lsd-trip denken, de tweede heeft er ook veel van weg. Zo doet de bus van Murphy sterk denken aan ‘Further’ van Ken Kesey die in 1964, samen met zijn Merry Pranksters van Californië naar New York reed en zo het burgerlijke Amerika kennis liet maken met de psychedelische wereld die later zo typerend voor de zestiger jaren bleek. De vrienden van Murphy kun je op z’n minst markant noemen, in feite zijn ze net zo bijzonder als het schrijven van Klinkhamer. De auteur lijkt associatief te werk te gaan, wijdt uit waar ze dat wil, slaat zijpaden in en weet desondanks altijd de aandacht van de lezer vast te houden. ‘Kom op, het is mooi weer. Laten we een ritje maken,’ oppert Andy, een van de bejaarde passagiers, en kort daarna rijdt de lezer met hem en Murphy mee. De dubbeldekker draagt de naam Your-Dream-Drive-On-Hotel en dat is het ook en slechts aparte mensen mogen mee. Het doel is niet de bestemming, de reis is het doel, en zo moet dit boek ook gelezen worden. Je laat je op deze weg naar nergens leiden en komt overal aan. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Murphy’s Laughter’
Meer over ‘Murphy Slaughter’

«Murphy Slaughter wordt een waardige 21ste eeuwse Florence Nightingale.» – André Oyen

voorplatmurphy2-75Over ‘Murphy’s laughter’ van Roni Klinkhamer op Ansiel, 16 juli 2017:
(…) Als Murphy Slaughter de lotto wint besluit hij zijn droom te verwezenlijken en een bus om te bouwen tot een kleurrijk rijdend hotel-restaurant, ‘Your-Dream-Drive-on-Hotel’. Passagiers laten echter op zich wachten en er hangen donderwolken boven de droom. Totdat het bejaardentehuis ‘Foreverrest’ haar poorten sluit en de senioren van de een op andere dag op straat dreigen te belanden. Een vraag van de bejaarden zelf om meer leven in de brouwerij te brengen werd dermate negatief beoordeeld dat de directie besluit het tehuis onmiddellijk te sluiten en de oudjes letterlijk in de kou te zetten. Maar als de nood het hoogst is, komt de redding opdagen. Murphy krijgt een idee dat zijn droom leven inblaast en het leven van de bejaarden tot een droom zou kunnen maken. Een prachtige oplossing is dat de bejaarden meegaan in de bus van Murphy. De dokter en een zuster gaan ook mee. Zo gaan ze onderweg en dat is het begin van het grote avontuur. Langzaam leer je iedereen in het boek beter kennen. En de “oudjes” in ‘Murphy’s Laughter’ genieten van hun roadtrip. Op avontuur en pret staat geen leeftijd. (…) Murphy Slaughter wordt een waardige 21ste eeuwse Florence Nightingale die op het slagveld van de seniorenoplichterij vreugde en zonneschijn brengt. Met ‘Murphy’s Laughter’ heeft de schrijfster Roni Klinkhamer een heel leuk en verrassend verhaal, vol kleurige personages en hilarische momenten, geschreven.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Murphy’s Laughter’
Meer over ‘Murphy Slaughter’

«Filmische komedie.» – Mirjam Scholten

voorplatmurphy2-75Over ‘Murphy’s laughter’ van Roni Klinkhamer voor NBD | Biblion, 20 mei 2017:
(…) In deze filmische komedie is de neurotische ex-kunstenaar Murphy eigenaar van een dubbeldekker die hij dankzij een lot uit de loterij kon ombouwen tot hotel-restaurant. Maar passagiers ontbreken. Dan sluit plots rusthuis Foreverrest, waardoor de oude bewoners op straat staan. Murphy biedt uitkomst met zijn bus, waarmee vrolijk een reis naar het zuiden wordt ondernomen. Onderweg lift een meisje mee en duikt een CIA-agent op, waarna de gebeurtenissen als in een B-film over elkaar heen buitelen en Murphy heldhaftig weet op te treden. De sfeer is die van de hippietijd, waarin de popmuziek doorklinkt. De auteur weet haar rijke fantasie te benutten (…).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Murphy’s Laughter’
Meer over ‘Murphy Slaughter’
Meer over Roni Klinkhamer op deze site

«Een goed bedacht en zeer fantasierijk verhaal.» – Danielle van der Hoeven

voorplatmurphy2-75Over ‘Murphy’s Laughter’ van Roni Klinkhamer op Allesoverboekenenschrijvers.nl, 21 januari 2017:
(…) Met Murphy’s Laughter heeft de schrijfster Roni Klinkhamer een heel leuk en verrassend verhaal geschreven. Hoofdpersoon Murphy heeft de loterij (De Vette Vis) gewonnen en heeft een bus gekocht waar hij een rondreizend hotel van maakt. Helaas komen er weinig klanten. Ondertussen moet het bejaardenhuis sluiten. Een prachtige oplossing is dat de bejaarden meegaan in de bus van Murphy. De dokter en een zuster gaan ook mee. Zo gaan ze onderweg en dat is het begin van het grote avontuur. Langzaam leer je iedereen in het boek beter kennen. En de “oudjes” in Murphy’s Laughter zitten bepaald niet achter de geraniums! (…) De roman heeft trouwens wel wat weg van de boeken van Hendrik Groen. In de boeken van Hendrik Groen wordt meer het alledaagse leven van bejaarden beschreven. In Murphy’s Laughter beleven ze spannende avonturen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Murphy’s Laughter’
Meer over ‘Murphy Slaughter’
Meer over Roni Klinkhamer op deze site

«Een leven vol kunst.» – Eric J. Coolen

ronihaarlemsekopstukkenOver Roni Klinkhamer in De Haarlemmer, 16 november 2016:
Roni Klinkhamer maakt in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw naam als beeldend kunstenaar en performing poet/artist. Ze is in 1991, 1993, 1997 en 2001 organisator en initiator van de Haarlemse manifestaties ‘(H)art voor Africa’ met debat, muziek, literatuur en veilingen van beeldende kunst van Haarlemse kunstenaars. De afgelopen 15 jaar is ze (tot aan haar pensioen op jongstleden 11 november) stafmedewerker van het debat- en cultuurcentrum Pletterij (v/h Mondiaal Centrum Haarlem). In 2014 debuteert ze als schrijver met de 620 pagina’s tellende roman ‘Murphy Slaughter’, die ze in december van dat jaar gedurende een leesmarathon van vier dagen live voorlas t.b.v. de Haarlemse editie van Serious Request. Deze week verschijnt haar tweede roman ‘Murphy’s Laughter’, een feelgood-boek voor oudere jongeren.
Meer over ‘Murphy’s Laughter’
Meer over ‘Murphy Slaughter’
Meer over Roni Klinkhamer op deze site